ေထြးေထြး နဲ႔ ဇာၿမင္႔ကို ခပ္ေရွာင္ေရွာင္လုပ္ခဲ႔ၿပီး ေအးမင္းနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ေပါင္းတာက အေဖ႔ကို စိတ္အေႏွာင္႔အယွက္ေတာ႔ နည္းနည္းၿဖစ္ေစခဲ႔တယ္။ ေအးမင္း က ငယ္ငယ္ထဲက ေပါင္းလို႔ မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ ေၿပာေန ဆိုေနေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္႔ထက္ ရြယ္တူေတာ႔မဟုတ္ဘူး .။ ကြ်န္ေတာ္႔ထက္ ၂ ႏွစ္ၾကီးတဲ႔ ေအးမင္းက အၿမဲလို ေလးခြတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ငွက္လိုက္ၿပစ္ေနတတ္လို႔ ငွက္ၿပစ္ ငါးဖမ္း အင္မတန္ မုန္းတဲ႔ အေဖက ကြ်န္ေတာ္႔ ကို ေအးမင္းနဲ႔ေပါင္းၿပီး ငွက္မၿပစ္ဖို႔ ေအးမင္းနဲ႔အတူတူ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ မသြားဖို႔ ေၿပာေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ အားရင္ ေအးမင္း တို႔အိမ္ သြားလိုက္ ေအးမင္းက ကြ်န္ေတာ္႔ဆီ လာလိုက္နဲ႔ ေပါင္းၿမဲေပါင္းေနခဲ႔တယ္။ ကေလးသာသာ အရြယ္မို႔ အေမကေတာ႔ အေဖ႔လို မတားၿမစ္ခဲ႔ဘူး။ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ေအးမင္းနဲ႔သာ ဆက္တိုက္ေပါင္းေနလို႔ အခ်ိန္ၾကာလာေလ ေအးမင္းကို ပိုခင္တြယ္တာခဲ႔တယ္..။ အိမ္မွာ ဘာေလးပဲစားရ စားရ အၿမဲတမ္း ခ်က္ၿခင္းမစားေသးပဲ ထုတ္ပိုးၿပီး ေအးမင္း တို႔အိမ္ကို ထြက္ထြက္သြားတတ္လို႔ ေနာက္ပိုင္း အေမက ေအးမင္း အတြက္ အပိုထည္႔ထည္႔ေပးတတ္သလို ေအးမင္းကို အိမ္ေခၚၿပီး ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ အတူတူ ထားထားတဲ႔ အခ်ိန္က ပိုမ်ားလာတယ္။ ေအးမင္း အေဖကလည္း အရာရွိ တစ္ေယာက္ေပမယ္႔ အေဖတို႔နဲ႔ လိုင္းမတူသလို ဝန္ထမ္းေတြထြက္ေပါက္ၿဖစ္တဲ႔ ႏိုင္ငံၿခား ခရီးထြက္ရတာ မ်ဳိးလည္း မရွိတဲ႔ ဝန္ထမ္းၿဖစ္တဲ႔အၿပင္ ေအးမင္း အေမကလည္း အၿပင္စီးပြားေရး မလုပ္တတ္တဲ႔အတြက္ က်ပ္တည္းတယ္လို႔ ေၿပာရမယ္႔ အိမ္ေထာင္တစ္စုပါပဲ.။
အၿမဲလို ႏြမ္းႏြမ္းဖတ္ဖတ္ နဲ႔ ေအးမင္းကို ကြ်န္ေတာ္အင္မတန္ ခင္မင္ ေပါင္းသင္း ေနတဲ႔ေနာက္ပိုင္းမွာ အေမက ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ အက်ီတစ္ထည္ဆို ေအးမင္းအတြက္ အက်ၤီတစ္ထည္ ဝယ္ေပးခဲ႔သလို ေက်ာင္းဖြင္႔ခ်ိန္ ေက်ာင္းအပ္ခ ေက်ာင္းဝတ္စံု က်ဴရွင္ ဖိုးအဆံုး အေမ လုပ္ေပးခဲ႔တယ္။ အေမ႔အယူအဆ ကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္တဲ႔သူ အေမခ်စ္မယ္ ကြ်န္ေတာ္မုန္းတဲ႔လူ အေမ မုန္းမယ္ ဆိုတာပါပဲ။ (တစ္ခါတစ္ေလ အေမ မွားေနတာေတြ႔ရင္ေတာင္ ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚ ေမတၱာ ၾကီးလြန္းခဲ႔တဲ႔ အေမ႔ကို ကြ်န္ေတာ္ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ မေၿပာရက္ခဲ႔ဘူး) ေအးမင္း နဲ႔ ဒီလို သြားသြားလာလာ လုပ္ၿပီး ေအးမင္း အိမ္မွာ အၿမဲတမ္းလို ေတြ႔ေနရတာကို အေဖက ဘာမွ မေၿပာေပမယ္႔ ငွက္ၿပစ္တာကိုေတာ႔ အေဖက ေအးမင္းကိုလည္း မၿပစ္ဖို႔ ေၿပာသလို ကြ်န္ေတာ္႔ကိုလည္း သား ငွက္ၿပစ္တာ အေဖ မၾကိဳက္ဘူး ေနာ္ ဆိုၿပီး အၿမဲေၿပာခဲ႔ေပမယ္႔ အေဖ မသိေအာင္ေတာ႔ ေအးမင္းနဲ႔ေပါင္းၿပီးခိုးလုပ္ေနၿဖစ္သလို အေမကလည္း အေဖမရွိရင္ ေအးမင္းၿပစ္လို႔ ရလာတဲ႔ ငွက္ေတြကို ေၾကာ္ေပးၿပီး ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ေအးမင္းက စားၿမဲစားလ်က္ပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔ ဒီလို လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ အေဖသိဖို႔ အေၾကာင္းက ဖန္လာခဲ႔တယ္။ ဇာတ္လမ္းက ကြ်န္ေတာ္က စတာပါပဲ။ ေအးမင္း ေလးခြတစ္လက္နဲ႔ ငွက္ၿပစ္တဲ႔ေနာက္လိုက္ၿပီး ေလေသနတ္နဲ႔ ၿပစ္ရင္ ပိုေကာင္းမယ္လို႔ စိတ္ကူးေပါက္တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္က အေမ႔ကို ေလေသနတ္ တစ္လက္ မရမက ဝယ္ခိုင္းခဲ႔တယ္။ အေမကေတာ႔ အေဖသိရင္ အေမ မလြယ္ဘူး မလုပ္ပါနဲ႔ ငါ႔သားရယ္ ေစ်းကေန ငွက္ေတြ ေန႔တိုင္း အေမ ဝယ္ေကြ်းမယ္ ငါ႔သားလည္း ေအးမင္းငွက္ၿပစ္တဲ႔ေနရာ မလိုက္နဲ႔ေတာ႔ လို႔ေၿပာခဲ႔ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္က ၂ ရက္ေလာက္ အေမ႔ကို စိတ္ေကာက္လိုက္ေတာ႔ ငါ႔သားလိုခ်င္တဲ႔ ေလေသနတ္က ဘယ္မွာရလည္း ဆိုၿပီး အေမက ေမးခဲ႔တာပါပဲ။
ဒီလိုနဲ႔ ေအးမင္းလည္း အရင္က ေလာက္ေလးခြ နဲ႔ၿပစ္ရာက ေလေသနတ္ တစ္လက္နဲ႔ ငွက္လိုက္ၿပစ္ ခဲ႔သလို ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ေအးမင္းေနာက္က တစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ၿပီး ငွက္လိုက္ေကာက္ခဲ႔တယ္။ တစ္ရက္ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ေအးမင္း ငွက္ၿပစ္သြားရင္း လမ္းမွာ အေဖတို႔ရံုးက ဝန္ထမ္းမိန္းမ ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႔ၿပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ၿဖတ္သြားတဲ႔အခ်ိန္မွာ အဲဒီေကာင္ေလးေပါ႔ သူ႔အေမက သိပ္အလိုလိုက္တာ ဟိုတစ္ေလာက ဆရာမ တစ္ေယာက္ ေၿပာင္းသြားရေအာင္လည္း သူ႔အေမ လုပ္လိုက္တာ ဂ်စ္ကန္ကန္နဲ႔ ငေပေလး လို႔ ေၿပာတာ ၾကားလိုက္တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေဒါသေတာ္ေတာ္ထြက္ခဲ႔တယ္။ စိတ္ထဲမွာလည္း အညွဳိးအေတးထားၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔ အိမ္ထဲက အိမ္ၿပင္မထြက္ပဲ အခန္း ၿပတင္းေဘာင္ေပၚမွာ ေလေသနတ္ တင္လို႔ ထိုင္ေစာင္႔ေနခဲ႔ၿပီး တၿမန္မေန႔က ကြ်န္ေတာ္႔ ကိုေၿပာသြားတဲ႔ မိန္းမ အိမ္ေရွ႔က အၿဖတ္မွာ ေလေသနတ္နဲ႔ လွမ္းၿပစ္တာ လူကို မထိပဲ သူ႔ထီးကို ထိၿပီး သူလည္း ေတာ္ေတာ္ လန္႔သြားခဲ႔တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ေသနတ္ကိုင္လို႔ အိမ္ေရွ႔ထြက္ရပ္လိုက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ ၿပစ္တာ ဆိုတဲ႔ ပံုစံ နဲ႔ ေလေသနတ္ထဲကိုလည္း ေနာက္ထပ္ ခဲတစ္ေတာင္႔ ထည္႔ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာပဲ သူလည္း သုတ္ေၿခတင္ ေၿပးေတာ႔တယ္။ ညေန အေဖ ရံုးဆင္းခ်ိန္ မွာေတာ႔ အေမ႔ကို မင္း ေလေသနတ္ ဝယ္ေပးထားလား ခုၿပႆနာ တက္ၿပီ မင္႔သား လုပ္ပံု ေကာင္းၾကေသးလား ဆိုၿပီး အေဖက အေမနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ဆူၿပီး ေလေသနတ္ကိုလည္း ခ်ဳိးၿပီး လႊင္႔ၿပစ္ခဲ႔တယ္။ ေအးမင္း အိမ္လာတာ ၿပႆနာမရွိေပမယ္႔ ေအးမင္းနဲ႔ အၿပင္လံုးဝမလိုက္ရလို႔ အမိန္႔လည္း ထုတ္လိုက္တဲ႔အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္သြားခဲ႔တယ္။
ငွက္လိုက္မၿပစ္လို႔ စိတ္ညစ္ေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေအးမင္းက ေန႔လည္ မၿပစ္ရရင္ ညၿပစ္မယ္ကြာ မင္႔အေဖ အိပ္ေနတုန္း မသိေအာင္ ခိုးထြက္ၿပီး ၿပစ္မယ္ မင္းတို႔ အိမ္နားက ဇီးပင္မွာပဲ ၿပစ္မယ္ေၿပာလာလို႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဝမ္းသာသြားတယ္။ ဒီလိုလုပ္ခဲ႔တာက ေကာင္းတယ္ မေကာင္းဘူး လုပ္သင္႔တယ္ မလုပ္သင္႔ဘူး ကို ကြ်န္ေတာ္ မစဥ္းစားႏိုင္ေသးသလို ငွက္ေၾကာ္စားခ်င္တာရယ္ေၾကာင္႔တစ္ခုထဲ လည္း မဟုတ္ခဲ႔ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ကေတာ႔ ငွက္လိုက္ၿပစ္ခ်င္တာပဲ ကြ်န္ေတာ္ အေတြးထဲမွာ ရွိခဲ႔တယ္။ ေအးမင္း အၾကံအစီတိုင္း ေအးမင္းကို ညအိမ္ေခၚသိပ္ၿပီး ညပိုင္း အေဖတို႔ အိပ္တဲ႔အခ်ိန္ ေရခ်ဳိးခန္းထဲကေနတစ္ဆင္႔ ခိုးထြက္ၿပီး အိမ္ ေနာက္ေဖးက ဇီးပင္မွာ အိပ္တန္းတက္ေနတဲ႔ ငွက္ေတြကို ညတိုင္းပဲ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ေအးမင္းၿပစ္ခ်ခဲ႔တယ္။ ၿပီးရင္ ငွက္ေတြကို အေမႊးႏွဳတ္ထားၿပီး ေနာက္ေန႔ အေမ႔ကို ေၾကာ္ခိုင္းၿပီး မရိုးတန္းထိုင္စားေနေပမယ္႔ တစ္လ ႏွစ္လ ၾကာလာေတာ႔ အေမကိုယ္တိုင္က တားၿမစ္လာတယ္။ သားကို အေမခ်စ္လို႔ အလိုလိုက္ထားတာ ငါ႔သား ေတာ္သင္႔ၿပီ လို႔ အေမ ေၿပာလာတဲ႔အတြက္ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေအးမင္းကို အေမက မလုပ္ေတာ႔နဲ႔တဲ႔ကြ ငါလည္း မၿပစ္ခ်င္ေတာ႔ဘူး ဆိုတဲ႔အတြက္ ေအးမင္း လည္း ေန႔လည္ေန႔ခင္းေတြ တစ္ေယာက္ထဲ ငွက္လိုက္ၿပစ္ေနခဲ႔ၿပီး တစ္ခါတစ္ေလ မီးကင္ကင္ထားတဲ႔ ငွက္ကေလးေတြ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ ယူယူ ူလာေပးခဲ႔တယ္။
ေအးမင္း နဲ႔ ငွက္လိုက္မၿပစ္ေတာ႔ေပမယ္႔
Thursday, July 15, 2010
Sunday, July 4, 2010
ဘဝထဲမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာ ။၁။
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္ စဥ္းစားမိလိုက္တိုင္း ကြ်န္ေတာ္႔ စိတ္ေတြ မွဳိင္းမွဳိင္းသြားတတ္ခဲ႔တာ ကြ်န္ေတာ္႔အသက္ ၂၅ ႏွစ္အရြယ္ေလာက္မွာ စတင္ခဲ႔ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ခ်ိန္မွာေတာ႔ ငါ႔မွာ အင္မတန္ အတြင္းက်က် ေပါင္းလို႔ ရတဲ႔ သူငယ္ခ်င္း မရွိေတာ႔ပါလားလို႔ ခံစားမိခဲ႔တယ္။ အတြင္းက်က် ဆိုတဲ႔ေနရာမွာ ကာလရွည္ၾကာ အတူတကြ လက္ပြန္းတတီးရွိေနဖို႔ လိုအပ္သလို တစ္ဦးကိုတစ္ဦးကို ေဖးမဖို႔နဲ႔ ကိတ္စေပါင္းမ်ားစြာကို အတူတကြ ၾကံဳဆံုခဲ႔တာမ်ဳိးေတြလည္း ရွိဖို႔လည္း လိုအပ္တာေၾကာင္႔ ဘယ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔မွ ဒီလို အေၿခအေနေတြ ရွိခဲ႔ဖို႔ အေၾကာင္းမဖန္ခဲ႔တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ဘဝလမ္းေၾကာင္းေတြအရလည္း ကြ်န္ေတာ္႔ဘဝမွာ အတြင္းက်က် သူငယ္ခ်င္း ဆိုတာ မရွိႏိုင္ေတာ႔ဘူးလို႔ ကြ်န္ေတာ္ ခံစားခဲ႔ရတယ္..။ ထို႔အတူ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအေပၚမွာ သံေယာဇဥ္ ၾကီးတတ္တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အေနနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ဘက္က အင္မတန္ ရင္းႏွီးပြင္႔လင္းစြာခင္မင္ေပမယ္႔ တစ္ဖက္က သူငယ္ခ်င္းရဲ႔ စိတ္ခံစားခ်က္ဟာ ကြ်န္ေတာ္႔ရင္ထဲမွာသူ႔အေပၚထားသလို သူကြ်န္ေတာ္႔အေပၚမွာ ၿပန္ထားႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ ၿဖစ္ခ်င္မွၿဖစ္ႏိုင္မယ္လို႔ ခံစားေနမိတဲ႔အတြက္ ကြ်န္ေတာ္႔မွာ ဘယ္ေသာအခါမွ အတြင္းက်က် သူငယ္ခ်င္း ရွိလာေတာ႔မယ္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုပါ တစ္ၿပိဳင္နက္ထဲ ခံစားမိရင္း ကြ်န္ေတာ္႔ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္ထိ ၿဖတ္သန္းခဲ႔ရာ ဘဝလမ္းေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ၾကံဳဆံုခဲ႔ရတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအေၾကာင္း သတိရေနမိေတာ႔တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လိုဘဝမ်ဳိးေတြ ၿဖတ္သန္းေနရသည္ၿဖစ္ေစ ဘယ္လိုအေၿခအေနမ်ဳိးမွာေရာက္ေနသည္ၿဖစ္ေစ ေတြးမိလိုက္တိုင္း ၿပံဳးမိသည္အထိ သတိရမိတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းကေတာ႔ သူငယ္တန္းဘဝကေန စလို႔ သူတို႔နဲ႔ မခြဲခြာခင္ အခ်ိန္ထိ ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚမွာ သံေယာဇဥ္ၾကီးခဲ႔တဲ႔ သူငယ္ခ်င္း မိန္းကေလး ႏွစ္ေယာက္ကိုပါပဲ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက ကြ်န္ေတာ္ သူငယ္တန္းကေနစလို႔ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ သူတို႔နဲ႔ ကြဲကြာသြားၿပီး ဆယ္တန္းေတြေအာင္ၾကလို႔ တကၠသိုလ္ေတြ တက္ၾကခ်ိန္ထိ ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚမွာ သံေယာဇဥ္ၾကီးၾကီး ရွာေဖြၿပီး လာေတြ႔ခဲ႔တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ၿဖစ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ အၿမဲတေစလို မဟုတ္ရင္ေတာင္ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းအရာကို စဥ္းစားမိလိုက္တိုင္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အရင္ဆံုး သတိရမိခဲ႔တယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးဟာ ကေလးဘဝမွာထဲက ခပ္ေအးေအး နဲ႔ စာအင္မတန္ေတာ္ၾကၿပီး ခပ္ဆိုးဆိုး ကြ်န္ေတာ္႔ကို အင္မတန္သံေယာဇဥ္လည္း ၾကီးခဲ႔ၾကတယ္။ အိမ္မွာ အငယ္ဆံုး သမီးၿဖစ္တဲ႔ ေထြးေထြး နဲ႔ အၾကီးဆံုးသမီးၿဖစ္တဲ႔ ဇာၿမင္႔ ဟာ သူတို႔ ကစားမယ္ဆိုတိုင္း အေမ႔နားသာ ကပ္ေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို အၿမဲလို ေနာင္ေနာင္ေရ ကစားရေအာင္ေဟ႔ လို႔ လာေခၚေလ႔ရွိခဲ႔တယ္။ မိန္းကေလးေတြၿဖစ္လို႔ ကေလးအရြယ္မိန္းကေလးေတြ ကစားေလ႔ရွိတဲ႔အတိုင္း ထမင္းဟင္း ခ်က္တိုင္း ကစားရင္ ကြ်န္ေတာ္က အၿမဲပဲ ေစ်းဝယ္သူ လုပ္ရေလ႔ရွိၿပီး တစ္ၿပန္တစ္လွည္႔အေနနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ကစားခ်င္တဲ႔ စစ္တိုက္တိုင္း ဆိုရင္ သူတို႔ က ကြ်န္ေတာ္႔ ရန္သူေတြအၿဖစ္ ကစားခဲ႔ၾကတာ ကို ၿပန္စဥ္းစားမိတုိင္း ကြ်န္ေတာ္ ၿပံဳးမိတယ္။
သူငယ္တန္းကစလို႔ အတန္းေတြ တစ္ၿဖည္းၿဖည္း ၾကီးလာၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔မွာလည္း ကြ်န္ေတာ္ကစားခ်င္တဲ႔ ေယာက်ၤားေလး ကစားနည္းေတြ ကစားလို႔ရတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွိလာတဲ႔ အခါ သူတို႔ လာေခၚတိုင္း ကြ်န္ေတာ္ မလိုက္ေတာ႔ေပမယ္႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ႔ ကစားမယ္ဆိုတိုင္း ကြ်န္ေတာ္႔ကို မပ်က္မကြက္ အၿမဲပဲ လာေခၚေလ႔ရွိခဲ႔တယ္....။ အတန္းၾကီးလာတဲ႔အခ်ိန္ သူတို႔ မိန္းကေလးေတြ ကစားတဲ႔ ထုတ္စီးထိုးကစားနည္း ပါးစပ္ကေန ဒီ ဆိုတာကို မၿပတ္တမ္း ေအာ္ၿပီး လုိက္ဖမ္းရတဲ႔ ကစားနည္း စတာေတြကို သူတို႔ ဇြတ္ဆြဲေခၚလို႔ ကြ်န္ေတာ္ မိန္းကေလးေတြၾကားလည္း ဝင္ကစားခဲ႔ရဘူးတယ္....။ဒါေပမယ္႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ဝင္စားတာ အရုပ္ကေလးေတြေထာင္ၿပီး ေဂၚလီနဲ႔ ၿပစ္ရတဲ႔ ကစားနည္း လိုမ်ဳိး ကစားနည္းေတြၿဖစ္ေနခဲ႔ၿပီ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္က သူတို႔ လာေခၚတိုင္း မကစားခ်င္ဘူးဟာ နင္တို႔က မိန္းမေတြၾကည္႔ကစားတာ ငါတစ္ၿခားလူေတြနဲ႔လည္း မေခၚခ်င္ဘူး ဆိုလို႔ သူတို႔လည္း သိပ္လာမေခၚေတာ႔သလို သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း စာၾကိဳးစားတဲ႔ ဗီဇပါတဲ႔သူေတြ ပီပီ ကေလးအရြယ္သာသာမွာပဲ ကစားတဲ႔ဖက္ အာရံု သိပ္မေရာက္ေတာ႔သလို စာက်က္ဖို႔ေလာက္သာ သူတို႔ လုပ္ေနခဲ႔ၾကတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ဘယ္လို အခ်ိန္မ်ဳိးမွာမွ မေမ႔တဲ႔အတြက္ သူတို႔စာက်က္မယ္ဆိုတုိင္းလည္း စာက်က္ရေအာင္ လာေခၚတတ္တဲ႔အၿပင္ ကြ်န္ေတာ္ စာက်က္ေအာင္ ကြ်န္ေတာ္႔အိမ္မွာ စာလာက်က္တာမ်ဳိး လုပ္ေပးေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္က ကားတြန္းကားထိုင္ၾကည္႔လိုက္ တစ္ဝါးဝါးသမ္းလိုက္ မက်က္ခ်င္ဘူးဟာ ၿပန္ေတာ႔လို႔ ႏွင္ထုတ္လိုက္နဲ႔ မို႔ ေနာက္ေတာ႔ သူတို႔လည္း ကြ်န္ေတာ္႔ ဆီမွာ စာလာမက်က္ၿဖစ္ေတာ႔ပါဘူး။ စာက်က္မယ္ဆိုတိုင္းေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို လာလာေခၚတာေတာ႔ တစ္ေခါက္မွ ပ်က္ေလ႔မရွိခဲ႔သလို ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ၾကာလာေလ သူတို႔ကို ေရွာင္ေၿပးလာေလ ၿဖစ္လာခဲ႔တယ္။
မိဘေတြနဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ယေန႔ထိ အမာရြတ္က်န္တဲ႔ထိ ဒဏ္ရာအၿဖစ္ရခဲ႔တဲ႔ ဆရာမတစ္ေယာက္ရဲ႔ ဒဏ္ေပးခံခဲ႔ရတဲ႔ ေန႔မွာ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ လိမၼာတဲ႔ေထြးေထြးက ရဲရဲဝံ႔ဝံ႔ ထေၿပာရဲ႔ခဲ႔သလို ေထြးေထြး ထက္စာရင္ ပိုေအးၿပီး အၿမဲတမ္းၿပံဳးေနတတ္တဲ႔ ဇာၿမင္႔ကေတာ႔ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ၾကည္႔ေနခဲ႔တာကို ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္ေတာ႔မွ ေမ႔ေပ်ာက္ေတာ႔မယ္ မထင္မိေတာ႔သလို ကြ်န္ေတာ္႔ မ်က္လံုးထဲမွာ အဲဒီေန႔က သူတို႔ရဲ႔ မ်က္ႏွာ အတန္းထဲက အတန္းေဖာ္ေတြရဲ႔ မ်က္ႏွာ ထို႔အတူ ကြ်န္ေတာ္႔ကို အၿပစ္ေပးခဲ႔တဲ႔ ဆရာမရဲ႔ မ်က္ႏွာေတြကို ကြ်န္ေတာ္ အၿမဲပဲ ၿမင္ေနမိခဲ႔တယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ႔ က်ားနာတစ္ေကာင္လို အသြင္ေၿပာင္းခဲ႔တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေထြးေထြးတို႔ ဇာၿမင္႔ တို႔နဲ႔ ခပ္ေဝးေဝးမွာ ေနခဲ႔ၿပီး ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ အိမ္ကို အတူၿပန္တာမ်ဳိး မုန္႔စားဆင္းခ်ိန္ အတူတူ မုန္႔သြားစားတာမ်ဳိးေတြက အစ မရွိေတာ႔ပဲ ကြ်န္ေတာ္႔ကို လာေခၚတိုင္းလည္း မလိုက္ဘူး လို႔သာ ေၿပာတဲ႔ အတြက္ သူတို႔လည္း ေနာက္ပိုင္း ကြ်န္ေတာ္႔ကို မေခၚေတာ႔သလို ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ေက်ာင္းမွာ မေပ်ာ္ေတာ႔တဲ႔အတြက္ ေက်ာင္းေၿပးတတ္လာၿပီၿဖစ္လို႔ သူတို႔နဲ႔ ေတြ႔တဲ႔ အခ်ိန္ ပိုလို႔သာ နည္းလာခဲ႔တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ဘာအေၾကာင္းကိတ္စမွ မယ္မယ္ရရ မွမရွိပဲ ေက်ာင္းမလာတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ ေထြးေထြးနဲ႔ဇာၿမင္႔က ကြ်န္ေတာ္႔စာအုပ္ေတြ ယူၿပီး ဒိုင္ခံ စာကူးေပးသလို အိမ္တိုင္ယာေရာက္ ကြ်န္ေတာ္႔ကို စာလာရွင္းၿပတာေတြ လုပ္ေပးခဲ႔ၾကတယ္။ သူတို႔ ဘယ္လိုပဲ လုပ္ေပးခဲ႔ လုပ္ေပးခဲ႔ စာက်က္ခ်င္စိတ္ မရွိေတာ႔သလို ေက်ာင္းလည္း ေၿပးေနတတ္ၿပီး က်ဴရွင္ကအစ မယူေတာ႔တဲ႔ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ ႏွစ္ကုန္လို႔ ေအာင္စာရင္းထြက္တဲ႔အခါ သူငယ္တန္းထဲက အတန္း အတူတက္ခဲ႔တဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ အတန္းကြဲခဲ႔သလို ကြ်န္ေတာ္လည္း ပိုလို႔ ဆိုးလာခဲ႔ေတာ႔တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚ သံေယာဇဥ္ရွိၿမဲ ရွိလ်က္ပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္႔ကို အၿမဲလာရွာေလ႔ရွိၾကသလို ကြ်န္ေတာ္ မရွိရင္လည္း အေမ႔ဆီက ကြ်န္ေတာ္႔စာအုပ္ေတြေတာင္းၿပီး လြတ္သြားတဲ႔စာေတြကို ကူးေပးေလ႔ရွိခဲ႔ၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ေထြးေထြး နဲ႔ ဇာၿမင္႔ကို ေမးထူးေခၚေၿပာေလာက္ပဲ လုပ္ခဲ႔ၿပီး ေထြးေထြး တို႔ေလာက္ မရင္းႏွီးေပမယ္႔ ေထြးေထြးနဲ႔ဇာၿမင္႔လို ပဲ ငယ္ငယ္ထဲက သူငယ္ခ်င္း ေအးမင္း နဲ႔ပဲ အၿမဲ တြဲေနခဲ႔တယ္။ ထို႔အတူ သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္စလံုး ဥာဏ္ေကာင္းတယ္ လို႔ မိဘေတြ က သတ္မွတ္ထားခဲ႔ၾကေပမယ္႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေထြးေထြး နဲ႔ ဇာၿမင္႔ သူတို႔အတန္းေတြထဲမွာ အဆင္႔ တစ္ အဆင္႔ ႏွစ္ေတြ ယူေနခဲ႔ၿပီး အတန္းေရွ႔ဆံုးက ခံုတန္းမွာ စာေတာ္တဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြအၿဖစ္ ဆရာ ဆရာမေတြရဲ႔ ပါးစပ္ဖ်ား ေရပန္းစားေနခဲ႔သလို ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ သူတို႔နဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ စာအင္မတန္ညံ႔သြားခဲ႔ၿပီး ဆရာေတြဆရာမေတြ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ နာမည္ဆိုးနဲ႔ နာမည္ၾကီးခဲ႔ေတာ႔တယ္။
ေထြးေထြးနဲ႔ ဇာၿမင္႔ကို ဘယ္တုန္းကမွ ကြ်န္ေတာ္ မမုန္းခဲ႔ေပမယ္႔ အဲဒီကာလကစလို႔ သူတို႔နဲ႔ ခြဲခြာခ်ိန္ထိ မေတြ႔ေအာင္သာ ေရွာင္ေနခဲ႔ေတာ႔တယ္။ ေထြးေထြးနဲ႔ဇာၿမင္႔ ကေတာ႔ ဆယ္တန္းအထိ အတူတစ္ကြ ၾကီးၿပင္းခဲ႔ၾကသလို တကၠသိုလ္တက္ခ်ိန္မွာလည္း ေထြးေထြးက ေဆးတကၠသိုလ္ ဇာၿမင္႔က အင္ဂ်င္နီယာတကၠသိုလ္ ကို တစ္ၿမိဳ႔ထဲမွာ အတူတက္ရတဲ႔အတြက္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ မခြဲမခြာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ ရွိခဲ႔ၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ပါ ရွိေနမွန္း သိတဲ႔အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ ရွိတဲ႔ ေနရာကို မေတြ႔ေတြ႔ေအာင္ရွာၿပီး သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ လာေတြ႔တဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ အတိုင္းမသိ ဝမ္းသာသြားခဲ႔သလို နာက်ည္းခ်က္နဲ႔ စာၿပန္ၾကိဳးစားခဲ႔တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း အမွတ္အနည္းငယ္ေကာင္းၿပီး ႏိုင္ငံၿခားဘာသာ တကၠသိုလ္ မွာ လိုင္းေကာင္းေကာင္း တက္ေနရတဲ႔အတြက္ သူတို႔လည္း ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ ဝမ္းသာခဲ႔ၾကတယ္။ ဂ်ီတီအိုင္ ေနာက္ဆံုးႏွစ္မွာ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ၿဖစ္ေနခဲ႔လို႔ ေထြးေထြးတို႔နဲ႔ ေတြ႔တဲ႔ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အိမ္ေထာင္သည္ တစ္ေယာက္ၿဖစ္ေနခဲ႔ေပမယ္႔ သူတို႔ကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ဟိုးအရင္ ကေလးဘဝကလိုပဲ တစ္ရင္းတစ္ႏွီးရွိခဲ႔ၾကတဲ႔အၿပင္ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ၿပန္ေတြ႔လို႔ ဝမ္းသာေနတဲ႔ သူတုိ႔ကိုၾကည္႔ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ဝမ္းသာခဲ႔ရတယ္။ ငါတို႔ တစ္လတစ္ခါေတာ႔ ပံုမွန္ေတြ႔ရေအာင္ ဟာဆိုၿပီး ေၿပာတဲ႔ ေထြးေထြးအေၿပာကို ဇာၿမင္႔ကလည္း ေအးဟုတ္တယ္ ငါတို႔ ပံုမွန္ေတာ႔ ေတြ႔ၾကရေအာင္လို႔ ေထာက္ခံခဲ႔တယ္။ ၾကားထဲမွာလည္း ရံဖန္ရံခါ ေထြးေထြးနဲ႔ဇာၿမင္႔က သူတို႔ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြေခၚလာၿပီး ဒါငါတို႔ အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္း လူမိုက္ၾကီး ေလ ဆိုၿပီး မိတ္ဆက္ေပးေလ႔ရွိသလို သူတို႔ သူငယ္ခ်င္းတိုင္းကလည္း ကြ်န္ေတာ္႔နာမည္ကို ေထြးေထြးတို႔ ဇာၿမင္႔တို႔ဆီက အၿမဲတမ္းၾကားေနရတဲ႔အတြက္ ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးေနေၾကာင္း ေၿပာၿပီး ေထြးေထြးတို႔ ဇာၿမင္႔တို႔ အေၿပာေတြေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚမွာ နည္းနည္းေလးမွ မစိမ္းပဲ ခ်က္ၿခင္းပဲ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္ေတြလို ၿဖစ္ခဲ႔ၾကလို႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔ရတယ္။
ေထြးေထြး တို႔ ဇာၿမင္႔တို႔နဲ႔ ေတြ႔ၿပီး မၾကာခင္ပဲ ႏိုင္ငံၿခားဘာသာကေနထြက္ၿပီး ဘဝတိုးတက္ရာလို႔ ထင္မယ္႔ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို ေရြးလိုက္ေပမယ္႔ ဘဝလွဳိင္းေတြၾကား စတင္ ကူးခတ္ရေတာ႔မယ္႔ အစ ကို မရည္ရြယ္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ အစပ်ဳိးခဲ႔မိလိုက္တယ္။ ပိုေကာင္းမယ္ထင္တဲ႔ လမ္းကို ငါေရြးလိုက္တယ္ ငါရန္ကုန္ကို သြားေတာ႔မယ္ နင္တို႔ကို ႏွဳတ္ဆက္တာ ဒါေပမယ္႔ ငါတို႔ ေတြ႔ၾကအုန္းမွာပါဟာ အဆက္အသြယ္ၿပန္ရၿပီပဲလို႔ ကြ်န္ေတာ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ႏွဳတ္ဆက္ေတာ႔ ဇာၿမင္႔ကေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း မ်က္ႏွာငယ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ကိုသာ ၾကည္႔ေနခဲ႔ၿပီး ေထြးေထြးကေတာ႔ ေအး စိတ္ေတာ႔မေကာင္းဘူး ဒါေပမယ္႔ ၾကိဳးစားဟာ ငါတို႔ ၿပန္ေတြ႔အုန္းမွာပါ လို႔ေၿပာခဲ႔တယ္။ အဲဒီေန႔ကစလို႔ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ဘဝလွဳိင္းေတြရဲ႔ၾကား ဒုကၡနဲ႔သုခေတြၾကားမွာ ၿမဳပ္ခ်ည္ေပၚခ်ည္နဲ႔ ေထြးေထြးနဲ႔ဇာၿမင္႔ကို မေတြ႔မိ မဆက္သြယ္မိေတာ႔သလို အရင္ကထက္ ပိုလို႔ နာက်င္ေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေထြးေထြးနဲ႔ဇာၿမင္႔ ၿပန္ေတြ႔ရင္ ဘာမ်ား ေၿပာေလမလဲလို႔ စဥ္းစားရင္း ကြ်န္ေတာ္႔ဘဝရဲ႔ ပထမဆံုးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚ အေကာင္းဆံုးသူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ကို ကြ်န္ေတာ္ သတိရေနတတ္ခဲ႔တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လိုဘဝမ်ဳိးေတြ ၿဖတ္သန္းေနရသည္ၿဖစ္ေစ ဘယ္လိုအေၿခအေနမ်ဳိးမွာေရာက္ေနသည္ၿဖစ္ေစ ေတြးမိလိုက္တိုင္း ၿပံဳးမိသည္အထိ သတိရမိတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းကေတာ႔ သူငယ္တန္းဘဝကေန စလို႔ သူတို႔နဲ႔ မခြဲခြာခင္ အခ်ိန္ထိ ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚမွာ သံေယာဇဥ္ၾကီးခဲ႔တဲ႔ သူငယ္ခ်င္း မိန္းကေလး ႏွစ္ေယာက္ကိုပါပဲ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက ကြ်န္ေတာ္ သူငယ္တန္းကေနစလို႔ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ သူတို႔နဲ႔ ကြဲကြာသြားၿပီး ဆယ္တန္းေတြေအာင္ၾကလို႔ တကၠသိုလ္ေတြ တက္ၾကခ်ိန္ထိ ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚမွာ သံေယာဇဥ္ၾကီးၾကီး ရွာေဖြၿပီး လာေတြ႔ခဲ႔တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ၿဖစ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ အၿမဲတေစလို မဟုတ္ရင္ေတာင္ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းအရာကို စဥ္းစားမိလိုက္တိုင္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အရင္ဆံုး သတိရမိခဲ႔တယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးဟာ ကေလးဘဝမွာထဲက ခပ္ေအးေအး နဲ႔ စာအင္မတန္ေတာ္ၾကၿပီး ခပ္ဆိုးဆိုး ကြ်န္ေတာ္႔ကို အင္မတန္သံေယာဇဥ္လည္း ၾကီးခဲ႔ၾကတယ္။ အိမ္မွာ အငယ္ဆံုး သမီးၿဖစ္တဲ႔ ေထြးေထြး နဲ႔ အၾကီးဆံုးသမီးၿဖစ္တဲ႔ ဇာၿမင္႔ ဟာ သူတို႔ ကစားမယ္ဆိုတိုင္း အေမ႔နားသာ ကပ္ေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို အၿမဲလို ေနာင္ေနာင္ေရ ကစားရေအာင္ေဟ႔ လို႔ လာေခၚေလ႔ရွိခဲ႔တယ္။ မိန္းကေလးေတြၿဖစ္လို႔ ကေလးအရြယ္မိန္းကေလးေတြ ကစားေလ႔ရွိတဲ႔အတိုင္း ထမင္းဟင္း ခ်က္တိုင္း ကစားရင္ ကြ်န္ေတာ္က အၿမဲပဲ ေစ်းဝယ္သူ လုပ္ရေလ႔ရွိၿပီး တစ္ၿပန္တစ္လွည္႔အေနနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ကစားခ်င္တဲ႔ စစ္တိုက္တိုင္း ဆိုရင္ သူတို႔ က ကြ်န္ေတာ္႔ ရန္သူေတြအၿဖစ္ ကစားခဲ႔ၾကတာ ကို ၿပန္စဥ္းစားမိတုိင္း ကြ်န္ေတာ္ ၿပံဳးမိတယ္။
သူငယ္တန္းကစလို႔ အတန္းေတြ တစ္ၿဖည္းၿဖည္း ၾကီးလာၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔မွာလည္း ကြ်န္ေတာ္ကစားခ်င္တဲ႔ ေယာက်ၤားေလး ကစားနည္းေတြ ကစားလို႔ရတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွိလာတဲ႔ အခါ သူတို႔ လာေခၚတိုင္း ကြ်န္ေတာ္ မလိုက္ေတာ႔ေပမယ္႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ႔ ကစားမယ္ဆိုတိုင္း ကြ်န္ေတာ္႔ကို မပ်က္မကြက္ အၿမဲပဲ လာေခၚေလ႔ရွိခဲ႔တယ္....။ အတန္းၾကီးလာတဲ႔အခ်ိန္ သူတို႔ မိန္းကေလးေတြ ကစားတဲ႔ ထုတ္စီးထိုးကစားနည္း ပါးစပ္ကေန ဒီ ဆိုတာကို မၿပတ္တမ္း ေအာ္ၿပီး လုိက္ဖမ္းရတဲ႔ ကစားနည္း စတာေတြကို သူတို႔ ဇြတ္ဆြဲေခၚလို႔ ကြ်န္ေတာ္ မိန္းကေလးေတြၾကားလည္း ဝင္ကစားခဲ႔ရဘူးတယ္....။ဒါေပမယ္႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ဝင္စားတာ အရုပ္ကေလးေတြေထာင္ၿပီး ေဂၚလီနဲ႔ ၿပစ္ရတဲ႔ ကစားနည္း လိုမ်ဳိး ကစားနည္းေတြၿဖစ္ေနခဲ႔ၿပီ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္က သူတို႔ လာေခၚတိုင္း မကစားခ်င္ဘူးဟာ နင္တို႔က မိန္းမေတြၾကည္႔ကစားတာ ငါတစ္ၿခားလူေတြနဲ႔လည္း မေခၚခ်င္ဘူး ဆိုလို႔ သူတို႔လည္း သိပ္လာမေခၚေတာ႔သလို သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း စာၾကိဳးစားတဲ႔ ဗီဇပါတဲ႔သူေတြ ပီပီ ကေလးအရြယ္သာသာမွာပဲ ကစားတဲ႔ဖက္ အာရံု သိပ္မေရာက္ေတာ႔သလို စာက်က္ဖို႔ေလာက္သာ သူတို႔ လုပ္ေနခဲ႔ၾကတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ဘယ္လို အခ်ိန္မ်ဳိးမွာမွ မေမ႔တဲ႔အတြက္ သူတို႔စာက်က္မယ္ဆိုတုိင္းလည္း စာက်က္ရေအာင္ လာေခၚတတ္တဲ႔အၿပင္ ကြ်န္ေတာ္ စာက်က္ေအာင္ ကြ်န္ေတာ္႔အိမ္မွာ စာလာက်က္တာမ်ဳိး လုပ္ေပးေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္က ကားတြန္းကားထိုင္ၾကည္႔လိုက္ တစ္ဝါးဝါးသမ္းလိုက္ မက်က္ခ်င္ဘူးဟာ ၿပန္ေတာ႔လို႔ ႏွင္ထုတ္လိုက္နဲ႔ မို႔ ေနာက္ေတာ႔ သူတို႔လည္း ကြ်န္ေတာ္႔ ဆီမွာ စာလာမက်က္ၿဖစ္ေတာ႔ပါဘူး။ စာက်က္မယ္ဆိုတိုင္းေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို လာလာေခၚတာေတာ႔ တစ္ေခါက္မွ ပ်က္ေလ႔မရွိခဲ႔သလို ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ၾကာလာေလ သူတို႔ကို ေရွာင္ေၿပးလာေလ ၿဖစ္လာခဲ႔တယ္။
မိဘေတြနဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ယေန႔ထိ အမာရြတ္က်န္တဲ႔ထိ ဒဏ္ရာအၿဖစ္ရခဲ႔တဲ႔ ဆရာမတစ္ေယာက္ရဲ႔ ဒဏ္ေပးခံခဲ႔ရတဲ႔ ေန႔မွာ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ လိမၼာတဲ႔ေထြးေထြးက ရဲရဲဝံ႔ဝံ႔ ထေၿပာရဲ႔ခဲ႔သလို ေထြးေထြး ထက္စာရင္ ပိုေအးၿပီး အၿမဲတမ္းၿပံဳးေနတတ္တဲ႔ ဇာၿမင္႔ကေတာ႔ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ၾကည္႔ေနခဲ႔တာကို ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္ေတာ႔မွ ေမ႔ေပ်ာက္ေတာ႔မယ္ မထင္မိေတာ႔သလို ကြ်န္ေတာ္႔ မ်က္လံုးထဲမွာ အဲဒီေန႔က သူတို႔ရဲ႔ မ်က္ႏွာ အတန္းထဲက အတန္းေဖာ္ေတြရဲ႔ မ်က္ႏွာ ထို႔အတူ ကြ်န္ေတာ္႔ကို အၿပစ္ေပးခဲ႔တဲ႔ ဆရာမရဲ႔ မ်က္ႏွာေတြကို ကြ်န္ေတာ္ အၿမဲပဲ ၿမင္ေနမိခဲ႔တယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ႔ က်ားနာတစ္ေကာင္လို အသြင္ေၿပာင္းခဲ႔တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေထြးေထြးတို႔ ဇာၿမင္႔ တို႔နဲ႔ ခပ္ေဝးေဝးမွာ ေနခဲ႔ၿပီး ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ အိမ္ကို အတူၿပန္တာမ်ဳိး မုန္႔စားဆင္းခ်ိန္ အတူတူ မုန္႔သြားစားတာမ်ဳိးေတြက အစ မရွိေတာ႔ပဲ ကြ်န္ေတာ္႔ကို လာေခၚတိုင္းလည္း မလိုက္ဘူး လို႔သာ ေၿပာတဲ႔ အတြက္ သူတို႔လည္း ေနာက္ပိုင္း ကြ်န္ေတာ္႔ကို မေခၚေတာ႔သလို ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ေက်ာင္းမွာ မေပ်ာ္ေတာ႔တဲ႔အတြက္ ေက်ာင္းေၿပးတတ္လာၿပီၿဖစ္လို႔ သူတို႔နဲ႔ ေတြ႔တဲ႔ အခ်ိန္ ပိုလို႔သာ နည္းလာခဲ႔တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ဘာအေၾကာင္းကိတ္စမွ မယ္မယ္ရရ မွမရွိပဲ ေက်ာင္းမလာတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ ေထြးေထြးနဲ႔ဇာၿမင္႔က ကြ်န္ေတာ္႔စာအုပ္ေတြ ယူၿပီး ဒိုင္ခံ စာကူးေပးသလို အိမ္တိုင္ယာေရာက္ ကြ်န္ေတာ္႔ကို စာလာရွင္းၿပတာေတြ လုပ္ေပးခဲ႔ၾကတယ္။ သူတို႔ ဘယ္လိုပဲ လုပ္ေပးခဲ႔ လုပ္ေပးခဲ႔ စာက်က္ခ်င္စိတ္ မရွိေတာ႔သလို ေက်ာင္းလည္း ေၿပးေနတတ္ၿပီး က်ဴရွင္ကအစ မယူေတာ႔တဲ႔ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ ႏွစ္ကုန္လို႔ ေအာင္စာရင္းထြက္တဲ႔အခါ သူငယ္တန္းထဲက အတန္း အတူတက္ခဲ႔တဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ အတန္းကြဲခဲ႔သလို ကြ်န္ေတာ္လည္း ပိုလို႔ ဆိုးလာခဲ႔ေတာ႔တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚ သံေယာဇဥ္ရွိၿမဲ ရွိလ်က္ပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္႔ကို အၿမဲလာရွာေလ႔ရွိၾကသလို ကြ်န္ေတာ္ မရွိရင္လည္း အေမ႔ဆီက ကြ်န္ေတာ္႔စာအုပ္ေတြေတာင္းၿပီး လြတ္သြားတဲ႔စာေတြကို ကူးေပးေလ႔ရွိခဲ႔ၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ေထြးေထြး နဲ႔ ဇာၿမင္႔ကို ေမးထူးေခၚေၿပာေလာက္ပဲ လုပ္ခဲ႔ၿပီး ေထြးေထြး တို႔ေလာက္ မရင္းႏွီးေပမယ္႔ ေထြးေထြးနဲ႔ဇာၿမင္႔လို ပဲ ငယ္ငယ္ထဲက သူငယ္ခ်င္း ေအးမင္း နဲ႔ပဲ အၿမဲ တြဲေနခဲ႔တယ္။ ထို႔အတူ သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္စလံုး ဥာဏ္ေကာင္းတယ္ လို႔ မိဘေတြ က သတ္မွတ္ထားခဲ႔ၾကေပမယ္႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေထြးေထြး နဲ႔ ဇာၿမင္႔ သူတို႔အတန္းေတြထဲမွာ အဆင္႔ တစ္ အဆင္႔ ႏွစ္ေတြ ယူေနခဲ႔ၿပီး အတန္းေရွ႔ဆံုးက ခံုတန္းမွာ စာေတာ္တဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြအၿဖစ္ ဆရာ ဆရာမေတြရဲ႔ ပါးစပ္ဖ်ား ေရပန္းစားေနခဲ႔သလို ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ သူတို႔နဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ စာအင္မတန္ညံ႔သြားခဲ႔ၿပီး ဆရာေတြဆရာမေတြ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ နာမည္ဆိုးနဲ႔ နာမည္ၾကီးခဲ႔ေတာ႔တယ္။
ေထြးေထြးနဲ႔ ဇာၿမင္႔ကို ဘယ္တုန္းကမွ ကြ်န္ေတာ္ မမုန္းခဲ႔ေပမယ္႔ အဲဒီကာလကစလို႔ သူတို႔နဲ႔ ခြဲခြာခ်ိန္ထိ မေတြ႔ေအာင္သာ ေရွာင္ေနခဲ႔ေတာ႔တယ္။ ေထြးေထြးနဲ႔ဇာၿမင္႔ ကေတာ႔ ဆယ္တန္းအထိ အတူတစ္ကြ ၾကီးၿပင္းခဲ႔ၾကသလို တကၠသိုလ္တက္ခ်ိန္မွာလည္း ေထြးေထြးက ေဆးတကၠသိုလ္ ဇာၿမင္႔က အင္ဂ်င္နီယာတကၠသိုလ္ ကို တစ္ၿမိဳ႔ထဲမွာ အတူတက္ရတဲ႔အတြက္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ မခြဲမခြာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ ရွိခဲ႔ၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ပါ ရွိေနမွန္း သိတဲ႔အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ ရွိတဲ႔ ေနရာကို မေတြ႔ေတြ႔ေအာင္ရွာၿပီး သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ လာေတြ႔တဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ အတိုင္းမသိ ဝမ္းသာသြားခဲ႔သလို နာက်ည္းခ်က္နဲ႔ စာၿပန္ၾကိဳးစားခဲ႔တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း အမွတ္အနည္းငယ္ေကာင္းၿပီး ႏိုင္ငံၿခားဘာသာ တကၠသိုလ္ မွာ လိုင္းေကာင္းေကာင္း တက္ေနရတဲ႔အတြက္ သူတို႔လည္း ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ ဝမ္းသာခဲ႔ၾကတယ္။ ဂ်ီတီအိုင္ ေနာက္ဆံုးႏွစ္မွာ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ၿဖစ္ေနခဲ႔လို႔ ေထြးေထြးတို႔နဲ႔ ေတြ႔တဲ႔ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အိမ္ေထာင္သည္ တစ္ေယာက္ၿဖစ္ေနခဲ႔ေပမယ္႔ သူတို႔ကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ဟိုးအရင္ ကေလးဘဝကလိုပဲ တစ္ရင္းတစ္ႏွီးရွိခဲ႔ၾကတဲ႔အၿပင္ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ၿပန္ေတြ႔လို႔ ဝမ္းသာေနတဲ႔ သူတုိ႔ကိုၾကည္႔ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ဝမ္းသာခဲ႔ရတယ္။ ငါတို႔ တစ္လတစ္ခါေတာ႔ ပံုမွန္ေတြ႔ရေအာင္ ဟာဆိုၿပီး ေၿပာတဲ႔ ေထြးေထြးအေၿပာကို ဇာၿမင္႔ကလည္း ေအးဟုတ္တယ္ ငါတို႔ ပံုမွန္ေတာ႔ ေတြ႔ၾကရေအာင္လို႔ ေထာက္ခံခဲ႔တယ္။ ၾကားထဲမွာလည္း ရံဖန္ရံခါ ေထြးေထြးနဲ႔ဇာၿမင္႔က သူတို႔ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြေခၚလာၿပီး ဒါငါတို႔ အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္း လူမိုက္ၾကီး ေလ ဆိုၿပီး မိတ္ဆက္ေပးေလ႔ရွိသလို သူတို႔ သူငယ္ခ်င္းတိုင္းကလည္း ကြ်န္ေတာ္႔နာမည္ကို ေထြးေထြးတို႔ ဇာၿမင္႔တို႔ဆီက အၿမဲတမ္းၾကားေနရတဲ႔အတြက္ ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးေနေၾကာင္း ေၿပာၿပီး ေထြးေထြးတို႔ ဇာၿမင္႔တို႔ အေၿပာေတြေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚမွာ နည္းနည္းေလးမွ မစိမ္းပဲ ခ်က္ၿခင္းပဲ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္ေတြလို ၿဖစ္ခဲ႔ၾကလို႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔ရတယ္။
ေထြးေထြး တို႔ ဇာၿမင္႔တို႔နဲ႔ ေတြ႔ၿပီး မၾကာခင္ပဲ ႏိုင္ငံၿခားဘာသာကေနထြက္ၿပီး ဘဝတိုးတက္ရာလို႔ ထင္မယ္႔ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို ေရြးလိုက္ေပမယ္႔ ဘဝလွဳိင္းေတြၾကား စတင္ ကူးခတ္ရေတာ႔မယ္႔ အစ ကို မရည္ရြယ္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ အစပ်ဳိးခဲ႔မိလိုက္တယ္။ ပိုေကာင္းမယ္ထင္တဲ႔ လမ္းကို ငါေရြးလိုက္တယ္ ငါရန္ကုန္ကို သြားေတာ႔မယ္ နင္တို႔ကို ႏွဳတ္ဆက္တာ ဒါေပမယ္႔ ငါတို႔ ေတြ႔ၾကအုန္းမွာပါဟာ အဆက္အသြယ္ၿပန္ရၿပီပဲလို႔ ကြ်န္ေတာ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ႏွဳတ္ဆက္ေတာ႔ ဇာၿမင္႔ကေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း မ်က္ႏွာငယ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ကိုသာ ၾကည္႔ေနခဲ႔ၿပီး ေထြးေထြးကေတာ႔ ေအး စိတ္ေတာ႔မေကာင္းဘူး ဒါေပမယ္႔ ၾကိဳးစားဟာ ငါတို႔ ၿပန္ေတြ႔အုန္းမွာပါ လို႔ေၿပာခဲ႔တယ္။ အဲဒီေန႔ကစလို႔ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ဘဝလွဳိင္းေတြရဲ႔ၾကား ဒုကၡနဲ႔သုခေတြၾကားမွာ ၿမဳပ္ခ်ည္ေပၚခ်ည္နဲ႔ ေထြးေထြးနဲ႔ဇာၿမင္႔ကို မေတြ႔မိ မဆက္သြယ္မိေတာ႔သလို အရင္ကထက္ ပိုလို႔ နာက်င္ေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေထြးေထြးနဲ႔ဇာၿမင္႔ ၿပန္ေတြ႔ရင္ ဘာမ်ား ေၿပာေလမလဲလို႔ စဥ္းစားရင္း ကြ်န္ေတာ္႔ဘဝရဲ႔ ပထမဆံုးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚ အေကာင္းဆံုးသူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ကို ကြ်န္ေတာ္ သတိရေနတတ္ခဲ႔တယ္။
Thursday, June 24, 2010
ေဘာလံုး ။၂။
ေဘာလံုးပြဲေလာင္းခ်င္စိတ္မ်ားသာ တစ္ဖြားဖြားေပါက္ေနေသာ္လည္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားေၿပာေနသည္႔ တစ္လံုး ငါးမူးႏိုင္ လယ္ဗယ္ တစ္မတ္ရွဳံး ႏွစ္လံုးရွဴး ၿပားခုႏွစ္ဆယ္ႏိုင္ စသည္႔ ေဘာလံုးေလာင္းေၾကးေဝါဟာရမ်ားကို မသိသည္႔အၿပင္ ဘယ္အသင္းက ဘယ္ကဲ႔သို႔ေကာင္းၿပီး ဘယ္လို ေဘာလံုးသမားမ်ားပါသည္ဆိုသည္ကို ကြ်န္ေတာ္ လံုးလံုး မသိေခ်။ ကြ်န္ေတာ္႔ အေနနဲ႔ မည္သို႔မည္ပံုေလာင္းရမည္ကိုလည္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား မေမးခ်င္။ အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာ မည္သို႔မည္ပံု ေလာင္းရမည္ကို မိမိဖာသာ စဥ္းစားဆံုးၿဖတ္ၿပီးသည္ႏွင္႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အား ယေန႔ ကန္မည္႔ ႏွစ္သင္း ဘယ္အသင္းက ဘာအေရာင္ဝတ္မည္လည္းဟုေမးေသာအခါ တစ္သင္းမွာ အနီေရာင္ဝတ္မည္ၿဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္သင္းမွာ အၿပာေရာင္ ဝတ္မည္ဟု ၎သူငယ္ခ်င္းက ေၿပာေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ ငါေလာင္းမယ္႔ ပံုစံ မွန္ေခ်ၿပီဟု ေတြးထင္မိခဲ႔သည္။ ေဘာလံုးအေၾကာင္းကြ်မ္းက်င္ေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ားကဲ႔သို႔ မေလာင္းတတ္ေသာ ကြ်န္ေတာ္႔အဖို႔ ေဘာလံုးကို မည္သို႔မည္ပံု ေလာင္းမည္ဟု ကိုယ္႔အေတြးႏွင္႔ကိုယ္ ဆံုးၿဖတ္ေသာအခါ ေဘာလံုးအသင္းမ်ားဝတ္ေသာအေရာင္ ကိုၾကည္႔၍ မိမိ အၾကိဳက္ဆံုး အေရာင္ကို ေလာင္းမည္ဟု ဆံုးၿဖတ္ခဲ႔သည္႔အၿပင္ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ထိုေန႔တြင္ကန္ေသာ အသင္းတစ္သင္း၏ အေရာင္မွာ အနီေရာင္ၿဖစ္ၿပီး အနီေရာင္မွာ ကြ်န္ေတာ္ အၾကိဳက္ဆံုး အေရာင္ၿဖစ္ေနေသာေၾကာင္႔ပင္ၿဖစ္သည္။
ကြ်န္ေတာ္လည္း မည္သို႔မွ် စဥ္းစား ေတြေဝ တံု႔ေႏွးမေနေတာ႔ပဲ အနီေရာင္အသင္းအား ေလာင္းမယ္ကြာ ဟု သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား ေၿပာၿပီး မိုက္မိုက္ကန္းကန္း ပါသမွ် အကုန္ေလာင္းလိုက္ေတာ႔သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ေဟ႔ေကာင္ ရူးေနလား မင္းေလာင္းခ်င္တဲ႔ ႏိုင္ငံက နာမည္ၾကီးအသင္းနဲ႔ ကန္ရမွာ မေလာင္းနဲ႔အဲဒီက ဟု ဝိုင္းတားၾကသည္႔တိုင္ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ အနီေရာင္မွ အနီေရာင္ ဟုဆိုကာ နည္းနည္းမွ မေလွ်ာ႔ေတာ႔ေပ။ ကြ်န္ေတာ္ပဲ ကံေကာင္းသည္လား သူငယ္ခ်င္းမ်ားပဲ ကံဆိုးသည္လားမသိ ဇာတ္လမ္းေပါင္းေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေလာင္းခဲ႔သည္႔ အနီေရာင္ႏိုင္ငံအသင္း ႏိုင္သြားခဲ႔၍ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေလာင္းေၾကးမ်ား ႏိုင္ခဲ႔ေတာ႔သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကား ေၿပာလို႔ မဆံုးေတာ႔ေပ။ ထို႔အတူ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း သီခ်င္းေရးဆရာ အရိုးစကား ယူသံုးရလွ်င္ ေဘာေသြးၾကြ တစ္ေယာက္ၿဖစ္သြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ေနာက္ေန႔ ေနာက္ေန႔ကန္သည္႔ပြဲမ်ားတြင္လည္း ႏွစ္သင္းထဲမွ ကြ်န္ေတာ္ အၾကိဳက္ဆံုး အေရာင္ဝတ္သည္႔ အသင္းမ်ားကို သာ ေလာင္းေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေလာင္းေနၾက ေဘာလံုးပြဲရံုက ဒိုင္မ်ားကပင္ လူမိုက္ကံေကာင္းေပါ႔ကြာ ဟု ၾသဘာ ေပးေလသည္။ ကြ်န္ေတာ္ကား အရင္းဖယ္ဖယ္ၿပီး ဆထိုးမ်ားေလာင္းေသာေၾကာင္႔ၿဖစ္သည္။ ကံအင္မတန္ ေကာင္းေနေသာ အခ်ိန္ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ထင္သည္ ကြ်န္ေတာ္ ေလာင္းသည္႔ပြဲတိုင္း အႏိုင္ၾကည္႔သာၿဖစ္ရာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ကြ်န္ေတာ္႔ေနာက္ လိုက္ေလာင္းရႏိုးႏိုး သူတို႔ သံုးသပ္ခ်က္ၿဖင္႔ သူတို႔ ေလာင္းရႏိုးနုိး ဇေဝဇဝါ ၿဖစ္ကုန္ေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္က ၎တို႔ မခံခ်ိမခံသာၿဖစ္ေအာင္ ေဘာလံုးေလာင္းတာမ်ားကြာ မင္းတို႔မယ္ ႏွစ္ေပါက္ေအာင္ မ်က္တြင္းေတြေခ်ာင္ေအာင္ ညအိပ္ေရးပ်က္ခံၿပီး ေဘာလံုးပြဲလည္း ၾကည္႔ရေသး ဂ်ာနယ္ဖိုးက ကုန္ေသး ငါၿဖင္႔ မလိုပါဘူး တစ္ပြဲမွေတာင္ မရွဳံးေသးဘူးဟု စေသာေၾကာင္႔ ၾကိတ္မႏိုင္ခဲမရၿဖင္႔ ေအး ဘယ္ေန႔ ငတ္မလည္း ၾကည္႔ရေသးတာေပါ႔ကြာဟုသာ ၿပန္ေၿပာႏိုင္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုေဘာလံုးပြဲစဥ္မ်ားရွိေသာ ညစဥ္ညတိုင္း မႏၱေလး သံုးဆယ္႔ငါးလမ္းေပၚမွ အလင္းေပါက္ဆိုင္တြင္ ေဘာလံုးပြဲအၿပီး ညလယ္စာစားရင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားအၾကား ေအာင္ပြဲခံႏိုင္သည္မွာ ေဘာလံုးအေၾကာင္းနားမလည္သည္႔ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲပင္ ၿဖစ္သည္။
ပြဲစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ ရွဳံးပြဲမရွိ ႏိုင္ပြဲဆက္လာေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ လက္ထဲတြင္လည္း အေတာ္အတန္မ်ားၿပားေသာ ပိုက္ဆံမ်ား ရွိလာေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္မွ စုမိေဆာင္းမိရန္ ေရႊလုပ္ထားရန္ ေၿပာေသာလည္း ရွိပူရေသး ကုန္မွနားေအး ထံုး ႏွလံုးမူၿပီး ေဝသႏၱရာ လုပ္ခ်င္ေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ဥာဥ္အတိုင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖင္႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးသာ သံုးၿဖဳန္းေနမိခဲ႔သည္။ ေနာက္ဆံုး ဗိုလ္လုပြဲတြင္သာ ပြဲစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ၾကည္႔ခဲ႔ၿပီး သံေယာဇဥ္ရွိလာေသာ အသင္းအား ေလာင္းလိုက္မိသၿဖင္႔ ကြ်န္ေတာ္ ရွံဳးသြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္႔ထံုးစံအတိုင္း အေရာင္ၾကည္႔ေလာင္းမည္ဆိုလွ်င္ ထိုပြဲပါ ႏိုင္လွ်င္ အေရာင္ၾကည္႔ေလာင္းၿပီး ရွဳံးပြဲမရွိ ဆက္တက္ႏိုင္သြားသည္႔ မွတ္တမ္းဝင္သြားအုန္းမည္ၿဖစ္သည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ သံေယာဇဥ္အား ဦးစားေပးထားေသာေၾကာင္႔ ရွဳံးခ်င္ရွံဳးႏိုင္တယ္ဟု ေတြးထင္ကာ အနည္းငယ္သာ ေလာင္းခဲ႔မိ၍ ေတာ္ေသးသည္ဟု ဆိုရမည္။ သို႔ေသာ္ ထို႔ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ႔ ေဘာလံုးေလာင္းကစားခ်င္းအမွဳအား ကြ်န္ေတာ္ မၿပဳေတာ႔ေပ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား စေနာက္ခ်င္၍သာ စကားႏိုင္လုေၿပာေသာလည္း အေရာင္ ၾကည္႔ေလာင္းသည္႔ အလုပ္မွာ ေရရွည္မၿဖစ္ႏိုင္ေသာ အလုပ္ဟု ေတြးထင္မိသည္႔အၿပင္ ေဘာလံုးအေၾကာင္းအား မသိၿခင္းလည္း တစ္ေၾကာင္းအပါအဝင္ၿဖစ္သည္။
ထိုပထမဦးဆံုး ေလာင္းၿဖစ္သည္႔ ေဘာလံုးပြဲအၿပီး ႏွစ္အပိုင္းအၿခား အၾကာတြင္ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း အိမ္ေထာင္ရက္သားက်၍ သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖင္႔ကြဲကြာကာ မိဘ ဇာတိေၿမတြင္ အိမ္ေထာင္ဘက္ႏွင္႔အတူ ေနထိုင္ခဲ႔သည္။ ထိုသို႔ေနထိုင္ရင္း ကြ်န္ေတာ္႔ သားေလး ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခ်ိန္တြင္မူ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ ကြ်န္ေတာ္႔သားေလးအား ကြ်န္ေတာ္႔ပိုက္ဆံၿဖင္႔ ေမြးေပးခ်င္ေသာ စိတ္ဆႏၵ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ၿဖစ္လာခဲ႔ေတာ႔သည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္႔တြင္ ထိုစဥ္က အလုပ္ကိုင္ မရွိေခ်။ ရပ္ေဝးတြင္ တာဝန္က်ေနေသာ အေဖႏွင္႔ အေမ မွ လွမ္းလွမ္းပို႔ေနေသာ ပိုက္ဆံၿဖင္႔ မိဘအိမ္တြင္ ေနထိုင္ကာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္လိုက္ အိပ္လိုက္ စားလိုက္ၿဖင္႔သာ အခ်ိန္ကုန္ေနခဲ႔ေသာ ႏွစ္မ်ားပင္ၿဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္႔သားေလး ေမြးဖြားခ်ိန္တိုင္လွ်င္ အေမမွာ သူကိုင္တိုင္လာၿပီး ၿပဳစု ေစာင္႔ေရွာက္မည္ ေမြးဖို႔ဖြားဖို႔ အစစအရာရာ အေမရွိသည္ဟုဆိုေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ အေမရွိလွ်င္ ေငြရွိသည္ဆိုေသာ အေတြးမ်ား စတင္ ေပ်ာက္ဖို႔ အခ်ိန္တန္လာေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္႔ သားေလးအား ကြ်န္ေတာ္ ရွာေဖြရရွိလာေသာ ပိုက္ဆံၿဖင္႔ ေမြးဖြားေပးခ်င္စိတ္သာ ေပါက္မိေနေတာ႔သည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္႔တြင္ အလုပ္အကိုင္မရွိေသာေၾကာင္႔ မည္သို႔မွ်လည္း ေငြဝင္လမ္းမရွိေခ်။ တစ္နည္းသာ ရွိသည္ ၎မွာ အေမပို႔ထားေသာ ပိုက္ဆံၿဖင္႔ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းၿပီး ေက်ာင္းသားဘဝကကဲ႔သို႔ သိန္းခ်ီႏိုင္လွ်င္ ကြ်န္ေတာ္႔သားေလးအား ကြ်န္ေတာ္ရွာေဖြရရွိလာေသာ ပိုက္ဆံၿဖင္႔ ေမြးေပးႏိုင္မည္ဟု ၿဖစ္သည္။
ထိုနည္းသည္သာ ေလာေလာဆယ္ အေကာင္းဆံုးဟု ေတြးထင္ခဲ႔မိေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ အေနၿဖင္႔ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းၿပီး ပိုက္ဆံရွာကာ သားေလးအား အေဖ႔ပိုက္ဆံၿဖင္႔ ေမြးေပးခဲ႔တာေပါ႔ဟု တစ္ခ်ိန္မွာ ငါေၿပာႏိုင္ပါ မွာဟု စိတ္ကူးၿဖင္႔ ပီတိ ၿဖစ္ခဲ႔ေသာ အခ်ိန္မ်ားလည္းၿဖစ္သည္။ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းဖို႔ရာသည္လည္း အထူးအေထြ သြားေနစရာမလိုေပ ငယ္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္မွာ စပ္တူေဘာလံုးပြဲဒိုင္ ဖြင္႔ထားေသာေၾကာင္႔ ၎တို႔ဆီ လွမ္းေလာင္းလိုက္ယံုၿဖင္႔ ကိတ္စၿပတ္သည္။ သို႔ၿဖင္႔ ဘယ္ကလပ္အသင္းက ဘယ္ႏိုင္ငံကမွန္းပင္ မသိေသာ ကြ်န္ေတာ္သည္ ကလပ္အသင္းမ်ား ကစားေသာပြဲစဥ္ကာလမ်ားအတြင္း ဘယ္ကလပ္အသင္းက ဘာေရာင္ဝတ္မွာလည္း ေမးကာ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းခ်င္းအား ၿပဳေတာ႔သည္။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ထဲမွ တစ္ေယာက္မွာ ကြ်န္ေတာ္႔ခံစားခ်က္ကို သိသၿဖင္႔ မေလာင္းရန္ တားၿမစ္ေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္ကား တားမရေတာ႔ေခ်။ ကြ်န္ေတာ္ လည္း ကြ်န္ေတာ္ၾကိဳက္ေသာ အေရာင္ဝတ္သည္႔အသင္းအား ေလာင္းၿပီး စိတ္ထဲတြင္လည္း တစ္ပည္႔ေတာ္ သားေလးအား တစ္ပည္႔ေတာ္ ပိုက္ဆံၿဖင္႔ေမြးေပးခ်င္ေသာေၾကာင္႔ တစ္ပည္႔ေတာ္အား ေစာင္မၾကည္႔ရွဴေတာ္မူပါဘုရားဟု မဆီမဆိုင္ ေလာင္းကစားလုပ္ၿပီး ဘုရားအား တိုင္တည္လိုက္ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္႔ ဆႏၵ မၿပည္႔ဝခဲ႔ေခ်။ ကြ်န္ေတာ္႔ေလာင္းေၾကးမ်ား အားလံုး ရွံဳးသြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္႔အေနနဲ႔ကား သိပ္ေတာ႔ စိတ္မပူလွေသးေခ်။ ေနာက္တစ္ပြဲေတာ႔ ေသခ်ာေပါက္ ႏိုင္္မွာ ပါ ဟု ေတြးထင္ကာ လက္က်န္ပိုက္ဆံအၿပင္ ဆထိုး ေလာင္းခ်င္ေသာေၾကာင္႔ သူငယ္ခ်င္းကိုေၿပာကာ အေၾကြးၿဖင္႔ ေလာင္းေတာ႔သည္။ စိတ္ထင္တိုင္းသာ ၿဖစ္ခြင္႔ရမည္ဆိုလွ်င္ ဘဝဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ဝါးထင္ထင္ၿမင္ရေတာ႔မည္ မဟုတ္ေပ။ ဒုတိယ ပြဲတြင္လည္း ကြ်န္ေတာ္ ရွဳံးသြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ကား ကြ်န္ေတာ္ အပ်ာၾကီးပ်ာ ေနၿပီၿဖစ္သည္။ ေခြ်းသီးေခြ်းေပါက္မ်ားပင္ ၿပန္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ ေနာက္ဆံုး ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ ေလးေတာ႔ ရွိေနေသးသည္။ ၎မွာ သူငယ္ခ်င္းအားေၿပာၿပီး ေနာက္တစ္ပြဲအား ဆထိုး ေလာင္းရန္ပင္ၿဖစ္သည္။
ကြ်န္ေတာ္ ကံသည္ေၿပာရေလာက္ေအာင္ မဆိုးဟု ကြ်န္ေတာ္ ထင္မိသည္္မွာ ကြ်န္ေတာ္႔ အမွားပင္ၿဖစ္သည္။ သံုးပြဲဆက္တိုက္ေတာ႔ မရွဳံးႏိုင္ဟု ေတြးထင္ခဲ႔မိသည္လည္း ပါမည္ထင္သည္။ ေနာက္ဆံုးပြဲတြင္လည္း ကြ်န္ေတာ္ အရွံဳးၾကီးရွံဳးေတာ႔သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ပ်ာယာခတ္ေနၿပီၿဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္႔အား မေလာင္းရန္တားၿမစ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမွာ ဂရုဏာေဒါေသာၿဖင္႔ ၿပစ္တင္ေၿပာဆိုလိုက္သည္မွာ ဆိုဖြယ္ရာပင္ မရွိေခ်။ ထိုအေၾကြးမ်ားကို မည္သို႔ ေပးဆပ္ရမည္ကို ကြ်န္ေတာ္ မခန္႔မွန္းႏိုင္ေခ်။ အေမနဲ႔အေဖမွာလည္း အေဝးတြင္ေရာက္ရွိေနၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔အား လိုလိုေသးမရွိ ေပးၿပီးၿဖစ္သည္႔အၿပင္ ကြ်န္ေတာ္ေန႔စဥ္စားဖို႔မွအစ အေမ႔ညီမႏွစ္ေယာက္အား အားလံုး ေပးအပ္ခဲ႔ၿပီးၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အေမႏွင္႔အေဖ႔ကိုကား ထိုကိတ္စ နည္းနည္းမွ်မေၿပာရဲေပ။ က်န္ရာမရေတာ႔သည္႔ အဆံုး အေမ႔ညီမထံသြားၿပီး ေဘာလံုးပြဲရွဳံးလို႔ အေၾကြးဆပ္ရမည္ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ပိုက္ဆံေပးပါရန္သြားေၿပာခ်ိန္တြင္ အေဒၚ႔အမ်ဳိးသားမွ ညနက္ၾကီး တို႔ဆီမွာလည္း မရွိဘူး ရွိလည္း မေပးႏိုင္ဘူးကြာ မင္းက ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ႔ေကာင္ပဲ ခုခ်ိန္ထိ မိဘကို ႏွိပ္စက္ေနတဲ႔ေကာင္ ၿပန္ေတာ႔ဟု ႏွင္ထုတ္ေလေသာေၾကာင္႔ အေၾကြးေပးရမည္႔ပူပန္မွဳ ႏွင္႔အတူ ရွက္ရြံ႔ ေဒါသစိတ္မ်ားၿဖင္႔ အခ်ိန္အတန္ၾကာ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္၍ ကြ်န္ေတာ္ အံၾကိတ္ကာ ရပ္ေနမိခဲ႔ေတာ႔သည္။
