Friday, May 1, 2009

အေဖနဲ႔အေမ ။၁၄။

အေမ လူလိမ္ခံရၿပီးေနာက္ပိုင္း သူ႔အိမ္ေထာင္နဲ႔သူ အဆင္ေၿပေနတဲ႔ တစ္ၿခားမွာ အိမ္ခြဲေနတဲ႔ အေမ႔ အစ္မလတ္ က အစ္မရွိတယ္ အားမငယ္နဲ႔ အစ္မ တစ္လတစ္ခါ လာမယ္ အခုလည္း ငါ႔ညီမတို႔အတြက္ အစ္မ လိုအပ္တာေတြ ယူလာတယ္ဆိုၿပီး အေမနဲ႔အေဖ ရွိရာကို ေရာက္လာခဲ႔တယ္.......အေမက မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္ေလး ၿပန္ဖြင္႔ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ အေမ႔အစ္မလတ္ကပဲ အရင္းေလး ၿပန္ထုတ္ေပးလို႔ အေမ မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္ေလးလည္း ၿပန္ဖြင္႔ႏိုင္ခဲ႔တယ္......တစ္ကယ္ေတာ႔ ကေလးအ၀တ္အစားေလးေတြ အေမၾကိဳက္တတ္တဲ႔စားစရာေသာက္စရာေတြကို ေမေမၾကီးကလည္း ငါေပးတယ္ဆိုတာ မသိေစနဲ႔ သိရင္ နင္နဲ႔ငါ ေသခန္းၿပတ္ပဲလို႔ ေၿပာၿပီး ထည္႔ေပးလိုက္တာေတြလည္း ပါခဲ႔ေပမယ္႔ အေမကေတာ႔ ဒါေတြကို ေနာက္ပိုင္းမွ သိခဲ႔ရတယ္.......

လူလိမ္ခံရၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ အေမ အေဖတာ၀န္က်ရာေနရာမွာလည္း ေနရတာေတာ္ေတာ္စိတ္ဆင္းရဲခဲ႔တယ္.....အေဖ႔ကို ေၿပာင္းလို႔ရရောစးင္ေၿပာင္းပါလို႔ အေမ အေဖ႔ကို တဂ်ီဂ်ီ ေၿပာတဲ႔အထိ ၿဖစ္လာခဲ႔တယ္......အေမ႔စိတ္ထဲမွာ သိပ္ယုတ္မာတဲ႔လူေတြ ဒီေနရာမွာ လူယုတ္မာၾကည္႔ပဲ ေတာင္ေပၚေဒသေတြမွာဆို ရိုးသားၾကမွာပဲ လို႔ေတြးၿပီးေၿပာေပမယ္႔ အေဖကေတာ႔ ေတာင္ေပၚေဒသပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေၿမလတ္ေဒသပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ယုတ္မာတဲ႔ လူက ယုတ္မာတာပါဘဲလို႔ အေမ႔ကို တရားခ်ေပမယ္႔ အေမကေတာ႔ ေနေနရတဲ႔ေနရာမွာ ေတာ္ေတာ္႔ကို စိတ္မေပ်ာ္မရႊင္ၿဖစ္ေနခဲ႔ရတယ္........ပိုက္ဆံလည္းေလာက္ေလာက္လားလားမရွိ အေဖကလည္း အရာရွိေပါက္စဆိုတဲ႔ ဂုဏ္ကလြဲလို႔ လစာကမယ္မယ္ရရမရွိ အေမ႔ မုန္႔ဟင္းခါးဆုိင္ေလးက ရတဲ႔ ပိုက္ဆံ အေမ႔အစ္မ လာလာပို႔တဲ႔ စားစရာ ကေလးအတြက္ ေစ်းခ်ဳပ္အထည္ေလးေတြ ေမေမၾကီး အေမမသိေအာင္ ထည္႔ေပးလိုက္တဲ႔ စားစရာ ေတြ နဲ႔ပဲ အေဖနဲ႔အေမ ရပ္တည္ခဲ႔ရတယ္......