အေဒၚကိုလည္း ဦးေလးမွ လာမင္းလည္း အိပ္ေတာ႔ဟု ဆိုေသာေၾကာင္႔ အေဒၚ႔မွာ ကြ်န္ေတာ္႔အား ကေလးရယ္ မိုက္လိုက္တာ မိုက္လိုက္တာ ဟု တတြတ္တြတ္ရြတ္ၿပီး သူ႔ေယာက်ၤားအား မလြန္ဆန္ဝံံ႔ေသာေၾကာင္႔ အိပ္ရာသို႔ ၿပန္ဝင္သြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ခံစားခ်က္ေပါင္းစံု စုေနေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ေခါင္းထဲတြင္ ငါ႔သားက လူေတြနဲ႔အက်ဳိးေပးမေကာင္းဘူး ငါ႔သားဘက္မွာ အေမတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္ ငါ႔သားေလးဘာၿဖစ္ၿဖစ္ အေမ႔ကိုသာေၿပာ အေမ အကုန္ရွင္းေပးမယ္ ဟု ဆိုခဲ႔ဘူးေသာ အေမ႔စကားသံမ်ား ေခါင္းထဲေရာက္လာေသာေၾကာင္႔ အေမပဲ ေၿဖရွင္းေပးႏိုင္မည္ဟု ေတြးကာ ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ နယ္စပ္တြင္တာဝန္က်ေနေသာ အေဖႏွင္႔အေမ႔ထံ ဖုန္းမရ ရေအာင္ေခၚေလေတာ႔သည္။ ဖုန္းရခ်ိန္တြင္ အၿမဲတမ္းဖုန္းကိုင္ေလ႔ရွိေသာ အေမ မကိုင္ပဲ အေဖလာကိုင္ေသာေၾကာင္႔ အေဖ အေမေကာဟု ဆိုေသာအခါ ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ မင္းဘာၿဖစ္ၿပန္ၿပီလည္း ဒီအခ်ိန္ၾကီးမွ ေခၚရသလားဟု ဆူေနေသာေၾကာင္႔ သား အေမ႔ကို သတိရလို႔ပါဟုသာ ညာလိုက္ေတာ႔သည္။ အေဖမွ မင္းအေမ မင္းကို သတိရလို႔ တၿမန္မေန႔ကပဲ ထြက္သြားၿပီ မနားပဲ ဆက္တိုက္လာရင္ ဒီေန႔ညေလာက္ေတာ႔ ေရာက္မယ္ဟုေၿပာၿပီး မင္းဘာၿဖစ္တာလည္းငါ႔ကို မွန္မွန္ေၿပာဟုု ေမးေနေသာ္လည္း အေမလာေနၿပီဟု သိရေသာေၾကာင္႔ ေပ်ာ္သြားေသာ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ အေဖ႔စကားသံမ်ားေခါင္းထဲမေရာက္ေတာ႔ေခ်။ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ဘာမွမၿဖစ္ဘူး အေဖလည္း အိပ္ေတာ႔ အေမ႔ကိုသတိရလို႔ အေမလာတယ္ဆိုၿပီးတာပဲ ဟုဆိုကာ ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ႔သည္။
အေမ႔အေၾကာင္းကား ကြ်န္ေတာ္ သိသည္။ အေမ သည္ ကြ်န္ေတာ္႔အား ေတြ႔ခ်င္ေသာေၾကာင္႔ လမ္းခရီးတြင္ အနားယူမည္မဟုတ္ေခ်။ ကြ်န္ေတာ္ကား အိပ္မေပ်ာ္ေတာ႔ အေမလာမည္႔အခ်ိန္ကိုသာ ေစာင္႔ေမ်ွာ္ေနေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္ ရုတ္တရက္ေပ်ာ္သြားေအာင္ မေၿပာပဲ လာေနသည္႔အေမ႔ကို ငုတ္တုတ္ထိုင္ေစာင္႔ေနသည္႔ ကြ်န္ေတာ္႔အား အေမၿမင္လွ်င္ မည္သို႔ၿဖစ္မည္နည္းဟုလည္း ကြ်န္ေတာ္ ေတြးေနခဲ႔မိသည္။ မနက္ေဝလီေဝလင္း အခ်ိန္ေလာက္တြင္ အိမ္ေခါင္းေလာင္းသံမည္လာခဲ႔ၿပီး သားေရ သားေလးေရ အေမလာတယ္ေဟ႔ ဆိုၿပီး ေအာ္ေခၚေနသည္႔ အေမ႔သံ ၾကားၾကားခ်င္း ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ေရွ႔သို႔ ေၿပးထြက္ခဲ႔ေတာ႔သည္။ အေမကား ကြ်န္ေတာ္႔အားေတြ႔၍ ငါ႔သားေလး အေမက သားေပ်ာ္သြားေအာင္ ဖုန္းၾကိဳမဆက္တာ ဟုဆိုကာ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ပါလာေသာ ပစၥည္းမ်ားအား ထုတ္၍ စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႔ေနေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္ကား အေမေပ်ာ္ေနသည္ကိုၾကည္႔၍ ကြ်န္ေတာ္႔ၿပႆနာမ်ား ေၿပာသင္႔ မေၿပာသင္႔ ခ်ိန္ဆေနမိခ်ိန္တြင္ ငါ႔သား မ်က္ႏွာသိပ္မေကာင္းဘူး ဘာၿဖစ္ထားလဲဟု အေမက တန္းေမးေတာ႔သည္။ အေမ႔အား ခရီးေရာက္မဆိုက္ စိတ္ညစ္စရာမေၿပာသင္႔ပါဘူးဟု စိတ္ထဲရုတ္တရက္ေပၚလာၿပီး ဘာမွမၿဖစ္ပါဘူး အေမ သား တစ္ညလံုး ဗီြဒီယို ထိုင္ၾကည္႔ေနလို႔ပါ အိပ္ေရးပ်က္ေနလို႔ဟု သာညာလိုက္ေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္႔ရင္ထဲမွ အပူမ်ားသည္ကား အေမလာၿပီၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အေတာ္အတန္ေလ်ာ႔သြားၿပီၿဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အေမ႔အား မည္သို႔မည္ပံု ေၿပာလိုက္ရမည္လည္းဟု ေတြးကာ စိတ္ကားထင္႔ေနဆဲ။
အေမႏွင္႔စကားအတန္ၾကာ ေၿပာၿပီးသည္ႏွင္႔ အေမလည္းခရီးပန္းလာတယ္ အိပ္လိုက္အုန္း သားလည္း အိပ္လိုက္အုန္းမယ္ဟု ဆိုကာ စိတ္ကို ဒုန္းဒုန္းခ်ၿပီး အိပ္လိုက္သည္မွာ ညေနေစာင္းထိပင္ၿဖစ္သည္။ ညေနေစာင္း ကြ်န္ေတာ္ ႏုိးလာခ်ိန္တြင္ေတာ႔ အေမက သား လာအုန္း မနက္က သားသူငယ္ခ်င္းလာသြားတယ္ သား ေဘာလံုး ပြဲေတြ ရွဳံးထားတယ္ဆို အဲဒါ အေၾကြးလာေတာင္းတာ သားအိပ္ေနလို႔ အေမ မႏိုးတာ ဟုတ္လား သားဟု အေမေမးေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဟုတ္တယ္ အေမ သား ေဘာလံုးပြဲရွံဳးထားတယ္ မေန႔ညကေတာင္ အေဖ႔ဆီ ဆက္ေသးတယ္ ဟုေၿပာေသာအခါ ငါ႔သားကို အေမ လိုေလေသး မရွိေအာင္ ထားထားေပးတာ ငါ႔သား ဘာလိုအပ္ေသးလို႔လည္း ဘာကိတ္စ ဒီေလာင္းကစားေတြ လုပ္တာလည္းဟုဆိုေသာအခါ သား ရဲ႔ သားေလးေမြးရင္ သားပိုက္ဆံနဲ႔ေမြးခ်င္လို႔ပါဟု ေၿပာလိုက္ေသာအခါ အေမက ငါ႔သားရယ္ ၿဖစ္မွၿဖစ္ရေလ ဟုဆိုကာ ဘာမွဆက္မေၿပာေတာ႔ေခ်။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေခါင္းငံု႔၍သာေနလိုက္ေတာ႔သည္။ ထို႔အတူ ကြ်န္ေတာ္႔အား မေလာင္းရန္တားၿမစ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းၿဖင္႔ အေၾကြးလာေတာင္းေသာ သူငယ္ခ်င္းမွာလည္း ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ၿဖင္႔ စကားမ်ားၾကကာ စီးပြားပါ ခြဲလိုက္ၾကေေတာ႔သည္။
ၿဖစ္ပံုမွာ ကြ်န္ေတာ္႔အား အေၾကြးသြားမေတာင္းရန္ ကြ်န္ေတာ္႔အား အေၾကြးေတာင္းလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္က အေမ႔အား အပူကပ္မည္ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အန္တီက ငါတို႔အေပၚလည္း သိပ္ေကာင္းတာ အန္တီစိတ္ဆင္းရဲေနအုန္းမယ္ ေနလိုက္ပါအုန္းဟု ဆိုထားသည္႔ၾကားမွ ဇြတ္ကြ်န္ေတာ္႔ဆီ အေၾကြးလာေတာင္းကာ အေမနဲ႔ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၿပီး အန္တီ မေပးလို႔ မရဘူးေနာ္ဟု ပါ ဆိုသြားသည္႔အတြက္ အေမကလည္း စိတ္ဆိုးသည္႔အၿပင္ ကြ်န္ေတာ္႔အား မေလာင္းရန္တားၿမစ္သည္႔ သူငယ္ခ်င္းမွလည္း မင္းေတာ္ေတာ္မိုက္ရိုင္းတဲ႔ေကာင္ ပိုက္ဆံမ်က္ႏွာပဲ ၾကည္႔တဲ႔ မင္းနဲ႔ငါ အလုပ္အတူတြဲမလုပ္ေတာ႔ဘူးဟုဆိုကာ တစ္ပါတ္မွ်အၾကာတြင္ စီးပြားခြဲလိုက္ၾကေတာ႔သည္။ အေမကလည္း ကြ်န္ေတာ္႔အား အေမ အေၾကြးေတြ အကုန္ဆပ္ေပးမယ္ ဒါေပမယ္႔ ဒီေလာင္းကစားေတြ မလုပ္ေတာ႔ဘူးဆိုတာ သားအေမ႔ကို ကတိေပးရမယ္ ဒါဆိုရင္ ဒီကိတ္စေတြ အေဖ႔ကိုလည္း အေမမေၿပာဘူးဟု ေၿပာေသာေၾကာင္႔ သားကတိေပးပါတယ္အေမဟု ေၿပာခဲ႔သည္။ အေၾကြးလာေတာင္းသည္႔သူငယ္ခ်င္းႏွင္႔ ကြ်န္ေတာ္ကား ထိုေန႔မွစ၍ စကားမေၿပာေတာ႔သလို သူငယ္ခ်င္းအၿဖစ္က ရပ္စဲသြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ထို႔အတူ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း အေမ႔အား စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္ခဲ႔မိေသာ ကိတ္စမ်ားထဲမွ တစ္ခုအပါအဝင္ၿဖစ္ကာ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ သူငယ္ခ်င္းၿဖင္႔ပါ သူစိမ္းတရံစာ ႕ကဲ႔သို႔ ၿဖစ္ခဲ႔ရေသာေၾကာင္႔ ေဘာလံုးေလာင္းကစားခ်င္းအမွဳအား ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ယေန႔တိုင္ မလုပ္မိေတာ႔သကဲ႔သို႔ မည္သည္႔ေလာင္းကစားမွ်လည္း ယေန႔တိုင္ မလုပ္မိေတာ႔ေပ ။
ကြ်န္ေတာ္လည္း မည္သို႔မွ် စဥ္းစား ေတြေဝ တံု႔ေႏွးမေနေတာ႔ပဲ အနီေရာင္အသင္းအား ေလာင္းမယ္ကြာ ဟု သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား ေၿပာၿပီး မိုက္မိုက္ကန္းကန္း ပါသမွ် အကုန္ေလာင္းလိုက္ေတာ႔သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ေဟ႔ေကာင္ ရူးေနလား မင္းေလာင္းခ်င္တဲ႔ ႏိုင္ငံက နာမည္ၾကီးအသင္းနဲ႔ ကန္ရမွာ မေလာင္းနဲ႔အဲဒီက ဟု ဝိုင္းတားၾကသည္႔တိုင္ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ အနီေရာင္မွ အနီေရာင္ ဟုဆိုကာ နည္းနည္းမွ မေလွ်ာ႔ေတာ႔ေပ။ ကြ်န္ေတာ္ပဲ ကံေကာင္းသည္လား သူငယ္ခ်င္းမ်ားပဲ ကံဆိုးသည္လားမသိ ဇာတ္လမ္းေပါင္းေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေလာင္းခဲ႔သည္႔ အနီေရာင္ႏိုင္ငံအသင္း ႏိုင္သြားခဲ႔၍ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေလာင္းေၾကးမ်ား ႏိုင္ခဲ႔ေတာ႔သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကား ေၿပာလို႔ မဆံုးေတာ႔ေပ။ ထို႔အတူ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း သီခ်င္းေရးဆရာ အရိုးစကား ယူသံုးရလွ်င္ ေဘာေသြးၾကြ တစ္ေယာက္ၿဖစ္သြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ေနာက္ေန႔ ေနာက္ေန႔ကန္သည္႔ပြဲမ်ားတြင္လည္း ႏွစ္သင္းထဲမွ ကြ်န္ေတာ္ အၾကိဳက္ဆံုး အေရာင္ဝတ္သည္႔ အသင္းမ်ားကို သာ ေလာင္းေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေလာင္းေနၾက ေဘာလံုးပြဲရံုက ဒိုင္မ်ားကပင္ လူမိုက္ကံေကာင္းေပါ႔ကြာ ဟု ၾသဘာ ေပးေလသည္။ ကြ်န္ေတာ္ကား အရင္းဖယ္ဖယ္ၿပီး ဆထိုးမ်ားေလာင္းေသာေၾကာင္႔ၿဖစ္သည္။ ကံအင္မတန္ ေကာင္းေနေသာ အခ်ိန္ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ထင္သည္ ကြ်န္ေတာ္ ေလာင္းသည္႔ပြဲတိုင္း အႏိုင္ၾကည္႔သာၿဖစ္ရာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ကြ်န္ေတာ္႔ေနာက္ လိုက္ေလာင္းရႏိုးႏိုး သူတို႔ သံုးသပ္ခ်က္ၿဖင္႔ သူတို႔ ေလာင္းရႏိုးနုိး ဇေဝဇဝါ ၿဖစ္ကုန္ေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္က ၎တို႔ မခံခ်ိမခံသာၿဖစ္ေအာင္ ေဘာလံုးေလာင္းတာမ်ားကြာ မင္းတို႔မယ္ ႏွစ္ေပါက္ေအာင္ မ်က္တြင္းေတြေခ်ာင္ေအာင္ ညအိပ္ေရးပ်က္ခံၿပီး ေဘာလံုးပြဲလည္း ၾကည္႔ရေသး ဂ်ာနယ္ဖိုးက ကုန္ေသး ငါၿဖင္႔ မလိုပါဘူး တစ္ပြဲမွေတာင္ မရွဳံးေသးဘူးဟု စေသာေၾကာင္႔ ၾကိတ္မႏိုင္ခဲမရၿဖင္႔ ေအး ဘယ္ေန႔ ငတ္မလည္း ၾကည္႔ရေသးတာေပါ႔ကြာဟုသာ ၿပန္ေၿပာႏိုင္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုေဘာလံုးပြဲစဥ္မ်ားရွိေသာ ညစဥ္ညတိုင္း မႏၱေလး သံုးဆယ္႔ငါးလမ္းေပၚမွ အလင္းေပါက္ဆိုင္တြင္ ေဘာလံုးပြဲအၿပီး ညလယ္စာစားရင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားအၾကား ေအာင္ပြဲခံႏိုင္သည္မွာ ေဘာလံုးအေၾကာင္းနားမလည္သည္႔ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲပင္ ၿဖစ္သည္။
ပြဲစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ ရွဳံးပြဲမရွိ ႏိုင္ပြဲဆက္လာေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ လက္ထဲတြင္လည္း အေတာ္အတန္မ်ားၿပားေသာ ပိုက္ဆံမ်ား ရွိလာေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္မွ စုမိေဆာင္းမိရန္ ေရႊလုပ္ထားရန္ ေၿပာေသာလည္း ရွိပူရေသး ကုန္မွနားေအး ထံုး ႏွလံုးမူၿပီး ေဝသႏၱရာ လုပ္ခ်င္ေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ဥာဥ္အတိုင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖင္႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးသာ သံုးၿဖဳန္းေနမိခဲ႔သည္။ ေနာက္ဆံုး ဗိုလ္လုပြဲတြင္သာ ပြဲစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ၾကည္႔ခဲ႔ၿပီး သံေယာဇဥ္ရွိလာေသာ အသင္းအား ေလာင္းလိုက္မိသၿဖင္႔ ကြ်န္ေတာ္ ရွံဳးသြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္႔ထံုးစံအတိုင္း အေရာင္ၾကည္႔ေလာင္းမည္ဆိုလွ်င္ ထိုပြဲပါ ႏိုင္လွ်င္ အေရာင္ၾကည္႔ေလာင္းၿပီး ရွဳံးပြဲမရွိ ဆက္တက္ႏိုင္သြားသည္႔ မွတ္တမ္းဝင္သြားအုန္းမည္ၿဖစ္သည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ သံေယာဇဥ္အား ဦးစားေပးထားေသာေၾကာင္႔ ရွဳံးခ်င္ရွံဳးႏိုင္တယ္ဟု ေတြးထင္ကာ အနည္းငယ္သာ ေလာင္းခဲ႔မိ၍ ေတာ္ေသးသည္ဟု ဆိုရမည္။ သို႔ေသာ္ ထို႔ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ႔ ေဘာလံုးေလာင္းကစားခ်င္းအမွဳအား ကြ်န္ေတာ္ မၿပဳေတာ႔ေပ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား စေနာက္ခ်င္၍သာ စကားႏိုင္လုေၿပာေသာလည္း အေရာင္ ၾကည္႔ေလာင္းသည္႔ အလုပ္မွာ ေရရွည္မၿဖစ္ႏိုင္ေသာ အလုပ္ဟု ေတြးထင္မိသည္႔အၿပင္ ေဘာလံုးအေၾကာင္းအား မသိၿခင္းလည္း တစ္ေၾကာင္းအပါအဝင္ၿဖစ္သည္။
ထိုပထမဦးဆံုး ေလာင္းၿဖစ္သည္႔ ေဘာလံုးပြဲအၿပီး ႏွစ္အပိုင္းအၿခား အၾကာတြင္ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း အိမ္ေထာင္ရက္သားက်၍ သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖင္႔ကြဲကြာကာ မိဘ ဇာတိေၿမတြင္ အိမ္ေထာင္ဘက္ႏွင္႔အတူ ေနထိုင္ခဲ႔သည္။ ထိုသို႔ေနထိုင္ရင္း ကြ်န္ေတာ္႔ သားေလး ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခ်ိန္တြင္မူ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ ကြ်န္ေတာ္႔သားေလးအား ကြ်န္ေတာ္႔ပိုက္ဆံၿဖင္႔ ေမြးေပးခ်င္ေသာ စိတ္ဆႏၵ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ၿဖစ္လာခဲ႔ေတာ႔သည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္႔တြင္ ထိုစဥ္က အလုပ္ကိုင္ မရွိေခ်။ ရပ္ေဝးတြင္ တာဝန္က်ေနေသာ အေဖႏွင္႔ အေမ မွ လွမ္းလွမ္းပို႔ေနေသာ ပိုက္ဆံၿဖင္႔ မိဘအိမ္တြင္ ေနထိုင္ကာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္လိုက္ အိပ္လိုက္ စားလိုက္ၿဖင္႔သာ အခ်ိန္ကုန္ေနခဲ႔ေသာ ႏွစ္မ်ားပင္ၿဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္႔သားေလး ေမြးဖြားခ်ိန္တိုင္လွ်င္ အေမမွာ သူကိုင္တိုင္လာၿပီး ၿပဳစု ေစာင္႔ေရွာက္မည္ ေမြးဖို႔ဖြားဖို႔ အစစအရာရာ အေမရွိသည္ဟုဆိုေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ အေမရွိလွ်င္ ေငြရွိသည္ဆိုေသာ အေတြးမ်ား စတင္ ေပ်ာက္ဖို႔ အခ်ိန္တန္လာေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္႔ သားေလးအား ကြ်န္ေတာ္ ရွာေဖြရရွိလာေသာ ပိုက္ဆံၿဖင္႔ ေမြးဖြားေပးခ်င္စိတ္သာ ေပါက္မိေနေတာ႔သည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္႔တြင္ အလုပ္အကိုင္မရွိေသာေၾကာင္႔ မည္သို႔မွ်လည္း ေငြဝင္လမ္းမရွိေခ်။ တစ္နည္းသာ ရွိသည္ ၎မွာ အေမပို႔ထားေသာ ပိုက္ဆံၿဖင္႔ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းၿပီး ေက်ာင္းသားဘဝကကဲ႔သို႔ သိန္းခ်ီႏိုင္လွ်င္ ကြ်န္ေတာ္႔သားေလးအား ကြ်န္ေတာ္ရွာေဖြရရွိလာေသာ ပိုက္ဆံၿဖင္႔ ေမြးေပးႏိုင္မည္ဟု ၿဖစ္သည္။
ထိုနည္းသည္သာ ေလာေလာဆယ္ အေကာင္းဆံုးဟု ေတြးထင္ခဲ႔မိေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ အေနၿဖင္႔ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းၿပီး ပိုက္ဆံရွာကာ သားေလးအား အေဖ႔ပိုက္ဆံၿဖင္႔ ေမြးေပးခဲ႔တာေပါ႔ဟု တစ္ခ်ိန္မွာ ငါေၿပာႏိုင္ပါ မွာဟု စိတ္ကူးၿဖင္႔ ပီတိ ၿဖစ္ခဲ႔ေသာ အခ်ိန္မ်ားလည္းၿဖစ္သည္။ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းဖို႔ရာသည္လည္း အထူးအေထြ သြားေနစရာမလိုေပ ငယ္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္မွာ စပ္တူေဘာလံုးပြဲဒိုင္ ဖြင္႔ထားေသာေၾကာင္႔ ၎တို႔ဆီ လွမ္းေလာင္းလိုက္ယံုၿဖင္႔ ကိတ္စၿပတ္သည္။ သို႔ၿဖင္႔ ဘယ္ကလပ္အသင္းက ဘယ္ႏိုင္ငံကမွန္းပင္ မသိေသာ ကြ်န္ေတာ္သည္ ကလပ္အသင္းမ်ား ကစားေသာပြဲစဥ္ကာလမ်ားအတြင္း ဘယ္ကလပ္အသင္းက ဘာေရာင္ဝတ္မွာလည္း ေမးကာ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းခ်င္းအား ၿပဳေတာ႔သည္။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ထဲမွ တစ္ေယာက္မွာ ကြ်န္ေတာ္႔ခံစားခ်က္ကို သိသၿဖင္႔ မေလာင္းရန္ တားၿမစ္ေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္ကား တားမရေတာ႔ေခ်။ ကြ်န္ေတာ္ လည္း ကြ်န္ေတာ္ၾကိဳက္ေသာ အေရာင္ဝတ္သည္႔အသင္းအား ေလာင္းၿပီး စိတ္ထဲတြင္လည္း တစ္ပည္႔ေတာ္ သားေလးအား တစ္ပည္႔ေတာ္ ပိုက္ဆံၿဖင္႔ေမြးေပးခ်င္ေသာေၾကာင္႔ တစ္ပည္႔ေတာ္အား ေစာင္မၾကည္႔ရွဴေတာ္မူပါဘုရားဟု မဆီမဆိုင္ ေလာင္းကစားလုပ္ၿပီး ဘုရားအား တိုင္တည္လိုက္ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္႔ ဆႏၵ မၿပည္႔ဝခဲ႔ေခ်။ ကြ်န္ေတာ္႔ေလာင္းေၾကးမ်ား အားလံုး ရွံဳးသြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္႔အေနနဲ႔ကား သိပ္ေတာ႔ စိတ္မပူလွေသးေခ်။ ေနာက္တစ္ပြဲေတာ႔ ေသခ်ာေပါက္ ႏိုင္္မွာ ပါ ဟု ေတြးထင္ကာ လက္က်န္ပိုက္ဆံအၿပင္ ဆထိုး ေလာင္းခ်င္ေသာေၾကာင္႔ သူငယ္ခ်င္းကိုေၿပာကာ အေၾကြးၿဖင္႔ ေလာင္းေတာ႔သည္။ စိတ္ထင္တိုင္းသာ ၿဖစ္ခြင္႔ရမည္ဆိုလွ်င္ ဘဝဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ဝါးထင္ထင္ၿမင္ရေတာ႔မည္ မဟုတ္ေပ။ ဒုတိယ ပြဲတြင္လည္း ကြ်န္ေတာ္ ရွဳံးသြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ကား ကြ်န္ေတာ္ အပ်ာၾကီးပ်ာ ေနၿပီၿဖစ္သည္။ ေခြ်းသီးေခြ်းေပါက္မ်ားပင္ ၿပန္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ ေနာက္ဆံုး ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ ေလးေတာ႔ ရွိေနေသးသည္။ ၎မွာ သူငယ္ခ်င္းအားေၿပာၿပီး ေနာက္တစ္ပြဲအား ဆထိုး ေလာင္းရန္ပင္ၿဖစ္သည္။
ကြ်န္ေတာ္ ကံသည္ေၿပာရေလာက္ေအာင္ မဆိုးဟု ကြ်န္ေတာ္ ထင္မိသည္္မွာ ကြ်န္ေတာ္႔ အမွားပင္ၿဖစ္သည္။ သံုးပြဲဆက္တိုက္ေတာ႔ မရွဳံးႏိုင္ဟု ေတြးထင္ခဲ႔မိသည္လည္း ပါမည္ထင္သည္။ ေနာက္ဆံုးပြဲတြင္လည္း ကြ်န္ေတာ္ အရွံဳးၾကီးရွံဳးေတာ႔သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ပ်ာယာခတ္ေနၿပီၿဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္႔အား မေလာင္းရန္တားၿမစ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမွာ ဂရုဏာေဒါေသာၿဖင္႔ ၿပစ္တင္ေၿပာဆိုလိုက္သည္မွာ ဆိုဖြယ္ရာပင္ မရွိေခ်။ ထိုအေၾကြးမ်ားကို မည္သို႔ ေပးဆပ္ရမည္ကို ကြ်န္ေတာ္ မခန္႔မွန္းႏိုင္ေခ်။ အေမနဲ႔အေဖမွာလည္း အေဝးတြင္ေရာက္ရွိေနၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔အား လိုလိုေသးမရွိ ေပးၿပီးၿဖစ္သည္႔အၿပင္ ကြ်န္ေတာ္ေန႔စဥ္စားဖို႔မွအစ အေမ႔ညီမႏွစ္ေယာက္အား အားလံုး ေပးအပ္ခဲ႔ၿပီးၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အေမႏွင္႔အေဖ႔ကိုကား ထိုကိတ္စ နည္းနည္းမွ်မေၿပာရဲေပ။ က်န္ရာမရေတာ႔သည္႔ အဆံုး အေမ႔ညီမထံသြားၿပီး ေဘာလံုးပြဲရွဳံးလို႔ အေၾကြးဆပ္ရမည္ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ပိုက္ဆံေပးပါရန္သြားေၿပာခ်ိန္တြင္ အေဒၚ႔အမ်ဳိးသားမွ ညနက္ၾကီး တို႔ဆီမွာလည္း မရွိဘူး ရွိလည္း မေပးႏိုင္ဘူးကြာ မင္းက ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ႔ေကာင္ပဲ ခုခ်ိန္ထိ မိဘကို ႏွိပ္စက္ေနတဲ႔ေကာင္ ၿပန္ေတာ႔ဟု ႏွင္ထုတ္ေလေသာေၾကာင္႔ အေၾကြးေပးရမည္႔ပူပန္မွဳ ႏွင္႔အတူ ရွက္ရြံ႔ ေဒါသစိတ္မ်ားၿဖင္႔ အခ်ိန္အတန္ၾကာ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္၍ ကြ်န္ေတာ္ အံၾကိတ္ကာ ရပ္ေနမိခဲ႔ေတာ႔သည္။
အေဒၚကိုလည္း ဦးေလးမွ လာမင္းလည္း အိပ္ေတာ႔ဟု ဆိုေသာေၾကာင္႔ အေဒၚ႔မွာ ကြ်န္ေတာ္႔အား ကေလးရယ္ မိုက္လိုက္တာ မိုက္လိုက္တာ ဟု တတြတ္တြတ္ရြတ္ၿပီး သူ႔ေယာက်ၤားအား မလြန္ဆန္ဝံံ႔ေသာေၾကာင္႔ အိပ္ရာသို႔ ၿပန္ဝင္သြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ခံစားခ်က္ေပါင္းစံု စုေနေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ေခါင္းထဲတြင္ ငါ႔သားက လူေတြနဲ႔အက်ဳိးေပးမေကာင္းဘူး ငါ႔သားဘက္မွာ အေမတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္ ငါ႔သားေလးဘာၿဖစ္ၿဖစ္ အေမ႔ကိုသာေၿပာ အေမ အကုန္ရွင္းေပးမယ္ ဟု ဆိုခဲ႔ဘူးေသာ အေမ႔စကားသံမ်ား ေခါင္းထဲေရာက္လာေသာေၾကာင္႔ အေမပဲ ေၿဖရွင္းေပးႏိုင္မည္ဟု ေတြးကာ ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ နယ္စပ္တြင္တာဝန္က်ေနေသာ အေဖႏွင္႔အေမ႔ထံ ဖုန္းမရ ရေအာင္ေခၚေလေတာ႔သည္။ ဖုန္းရခ်ိန္တြင္ အၿမဲတမ္းဖုန္းကိုင္ေလ႔ရွိေသာ အေမ မကိုင္ပဲ အေဖလာကိုင္ေသာေၾကာင္႔ အေဖ အေမေကာဟု ဆိုေသာအခါ ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ မင္းဘာၿဖစ္ၿပန္ၿပီလည္း ဒီအခ်ိန္ၾကီးမွ ေခၚရသလားဟု ဆူေနေသာေၾကာင္႔ သား အေမ႔ကို သတိရလို႔ပါဟုသာ ညာလိုက္ေတာ႔သည္။ အေဖမွ မင္းအေမ မင္းကို သတိရလို႔ တၿမန္မေန႔ကပဲ ထြက္သြားၿပီ မနားပဲ ဆက္တိုက္လာရင္ ဒီေန႔ညေလာက္ေတာ႔ ေရာက္မယ္ဟုေၿပာၿပီး မင္းဘာၿဖစ္တာလည္းငါ႔ကို မွန္မွန္ေၿပာဟုု ေမးေနေသာ္လည္း အေမလာေနၿပီဟု သိရေသာေၾကာင္႔ ေပ်ာ္သြားေသာ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ အေဖ႔စကားသံမ်ားေခါင္းထဲမေရာက္ေတာ႔ေခ်။ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ဘာမွမၿဖစ္ဘူး အေဖလည္း အိပ္ေတာ႔ အေမ႔ကိုသတိရလို႔ အေမလာတယ္ဆိုၿပီးတာပဲ ဟုဆိုကာ ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ႔သည္။
အေမ႔အေၾကာင္းကား ကြ်န္ေတာ္ သိသည္။ အေမ သည္ ကြ်န္ေတာ္႔အား ေတြ႔ခ်င္ေသာေၾကာင္႔ လမ္းခရီးတြင္ အနားယူမည္မဟုတ္ေခ်။ ကြ်န္ေတာ္ကား အိပ္မေပ်ာ္ေတာ႔ အေမလာမည္႔အခ်ိန္ကိုသာ ေစာင္႔ေမ်ွာ္ေနေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္ ရုတ္တရက္ေပ်ာ္သြားေအာင္ မေၿပာပဲ လာေနသည္႔အေမ႔ကို ငုတ္တုတ္ထိုင္ေစာင္႔ေနသည္႔ ကြ်န္ေတာ္႔အား အေမၿမင္လွ်င္ မည္သို႔ၿဖစ္မည္နည္းဟုလည္း ကြ်န္ေတာ္ ေတြးေနခဲ႔မိသည္။ မနက္ေဝလီေဝလင္း အခ်ိန္ေလာက္တြင္ အိမ္ေခါင္းေလာင္းသံမည္လာခဲ႔ၿပီး သားေရ သားေလးေရ အေမလာတယ္ေဟ႔ ဆိုၿပီး ေအာ္ေခၚေနသည္႔ အေမ႔သံ ၾကားၾကားခ်င္း ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ေရွ႔သို႔ ေၿပးထြက္ခဲ႔ေတာ႔သည္။ အေမကား ကြ်န္ေတာ္႔အားေတြ႔၍ ငါ႔သားေလး အေမက သားေပ်ာ္သြားေအာင္ ဖုန္းၾကိဳမဆက္တာ ဟုဆိုကာ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ပါလာေသာ ပစၥည္းမ်ားအား ထုတ္၍ စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႔ေနေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္ကား အေမေပ်ာ္ေနသည္ကိုၾကည္႔၍ ကြ်န္ေတာ္႔ၿပႆနာမ်ား ေၿပာသင္႔ မေၿပာသင္႔ ခ်ိန္ဆေနမိခ်ိန္တြင္ ငါ႔သား မ်က္ႏွာသိပ္မေကာင္းဘူး ဘာၿဖစ္ထားလဲဟု အေမက တန္းေမးေတာ႔သည္။ အေမ႔အား ခရီးေရာက္မဆိုက္ စိတ္ညစ္စရာမေၿပာသင္႔ပါဘူးဟု စိတ္ထဲရုတ္တရက္ေပၚလာၿပီး ဘာမွမၿဖစ္ပါဘူး အေမ သား တစ္ညလံုး ဗီြဒီယို ထိုင္ၾကည္႔ေနလို႔ပါ အိပ္ေရးပ်က္ေနလို႔ဟု သာညာလိုက္ေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္႔ရင္ထဲမွ အပူမ်ားသည္ကား အေမလာၿပီၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အေတာ္အတန္ေလ်ာ႔သြားၿပီၿဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အေမ႔အား မည္သို႔မည္ပံု ေၿပာလိုက္ရမည္လည္းဟု ေတြးကာ စိတ္ကားထင္႔ေနဆဲ။
အေမႏွင္႔စကားအတန္ၾကာ ေၿပာၿပီးသည္ႏွင္႔ အေမလည္းခရီးပန္းလာတယ္ အိပ္လိုက္အုန္း သားလည္း အိပ္လိုက္အုန္းမယ္ဟု ဆိုကာ စိတ္ကို ဒုန္းဒုန္းခ်ၿပီး အိပ္လိုက္သည္မွာ ညေနေစာင္းထိပင္ၿဖစ္သည္။ ညေနေစာင္း ကြ်န္ေတာ္ ႏုိးလာခ်ိန္တြင္ေတာ႔ အေမက သား လာအုန္း မနက္က သားသူငယ္ခ်င္းလာသြားတယ္ သား ေဘာလံုး ပြဲေတြ ရွဳံးထားတယ္ဆို အဲဒါ အေၾကြးလာေတာင္းတာ သားအိပ္ေနလို႔ အေမ မႏိုးတာ ဟုတ္လား သားဟု အေမေမးေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဟုတ္တယ္ အေမ သား ေဘာလံုးပြဲရွံဳးထားတယ္ မေန႔ညကေတာင္ အေဖ႔ဆီ ဆက္ေသးတယ္ ဟုေၿပာေသာအခါ ငါ႔သားကို အေမ လိုေလေသး မရွိေအာင္ ထားထားေပးတာ ငါ႔သား ဘာလိုအပ္ေသးလို႔လည္း ဘာကိတ္စ ဒီေလာင္းကစားေတြ လုပ္တာလည္းဟုဆိုေသာအခါ သား ရဲ႔ သားေလးေမြးရင္ သားပိုက္ဆံနဲ႔ေမြးခ်င္လို႔ပါဟု ေၿပာလိုက္ေသာအခါ အေမက ငါ႔သားရယ္ ၿဖစ္မွၿဖစ္ရေလ ဟုဆိုကာ ဘာမွဆက္မေၿပာေတာ႔ေခ်။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေခါင္းငံု႔၍သာေနလိုက္ေတာ႔သည္။ ထို႔အတူ ကြ်န္ေတာ္႔အား မေလာင္းရန္တားၿမစ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းၿဖင္႔ အေၾကြးလာေတာင္းေသာ သူငယ္ခ်င္းမွာလည္း ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ၿဖင္႔ စကားမ်ားၾကကာ စီးပြားပါ ခြဲလိုက္ၾကေေတာ႔သည္။
ၿဖစ္ပံုမွာ ကြ်န္ေတာ္႔အား အေၾကြးသြားမေတာင္းရန္ ကြ်န္ေတာ္႔အား အေၾကြးေတာင္းလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္က အေမ႔အား အပူကပ္မည္ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အန္တီက ငါတို႔အေပၚလည္း သိပ္ေကာင္းတာ အန္တီစိတ္ဆင္းရဲေနအုန္းမယ္ ေနလိုက္ပါအုန္းဟု ဆိုထားသည္႔ၾကားမွ ဇြတ္ကြ်န္ေတာ္႔ဆီ အေၾကြးလာေတာင္းကာ အေမနဲ႔ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၿပီး အန္တီ မေပးလို႔ မရဘူးေနာ္ဟု ပါ ဆိုသြားသည္႔အတြက္ အေမကလည္း စိတ္ဆိုးသည္႔အၿပင္ ကြ်န္ေတာ္႔အား မေလာင္းရန္တားၿမစ္သည္႔ သူငယ္ခ်င္းမွလည္း မင္းေတာ္ေတာ္မိုက္ရိုင္းတဲ႔ေကာင္ ပိုက္ဆံမ်က္ႏွာပဲ ၾကည္႔တဲ႔ မင္းနဲ႔ငါ အလုပ္အတူတြဲမလုပ္ေတာ႔ဘူးဟုဆိုကာ တစ္ပါတ္မွ်အၾကာတြင္ စီးပြားခြဲလိုက္ၾကေတာ႔သည္။ အေမကလည္း ကြ်န္ေတာ္႔အား အေမ အေၾကြးေတြ အကုန္ဆပ္ေပးမယ္ ဒါေပမယ္႔ ဒီေလာင္းကစားေတြ မလုပ္ေတာ႔ဘူးဆိုတာ သားအေမ႔ကို ကတိေပးရမယ္ ဒါဆိုရင္ ဒီကိတ္စေတြ အေဖ႔ကိုလည္း အေမမေၿပာဘူးဟု ေၿပာေသာေၾကာင္႔ သားကတိေပးပါတယ္အေမဟု ေၿပာခဲ႔သည္။ အေၾကြးလာေတာင္းသည္႔သူငယ္ခ်င္းႏွင္႔ ကြ်န္ေတာ္ကား ထိုေန႔မွစ၍ စကားမေၿပာေတာ႔သလို သူငယ္ခ်င္းအၿဖစ္က ရပ္စဲသြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ထို႔အတူ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း အေမ႔အား စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္ခဲ႔မိေသာ ကိတ္စမ်ားထဲမွ တစ္ခုအပါအဝင္ၿဖစ္ကာ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ သူငယ္ခ်င္းၿဖင္႔ပါ သူစိမ္းတရံစာ ႕ကဲ႔သို႔ ၿဖစ္ခဲ႔ရေသာေၾကာင္႔ ေဘာလံုးေလာင္းကစားခ်င္းအမွဳအား ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ယေန႔တိုင္ မလုပ္မိေတာ႔သကဲ႔သို႔ မည္သည္႔ေလာင္းကစားမွ်လည္း ယေန႔တိုင္ မလုပ္မိေတာ႔ေပ ။
Wednesday, June 23, 2010
ေဘာလံုး ။၁။
ကြ်န္ေတာ္ၿဖတ္သန္းခဲ႔ရာ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ၿဖစ္ခဲ႔ေသာ အၿဖစ္အပ်က္မ်ားတြင္ ေဘာလံုး သည္လည္း တစ္ခုအပါအဝင္ ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ေဘာလံုး ဟု အသံၾကားလိုက္သည္ႏွင္႔ အတိတ္ကို ဖ်တ္ကနဲၿဖစ္ၿဖစ္ သတိတရ ၿဖစ္သြား တတ္သည္သာၿဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အမ်ားသူငွာ ေယာက်ၤားေလးမ်ားလို ေဘာလံုး အားကစားကို ခံုခံုမင္မင္ ကစားခဲ႔ၿပီး ေဘာလံုးပြဲမ်ားကို စိတ္ဝင္စားေသာ သူတစ္ေယာက္အၿဖစ္ ...ၿဖစ္က်န္ရစ္ခဲ႔ေသာ အတိတ္ကို သတိတရၿဖစ္ေနၿခင္းေတာ႔မဟုတ္ေပ။ ကြ်န္ေတာ္႔ ဘဝ၏ ေဘာလံုးႏွင္႔ ပါတ္သက္ပံုမွာ တစ္မ်ဳိးတစ္ဖံု ကြဲထြက္ေနၿခင္းသာၿဖစ္သည္။
ေဘာလံုး ႏွင္႔ ပါတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ အတိတ္ကို သတိရလိုက္တိုင္းတြင္လည္း အေဖနဲ႔ အေဖ႔ သူငယ္ခ်င္း ဦးၿမဝင္း အေၾကာင္း သည္လည္း ပါလာၿမဲၿဖစ္သည္။ အေဖနဲ႔ဦးၿမဝင္းမွာ တကၠသိုလ္ တြင္ ပထမႏွစ္မွ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ထိ လည္ပင္းဖက္ေပါင္းခဲ႔ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖစ္ၿပီး အစိုးရအလုပ္သို႔ ဝင္ေရာက္ရာသည္တြင္လည္း အတူတူၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အင္မတန္ပင္ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၿဖစ္ၾကၿပီး ဦးၿမမွာ အၿမဲတစ္ေစ အိမ္သုိ႔ဝင္ထြက္သြားလာေနတတ္ေသာ အေဖ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ၿဖစ္သည္။ ဦးၿမပံုစံမွာ အၿမဲတေစ ၿပံဳးရႊင္ ေနတတ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚတြင္လည္း အင္မတန္ခ်စ္ေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္အေနနဲ႔မူ အေဖ႔ သူငယ္ခ်င္းပင္ ၿဖစ္လင္႔ကစား ဦးဦးၿမ ဦးဦးၿမဟုေခၚၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ ကစားေဖာ္လိုသာ သေဘာထားခဲ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္ ခင္ေသာ ဦးဦးၿမမွာ အားနည္းခ်က္တစ္ခုေတာ႔ ရွိ၏၊ ၎မွာ သာမန္ လူမ်ားကဲ႔သို႔ ေခါင္းအား ေဘးဘယ္ညာအလြယ္တစ္ကူ လွည္႔ၾကည္႔လို႔ မရသည္႔အၿပင္ ေနာက္မွ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဦးၿမအား ေခၚလွ်င္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးအား လွည္႔ၾကည္႔မွရၿပီး သာမန္ လူမ်ားကဲ႔သို႔ ေခါင္းေစာင္းၾကည္႔ ရံုၿဖင္႔ မၿမင္ႏိုင္ေပ။ တစ္ခါတစ္ရံ ဦးၿမ ၏အားနည္းခ်က္အား ကေလးစိတ္ၿဖင္႔ ဦးဦးၿမ သားကို တည္႔တည္႔ရေအာင္ ၾကည္႔ ဟု စေနာက္မိေသာအခါမ်ားတြင္ေတာ႔ အေဖက သား ဦးဦး ကို အဲလို မေၿပာရဘူးေလ ငရဲၾကီးမယ္ ဟု အေဖက ဝင္ဟန္႔တတ္ေသာ္လည္း ဦးၿမ ကမူ ရပါတယ္ကြာ ကေလးပဲ ဟုသာ ေၿပာၿပီး ၿပံဳးေနတတ္ေလ႔ရွိသည္။
အၿမဲ ၿပံဳးရႊင္ေနတတ္ေသာ္လည္း ဒုကိၡတ ကဲ႔သုိ႔ၿဖစ္ေနေသာ ဦးဦးၿမမွာ တစ္ခ်ိန္က သန္မန္ၿဖတ္လတ္ၿပီး ထူးခြ်န္ေသာ ေဘာလံုးသမား တစ္ေယာက္ၿဖစ္ခဲ႔သည္ဆိုသည္ကိုကား ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းမတက္ခင္အခ်ိန္ ထိ မသိရွိခဲ႔ေပ။ ကြ်န္ေတာ္ မူလတန္း ေက်ာင္းေရာက္ရွိၿပီး တစ္ၿခားကေလးငယ္မ်ားကဲ႔သို႔ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ေဘာလံုးကစားခ်င္၍ အေဖ႔အား ခြင္႔ေတာင္းရာမွ အစၿပဳ၍ ဦးၿမ အေၾကာင္းအား သိခဲ႔ရေတာ႔သည္။ ေဘာလံုးကစားခ်င္၍ အေဖ႔အား ေဘာလံုး ဝယ္ခိုင္းရာ အေဖက ကြ်န္ေတာ္႔အား ေဘာလံုးဝယ္ေပးရန္ ခါးခါးသီးသီး ၿငင္းဆိုသည္႔အၿပင္ ေဘာလံုးကြင္းထဲဝင္၍ ေဘာလံုးကစားခ်င္းမ်ဳိးအားလည္း မၿပဳလုပ္ရန္ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ တားၿမစ္ေလေတာ႔သည္။ သုိ႔ေသာ္ တဇြတ္ထိုး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္တတ္ေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ဗီဇအားလည္း သိထားေသာ အေဖက အဘယ္႔ေၾကာင္႔ တားၿမစ္ရသည္ဆိုသည္ကိုပါ တစ္လက္စထဲရွင္းၿပခဲ႔သည္။ အေဖ ေဘာလံုးအား ခါးခါးသီးသီး ၿဖစ္ရသည္႔အေၾကာင္းမွာ အေဖ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားအရြယ္မွ စၿပီး ခံစားခဲ႔ရသည္ဟု ဆိုရမည္။ ၿဖစ္ပံုမွာ အေဖ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝ ေက်ာင္းတက္စဥ္က ဦးဦးၿမမွာ တကၠသိုလ္ လက္ေရြးစင္ နာမည္ၾကီးေဘာလံုးသမားၿဖစ္ခဲ႔ၿပီး သူ႔ေခတ္သူ႔အခါက မိန္းကေလးမ်ား ဝိုင္းဝုိင္းလည္ ခဲ႔သည္ဟု ဆိုသည္။ တစ္ခုေသာ တကၠသိုလ္ေဘာလံုးပြဲတစ္ခုတြင္ ဦးဦးၿမႏွင္႔ တစ္ဘက္အသင္းမွ အသင္းသား တစ္ေယာက္ရင္ဆိုင္ေတြ႔အခိုက္ ဦးဦးၿမ ရုတ္တရက္ ေၿခေခ်ာ္လဲၿပီး ၿမက္ခင္းေပၚ လဲအက် တစ္ဖက္အသင္းမွ ေဘာလံုးသမားမွာလည္း လဲက်ခဲ႔ၿပီး ဦးဦးၿမအေပၚ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး ၿပဳတ္က်ခဲ႔ေတာ႔သည္ဟု ဆိုသည္။
ပြဲၾကည္႔ ပရိတ္သတ္မွာ ၿဖစ္ရိုးၿဖစ္စဥ္ အၿဖစ္အပ်က္တစ္ခုဟု ထင္ေသာ္လည္း အတန္ၾကာသည္အထိ ဦးဦးၿမ ထမလာေသာအခါမွ ဒိုင္လုပ္သူႏွင္႔ ေဘာလံုးသမားမ်ား သြားၾကည္႔ေသာအခါမွ လည္ပင္းရိုး က်ဳိးသကဲ႔သို႔ၿဖစ္ၿပီး မထႏိုင္ေတာ႔ေၾကာင္းသိခဲ႔ၾကသၿဖင္႔ အေရးေပၚ ေဆးရံုသို႔ ပို႔ခဲ႔ရသည္။ ထိုဒဏ္ရာၿဖင္႔ပင္ ဦးဦးၿမ ေဆးရံုေပၚတြင္ အတန္ၾကာ ေနထိုင္ခဲ႔ရၿပီး ကံေကာင္းေထာက္မသၿဖင္႔ အသက္မေသခဲ႔ေသာ္လည္း ဦးဦးၿမလည္ပင္းမွာ အရိုးက်ီးေပါင္းတက္သကဲ႔သို႔ၿဖစ္ၿပီး လူေကာင္းတစ္ေယာက္ကဲ႔သို႔ လည္ပင္းအား အလြယ္တစ္ကူ အလွဳပ္အရွားမၿပဳႏိုင္ေတာ႔သည္မွာ ယခုတိုင္ၿဖစ္သည္ဟု အေဖက ၿပန္ေၿပာင္းေၿပာၿပသည္။ ေဘာလံုးဆိုတာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းကစားရတာ ငါ႔သားရဲ႔ အေဖေမြးထားတုန္းက အေကာင္း ေဘာလံုးကစားမွ က်ဳိးကန္းကုန္ရင္ အေဖ ဘယ္လိုမွ ခံစားလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး သားအစ္ကိုကိုလည္း အေဖ ေဘာလံုးမကစားခိုင္းဘူး ငါ႔သားလည္း မကစားနဲ႔ေနာ္ ဟု အေဖက သူ႔ခံစားခ်က္ၿဖင္႔ ကြ်န္ေတာ္၏ ေယာက်ၤားေလးပီပီ ေဘာလံုးကစားခ်င္စိတ္အားပိတ္ပင္လိုက္သကဲ႔သို႔ ကြ်န္ေတာ္႔ထက္ ၇ ႏွစ္ၾကီးေသာ အစ္ကိုမွာလည္း ကြ်န္ေတာ္႔ကဲ႔သို႔ပင္ ငယ္ရြယ္စဥ္မွစ၍ ေဘာလံုးမကစားခဲ႔ရေပ.။ အေဖေၿပာသည္႔ ဦးဦးၿမအေၾကာင္းႏွင္႔ အေဖ ပိတ္ပင္ထားေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္မွာ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ေဘာလံုးကစားၿခင္းအမွဳအား ယခုအရြယ္ထိ ၿပဳဖူးသည္မဆိုထားႏွင္႔ ေဘာလံုးအား ေဘာလံုးအား ေၿခေထာက္ႏွင္႔ ထိကန္ဘူးသည္မွာ လက္ခ်ဳိးေရလို႔ရသည္ဟု ဆိုလွ်င္ လြန္အံ႔မထင္။
ထိုသို႔ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားေၾကာင္႔ ေဘာလံုးဆိုလွ်င္ လံုးသည္ ဟုေလာက္သာသိၿပီး တစ္ဘက္ႏွင္႔တစ္ဘက္ သူ႔ဂိုးေပါက္ ကိုယ္႔ဂိုးေပါက္ ဝင္ေအာင္သြင္းၾကသည္ဟုေလာက္သာ သိထားၿပီး ေဘာလံုးၿဖင္႔ ခပ္ကင္းကင္း ေနခဲ႔သည္မွာ ကြ်န္ေတာ္ အထက္တန္းေအာင္ၿပီး တကၠသို္လ္ မဖြင္႔ခင္စပ္ၾကား မႏၱေလး ဂ်ီတီအိုင္ေက်ာင္းသားဘဝ ပထမႏွစ္ကုန္သည္အထိၿဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ သည္သာ ေဘာလံုးအေၾကာင္း အား ထိုမွ်ေလာက္သိေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္႔အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းမွာကား ေဘာလံုးဂုရုမ်ားပင္ၿဖစ္ေတာ႔သည္။ ၎တို႔မွာ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ေဘာလံုးကစားၿခင္း အမွဳအားၿပဳသကဲ႔သို႔ အပတ္စဥ္ ထြက္ရွိေသာ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္မ်ားမွာ ၎တို႔ ေက်ာင္းလြယ္အိတ္ထဲတြင္ အၿမဲပါေလ႔ရွိၿပီး ႏိုင္ငံတစ္ကာပြဲစဥ္ မ်ားအား ညနက္သန္းေခါင္ ထၾကည္႔တတ္ေသာ ေဘာလံုး သရဲမ်ားပင္ ၿဖစ္ေနခဲ႔သည္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္သည္႔အခ်ိန္မ်ားတြင္လည္း ႏိုင္ငံတစ္ကာ ေဘာလံုး အသင္းမ်ားၿဖင္႔ ႏိုင္ငံတစ္ကာ အသင္းသားမ်ားအေၾကာင္းအား ေဆြးေႏြးေနၾကသည္မွာ ပီဘိ ကမၻာေက်ာ္ နည္းၿပၾကီးမ်ား အလားပင္ၿဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ကြ်န္ေတာ္႔မွာ ၎တို႔ ေၿပာဆိုေနသည္မ်ားကို မၾကားတစ္ခ်က္ ၾကားတစ္ခ်က္ၿဖင္႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲသို႔ ဝင္ထြက္သြားလာေနေသာ သူမ်ားအားၾကည္႔ရွဳရင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွ ဖြင္႔ထားေသာ သီခ်င္းမ်ားအား နားေထာင္ရင္းၿဖင္႔သာ အခ်ိန္ကို ကုန္ဆံုးေစရ၏။