အစ္ကို႔ကိုေမြးၿပီး ၂ႏွစ္ အၾကာမွာ အေမ ဒုတိယ ကိုယ္၀န္ကို ေဆာင္ရတယ္.......ဒုတိယ ကိုယ္၀န္ ေဆာင္ရတဲ႔ အခ်ိန္မွာ အေၿခအေနလည္း ေၿပာေလာက္ေအာင္မဆိုးတာရယ္ အေမ႔အစ္မ ေထာက္ပံ႔ေနတာရယ္ အေဖက တားတာရယ္ေၾကာင္႔ အေမ မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္ေလးကို အၿပီးရပ္လိုက္ေတာ႔တယ္.....အေမ႔မုန္႔ဟင္းခါးသည္ ဘ၀လည္း အဲဒီမွာပဲ အဆံုးသတ္ခဲ႔ၿပီး ေနာက္တစ္ခါ မုန္႔ဟင္းခါးသည္ဘ၀ကို အေမၿပန္မေရာက္ခဲ႔ေတာ႔ဘူး.......အလုပ္မရွိရင္ မေနတတ္တဲ႔အေမ႔ကို အေဖက စက္ခ်ဳပ္သင္တန္းေလး တစ္ခု တက္ခိုင္းခဲ႔တယ္.......အေမလည္း အိမ္မွာ ဒီတိုင္းထိုင္မေနရေအာင္ ကေလးေတြ ၾကီးလာရင္လည္း အ၀တ္အစားဖိုး အပိုမကုန္ရေအာင္ ဆိုတဲ႔ အေဖ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို အေမလည္း သေဘာတူခဲ႔ၿပီး စက္ခ်ဳပ္သင္တန္းေလးလည္း အေမတက္ခဲ႔တယ္......အဲဒီစက္ခ်ဳပ္ သင္တန္းေလးမွာ သင္ခဲ႔တဲ႔ စက္ခ်ဳပ္ပညာေလးကပဲ အေမနဲ႔အေဖ အစ္ကိုနဲ႔အစ္မ အေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ လူၿဖစ္လာမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္႔ ဘ၀ကိုပါ အၾကီးအက်ယ္ေၿပာင္းလဲေပးႏိုင္ခဲ႔တယ္......

ဒုတိယ ကိုယ္၀န္ကိုေတာ႔ အေမ အေဖတာ၀န္က်ရာမွာပဲ ေမြးခဲ႔တယ္......ပိုက္ဆံေလးလည္း အတင္႔အသင္႔ လက္ထဲရွိေပမယ္႔ ကေလးအႏွီးက အစ အေမ ပုဆိုးစုတ္ကိုပဲသံုးခဲ႔တယ္......ဒုတိယ ကေလးက သမီးေလးမို႔ အေဖကလည္း ေပ်ာ္ခဲ႔တယ္.....သားတစ္ေယာက္ သမီးေလးတစ္ေယာက္ တို႔ေတြ ေနာက္တစ္ေယာက္ေတာ႔ထပ္ယူရေအာင္ ဆိုၿပီး အေမနဲ႔အေဖ ရည္ရြယ္ခဲ႔ၾကတယ္........အေဖ႔အလုပ္အေနနဲ႔လည္း အေဖက လက္ရွိေနရာမွာ အေၿခခ်ၿပီး ရာထူး အဆင္႔ဆင္႔တက္ေအာင္ ၾကိဳးစားဖို႔ ရည္ရြယ္ခဲ႔ေပမယ္႔ အေမကေတာ႔ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ဒီေနရာမွာ မေပ်ာ္ခဲ႔တဲ႔ စိတ္ဟာ အစ္မကို ေမြးၿပီးမွာ ပိုလို႔ ဆိုးလာခဲ႔တယ္......အေဖ႔ကို ေနာက္တစ္ေနရာေၿပာင္းဖို႔ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ေၿပာလာတဲ႔အခါမွာေတာ႔ အေဖ အေမ႔သေဘာက် ေတာင္ေပၚေဒသကို ေၿပာင္းဖို႔ ေလွ်ာက္လႊာတင္ခဲ႔ေတာ႔တယ္.....

ဘယ္သူမွ မသြားခ်င္တဲ႔ ေတာင္ေပၚေဒသ ကို ေၿပာင္းခြင္႔ တင္ခဲ႔တဲ႔ အေဖ႔ေလွ်ာက္လႊာက သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ရာထူး တစ္ဆင္႔တိုးနဲ႔ ေၿပာင္းေရႊ႔ခြင္႔ၿပဳလိုက္သည္ ဆိုၿပီး ၿပန္က်လာခဲ႔တယ္......အေမကေတာ႔ သူသြားခ်င္တဲ႔ ေတာင္ေပၚေဒသကိုလည္း သြားရ အေဖလည္း ရာထူး တစ္ဆင္႔တိုးတဲ႔အတြက္ သိပ္ကိုေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔တယ္ ......အေဖ ေၿပာင္းေရႊ႔ခြင္႔က်တဲ႔ေနရာက အဲဒီေခတ္ကဆို တစ္ကယ္႔ကို ေခါင္ၿပီး သူပုန္ေတြနဲ႔အစိုးရတပ္ တိုက္ပြဲေတြ ၿဖစ္ေနတဲ႔ ခန္းတီးနယ္က ၿမိဳ႔ေလးတစ္ၿမိဳ႔ ပါဘဲ.....မရွိမယ္႔ ရွိမယ္႔ ၿပစ္စည္းေလးေတြ သိမ္းလို႔ ကေလး ႏွစ္ေယာက္ လက္ဆြဲ အေဖနဲ႔အေမ မန္းဒေလးကေန ပထမဆံုး အၾကိမ္ အစိုးရစရိတ္နဲ႔ ေလယာဥ္စီးလို႔ အစိမ္းသက္သက္ နယ္ေၿမကို ေၿပာင္းလာခဲ႔ၾကတယ္......

အေဖ တာ၀န္ က်တဲ႔ ၿမိဳ႔ေရာက္ေတာ႔ ၿမိဳ႔သာ ဆိုတယ္ တစ္ကယ္ေတာ႔ ေတာသာသာပါဘဲ.......ေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာ လည္း အေဖနဲ႔အေမ သည္းထိတ္ရင္ဖို အၿဖစ္ကလည္း ၿဖစ္ၿဖစ္ေအာင္ကို ၿဖစ္ခဲ႔ေသးတယ္......ေနၾကာေစ႔ေလး စားေနတဲ႔ အစ္ကို႔ ႏွာေခါင္းထဲကို ေနၾကာေစ႔၀င္ၿပီး ေသြးေတြ ထိန္းမရေအာင္ ထြက္ေနလို႔ ထိုင္ေတာင္ မထိုင္ႏိုင္ အစ္ကို႔ကိုေပြ႔လို႔ အေဖ႔မွာ ေဆးရံုကို အသည္းအသန္ေၿပးရတာပါဘဲ........အေမ႔ကိုထားခဲ႔ၿပီး အစ္ကို႔ကို ေပြ႔လို႔ ေၿပးထြက္သြားတဲ႔ အေဖ႔ကိုၾကည္႔ၿပီး သမီးေလးပိုက္လို႔ အေမ စိတ္ေတြေမာ ရင္ေတြပူနဲ႔ နယ္ေၿမသစ္မွာပထမဆံုး ၾကံဳရတဲ႔ သည္းထိတ္ရင္ဖို အၿဖစ္ပါဘဲ.....ကံေကာင္းေထာက္မလို႔ အစ္ကိုလည္း ဘာမွမၿဖစ္ခဲ႔ဘူး........အေဖနဲ႔အေမ ေနဖို႔ကိုလည္း ရံုးမွာ ဘယ္သူလာလာ လက္တိုလက္ေတာင္း လုပ္ေပးတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကပဲ စီစဥ္ေပးခဲ႔သလို အေဖနဲ႔အေမရဲ႔ လက္တိုလက္ေတာင္းလည္း သူကပဲ အကုန္လုပ္ေပးခဲ႔တယ္.......