ေဘာလံုးအေၾကာင္း လံုးလံုးမွ်စိတ္မဝင္စားဟု သိထားေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွလည္း ကြ်န္ေတာ္႔အား ၎တို႔ ေဘာလံုးအေၾကာင္းေၿပာၿပီဆိုလွ်င္ ဖုတ္ေလသိငါးပိ ရွိေလသည္ဟုပင္ မထင္သကဲ႔သို႔ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း နည္းနည္း မွ် စိတ္မဝင္စားခဲ႔ေခ်....။သို႔ေသာ္အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင္႔အမွ် ၎တို႔ေဘာလံုးပြဲအေၾကာင္းေၿပာတိုင္း ပါးစပ္ပိတ္ေနရေသာ ကိုယ္႔အၿဖစ္ကိုယ္ ၾကည္႔၍ ဒီတိုင္းဆိုလွ်င္ မၿဖစ္ေခ်ဘူး နည္းနည္းေတာ႔ ဝင္ေၿပာႏီုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားအုန္းမွဟု ေတြးေတာမိေသာ္လည္း ခက္သည္က ကြ်န္ေတာ္သည္ ေဘာလံုးစာေစာင္မ်ားကို စိတ္ဝင္တစ္စား ဖတ္ရေလာက္ေအာင္ စိတ္မပါသကဲ႔သို႔ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ ေဘာလံုးေလးတစ္လံုးအား သူ႔ဂိုးေပါက္ ကိုယ္႔ဂိုးေပါက္ သြင္းရန္ ၾကိဳးစားေနၾကေသာ ေဘာလံုးပြဲမ်ားအားလည္း ၾကည္႔ရွဳရန္ စိတ္မဝင္စားေခ်။ ထို႔ေၾကာင္႔ ၎တို႔ ေၿပာစကားမ်ားအား အာရံုစိုက္နားေထာင္ၿပီး နားလည္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္မည္႔နည္းလမ္းသာရွိေတာ႔သည္။ ထိုအခ်ိန္က ၎တို႔ေၿပာစကားမ်ားထဲတြင္ ဖာဂူဆန္ ကႏူး ဇီဒန္း ေရာ္နယ္ဒို တို႔အား ထည္လဲၾကားရသကဲ႔သို႔ မန္ခ်က္ မန္ယူ အာစင္နယ္ စသည္မ်ားအားလည္း ထပ္ခါတစ္လဲလဲ ၾကားေနရသည္ကို ကြ်န္ေတာ္ သတိထားခဲ႔မိသည္။ တစ္ခါတြင္မေတာ႔ အတူေနေဘာလံုးသရဲ သူငယ္ခ်င္းအား ေဟ႔ေကာင္ မန္ခ်က္နဲ႔မန္ယူက ဘယ္က အသင္းေတြတုန္း နာမည္ ခပ္ဆင္ဆင္ေတြပဲဟု ေၿပာေသာအခါ ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ ၎မွာ ခြက္ထိုးခြက္လွန္ရီေလေသာေၾကာင္႔ အတန္ငယ္စိတ္ေပါက္ကာ ငါမသိလို႔ေမးတာကြ မင္းက ဘာၿဖစ္ေနတာတုန္း ဆိုၿပီး ခပ္ဆတ္ဆတ္ ေမးလိုက္မွ မ်က္ႏွာပိုးသတ္ကာ မန္ခ်က္ နဲ႔ မန္ယူ ဆိုတာ မန္ခ်က္စတာယူႏိုက္တက္ အသင္းအား အလြယ္ေခၚၾကေသာ နာမည္ၿဖစ္ေၾကာင္းေၿပာၿပသၿဖင္႔ ကမၻာေက်ာ္ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္ အသင္းအေၾကာင္းအား သိရွိခဲ႔ရသည္။
တစ္လတန္သည္ ႏွစ္လ တန္သည္ သူငယ္ခ်င္းအား ေဘာလံုးအေၾကာင္းမ်ား စိတ္လိုလက္ရေမးသကဲ႔သို႔ ၎တို႔ ေဘာလံုးအေၾကာင္း ေၿပာသည္႔အခါတြင္လည္း စိတ္ဝင္တစ္စားနားေထာင္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ေဘာလံုးအေၾကာင္း သိၿပီဟု ကြ်န္ေတာ္ ထင္မွတ္ခဲ႔မိသည္မွာ မွားမွန္း တစ္ရက္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖင္႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္မွ ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္း သိခဲ႔ရသည္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္၍ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ဟိုဟုိဒီဒီ ေၿပာေနရာမွ ထံုးစံအတိုင္း ေဘာလံုးသရဲမ်ားဟု ကြ်န္ေတာ္ေခၚေသာသူငယ္ခ်င္းအမ်ားစု ပါေသာေၾကာင္႔ စကားဝိုင္းမွာ ေနာက္ဆံုးတြင္ ေဘာလံုးအေၾကာင္းသာ ေရာက္သြားေတာ႔သည္။ ထိုေန႔က ၎င္းတို႔ ဦးတည္ေၿပာေနသည္မွာ ေရာ္နယ္ဒိုကေတာ႔ ဘယ္အသင္းမွာ ေကာင္းေနသည္ ဇီဒန္းမွာ တစ္ၿခားအသင္းသို႔ေရႊ႔လွ်င္ ပိုေကာင္းမည္ အာစင္နယ္မွ အြန္နရီမွာ ဘယ္လိုေကာင္းသည္ဟု ေၿပာေနၾကခ်ိန္တြင္ ငါလည္းေၿပာႏိုင္ပါတယ္ကြဟု အထင္ေရာက္ခဲ႔ေသာ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ေနပါအုန္းကြ ဟိုေကာင္ကြာ ငါေမ႔ေနတာ အမည္းေကာင္ ဟု အစခ်ီ လိုက္ေသာအခါ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ ဝင္မေၿပာပဲ ေဘးနားကသာ ဟိုၾကည္႔ဒီၾကည္႔ၿဖင္႔ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းဟကာ နားေထာင္ေနတတ္ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္႔ဆီမွ ေဘာလံုး အေၾကာင္းထြက္လာေသာ အခါ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ၿငိမ္၍ နားေထာင္ေနၿပီး ကြ်န္ေတာ္ေၿပာလာမည္႔စကားအား နားစြင္႔ေနၾကသည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အားတက္ၿပီး ေအး ငါသိၿပီ ကႏူးကြာ လာဇီယိုကေကာင္ အဲေကာင္ မဆိုးဘူးကြဟု ေၿပာခ်လိုက္ေသာအခါ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ပထမ ကြ်န္ေတာ္႔အား ေၾကာင္ေၾကာင္ၾကီး ၾကည္႔၍ ထို႔ေနာက္ ဟာ ဟု အာေမ႗ိတ္ အသံမ်ား ၿပိဳင္တူ ထြက္လာၿပီး မ်ဳိးသြင္ဟု ေခၚေသာ သူငယ္ခ်င္းမွာ ပါးစပ္ထဲမွ လက္ဖက္ရည္မ်ားပင္ ထြက္က်သည္ထိ ခြက္ထိုးခြက္လွန္ရီေသာေၾကာင္႔ က်န္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာလည္း တစ္ေသာေသာၿဖင္႔ ေဘးမွဝိုင္းမ်ားပင္ ၾကည္႔ေနရေလာက္ေအာင္ ရီၾကေလေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း အတန္ငယ္ရွက္သြားကာ ဘာတုန္း မဟုတ္ဘူးလားဟု ရီက်ဲက်ဲႏွင္႔ေမးေသာအခါ ကႏူးမွာ လာဇီယိုက မဟုတ္ေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ အူလွဳိက္သဲလွဳိက္ရီရင္း ရွင္းၿပေတာ႔မွ ကြ်န္ေတာ္ ေၿပာတာ မွားသြားခဲ႔မွန္း သိရေတာ႔သည္။ ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွ ကြ်န္ေတာ္႔အား ေဟ႔ေကာင္ ကႏူး လာဇီယို မွာ ကန္တုန္းလားဟု စသကဲ႔သို႔ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္လည္း ငါနဲ႔ ေဘာလံုး မၿဖစ္ပါဘူး အရင္အတိုင္းပဲ ေကာင္းပါတယ္ဟု ေတြးေတာမိကာ ေဘာလံုးအေၾကာင္းႏွင္႔ပါတ္သက္၍ နည္းနည္းမွ် အသံမဟမိေတာ႔ေပ။
ထိုသို႔ ေဘာလံုးအေၾကာင္းမသိ ကမၻာ႔ဖလားပြဲ စိတ္မဝင္စား ေနလာခဲ႔ရင္း တစ္ခုေသာ ယူရိုဖလားပြဲတစ္ခု၏ ဖြင္႔ပြဲေန႔တြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွ ဇြတ္ဆြဲေခၚေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္႔ဘဝရဲ႔ ပထမဆံုး ၾကည္႔ဖူးေသာ ႏိုင္ငံရပ္ၿခားေဘာလံုးပြဲ ၿဖစ္လာမည္႔ ပြဲအား သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင္႔အတူ ၾကည္႔ရန္ ေဘာလံုးပြဲရံုသို႔ လိုက္ခဲ႔မိေတာ႔သည္။ ေဘာလံုး ပြဲမၾကည္႔ခင္ သူငယ္မ်ားႏွင္႔အတူ အရက္ဆိုင္တြင္ အရက္ေသာက္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္ကား အတန္ငယ္ေထြေနမိသလို အရက္မူးလာလွ်င္ ေပါက္တတ္ကရလုပ္ခ်င္ေသာ ထိုအခ်ိန္တုန္းက အတိုင္း ေပါက္တတ္ကရ လုပ္ခ်င္စိတ္မ်ားလည္း ေပါက္ေနခဲ႔သည္။ ေဘာလံုးပြဲရံုေရာက္ေသာအခါတြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ အခ်င္းခ်င္း သံုးသပ္ခ်က္မ်ားလုပ္ၿပီး ေဘာလံုး ေလာင္းေၾကးမ်ားအား ေလာင္းေနသည္႔အခ်ိန္ထိ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ မည္႔သို႔မွ မရွိေသးေသာ္လည္း ေဘာလံုးပြဲစကာနီးအခ်ိန္တြင္ေတာ႔ မည္သို႔ၿဖစ္သည္မသိ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ ေဘာလံုးေလာင္းခ်င္စိတ္မ်ား တစ္ဖြားဖြားေပၚလာခဲ႔ေတာ႔သည္။
ေဘာလံုး ႏွင္႔ ပါတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ အတိတ္ကို သတိရလိုက္တိုင္းတြင္လည္း အေဖနဲ႔ အေဖ႔ သူငယ္ခ်င္း ဦးၿမဝင္း အေၾကာင္း သည္လည္း ပါလာၿမဲၿဖစ္သည္။ အေဖနဲ႔ဦးၿမဝင္းမွာ တကၠသိုလ္ တြင္ ပထမႏွစ္မွ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ထိ လည္ပင္းဖက္ေပါင္းခဲ႔ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖစ္ၿပီး အစိုးရအလုပ္သို႔ ဝင္ေရာက္ရာသည္တြင္လည္း အတူတူၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အင္မတန္ပင္ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၿဖစ္ၾကၿပီး ဦးၿမမွာ အၿမဲတစ္ေစ အိမ္သုိ႔ဝင္ထြက္သြားလာေနတတ္ေသာ အေဖ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ၿဖစ္သည္။ ဦးၿမပံုစံမွာ အၿမဲတေစ ၿပံဳးရႊင္ ေနတတ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚတြင္လည္း အင္မတန္ခ်စ္ေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္အေနနဲ႔မူ အေဖ႔ သူငယ္ခ်င္းပင္ ၿဖစ္လင္႔ကစား ဦးဦးၿမ ဦးဦးၿမဟုေခၚၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ ကစားေဖာ္လိုသာ သေဘာထားခဲ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္ ခင္ေသာ ဦးဦးၿမမွာ အားနည္းခ်က္တစ္ခုေတာ႔ ရွိ၏၊ ၎မွာ သာမန္ လူမ်ားကဲ႔သို႔ ေခါင္းအား ေဘးဘယ္ညာအလြယ္တစ္ကူ လွည္႔ၾကည္႔လို႔ မရသည္႔အၿပင္ ေနာက္မွ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဦးၿမအား ေခၚလွ်င္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးအား လွည္႔ၾကည္႔မွရၿပီး သာမန္ လူမ်ားကဲ႔သို႔ ေခါင္းေစာင္းၾကည္႔ ရံုၿဖင္႔ မၿမင္ႏိုင္ေပ။ တစ္ခါတစ္ရံ ဦးၿမ ၏အားနည္းခ်က္အား ကေလးစိတ္ၿဖင္႔ ဦးဦးၿမ သားကို တည္႔တည္႔ရေအာင္ ၾကည္႔ ဟု စေနာက္မိေသာအခါမ်ားတြင္ေတာ႔ အေဖက သား ဦးဦး ကို အဲလို မေၿပာရဘူးေလ ငရဲၾကီးမယ္ ဟု အေဖက ဝင္ဟန္႔တတ္ေသာ္လည္း ဦးၿမ ကမူ ရပါတယ္ကြာ ကေလးပဲ ဟုသာ ေၿပာၿပီး ၿပံဳးေနတတ္ေလ႔ရွိသည္။
အၿမဲ ၿပံဳးရႊင္ေနတတ္ေသာ္လည္း ဒုကိၡတ ကဲ႔သုိ႔ၿဖစ္ေနေသာ ဦးဦးၿမမွာ တစ္ခ်ိန္က သန္မန္ၿဖတ္လတ္ၿပီး ထူးခြ်န္ေသာ ေဘာလံုးသမား တစ္ေယာက္ၿဖစ္ခဲ႔သည္ဆိုသည္ကိုကား ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းမတက္ခင္အခ်ိန္ ထိ မသိရွိခဲ႔ေပ။ ကြ်န္ေတာ္ မူလတန္း ေက်ာင္းေရာက္ရွိၿပီး တစ္ၿခားကေလးငယ္မ်ားကဲ႔သို႔ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ေဘာလံုးကစားခ်င္၍ အေဖ႔အား ခြင္႔ေတာင္းရာမွ အစၿပဳ၍ ဦးၿမ အေၾကာင္းအား သိခဲ႔ရေတာ႔သည္။ ေဘာလံုးကစားခ်င္၍ အေဖ႔အား ေဘာလံုး ဝယ္ခိုင္းရာ အေဖက ကြ်န္ေတာ္႔အား ေဘာလံုးဝယ္ေပးရန္ ခါးခါးသီးသီး ၿငင္းဆိုသည္႔အၿပင္ ေဘာလံုးကြင္းထဲဝင္၍ ေဘာလံုးကစားခ်င္းမ်ဳိးအားလည္း မၿပဳလုပ္ရန္ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ တားၿမစ္ေလေတာ႔သည္။ သုိ႔ေသာ္ တဇြတ္ထိုး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္တတ္ေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ဗီဇအားလည္း သိထားေသာ အေဖက အဘယ္႔ေၾကာင္႔ တားၿမစ္ရသည္ဆိုသည္ကိုပါ တစ္လက္စထဲရွင္းၿပခဲ႔သည္။ အေဖ ေဘာလံုးအား ခါးခါးသီးသီး ၿဖစ္ရသည္႔အေၾကာင္းမွာ အေဖ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားအရြယ္မွ စၿပီး ခံစားခဲ႔ရသည္ဟု ဆိုရမည္။ ၿဖစ္ပံုမွာ အေဖ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝ ေက်ာင္းတက္စဥ္က ဦးဦးၿမမွာ တကၠသိုလ္ လက္ေရြးစင္ နာမည္ၾကီးေဘာလံုးသမားၿဖစ္ခဲ႔ၿပီး သူ႔ေခတ္သူ႔အခါက မိန္းကေလးမ်ား ဝိုင္းဝုိင္းလည္ ခဲ႔သည္ဟု ဆိုသည္။ တစ္ခုေသာ တကၠသိုလ္ေဘာလံုးပြဲတစ္ခုတြင္ ဦးဦးၿမႏွင္႔ တစ္ဘက္အသင္းမွ အသင္းသား တစ္ေယာက္ရင္ဆိုင္ေတြ႔အခိုက္ ဦးဦးၿမ ရုတ္တရက္ ေၿခေခ်ာ္လဲၿပီး ၿမက္ခင္းေပၚ လဲအက် တစ္ဖက္အသင္းမွ ေဘာလံုးသမားမွာလည္း လဲက်ခဲ႔ၿပီး ဦးဦးၿမအေပၚ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး ၿပဳတ္က်ခဲ႔ေတာ႔သည္ဟု ဆိုသည္။
ပြဲၾကည္႔ ပရိတ္သတ္မွာ ၿဖစ္ရိုးၿဖစ္စဥ္ အၿဖစ္အပ်က္တစ္ခုဟု ထင္ေသာ္လည္း အတန္ၾကာသည္အထိ ဦးဦးၿမ ထမလာေသာအခါမွ ဒိုင္လုပ္သူႏွင္႔ ေဘာလံုးသမားမ်ား သြားၾကည္႔ေသာအခါမွ လည္ပင္းရိုး က်ဳိးသကဲ႔သို႔ၿဖစ္ၿပီး မထႏိုင္ေတာ႔ေၾကာင္းသိခဲ႔ၾကသၿဖင္႔ အေရးေပၚ ေဆးရံုသို႔ ပို႔ခဲ႔ရသည္။ ထိုဒဏ္ရာၿဖင္႔ပင္ ဦးဦးၿမ ေဆးရံုေပၚတြင္ အတန္ၾကာ ေနထိုင္ခဲ႔ရၿပီး ကံေကာင္းေထာက္မသၿဖင္႔ အသက္မေသခဲ႔ေသာ္လည္း ဦးဦးၿမလည္ပင္းမွာ အရိုးက်ီးေပါင္းတက္သကဲ႔သို႔ၿဖစ္ၿပီး လူေကာင္းတစ္ေယာက္ကဲ႔သို႔ လည္ပင္းအား အလြယ္တစ္ကူ အလွဳပ္အရွားမၿပဳႏိုင္ေတာ႔သည္မွာ ယခုတိုင္ၿဖစ္သည္ဟု အေဖက ၿပန္ေၿပာင္းေၿပာၿပသည္။ ေဘာလံုးဆိုတာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းကစားရတာ ငါ႔သားရဲ႔ အေဖေမြးထားတုန္းက အေကာင္း ေဘာလံုးကစားမွ က်ဳိးကန္းကုန္ရင္ အေဖ ဘယ္လိုမွ ခံစားလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး သားအစ္ကိုကိုလည္း အေဖ ေဘာလံုးမကစားခိုင္းဘူး ငါ႔သားလည္း မကစားနဲ႔ေနာ္ ဟု အေဖက သူ႔ခံစားခ်က္ၿဖင္႔ ကြ်န္ေတာ္၏ ေယာက်ၤားေလးပီပီ ေဘာလံုးကစားခ်င္စိတ္အားပိတ္ပင္လိုက္သကဲ႔သို႔ ကြ်န္ေတာ္႔ထက္ ၇ ႏွစ္ၾကီးေသာ အစ္ကိုမွာလည္း ကြ်န္ေတာ္႔ကဲ႔သို႔ပင္ ငယ္ရြယ္စဥ္မွစ၍ ေဘာလံုးမကစားခဲ႔ရေပ.။ အေဖေၿပာသည္႔ ဦးဦးၿမအေၾကာင္းႏွင္႔ အေဖ ပိတ္ပင္ထားေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္မွာ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ေဘာလံုးကစားၿခင္းအမွဳအား ယခုအရြယ္ထိ ၿပဳဖူးသည္မဆိုထားႏွင္႔ ေဘာလံုးအား ေဘာလံုးအား ေၿခေထာက္ႏွင္႔ ထိကန္ဘူးသည္မွာ လက္ခ်ဳိးေရလို႔ရသည္ဟု ဆိုလွ်င္ လြန္အံ႔မထင္။
ထိုသို႔ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားေၾကာင္႔ ေဘာလံုးဆိုလွ်င္ လံုးသည္ ဟုေလာက္သာသိၿပီး တစ္ဘက္ႏွင္႔တစ္ဘက္ သူ႔ဂိုးေပါက္ ကိုယ္႔ဂိုးေပါက္ ဝင္ေအာင္သြင္းၾကသည္ဟုေလာက္သာ သိထားၿပီး ေဘာလံုးၿဖင္႔ ခပ္ကင္းကင္း ေနခဲ႔သည္မွာ ကြ်န္ေတာ္ အထက္တန္းေအာင္ၿပီး တကၠသို္လ္ မဖြင္႔ခင္စပ္ၾကား မႏၱေလး ဂ်ီတီအိုင္ေက်ာင္းသားဘဝ ပထမႏွစ္ကုန္သည္အထိၿဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ သည္သာ ေဘာလံုးအေၾကာင္း အား ထိုမွ်ေလာက္သိေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္႔အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းမွာကား ေဘာလံုးဂုရုမ်ားပင္ၿဖစ္ေတာ႔သည္။ ၎တို႔မွာ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ေဘာလံုးကစားၿခင္း အမွဳအားၿပဳသကဲ႔သို႔ အပတ္စဥ္ ထြက္ရွိေသာ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္မ်ားမွာ ၎တို႔ ေက်ာင္းလြယ္အိတ္ထဲတြင္ အၿမဲပါေလ႔ရွိၿပီး ႏိုင္ငံတစ္ကာပြဲစဥ္ မ်ားအား ညနက္သန္းေခါင္ ထၾကည္႔တတ္ေသာ ေဘာလံုး သရဲမ်ားပင္ ၿဖစ္ေနခဲ႔သည္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္သည္႔အခ်ိန္မ်ားတြင္လည္း ႏိုင္ငံတစ္ကာ ေဘာလံုး အသင္းမ်ားၿဖင္႔ ႏိုင္ငံတစ္ကာ အသင္းသားမ်ားအေၾကာင္းအား ေဆြးေႏြးေနၾကသည္မွာ ပီဘိ ကမၻာေက်ာ္ နည္းၿပၾကီးမ်ား အလားပင္ၿဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ကြ်န္ေတာ္႔မွာ ၎တို႔ ေၿပာဆိုေနသည္မ်ားကို မၾကားတစ္ခ်က္ ၾကားတစ္ခ်က္ၿဖင္႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲသို႔ ဝင္ထြက္သြားလာေနေသာ သူမ်ားအားၾကည္႔ရွဳရင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွ ဖြင္႔ထားေသာ သီခ်င္းမ်ားအား နားေထာင္ရင္းၿဖင္႔သာ အခ်ိန္ကို ကုန္ဆံုးေစရ၏။
ေဘာလံုးအေၾကာင္း လံုးလံုးမွ်စိတ္မဝင္စားဟု သိထားေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွလည္း ကြ်န္ေတာ္႔အား ၎တို႔ ေဘာလံုးအေၾကာင္းေၿပာၿပီဆိုလွ်င္ ဖုတ္ေလသိငါးပိ ရွိေလသည္ဟုပင္ မထင္သကဲ႔သို႔ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း နည္းနည္း မွ် စိတ္မဝင္စားခဲ႔ေခ်....။သို႔ေသာ္အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင္႔အမွ် ၎တို႔ေဘာလံုးပြဲအေၾကာင္းေၿပာတိုင္း ပါးစပ္ပိတ္ေနရေသာ ကိုယ္႔အၿဖစ္ကိုယ္ ၾကည္႔၍ ဒီတိုင္းဆိုလွ်င္ မၿဖစ္ေခ်ဘူး နည္းနည္းေတာ႔ ဝင္ေၿပာႏီုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားအုန္းမွဟု ေတြးေတာမိေသာ္လည္း ခက္သည္က ကြ်န္ေတာ္သည္ ေဘာလံုးစာေစာင္မ်ားကို စိတ္ဝင္တစ္စား ဖတ္ရေလာက္ေအာင္ စိတ္မပါသကဲ႔သို႔ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ ေဘာလံုးေလးတစ္လံုးအား သူ႔ဂိုးေပါက္ ကိုယ္႔ဂိုးေပါက္ သြင္းရန္ ၾကိဳးစားေနၾကေသာ ေဘာလံုးပြဲမ်ားအားလည္း ၾကည္႔ရွဳရန္ စိတ္မဝင္စားေခ်။ ထို႔ေၾကာင္႔ ၎တို႔ ေၿပာစကားမ်ားအား အာရံုစိုက္နားေထာင္ၿပီး နားလည္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္မည္႔နည္းလမ္းသာရွိေတာ႔သည္။ ထိုအခ်ိန္က ၎တို႔ေၿပာစကားမ်ားထဲတြင္ ဖာဂူဆန္ ကႏူး ဇီဒန္း ေရာ္နယ္ဒို တို႔အား ထည္လဲၾကားရသကဲ႔သို႔ မန္ခ်က္ မန္ယူ အာစင္နယ္ စသည္မ်ားအားလည္း ထပ္ခါတစ္လဲလဲ ၾကားေနရသည္ကို ကြ်န္ေတာ္ သတိထားခဲ႔မိသည္။ တစ္ခါတြင္မေတာ႔ အတူေနေဘာလံုးသရဲ သူငယ္ခ်င္းအား ေဟ႔ေကာင္ မန္ခ်က္နဲ႔မန္ယူက ဘယ္က အသင္းေတြတုန္း နာမည္ ခပ္ဆင္ဆင္ေတြပဲဟု ေၿပာေသာအခါ ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ ၎မွာ ခြက္ထိုးခြက္လွန္ရီေလေသာေၾကာင္႔ အတန္ငယ္စိတ္ေပါက္ကာ ငါမသိလို႔ေမးတာကြ မင္းက ဘာၿဖစ္ေနတာတုန္း ဆိုၿပီး ခပ္ဆတ္ဆတ္ ေမးလိုက္မွ မ်က္ႏွာပိုးသတ္ကာ မန္ခ်က္ နဲ႔ မန္ယူ ဆိုတာ မန္ခ်က္စတာယူႏိုက္တက္ အသင္းအား အလြယ္ေခၚၾကေသာ နာမည္ၿဖစ္ေၾကာင္းေၿပာၿပသၿဖင္႔ ကမၻာေက်ာ္ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္ အသင္းအေၾကာင္းအား သိရွိခဲ႔ရသည္။