အေဖ႔အတြက္ အိမ္မရွိတဲ႔ေနရာမွာ သူ႔ စီစဥ္ေပးမွဳနဲ႔ပဲ သူမ်ားအိမ္ေအာက္ထပ္ေလးမွာ အေဖနဲ႔အေမ ငွားေနရတယ္......အိုးခြက္ပန္းကန္ ၀ယ္ဖို႔ အစစအရာရာ သူပဲ စီစဥ္ေပးလို႔ အေဖတို႔လည္း ေတာ္ေတာ္ကို အားကိုးခဲ႔ရတယ္......အရင္ ေရာက္ႏွင္႔ေနတဲ႔ ဦးစီးမွဳးေတြကလည္း အသက္ ေတာ္ေတာ္ငယ္ငယ္နဲ႔ ၿမိဳ႔နယ္ ဦးစီးမွဴးအၿဖစ္ေရာက္လာတဲ႔ အေဖနဲ႔အေမ႔ကို ညီေလး ညီမေလးလို ပဲ သေဘာထားၿပီး ေတာ္ေတာ္ေစာင္႔ေရွာက္ခဲ႔ၾကတယ္......အေဖေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာဘူး အေဖတို႔ လက္တိုလက္ေတာင္း ဦးေလး အၾကံေပးတာနဲ႔ အေဖ တာ၀န္က်တဲ႔ၿမိဳ႔ကေန ေတာင္္ ၃ လံုးေလာက္ေက်ာ္ရတဲရြာေလးမွာ ေရွးေခတ္ ဒဂၤါးၿပားေတြ နာဂလူမ်ဳိးေတြလက္ထဲမွာ ရွိတယ္ အဲဒါ ကို သြား၀ယ္ၿပီး ၿပန္ေရာင္းရင္ ရတယ္ဆိုလို႔ အေဖ သြား၀ယ္ဖို႔ အေမ႔ကို ေၿပာေတာ႔ အေမက မသြားဖို႔ ေၿပာခဲ႔တယ္.....အေဖကေတာ႔ အဆင္ေလးေၿပေအာင္ ငါၾကိဳးစားၾကည္႔မယ္ဆိုၿပီး ရံုးပိတ္ရက္ေတြမွာ ဒဂၤါးၿပားေတြ ရွိတယ္ဆိုတဲ႔ ေတာထဲက ရြာေတြကို အေရာက္သြားသြား ၀ယ္ခဲ႔တယ္.....တစ္ခါတစ္ေလ ညေမွာင္ရင္ အေဖ႔ ရင္ထဲမွာ စိုးရိမ္စိတ္ ေၾကာက္စိတ္ ရွိခဲ႔ေပမယ္ အစ္ကို အစ္မနဲ႔ အေမ႔မ်က္ႏွာကိုၿမင္ၿပီး အေဖ အိမ္ ကိုေတာ႔ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ ၿပန္လာခဲ႔တယ္.......