တစ္လတန္သည္ ႏွစ္လ တန္သည္ သူငယ္ခ်င္းအား ေဘာလံုးအေၾကာင္းမ်ား စိတ္လိုလက္ရေမးသကဲ႔သို႔ ၎တို႔ ေဘာလံုးအေၾကာင္း ေၿပာသည္႔အခါတြင္လည္း စိတ္ဝင္တစ္စားနားေထာင္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ေဘာလံုးအေၾကာင္း သိၿပီဟု ကြ်န္ေတာ္ ထင္မွတ္ခဲ႔မိသည္မွာ မွားမွန္း တစ္ရက္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖင္႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္မွ ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္း သိခဲ႔ရသည္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္၍ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ဟိုဟုိဒီဒီ ေၿပာေနရာမွ ထံုးစံအတိုင္း ေဘာလံုးသရဲမ်ားဟု ကြ်န္ေတာ္ေခၚေသာသူငယ္ခ်င္းအမ်ားစု ပါေသာေၾကာင္႔ စကားဝိုင္းမွာ ေနာက္ဆံုးတြင္ ေဘာလံုးအေၾကာင္းသာ ေရာက္သြားေတာ႔သည္။ ထိုေန႔က ၎င္းတို႔ ဦးတည္ေၿပာေနသည္မွာ ေရာ္နယ္ဒိုကေတာ႔ ဘယ္အသင္းမွာ ေကာင္းေနသည္ ဇီဒန္းမွာ တစ္ၿခားအသင္းသို႔ေရႊ႔လွ်င္ ပိုေကာင္းမည္ အာစင္နယ္မွ အြန္နရီမွာ ဘယ္လိုေကာင္းသည္ဟု ေၿပာေနၾကခ်ိန္တြင္ ငါလည္းေၿပာႏိုင္ပါတယ္ကြဟု အထင္ေရာက္ခဲ႔ေသာ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ေနပါအုန္းကြ ဟိုေကာင္ကြာ ငါေမ႔ေနတာ အမည္းေကာင္ ဟု အစခ်ီ လိုက္ေသာအခါ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ ဝင္မေၿပာပဲ ေဘးနားကသာ ဟိုၾကည္႔ဒီၾကည္႔ၿဖင္႔ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းဟကာ နားေထာင္ေနတတ္ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္႔ဆီမွ ေဘာလံုး အေၾကာင္းထြက္လာေသာ အခါ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ၿငိမ္၍ နားေထာင္ေနၿပီး ကြ်န္ေတာ္ေၿပာလာမည္႔စကားအား နားစြင္႔ေနၾကသည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အားတက္ၿပီး ေအး ငါသိၿပီ ကႏူးကြာ လာဇီယိုကေကာင္ အဲေကာင္ မဆိုးဘူးကြဟု ေၿပာခ်လိုက္ေသာအခါ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ပထမ ကြ်န္ေတာ္႔အား ေၾကာင္ေၾကာင္ၾကီး ၾကည္႔၍ ထို႔ေနာက္ ဟာ ဟု အာေမ႗ိတ္ အသံမ်ား ၿပိဳင္တူ ထြက္လာၿပီး မ်ဳိးသြင္ဟု ေခၚေသာ သူငယ္ခ်င္းမွာ ပါးစပ္ထဲမွ လက္ဖက္ရည္မ်ားပင္ ထြက္က်သည္ထိ ခြက္ထိုးခြက္လွန္ရီေသာေၾကာင္႔ က်န္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာလည္း တစ္ေသာေသာၿဖင္႔ ေဘးမွဝိုင္းမ်ားပင္ ၾကည္႔ေနရေလာက္ေအာင္ ရီၾကေလေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း အတန္ငယ္ရွက္သြားကာ ဘာတုန္း မဟုတ္ဘူးလားဟု ရီက်ဲက်ဲႏွင္႔ေမးေသာအခါ ကႏူးမွာ လာဇီယိုက မဟုတ္ေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ အူလွဳိက္သဲလွဳိက္ရီရင္း ရွင္းၿပေတာ႔မွ ကြ်န္ေတာ္ ေၿပာတာ မွားသြားခဲ႔မွန္း သိရေတာ႔သည္။ ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွ ကြ်န္ေတာ္႔အား ေဟ႔ေကာင္ ကႏူး လာဇီယို မွာ ကန္တုန္းလားဟု စသကဲ႔သို႔ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္လည္း ငါနဲ႔ ေဘာလံုး မၿဖစ္ပါဘူး အရင္အတိုင္းပဲ ေကာင္းပါတယ္ဟု ေတြးေတာမိကာ ေဘာလံုးအေၾကာင္းႏွင္႔ပါတ္သက္၍ နည္းနည္းမွ် အသံမဟမိေတာ႔ေပ။
ထိုသို႔ ေဘာလံုးအေၾကာင္းမသိ ကမၻာ႔ဖလားပြဲ စိတ္မဝင္စား ေနလာခဲ႔ရင္း တစ္ခုေသာ ယူရိုဖလားပြဲတစ္ခု၏ ဖြင္႔ပြဲေန႔တြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွ ဇြတ္ဆြဲေခၚေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္႔ဘဝရဲ႔ ပထမဆံုး ၾကည္႔ဖူးေသာ ႏိုင္ငံရပ္ၿခားေဘာလံုးပြဲ ၿဖစ္လာမည္႔ ပြဲအား သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင္႔အတူ ၾကည္႔ရန္ ေဘာလံုးပြဲရံုသို႔ လိုက္ခဲ႔မိေတာ႔သည္။ ေဘာလံုး ပြဲမၾကည္႔ခင္ သူငယ္မ်ားႏွင္႔အတူ အရက္ဆိုင္တြင္ အရက္ေသာက္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္ကား အတန္ငယ္ေထြေနမိသလို အရက္မူးလာလွ်င္ ေပါက္တတ္ကရလုပ္ခ်င္ေသာ ထိုအခ်ိန္တုန္းက အတိုင္း ေပါက္တတ္ကရ လုပ္ခ်င္စိတ္မ်ားလည္း ေပါက္ေနခဲ႔သည္။ ေဘာလံုးပြဲရံုေရာက္ေသာအခါတြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ အခ်င္းခ်င္း သံုးသပ္ခ်က္မ်ားလုပ္ၿပီး ေဘာလံုး ေလာင္းေၾကးမ်ားအား ေလာင္းေနသည္႔အခ်ိန္ထိ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ မည္႔သို႔မွ မရွိေသးေသာ္လည္း ေဘာလံုးပြဲစကာနီးအခ်ိန္တြင္ေတာ႔ မည္သို႔ၿဖစ္သည္မသိ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ ေဘာလံုးေလာင္းခ်င္စိတ္မ်ား တစ္ဖြားဖြားေပၚလာခဲ႔ေတာ႔သည္။
ကြ်န္ေတာ္ၿဖတ္သန္းခဲ႔ရာ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ၿဖစ္ခဲ႔ေသာ အၿဖစ္အပ်က္မ်ားတြင္ ေဘာလံုး သည္လည္း တစ္ခုအပါအဝင္ ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ေဘာလံုး ဟု အသံၾကားလိုက္သည္ႏွင္႔ အတိတ္ကို ဖ်တ္ကနဲၿဖစ္ၿဖစ္ သတိတရ ၿဖစ္သြား တတ္သည္သာၿဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အမ်ားသူငွာ ေယာက်ၤားေလးမ်ားလို ေဘာလံုး အားကစားကို ခံုခံုမင္မင္ ကစားခဲ႔ၿပီး ေဘာလံုးပြဲမ်ားကို စိတ္ဝင္စားေသာ သူတစ္ေယာက္အၿဖစ္ ၿဖစ္က်န္ရစ္ခဲ႔ေသာ အတိတ္ကို သတိတရၿဖစ္ေနၿခင္းေတာ႔မဟုတ္ေပ။ ကြ်န္ေတာ္႔ ဘဝ၏ ေဘာလံုးႏွင္႔ ပါတ္သက္ပံုမွာ တစ္မ်ဳိးတစ္ဖံု ကြဲထြက္ေနၿခင္းသာၿဖစ္သည္။
ေဘာလံုး ႏွင္႔ ပါတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ အတိတ္ကို သတိရလိုက္တိုင္းတြင္လည္း အေဖနဲ႔ အေဖ႔ သူငယ္ခ်င္း ဦးၿမဝင္း အေၾကာင္း သည္လည္း ပါလာၿမဲၿဖစ္သည္။ အေဖနဲ႔ဦးၿမဝင္းမွာ တကၠသိုလ္ တြင္ ပထမႏွစ္မွ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ထိ လည္ပင္းဖက္ေပါင္းခဲ႔ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖစ္ၿပီး အစိုးရအလုပ္သို႔ ဝင္ေရာက္ရာသည္တြင္လည္း အတူတူၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အင္မတန္ပင္ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၿဖစ္ၾကၿပီး ဦးၿမမွာ အၿမဲတစ္ေစ အိမ္သုိ႔ဝင္ထြက္သြားလာေနတတ္ေသာ အေဖ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ၿဖစ္သည္။ ဦးၿမပံုစံမွာ အၿမဲတေစ ၿပံဳးရႊင္ ေနတတ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚတြင္လည္း အင္မတန္ခ်စ္ေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္အေနနဲ႔မူ အေဖ႔ သူငယ္ခ်င္းပင္ ၿဖစ္လင္႔ကစား ဦးဦးၿမ ဦးဦးၿမဟုေခၚၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ ကစားေဖာ္လိုသာ သေဘာထားခဲ႔သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ဦးၿမ ၏အားနည္းခ်က္အား ကေလးစိတ္ၿဖင္႔ ဦးဦးၿမ သားကို တည္႔တည္႔ရေအာင္ ၾကည္႔ ဟု စေနာက္မိေသာအခါမ်ားတြင္ေတာ႔ အေဖက သား ဦးဦး ကို အဲလို မေၿပာရဘူးေလ ငရဲၾကီးမယ္ ဟု အေဖက ဝင္ဟန္႔တတ္ေသာ္လည္း ဦးၿမ ကမူ ရပါတယ္ကြာ ကေလးပဲ ဟုသာ ေၿပာၿပီး ၿပံဳးေနတတ္ေလ႔ရွိသည္။
ေဘာလံုး ႏွင္႔ ပါတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ အတိတ္ကို သတိရလိုက္တိုင္းတြင္လည္း အေဖနဲ႔ အေဖ႔ သူငယ္ခ်င္း ဦးၿမဝင္း အေၾကာင္း သည္လည္း ပါလာၿမဲၿဖစ္သည္။ အေဖနဲ႔ဦးၿမဝင္းမွာ တကၠသိုလ္ တြင္ ပထမႏွစ္မွ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ထိ လည္ပင္းဖက္ေပါင္းခဲ႔ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖစ္ၿပီး အစိုးရအလုပ္သို႔ ဝင္ေရာက္ရာသည္တြင္လည္း အတူတူၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အင္မတန္ပင္ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၿဖစ္ၾကၿပီး ဦးၿမမွာ အၿမဲတစ္ေစ အိမ္သုိ႔ဝင္ထြက္သြားလာေနတတ္ေသာ အေဖ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ၿဖစ္သည္။ ဦးၿမပံုစံမွာ အၿမဲတေစ ၿပံဳးရႊင္ ေနတတ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚတြင္လည္း အင္မတန္ခ်စ္ေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္အေနနဲ႔မူ အေဖ႔ သူငယ္ခ်င္းပင္ ၿဖစ္လင္႔ကစား ဦးဦးၿမ ဦးဦးၿမဟုေခၚၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ ကစားေဖာ္လိုသာ သေဘာထားခဲ႔သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ဦးၿမ ၏အားနည္းခ်က္အား ကေလးစိတ္ၿဖင္႔ ဦးဦးၿမ သားကို တည္႔တည္႔ရေအာင္ ၾကည္႔ ဟု စေနာက္မိေသာအခါမ်ားတြင္ေတာ႔ အေဖက သား ဦးဦး ကို အဲလို မေၿပာရဘူးေလ ငရဲၾကီးမယ္ ဟု အေဖက ဝင္ဟန္႔တတ္ေသာ္လည္း ဦးၿမ ကမူ ရပါတယ္ကြာ ကေလးပဲ ဟုသာ ေၿပာၿပီး ၿပံဳးေနတတ္ေလ႔ရွိသည္။
ကြ်န္ေတာ္ နဲ႔ ေဘာလံုး
ေဘာလံုးဟု ဆိုလိုက္သည္ႏွင္႔ ကမၻာအရပ္ရပ္မွ လူၾကီးလူငယ္ မေရြး ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ အားကစား တစ္ရပ္ဆိုသည္မွာ အထူးေၿပာေနစရာပင္ လိုအပ္မည္ မဟုတ္ေခ်...။ အထူးသၿဖင္႔ အမ်ဳိးသားမ်ားအဖို႔ ငယ္ရြယ္စဥ္ ကေလးဘဝမွ စၿပီး
Sunday, June 20, 2010
ၾကက္အစိမ္းေဖာက္ ဒံေပါက္
ၿမန္မာၿပည္ေနတုန္းကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ ဒံေပါက္ကို မစားရရင္လည္း စားခ်င္လွခ်ည္ရဲ႔ မၿဖစ္ခဲ႔ဘူးေပမယ္႔ ႏိုင္ငံၿခားေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္ ၿမန္မာၿပည္မွာ လုပ္သမွ် ရိုးရာ အစားအစာလို ၿဖစ္ေနတာမ်ဳိးေတြ အကုန္စားခ်င္တယ္ဆိုတဲ႔ အထဲမွာ ဒံေပါက္ လည္း ပါလာပါတယ္........တစ္ကယ္ေတာ႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ေလးႏွစ္ေလာက္ကထိ ဒံေပါက္ မဆိုထားနဲ႔ အုန္းထမင္းေလာက္ဆိုရင္ေတာင္ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲေနပါၿပီ.....လူဟာ ကိုယ္႔၀မ္းကိုယ္ေတာ႔ အငတ္မထားဘူး ဆိုသလိုပဲ တစ္ကယ္ စားခ်င္လာေတာ႔ ရွာၾကံေမးၿမန္းၿပီး လုပ္စား ရေတာ႔တာပါပဲ.....အစပိုင္းမွာေတာ႔ ဘယ္အဆင္ေၿပမလဲ.....ဒါေပမယ္႔ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ မၿဖစ္ၿဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္ ဆိုတဲ႔ စိတ္တဲ႔ အားၾကိဳးမာန္တက္ ၾကိဳးစားလိုက္တာ အထက္မီးေအာက္မီးနဲ႔ ဖုတ္တဲ႔ ဒံေပါက္တင္မက ရိုးရိုး ထမင္းေပါင္းအိုးနဲ႔ပါ အထက္မီးေအာက္မီးနဲ႔ ဖုတ္တဲ႔ ဒံေပါက္လို ခ်က္တတ္လာပါေတာ႔တယ္......
တစ္ကယ္ ခ်က္တတ္သြားေတာ႔လည္း သိပ္ခက္လွတယ္ရယ္လို႔ မဟုတ္ေတာ႔ သလို အထက္မီး ေအာက္မီး နဲ႔ ခ်က္တာ အဆင္ေၿပေနတာေတာင္မွ ထမင္းေပါင္းအိုးနဲ႔ ေၿပာင္းခ်က္တဲ႔အခါ ၄...၅ အိုး လႊင္႔ၿပစ္ရၿပီးမွ အဆင္ေၿပခဲ႔တဲ႔ ဒံေပါက္မိုလို႔ အတိအက်သာ ခ်က္ရင္ မ်က္စိမွိတ္ခ်က္ ကြက္တိထြက္မယ္ ထင္ပါတယ္......တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား ဒီနည္းနဲ႔ ခ်က္လို႔ အဆင္ေၿပ စားေကာင္းတယ္လို႔ ခံစားရရင္လည္း ကြ်န္ေတာ္ ေက်နပ္ ပီတိ ၿဖစ္ေနမွာ မလြဲပါ..................
ၾကက္သား အစိမ္းေဖာက္ ဒံေပါက္ (လူေလးေယာက္စာ)
Basmati ဆန္ ၃ ဗူး
ၾကက္သြန္ ဥ (တင္းနစ္ ေဘာလံုးေလာက္ ဆို ) ငါးလံုး
ၾကက္သား ေပါင္ ၄ ေပါင္
ဒိန္ခ်ဥ္ တစ္ခါစား ရယ္ဒီမိတ္ ၂ ဗူး
ေထာပါတ္
ဒံေပါက္ မဆလာ
ဆန္ဆိုးေဆး အနီ ၊ အ၀ါ
သစ္ဂ်ပိုး ေလးေခါက္၊ ကရေ၀း ၆ ရြက္၊ ဖာလာ ေလးေစ႔၊ သီဟိုေစ႔ ၊ စပ်စ္သီး (အခ်ဳိးအစားကေတာ႔ ခ်က္သူရဲ႔ အၾကိဳက္ေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္)
အရင္ဆံုး ၾကက္သားကို အေရခြံဆုတ္ ဆား ၊ ဒိန္ခ်ဥ္ ၊ မဆလာေတြနဲ႔ ေရာနယ္ (ဒံေပါက္ မဆလာက ၆ ဇြန္းေလာက္ထည္႔ (ပိုၾကိဳက္ပိုထည္႔) မထည္႔ခင္ ငရုတ္ဆံုရွိရင္ ေထာင္းလိုက္အုန္း မဟုတ္ရင္ သူ႔ထဲပါတဲ႔ အစိေလးေတြက သဲေလးေတြလိုၿဖစ္ကနု္လိမ္႔မယ္)ၿပီးရင္ ေရခဲသေတၲာထဲ ထည္႔ထားလိုက္ပါ
ဒုတိယ ၾကက္သြန္ေတြကို ပါးပါး လွီးၿပီးေတာ႔ ဆီမ်ားမ်ားနဲ႔ ေၾကာ္ထားမယ္ .....ၿပီးရင္ ဇကာထဲ ထည္႔ၿပီး ထားထားလိုက္ပါ
တတိယက ဆန္ ပိုင္းကို လွည္႔မယ္....ဆန္က ထမင္းေပါင္းအိုးမွာပါတဲ႔ ဆန္ခ်ိန္ခြက္နဲ႔ သံုးခြက္ ကို သံုးပံု ပံု (တစ္ခြက္ တစ္ပံုေပါ႔) ဆန္ေတြကို ေရမေဆးခင္ ခြဲထားရမွာ........ၿပီးရင္ တစ္ပံုခ်င္း ေရေဆးၿပီး ေရစစ္ၿပီး တစ္ပံု ကို အၿဖဴထည္ပဲ ထားၿပီး က်န္တာကို အနီနဲ႔အ၀ါ ေဆးဆိုး .....ေဆးဆိုးၿပီးရင္ အၿဖဴထည္ကို အရင္ဆံုး စကိုင္ပါမယ္.....
ဆန္ ထဲကို လက္ဖက္စားဇြန္း တစ္၀က္ေလ်ာ႔ေလ်ာ႔ ဆားထည္႔မယ္ ၊ ေထာပါတ္ ထမင္းစားဇြန္း ၃ ဇြန္းထည္႔မယ္၊ ကရေ၀းရြက္၊ သစ္ဂ်ပိုးေခါက္နဲ႔ ဖာလာ တစိ ထည္႔မယ္ ၿပီးရင္ ၾကက္သား ႏွပ္ထားတဲ႔ အႏွစ္ သံုးပံု တစ္ပံု ယူထည္႔မယ္....အားလံုးထည္႔ၿပီးရင္ ေယာင္းမနဲ႔ သမေအာင္ နယ္ေပး .....နယ္ၿပီးသြားရင္ ထမင္းအိုးထဲကို ထည္႔ ....အဲဒီအေပၚကမွ သီဟိုေစ႔ စပ်စ္ေစ႔ ပဲေစ႔ ထည္႔မယ္(ပဲေစ႔က သံဗူးနဲ႔လာတဲ႔ အစိမ္းေရာင္ဗူး မရွိလည္း မထည္႔နဲ႔)
ၿပီးရင္ အ၀ါဆိုးထားတဲ႔ ဆန္ကို ဆန္အၿဖဴ စပ္သလိုပဲ စပ္ၿပီး အေပၚက ထပ္ထည္႔ပါမယ္........ဆန္၀ါေပၚမွာလည္း စပ်စ္ေစ႔ သီဟိုေစ႔ ထံုးစံအတိုင္းထည္႔ၿပီး အေပၚဆံုးက မွ အထက္ကဆန္ေတြလို စပ္ထားတဲ႔ ဆန္နီထည္႔ပါမယ္....
ၿပီးရင္ ေရလက္တဆစ္ စပါးလံုးတစ္ေထာက္စာေလာက္ေလ်ာ႔ထည္႔ၿပီး ေရေတြထည္႔ၿပီးေတာ႔မွ ႏွပ္ထားတဲ႔ ၾကက္သားေတြထည္႔မယ္.....ၿပီးရင္ တည္လိုက္လို႔ ရပါၿပီ
ထမင္းကို တက္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔ ပလပ္ေပါက္ ခြ်တ္ၿပီး အေပၚက ၾကက္သားေတြကို ပန္းကန္ၿပားတစ္ခုထဲထည္႔ ၿပီးရင္ လင္ဗန္းလို ခပ္ၿပန္႔ၿပန္႔ ဗန္းတစ္ခုေပၚမွာ ထမင္းေတြကို သြန္ခ်လိုက္ပါ ......
ၿပီးရင္ အိုးထဲကို ထမင္းနည္းနည္းၿပန္ထည္႔ၿပီး အေစာပိုင္းက ေၾကာ္ထားတဲ႔ ၾကက္သြန္ေၾကာ္တစ္၀က္ေလာက္ ထမင္းအေပၚမွာခင္းလိုက္ပါ ...ၾကက္သြန္နီေတြေပၚကမွ ၾကက္သားေတြ ထည္႔ ၿပီးရင္ ထမင္းတစ္၀က္ေလာက္ၿပန္ထည္႔ ......ဒါၿပီးရင္ က်န္တဲ႔ ၾကက္သြန္ေၾကာ္ တစ္၀က္ေလာက္ကို အဲဒီထမင္းေပၚမွာ ထည္႔ၿပီးမွ ေနာက္ဆံုးက်န္ေနတဲ႔ ထမင္းတစ္၀က္ကို အေပၚက ထပ္ ခင္းလိုက္ၿပီးေတာ႔ ထမင္းအိုး ကို ခလုပ္မႏွိပ္ေတာ႔ပဲ ပလပ္ပဲ တပ္ၿပီး ဒီတိုင္း ငါးမိနစ္ေလာက္ထားလိုက္ပါ....ၿပီးရင္ ပလပ္ခြ်တ္ၿပီး ၁ နာရီေလာက္ ၿပစ္ထားလိုက္ရပါတယ္....ဒါဆို အထက္မီး ေအာက္မီးနဲ႔ ခ်က္တဲ႔ ၿမန္မာၿပည္က ဒံေပါက္လို ခြ်တ္စြတ္ထြက္ပါတယ္.....။
တစ္ကယ္ ခ်က္တတ္သြားေတာ႔လည္း သိပ္ခက္လွတယ္ရယ္လို႔ မဟုတ္ေတာ႔ သလို အထက္မီး ေအာက္မီး နဲ႔ ခ်က္တာ အဆင္ေၿပေနတာေတာင္မွ ထမင္းေပါင္းအိုးနဲ႔ ေၿပာင္းခ်က္တဲ႔အခါ ၄...၅ အိုး လႊင္႔ၿပစ္ရၿပီးမွ အဆင္ေၿပခဲ႔တဲ႔ ဒံေပါက္မိုလို႔ အတိအက်သာ ခ်က္ရင္ မ်က္စိမွိတ္ခ်က္ ကြက္တိထြက္မယ္ ထင္ပါတယ္......တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား ဒီနည္းနဲ႔ ခ်က္လို႔ အဆင္ေၿပ စားေကာင္းတယ္လို႔ ခံစားရရင္လည္း ကြ်န္ေတာ္ ေက်နပ္ ပီတိ ၿဖစ္ေနမွာ မလြဲပါ..................
ၾကက္သား အစိမ္းေဖာက္ ဒံေပါက္ (လူေလးေယာက္စာ)
Basmati ဆန္ ၃ ဗူး
ၾကက္သြန္ ဥ (တင္းနစ္ ေဘာလံုးေလာက္ ဆို ) ငါးလံုး
ၾကက္သား ေပါင္ ၄ ေပါင္
ဒိန္ခ်ဥ္ တစ္ခါစား ရယ္ဒီမိတ္ ၂ ဗူး
ေထာပါတ္
ဒံေပါက္ မဆလာ
ဆန္ဆိုးေဆး အနီ ၊ အ၀ါ
သစ္ဂ်ပိုး ေလးေခါက္၊ ကရေ၀း ၆ ရြက္၊ ဖာလာ ေလးေစ႔၊ သီဟိုေစ႔ ၊ စပ်စ္သီး (အခ်ဳိးအစားကေတာ႔ ခ်က္သူရဲ႔ အၾကိဳက္ေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္)
အရင္ဆံုး ၾကက္သားကို အေရခြံဆုတ္ ဆား ၊ ဒိန္ခ်ဥ္ ၊ မဆလာေတြနဲ႔ ေရာနယ္ (ဒံေပါက္ မဆလာက ၆ ဇြန္းေလာက္ထည္႔ (ပိုၾကိဳက္ပိုထည္႔) မထည္႔ခင္ ငရုတ္ဆံုရွိရင္ ေထာင္းလိုက္အုန္း မဟုတ္ရင္ သူ႔ထဲပါတဲ႔ အစိေလးေတြက သဲေလးေတြလိုၿဖစ္ကနု္လိမ္႔မယ္)ၿပီးရင္ ေရခဲသေတၲာထဲ ထည္႔ထားလိုက္ပါ
ဒုတိယ ၾကက္သြန္ေတြကို ပါးပါး လွီးၿပီးေတာ႔ ဆီမ်ားမ်ားနဲ႔ ေၾကာ္ထားမယ္ .....ၿပီးရင္ ဇကာထဲ ထည္႔ၿပီး ထားထားလိုက္ပါ
တတိယက ဆန္ ပိုင္းကို လွည္႔မယ္....ဆန္က ထမင္းေပါင္းအိုးမွာပါတဲ႔ ဆန္ခ်ိန္ခြက္နဲ႔ သံုးခြက္ ကို သံုးပံု ပံု (တစ္ခြက္ တစ္ပံုေပါ႔) ဆန္ေတြကို ေရမေဆးခင္ ခြဲထားရမွာ........ၿပီးရင္ တစ္ပံုခ်င္း ေရေဆးၿပီး ေရစစ္ၿပီး တစ္ပံု ကို အၿဖဴထည္ပဲ ထားၿပီး က်န္တာကို အနီနဲ႔အ၀ါ ေဆးဆိုး .....ေဆးဆိုးၿပီးရင္ အၿဖဴထည္ကို အရင္ဆံုး စကိုင္ပါမယ္.....
ဆန္ ထဲကို လက္ဖက္စားဇြန္း တစ္၀က္ေလ်ာ႔ေလ်ာ႔ ဆားထည္႔မယ္ ၊ ေထာပါတ္ ထမင္းစားဇြန္း ၃ ဇြန္းထည္႔မယ္၊ ကရေ၀းရြက္၊ သစ္ဂ်ပိုးေခါက္နဲ႔ ဖာလာ တစိ ထည္႔မယ္ ၿပီးရင္ ၾကက္သား ႏွပ္ထားတဲ႔ အႏွစ္ သံုးပံု တစ္ပံု ယူထည္႔မယ္....အားလံုးထည္႔ၿပီးရင္ ေယာင္းမနဲ႔ သမေအာင္ နယ္ေပး .....နယ္ၿပီးသြားရင္ ထမင္းအိုးထဲကို ထည္႔ ....အဲဒီအေပၚကမွ သီဟိုေစ႔ စပ်စ္ေစ႔ ပဲေစ႔ ထည္႔မယ္(ပဲေစ႔က သံဗူးနဲ႔လာတဲ႔ အစိမ္းေရာင္ဗူး မရွိလည္း မထည္႔နဲ႔)
ၿပီးရင္ အ၀ါဆိုးထားတဲ႔ ဆန္ကို ဆန္အၿဖဴ စပ္သလိုပဲ စပ္ၿပီး အေပၚက ထပ္ထည္႔ပါမယ္........ဆန္၀ါေပၚမွာလည္း စပ်စ္ေစ႔ သီဟိုေစ႔ ထံုးစံအတိုင္းထည္႔ၿပီး အေပၚဆံုးက မွ အထက္ကဆန္ေတြလို စပ္ထားတဲ႔ ဆန္နီထည္႔ပါမယ္....