အေဖ ဒဂၤါးၿပားေတြ သြား၀ယ္ရင္ ကားတာယာ တစ္ခု ကိုလည္း ယူယူသြားတယ္.....ေတာင္ေပၚတက္တဲ႔ အခ်ိန္ မွာ ကုန္းရံုးတက္ၿပီး ေတာင္ေပၚက ဆင္းတဲ႔အခ်ိန္မွာ တာယာၿပားကို ဖင္ေအာက္ ခုထိုင္ၿပီး တရြတ္ေလ်ာဆင္းတာ ပိုၿမန္တဲ႔အတြက္ အေဖ အၿမဲတမ္း ဒီလိုပဲ သြားခဲ႔ရတယ္......အၿခစ္ရာ ဗရဗြနဲ႔ အေဖ ၿပန္လာမွ အေမ လည္း သက္ၿပင္းခ်ႏိုင္ၿပီး လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ ထမင္းစားခဲ႔ရတဲ႔ရက္ေတြလည္း မနည္းခဲ႔ဘူး........ေနာက္ပိုင္းမွာ အေမက တစ္ခုခုေတာ႔ လုပ္အုန္းမွ ဒီလို ဆိုရင္ မၿဖစ္ဘူး လို႔ ေတြးမိရင္း ဘာလုပ္ရမလည္း ပဲ ထိုင္စဥ္းစားေနခဲ႔တယ္.......တစ္ရက္ အိမ္မွာ လက္တိုလက္ေတာင္း ခိုင္းတဲ႔ ဦးေလးကို ဒီက လူေတြ ၿခင္ေထာင္လည္း မရွီဘူး ခဏခဏ ဖ်ားနာေနတာ ၿခင္ေၾကာင္႔ အစ္မ ၿခင္ေထာင္ ခ်ဳပ္ေရာင္းရင္ ေရာင္းရပါ႔မလားဆိုေတာ႔ ဦးေလးက အစ္မခ်ဳပ္တတ္လို႔လား ခ်ဳပ္တတ္ရင္ေတာ႔ ေသခ်ာေပါက္ ေရာင္းရမွာ ပဲလို႔ ေၿပာတာနဲ႔ အေမ ပိတ္တစ္အုပ္၀ယ္ ၿခင္ေထာင္ ကို အၾကမ္းခ်ဳပ္ၿပီး စေရာင္းၾကည္႔ေတာ႔ ေတာင္ေပားေတြက ေတာ္ေတာ္၀ယ္ၾကတယ္......

၀ယ္တယ္ဆိုေပမယ္႔ သူတို႔လက္ထဲမွာ ပိုက္ဆံက ေလာက္ေလာက္လားလား မရွိခဲ႔ဘူး.....အဲဒီအခ်ိန္က ေမွာ္ဆိုတာ မၿဖစ္ေသးပဲ သူတို႔ ဒီတိုင္းတူးရင္း ထြက္လာတဲ႔ ေက်ာက္စိမ္းေလးေတြကိုသာ အေမ႔ကို ၿခင္ေထာင္ အခ အၿဖစ္ေပးတယ္......အရည္ေကာင္းတယ္ အသားေကာင္းတယ္ ဆိုတာမွန္းသိေပမယ္႔ အေမက ေက်ာက္စိမ္းအေၾကာင္းလည္း ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ခဲ႔ဘူး.....ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဒါေတြဟာ တန္ေၾကးမနည္းဘူး ဆိုၿပီး အေမ ယူယူထားသလို ေက်ာက္ေသြးတတ္တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ဆီက ေန အေမ ေက်ာက္ ေသြးနည္းပါ သင္ေနခဲ႔တယ္......အေမ ေက်ာက္စေသြးတုန္းကဆို ေက်ာက္ၿပင္ေပၚမွာ ဒီတိုင္း သူ႔စိတ္ကူးနဲ႔ သူေသြးခဲ႔တဲ႔ ေက်ာက္ေတြ မနည္းခဲ႔ဘူး.......အေမ႔ ၿခင္ေထာင္ကို အထူးအဆန္းၿဖစ္ၿပီး အိမ္ကို ၿခင္ေထာင္လာမွာတဲ႔ နာဂ တိုင္းရင္းသားေတြလည္း တစ္ေနကုန္ ၿပတ္တယ္ရယ္လို႔ မရွိခဲ႔ဘူး.......တစ္ကယ္ေတာ႔ ၿခင္ေထာင္ထက္ပဲ အေမ႔ ကံ ေၾကာင္႔လို႔ ေၿပာရမလိုပါဘဲ......တစ္ၿခား အမ်ဳိးသမီးေတြ ၿခင္ေထာင္ လိုက္ခ်ဳပ္ခဲ႔ေပမယ္႔ အေမ႔လို ေတာ႔ ခါးခ်ိေအာင္ မခ်ဳပ္ခဲ႔ရဘူး......

အေမစက္တစ္လံုးနဲ႔ တစ္ကုပ္ကုပ္ ခ်ဳပ္ခဲ႔ရလြန္းလို႔ အသက္ၾကီးလာတဲ႔အခါမွာ ခါးကိုက္တဲ႔ဒဏ္ကိုလည္း အသည္းအသန္ခံခဲ႔ရေပမယ္႔ အဲဒီအခ်ိန္က ရခဲ႔တဲ႔ ေက်ာက္ကလည္း မနည္းခဲ႔ဘူး........သိတတ္ေနၿပီၿဖစ္တဲ႔ အစ္ကိုက နာဂေတြ လာၿပီး ၿပန္ရင္ ေရပံုးေလးဆြဲၿပီး ေရေဆးေဆး ခ်ရတာ အေမာ လို႔လည္း အေမ ၿပန္ေၿပာခဲ႔တယ္.......နာဂေတြက ေရွ႔က အ၀တ္စေလးသာပါၿပီး အေလးသြားၿပီးရင္လည္း ေရေဆးေလ႔မရွိၾကဘူး........အေမ႔ အီးေစာ္နံတယ္ သားရြံတယ္ အီးေၿခာက္ေတြလည္း က်န္ခဲ႔တယ္လို႔ အစ္ကိုက အၿမဲေၿပာေလ႔ရွိခဲ႔တယ္........အေမကေတာ႔ အစ္ကို အဲလိုေၿပာတုိင္း ရီလို႔ သာေနခဲ႔တယ္.......အေမ႔ လက္ထဲ ပိုက္ဆံ မရွိပဲ ေက်ာက္ေတြသာ ရွိေနေပမယ္႔ ဒါေတြဟာ ပိုက္ဆံ ေတြ ဆိုေတာ႔ အေမ စိတ္ထဲ ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ေနမိခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေတြပါဘဲ.........ပိုက္ဆံေၾကာင္႔ ေပ်ာ္ခဲ႔ရသလို လူမွဳပါတ္၀န္းက်င္မွာ ေသြးပ်က္ထိတ္လန္႔စရာေတြလည္း အေမနဲ႔အေဖ ၾကံဳခဲ႔ရတယ္.......

အေဖနဲ႔အေမ ေနတဲ႔ ၿမိဳ႔ေလးမွာ သူပုန္တစ္ေယာက္ကို မိတဲ႔အခ်ိန္ ေရခဲမတတ္ေအးေနတဲ႔ရာသီဥတုမွာ တိုင္မွာ ၾကိဳးတုတ္ တံုးလံုးခြ်တ္လို႔ ေရေလာင္းၿပီး ဇေကာနဲ႔ ယပ္ခတ္ သတ္တာကို အေမတို႔ၾကံခဲ႔ရဘူးတယ္........ေအးလြန္းလို႔ အသံနက္ၾကီးနဲ႔ ေအာ္ေနတဲ႔ အဲဒီလူရဲ႔အသံကို အေဖ နဲ႔ အေမ သိပ္ကို တုန္လွဳပ္ခဲ႔ရၿပီး အင္မတန္ ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ႔ေနရာပါလားလို႔ လည္း အေမ စိတ္ထဲ ထင္လာခဲံၿပန္တယ္......ေနာက္တစ္ၾကိမ္ကေတာ႔ အေဖ တစ္ေယာက္ပဲ ေသြးပ်က္ခမန္း ၾကံဳခဲ႔ရတဲ႔ အၿဖစ္ပါဘဲ......ၿမိဳ႔နယ္ အာဏာပိုင္က အေဖ႔ကို ထမင္းစားဖိတ္လို႔သြားတဲ႔အခ်ိန္မွာ အေဖနဲ႔ မ်က္မွန္းတန္းမိတဲ႔ ၿမိဳ႔နယ္က လူတစ္ေယာက္ သူပုန္ေတြနဲ႔ အဆက္အစပ္ ရွိတဲ႔ လူတစ္ေယာက္လည္း ေရာက္ေနခဲ႔တယ္......အေဖတို႔ စကားစၿမည္ေၿပာ ထမင္းစားေသာက္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ စားလက္စ တန္းလန္း အိမ္ရွင္ ၿမိဳ႔နယ္ အာဏာပိုင္က ထသြားၿပီး ၿပန္အလာ ထမင္းစားေနတဲ႔လူရဲ႔ ေနာက္ေစ႔တည္႔တည္႔ကေန ေၿခာက္လံုးၿပဴးနဲ႔ ခ်ိန္ၿပီး ၿပစ္သတ္လိုက္ေတာ႔ အသတ္ခံရတဲ႔လူက တစ္ခါထဲ ထမင္းပန္းကန္ထဲကို မ်က္ႏွာအပ္က်သြားၿပီး ေသသြားတာကို အေဖ ကိုယ္တိုင္ ေရွ႔မွာ ၿမင္လိုက္ရေတာ႔ ေတာ္ေတာ္႔ကို ေသြးပ်က္သြားသလို လူေအး အေဖ သိပ္ကို ေၾကာက္သြားခဲ႔တယ္.......

အိမ္ရွင္ကေတာ႔ ဒီလူ က ဒီလို ရွင္းၿပစ္မွ နားေအးမွာဆိုၿပီး ေသြးေအးေအး ေၿပာခဲ႔ေပမယ္႔ အေဖကေတာ႔ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္ေအာင္ ဒီအၿဖစ္ကို မေမ႔ႏိုင္ခဲ႔သလို တုန္လည္းတုန္လွဳပ္ခဲ႔ရတယ္......အေဖနဲ႔အေမ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ႔ ေနရာေဒသကေန ၿပန္ေၿပးခ်င္ေပမယ္႔ ၀န္ထမ္းဘ၀ဟာ ထင္သလို ၿပဳမူလို႔ မရတာေၾကာင္႔ ေတာင္ေပၚေဒသမွာပဲ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ ေနခဲ႔ရတယ္.........ဒါ႔အၿပင္ ေတာင္ေပၚေဒသပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေၿမၿပန္႔သားပဲၿဖစ္ၿဖစ္ စိတ္ထား မေကာင္းတဲ႔လူက မေကာင္းတာပဲဆိုတဲ႔ အေဖ႔စကားကိုလည္း အေမလက္ေတြ႔သိခဲ႔ရတယ္.......အေမ႔ဆီကို တိုင္းရင္းသားေတြ ၿခင္ေထာင္ေတြလာခ်ဳပ္ခိုင္းၿပီး အေမ ေက်ာက္ေတြ ရေနတာကို မနာလိုတဲ႔ အိမ္ရွင္က အေမနဲ႔အေဖ အစ္ကိုနဲ႔အစ္မ ထမင္းစားေနရင္ ၾကမ္းၾကားကေန သဲၿဖဴးၿဖဴးခ်လို႔ ထမင္း ၀ိုင္းပ်က္ခဲ႔ရတဲ႔ ေန႔ေတြလည္း မနည္းခဲ႔ဘူး......အေဖကေတာ႔ အင္မတန္ရိုင္းစိုင္းတဲ႔ေနရာမွာ အေမ႔ကို စိတ္မတိုေအာင္ ထိန္းသိမ္းၿပီး ေတြ႔ၿပီမဟုတ္လား ေနရာတစ္ကာမွာ လူဟာ လူပါဘဲ ဆိုတာကို တရားခ်ခဲ႔သလို အေမလည္း လက္ခံလာခဲ႔ရေတာ႔တယ္.......

အေဖ ၿပည္မကို ေၿပာင္းေရႊ႔ခြင္႔ ၿပန္မက်ခင္ အခ်ိန္ေလးမွာပဲ တတိယကိုယ္၀န္ ကြ်န္ေတာ္႔ကို အေမ ေဆာင္ထားရတာကို အေဖနဲ႔အေမ သိခဲ႔ရတယ္......အေဖ လည္း ဒီကေလးကိုေတာ႔ ဒီမွာေမြးလို႔မၿဖစ္ဘူး ဆိုတဲ႔ စိတ္နဲ႔ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ အေမ သား သမီးကို အိမ္မွာ ေနတဲ႔ ဦးေလး ကို ေသခ်ာအပ္လို႔ ရန္ကုန္ကို အသည္းအသန္ ဆင္းၿပီး ေၿပာင္းေရႊ႔ခြင္႔ရေအာင္ လုပ္ရေတာ႔တယ္.........ႏွစ္လည္း ေစ႔ၿပီၿဖစ္လို႔ အၿမန္ဆံုး လုပ္ေပးပါ႔မယ္ဆိုတဲ႔ အထက္အရာရွီေတြ ဆီက ၾကားရေတာ႔ အေဖ တစ္ခါ အေမတို႔ရွိရာ ေတာင္ေပၚေဒသကို အၿမန္ၿပန္ရၿပန္တယ္........အေဖ႔ပူပန္မွဳေတြ အေမ႔ပူပန္မွဳေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားၾကီးလိမ္႔မလည္းဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ခါတစ္ေလ မေတြးႏိုင္ေအာင္ပါဘဲ........ေၿပာင္းေရႊ႔ခြင္႔အတြက္ အေဖ ရန္ကုန္အလာမွာ အခက္အခဲေတြ သိပ္မ်ားလြန္းလို႔ စိတ္ညစ္ေနတဲ႔ အေဖ႔ကို ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းမ တစ္ေယာက္က ပုဏား ေဗဒင္ ဆရာတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ပိုက္ဆံလည္း ငါေပးေပးမယ္ ေမးသြား သိပ္မွန္တယ္ ဆိုလို႔ ေဗဒင္မယံတဲ႔အေဖ ေအး ငါေမးမယ္ဆိုၿပီး ေမးခဲ႔လို႔ ဘ၀တစ္သက္စာ ေဟာစာတမ္းေလးတစ္ေစာင္ အေဖရခဲ႔တယ္.......အေဖ႔ဘ၀မွာပထမဆံုး ေဗဒင္ေမးတာ ၿဖစ္ခဲ႔ၿပီး ဒီေန႔ထိလည္း သူ႔ေလာက္ မွန္ေအာင္ ဘယ္သူမွေၿပာႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ႔ စိတ္နဲ႔ ဘယ္ေဗဒင္ကိုမွ အေဖ မေမးေတာ႔သလို အေမလည္း အေဖနဲ႔ထပ္တူ ၿဖစ္ခဲ႔တယ္........အဲဒီအခ်ိန္ကေတာ႔ မယံုတစ္၀က္ ယံုတစ္၀က္ေပါ႔

1 comment:

သူမ said...

အကုန္ဖတ္သြားတယ္။ အေဖႏွင့္အေမ ကုိအရမ္းခ်ီးက်ဴးတယ္။ အားက်တယ္။ ေနာက္ပုိင္းတင္မယ့္ စာေတြကုိ ေမွ်ာ္ေနမယ္။
ျမန္ျမန္တင္ေပးပါ။