ၿပီးရင္ ေရလက္တဆစ္ စပါးလံုးတစ္ေထာက္စာေလာက္ေလ်ာ႔ထည္႔ၿပီး ေရေတြထည္႔ၿပီးေတာ႔မွ ႏွပ္ထားတဲ႔ ၾကက္သားေတြထည္႔မယ္.....ၿပီးရင္ တည္လိုက္လို႔ ရပါၿပီ
ထမင္းကို တက္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔ ပလပ္ေပါက္ ခြ်တ္ၿပီး အေပၚက ၾကက္သားေတြကို ပန္းကန္ၿပားတစ္ခုထဲထည္႔ ၿပီးရင္ လင္ဗန္းလို ခပ္ၿပန္႔ၿပန္႔ ဗန္းတစ္ခုေပၚမွာ ထမင္းေတြကို သြန္ခ်လိုက္ပါ ......
ၿပီးရင္ အိုးထဲကို ထမင္းနည္းနည္းၿပန္ထည္႔ၿပီး အေစာပိုင္းက ေၾကာ္ထားတဲ႔ ၾကက္သြန္ေၾကာ္တစ္၀က္ေလာက္ ထမင္းအေပၚမွာခင္းလိုက္ပါ ...ၾကက္သြန္နီေတြေပၚကမွ ၾကက္သားေတြ ထည္႔ ၿပီးရင္ ထမင္းတစ္၀က္ေလာက္ၿပန္ထည္႔ ......ဒါၿပီးရင္ က်န္တဲ႔ ၾကက္သြန္ေၾကာ္ တစ္၀က္ေလာက္ကို အဲဒီထမင္းေပၚမွာ ထည္႔ၿပီးမွ ေနာက္ဆံုးက်န္ေနတဲ႔ ထမင္းတစ္၀က္ကို အေပၚက ထပ္ ခင္းလိုက္ၿပီးေတာ႔ ထမင္းအိုး ကို ခလုပ္မႏွိပ္ေတာ႔ပဲ ပလပ္ပဲ တပ္ၿပီး ဒီတိုင္း ငါးမိနစ္ေလာက္ထားလိုက္ပါ....ၿပီးရင္ ပလပ္ခြ်တ္ၿပီး ၁ နာရီေလာက္ ၿပစ္ထားလိုက္ရပါတယ္....ဒါဆို အထက္မီး ေအာက္မီးနဲ႔ ခ်က္တဲ႔ ၿမန္မာၿပည္က ဒံေပါက္လို ခြ်တ္စြတ္ထြက္ပါတယ္.....။
Friday, June 11, 2010
ဘိုထိုင္
ေအးခ်မ္းလွေသာ ႏွင္းမွဳန္မ်ားၾကားတြင္ ထည္၀ါခန္႔ၿငားစြာ မီးေရာင္ထိန္ထိန္ၿငီးေနေသာ ဖရန္႔ဖြတ္ အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္ၾကီး၏ ေလဆိပ္ လံုၿခံဳေရး ရဲစခန္းအတြင္းတြင္ ရုတ္တရက္ အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းသံမ်ား ဆူဆူညံညံထြက္ေပၚလာေတာ႔သည္။ တာ၀န္က်ရဲ၀န္ထမ္းမ်ား တာ၀န္ခ်ိန္ၿပီးဆံုး၍ အိမ္ၿပန္ရန္ အ၀တ္အစားလဲေနေသာ ရဲ၀န္ထမ္းမ်ား ေကာ္ဖီေသာက္၍ ေအးေအးလူလူ စကား၀ိုင္းဖြဲ႔ေနေသာ ရဲ၀န္ထမ္းမ်ား ရုတ္တရက္ ၾကားလိုက္ရေသာ အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းသံေၾကာင္႔ ခ်က္ခ်င္းပင္ ပင္မ ရံုးခန္းရွိရာသို႔ အေၿပးအလႊားထြက္ခြာသြားၾကသည္။ အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းသံကား အဆက္မၿပတ္ထြက္ေပၚေနဆဲ.......
ပံုမွန္အားၿဖင္႔ဆိုလွ်င္ ကမၻာတစ္ဝွမ္း အထူးစိုးရိမ္ေနရေသာ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားရန္မွ ကာကြယ္ရန္ အနည္းငယ္ပို၍ ဂရုစိုက္ရသည္မွလြဲ၍ ဤဖရန္႔ဖြတ္ေလဆိပ္ၾကီးတြင္ အထူးအေထြ ၿပႆနာမရွိလွ၍ တာ၀န္က်ရဲ၀န္ထမ္းမ်ားအဖို႔ ေၿပာပေလာက္ေအာင္ အလုပ္မရွဳပ္ေခ်။ သို႔ေသာ္ ယေန႔တာ၀န္က်ေသာ ရဲမ်ားအဖို႔ကား ထူးၿခားၿပီး အနည္းငယ္ အလုပ္ရွဳပ္ေသာ ေန႔ဟု ေခၚရမည္။ အထူးသၿဖင္႔ ကေလာက္စ္ ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္ ၿဖစ္သည္။ ကေလာက္စ္ ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္မွာ ငယ္စဥ္ထဲကပင္ ရဲအရာရွိၿဖစ္ခ်င္ခဲ႔ၿပီး ရဲအရာရွိေလာင္းမ်ားေခၚေသာ အခါတြင္လည္း ၿပိဳင္တူ ေလွ်ာက္လႊာတင္ခဲ႔ၿပီး လူေပါင္းမ်ားစြာထဲမွ လက္ေရြးစဥ္ အေရြးခံခဲ႔ရေသာ လူအနည္းငယ္တြင္ ပါခဲ႔ေသာ လူငယ္ရဲအရာရွိႏွစ္ဦးၿဖစ္သည္။ အထူးသၿဖင္႔ ယေန႔အဖို႔ သင္တန္းမွဆင္းၿပီးၿပီးခ်င္း ရဲအရာရွိ အသစ္စက္စက္ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္တို႔အတြက္ ပထမဆံုးတာ၀န္က်ေသာေန႔ၿဖစ္သလို တာ၀န္က်ရာေနရာသည္လည္း ဖရန္႔ဖြတ္အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္ၾကီးၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ လူငယ္ရဲအရာရွိေလး ႏွစ္ဦးကား တက္ၾကြလန္းဆန္းေနေတာ႔သည္။ ပ်ားပန္းခပ္မွ် သြားလာလွဳပ္ရွားေနေသာ ခရီးသည္မ်ားၾကားတြင္ တည္ၾကည္ေသာ မ်က္ႏွာေပး စူးရွေသာမ်က္၀န္း ခန္႔ၿငားေသာ ဟန္ပန္တို႔ၿဖင္႔ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ ဂ်ာမန္ ရဲအရာရွိေလးမ်ားၿဖစ္သည္႔ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္ ကို ၿမင္ရသည္ႏွင္႔ ခရီးသြားမ်ားအဖို႔ စိတ္ခ်လံုၿခံဳမွဳကို ခံစားရေစႏိုင္ၿပီး တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္တို႔မွာလည္း တက္ၾကြေသာ လူငယ္အရာရွိေလးမ်ား ၿဖစ္သလို ရဲအရာရွိအေနၿဖင္႔ ပထမဆံုးယူရေသာ တာ၀န္ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အထူးပင္ အားစိုက္၍ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနခဲ႔သည္။ အခ်ိန္အားၿဖင္႔ဆိုေသာ္ ရဲစခန္းအတြင္းမွ အေရးေပၚ အခ်က္ေပး ေခါင္းေလာင္းသံထြက္ေပၚမလာခင္္္ငါးနာရီအလိုခန္႔မွ ၿဖစ္သည္။
အထူးအာရံုစိုက္ၿပီး အခိုက္အတန္႔ေလးမွ်ပင္ ရပ္တန္႔၍ အနားမယူပဲ အေရွ႔မွအေနာက္ ေတာင္မွေၿမာက္ ေလဆိပ္တစ္ခြင္ လူးလားေခါက္တုန္႔ေလွ်ာက္လွမ္းၿပီး ဥဒဟို သြားေနေသာ ခရီးသည္မ်ားၾကားတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္တို႔၏ သိမ္းငွက္ကဲ႔သို႔ စူးရွေသာ မ်က္လံုးထဲတြင္ မသကၤာဖြယ္ရာ လူသံုးဦးကို ၿပိဳင္တူ ေတြ႔လိုက္မိေတာ႔သည္။ အခ်င္းခ်င္းလည္း မ်က္လံုးၿဖင္႔ စကားေၿပာ၍ သားေကာင္အနံ႔ရေသာ က်ား ကဲ႔သို႔ ႏွစ္ဦးစလံုး ခံစားလိုက္ရေတာ႔သည္။ ဤခရီးသည္ သံုးဦးကား လူဆိုးလား လူေကာင္းလား ......။ေသခ်ာသည္ကေတာ႔ မသကၤာစရာေကာင္းေနသည္မွာအမွန္ပင္ၿဖစ္သည္။ အာရွမ်က္ႏွာေပါက္ၿဖင္႔ ဥဒဟိုသြားလာေနၾကသည္႔ ခရီးသည္မ်ားၾကားတြင္ ေတာင္ၾကည္႔ ေၿမာက္ၾကည္႔ၿဖင္႔ လုပ္ေနေသာ ခရီးသည္ သံုးဦးအား ေသခ်ာစစ္ေမးမွရေတာ႔မည္။ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးအခ်က္ၿပ၍ ခရီးသည္ သံုးဦးနား ခ်ဥ္းကပ္သြားသလို တစ္ဆက္ထဲမွာပင္ ဖြန္ေလာက္မွ ပင္မရံုးခန္းအား မသကၤာစရာ ခရီးသည္ သံုးဦးအား ေတြ႔ထားေၾကာင္း တာမင္နယ္ ဘယ္ေလာက္ ဂိတ္နံပါတ္ ဘယ္ေလာက္ နားတြင္ၿဖစ္ေၾကာင္းကို သတင္းပို႔လိုက္ေတာ႔သည္။
ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ မသကၤာစရာ အာရွခရီးသည္ သံုးဦးနားေရာက္သြားခ်ိန္တြင္ေတာ႔ ကေလာက္စ္မွ ဦးစြာ ဟယ္လို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေလဆိပ္ လံုၿခံဳက်ရဲ၀န္ထမ္းေတြၿဖစ္ပါတယ္...မိတ္ေဆြတို႔ ခရီးသြားခြင္႔စာအုပ္ (passport) ကိုစစ္ေဆးခြင္႔ ၿပဳပါခင္ဗ်ာ ဟု အဓိပၸါယ္ရေသာ ဂ်ာမန္စကားၿဖင္႔ ေၿပာလိုက္ေသာ္လည္း မသကၤာစရာခရီးသည္သံုးေယာက္မွာ ေၾကာင္စီစီသာ ၾကည္႔ေနေသာေၾကာင္႔ ဖြန္ေလာက္မွ မင္းကလည္း သူတို႔ ဂ်ာမန္လို ဘယ္တတ္မွာတုန္း ငါ အဂၤလိပ္လို ေမးလိုက္မယ္ဟုဆိုကာ ကေလာက္စ္ေမးေသာ အဓိပၸါယ္အတိုင္း အဂၤလိပ္လို ေမးလိုက္ေတာ႔သည္။ အမွန္ေတာ႔ သူသည္လည္း အဂၤလိပ္လို တတ္လွသည္ မဟုတ္ေခ်။ တစ္ဖက္သား နည္းလည္သေဘာေပါက္ရန္ အနည္းငယ္ေၿပာတတ္ရံုသာၿဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ဖြန္ေလာက္ အဂၤလိပ္လို ေၿပာလိုက္မွ မသကၤာစရာ အာရွခရီးသြား သံုးေယာက္ထဲမွ လည္လည္၀ယ္၀ယ္ ရွိဟန္တူေသာ ခရီးသည္လူငယ္တစ္ေယာက္က ငါတို႔ ေမာ္ရိုကို သြားမယ္ ေမာ္ရိုကို သြားမယ္ ဟုသာ တြင္တြင္ၿပန္ေၿပာေတာ႔သည္။ ဖြန္ေလာက္မွ ပါတ္စ္ပို႔ ၿပပါ ဟု ထပ္မံေၿပာေသာ္လည္း ထိုလူငယ္မွ ငါတို႔ ေမာ္ရိုကို သြားမယ္ဟု သာ ၿပန္ေၿပာၿပန္သည္။ ထိုသို႔ သံုးေလးခါ ၿဖစ္အၿပီးမွာေတာ႔ ဖြန္ေလာက္ထက္စာလွ်င္ စိတ္အနည္ငယ္ဆတ္ေသာ ကေလာက္စ္မွာ ခပ္ဆတ္ဆတ္ၿဖင္႔ ပါတ္စ္ပို႔ ပါတ္စ္ပို႔ ဟု လက္ဟန္ေၿခဟန္ေကာ ၿပလ်က္ ၀င္ေၿပာလိုက္ေတာ႔မွ အာရွခရီးသြား သံုးေယာက္မွာ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည္႔၍ သူတို႔ပါတ္စ္ပို႔မ်ား ထုတ္၍ ကေလာက္စ္ လက္ထဲအားထည္႔လိုက္သည္။
ပင္မရံုးခန္းထဲမွ တာ၀န္က်ေနေသာ ရဲ၀န္ထမ္း သံုးေယာက္မွာလည္း ရဲအရာရွိ အသစ္ၿဖစ္ေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္တို႔ ၿဖစ္ပ်က္ေနပံုကို ဖြန္ေလာက္ သတင္းပို႔ၿပီးခ်ိန္မွစ၍ လံုၿခံဳေရးကင္မရာမ်ားမွ အဆက္မၿပတ္ၾကည္႔ ရွဳေနေသာေၾကာင္႔ အလံုးစံုၿမင္ေနရသည္။ ကေလာက္စ္မွာ ပါတ္စ္ပို႔ စာအုပ္ သံုးအုပ္အား ထပ္ကိုင္ၿပီး ေသခ်ာၾကည္႔ရွဳ စစ္ေဆးေနသလို ဖြန္ေလာက္ကလည္း အသင္႔အေနအထားၿဖင္႔ ခရီးသည္သံုးဦးအား ေသခ်ာေစာင္႔ၾကည္႔ေနသည္။ အတန္ငယ္ ၾကာၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ႔ ကေလာက္စ္ က ဖြန္ေလာက္ကို တီးတိုးကပ္ေၿပာၿပီး ဖြန္ေလာက္အား ပါတ္စ္ပို႔ စာအုပ္မ်ားတစ္လွည္႔ေပးၾကည္႔ကာ ဖြန္ေလာက္ထက္ ပိုေသာ သတိအေနအထားၿဖင္႔ မသကၤာစရာ ခရီးသည္ သံုးဦးအား အထူးေစာင္႔ၾကည္႔ေနေတာ႔သည္။ ဖြန္ေလာက္ ပါတ္စ္ပို႔ မ်ားအား ေသခ်ာၾကည္႔ရွဳအၿပီးတြင္ေတာ႔ ကေလာက္စ္ဘက္အားလွည္႔ ၍ ရက္စ္ ဟု တစ္လံုးထဲဆိုကာ လမ္းေလွ်ာက္စကားေၿပာစက္ၿဖင္႔ ပါတ္စ္ပို႔အတုၿဖင္႔ ခရီးသည္ သံုးေယာက္ ေတြ႔ထားေၾကာင္း ရဲသံုးေယာက္ သူတို႔ဆီကို ပို႔ေပးရန္လိုေၾကာင္း စသည္႔ အဓိပၸါယ္ ရေသာ စကားကိုေၿပာၿပီးသည္ႏွင္႔ အာရွခရီးသြား မသကၤာစရာ ခရီးသည္ သံုးဦးဘက္လွည္႔၍ မင္းတို႔ကို ဆက္သြားခြင္႔ မၿပဳႏိုင္ေၾကာင္း ရဲစခန္းကို လိုက္ခဲ႔ရမည္ၿဖစ္ေၾကာင္းကို အဂၤလိပ္လိုအၿပင္ လက္ဟန္ ေၿခဟန္နွင္႔ပါ ၿပလိုက္ရာ အနည္းငယ္သြက္ေသာ လူငယ္မွာ ေမာ္ရိုကို သြားမယ္ ငါတို႔ေမာ္ရိုကို သြားမယ္ဟုသာ တြင္တြင္ေၿပာၿပီး ဖြန္ေလာက္ လက္ထဲတြင္ ကိုင္ထားေသာ စာအုပ္မ်ားအား ၿပန္ယူမည္ၿပဳရာ ဖြန္ေလာက္မွာ သူ႔လက္ကို ေနာက္ဆုတ္လိုက္သကဲ႔သို႔ ကေလာက္စ္ ကလည္း အသင္႔အေနအထားၿဖင္႔ ေသနတ္ေပၚ လက္တင္လိုက္ေသာ္လည္း အာရွလူငယ္မွာ ဆက္မတိုးလာသလို ပင္မရံုးခန္းမွ ကူညီရန္ ေရာက္လာေသာ ရဲသံုးဦးလည္း ေရာက္လာေသာေၾကာင္႔ မသကၤာစရာ ခရီးသည္ သံုးဦးအား အလည္တြင္ထားၿပီး ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ အပါအ၀င္ ရဲငါးဦးၿခံရံကာ ေလဆိပ္အတြင္းရွိ ရဲစခန္းသို႔ ေခၚခဲ႔ေတာ႔သည္။
ရဲစခန္းအတြင္းသို႔ေရာက္ေသာ အခါ မသကၤာစရာ ခရီးသည္မ်ားအား စစ္ေမးေသာ အခန္းထဲတြင္ အာရွခရီးသြား သံုးဦးအားထည္ထားၿပီး ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္တို႔၏ အထက္အရာရွိ မွ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ တာ၀န္ခ်ိန္တြင္ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ၎တို႔ ႏွစ္ဦးတာ၀န္ယူ၍ စစ္ရန္ တာ၀န္ေပးလိုက္ေတာ႔သည္။ ပထမဦးဆံုး တာ၀န္က်ေသာ ေန႔မွာပင္ ပထမဆံုးအၾကိမ္ စစ္ေမးရၿပီး ဘာသာစကားမတူေသာ လူမ်ိဳးမ်ားအား စစ္ေမးရန္ တာ၀န္က်ေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္ မွာ စိတ္ေတာ႔ အတန္ငယ္ညစ္သြားမိေသာ္လည္း တက္ၾကြေသာ လူငယ္ပီပီ ရေအာင္ စစ္ေမးရန္သာ ဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္။ ပထမဦးစြာ ဖြန္ေလာက္မွ အဂၤလိပ္စကား တစ္၀က္ လက္ဟန္ေၿခဟန္တစ္၀က္ၿဖင္႔ အာရွခရီးသြား သံုးဦးအား သင္တို႔ ခရီးသြားစာအုပ္မွာ အတုမ်ားၿဖစ္ေၾကာင္း သင္တို႔အား ဆက္သြားခြင္႔မၿပဳပါေၾကာင္း ေလဆိပ္လံုၿခံဳေရး ဥပေဒ အရ သင္တို႔အား ခ်ဳပ္ေႏွာင္ၿပီး လိုအပ္သလို အေရးယူမွဳ ၿပဳသြားမွာၿဖစ္ေၾကာင္း ေၿပာေသာ္လည္း အာရွခရီးသြား သံုးေယာက္မွာ ရုတ္တစ္ရက္ နားမလည္ေခ်။ အတန္ငယ္ ရွင္းၿပၿပီးမွ သာ နားလည္သြား၍ ဖြန္ေလာက္ သက္ၿပင္းခ်ႏိုင္ေသာ္လည္း ပါတ္စ္ပို႔ စာအုပ္တြင္ ပါေသာ ႏိုင္ငံအား မည္သည္႔ႏိုင္ငံမွန္း မသိ၍ ခရီးသည္သံုးဦးအား ေမးလွ်င္လည္း လိပ္ပါတ္လည္မည္မဟုတ္ဟု ထင္ေသာေၾကာင္႔ ကြန္ပ်ဴတာထဲတြင္ အေၿပးအလႊားရိုက္ၾကည္႔လိုက္ရေသးသည္။ ထိုအခ်ိန္က်မွသာ မသကၤာစရာ အာရွခရီးသြား သံုးဦးမွာ ယခင္က ဘားမား ယခု ၿမန္မာ ဟုေခၚဆိုေသာ ႏိုင္ငံမွ လာၾကေသာ အာရွသားမ်ားၿဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရေတာ႔သည္။ ထူးဆန္းေပစြ ကေလာက္စ္နွင္႔ဖြန္ေလာက္အဖို႔ ဤအမည္ရွိေသာ အာရွႏိုင္ငံအား ယခုမွ ၾကားဖူးသည္။ ပို၍ ထူးဆန္းသည္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေရာက္ရွိလည္ပါတ္ဖူးေသာ ထိုင္းႏိုင္ငံေဘး ကပ္ရက္တြင္ ရွိၿခင္းပင္။
သို႔ေသာ္ အံ႔ၾသထူးဆန္းစိတ္ကို အသာထား လုပ္စရာရွိတာေတြကို လုပ္ရေပအုန္းမည္။ အရင္ဆံုး ရဲလုပ္ထံုးလုပ္နည္းအရ ခရီးသည္မ်ားႏွင္႔ ၎တို႔ပါလာေသာ ပစၥည္းမ်ားအတြင္း တရားမ၀င္ ပစၥည္းမ်ား ပါ မပါ ကို စစ္ေဆးရေပအုန္းမည္။ ၎တို႔ကို ရွာေဖြရမည္ၿဖစ္ေၾကာင္း လက္ဟန္ေၿခဟန္ၿဖင္႔ ေၿပာဆိုၿပီး လက္အိတ္ကိုယ္စီ စြပ္ေနေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ကို ၾကည္႔၍ ခရီးသည္သံုးဦး၏ မ်က္ႏွာမွာ ေမဘယ္လ္ရြက္ေလာက္ပင္ ရွိေတာ႔သည္။ လက္အိတ္ကိုယ္စီၿဖင္႔ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ ႏွစ္ဦးကေတာ႔ ခရီးသည္မ်ား ပါလာေသာ အသံုးအေဆာင္မ်ားအား စတင္၍ လွန္ေလွာရွာေဖြေလေတာ႔သည္။ သို႔ေသာ္ မသကၤာစရာ တရားမ၀င္ ပစၥည္းကား တစ္ခုမွမေတြ႔။ လူမ်ား အလွည္႔သာ က်န္ေတာ႔သည္။ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွ ၎တို႔ အ၀တ္အစားမ်ား ခြ်တ္ရန္ ခိုင္းေသာအခါ ႏွစ္ေယာက္မွာ အသာတစ္ၾကည္ပင္ ၿဖစ္ေသာ္လည္း ခပ္သြက္သြက္လူငယ္မွာ မခြ်တ္ႏိုင္ေၾကာင္း သူ႔ႏိုင္ငံသူ႔ၿပန္မွာၿဖစ္ေၾကာင္း သူ႔ပါတ္စ္ပို႔ ၿပန္ေပးၿပီး သူ႔ကို ေလယာဥ္ေပၚၿပန္တင္ေပးရန္တို႔အား ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ၿဖင္႔ေၿပာေလေတာ႔သည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္ကား ေႏွာင္းေလၿပီ။ သူမည္မွ်ပင္ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ ထိတ္လန္႔တစ္ၾကား ေၿပာဆိုေနေသာ္လည္း သူေၿပာသလို လုပ္ခြင္႔ကား မၿဖစ္ႏိုင္ေတာ႔ေပ။ ပါတ္စ္ပို႔အတုကိုင္ေဆာင္ခဲ႔မိေသာ သူ႔အဖို႔ကား ရဲအရာရွိ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္ ခိုင္းသလိုသာလုပ္ရေပေတာ႔မည္။ အႏုနည္းၿဖင္႔မရလွ်င္ အၾကမ္းကိုင္မည္႔ဟန္ၿပင္ေနေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္ေၾကာင္႔ ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ႔ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္လုပ္ေနေသာ ၿမန္မာလူငယ္သည္လည္း အားမတန္ မာန္ေလွ်ာ႔လိုက္ရေလေတာ႔သည္။
အတန္ငယ္ စစ္ေဆးၿပီးေသာ မည္သို႔ေသာ မသကာၤစရာမွ်မေတြ႔ေသာေၾကာင္႔ ၎တို႔အား သက္ေတာင္႔သက္သာ ေနထိုင္ႏိုင္ရန္ ခြင္႔ေပးထားေသာ္လည္း ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွာ အနားမယူႏိုင္ေသးေခ်။ ၎တို႔ မိခင္သံရံုးကို ဆက္သြယ္ၿပီး ခ်ိတ္ဆက္အေရးယူရန္ ေဆာင္ရြက္ရသကဲ႔သို႔ ၎တို႔ လူမ်ဳိး စကားၿပန္ ရွိမရွိ ဆက္သြယ္ရမည္႔ စာရင္းမ်ားထဲတြင္ ရွာေဖြၿခင္းမ်ားၿဖင္႔ အလုပ္မ်ား ပ်ားပန္းခတ္ေအာင္ ရွဳပ္ရေတာ႔သည္။ အတန္ငယ္ၾကာေသာ္ ကေလာက္စ္ရဲ႔ အားရ၀မ္းသာ ဟစ္ေၾကြးသံထြက္ေပၚလာေသာေၾကာင္႔ ဖြန္ေလာက္မွ ဘာလဲ ဘာလဲဟုေမးလိုက္ေသာအခါ ကေလာက္စ္မွ ၿမန္မာလူမ်ဳိး ဘာသာၿပန္ မိန္းမတစ္ေယာက္ ဖရန္႔ဖြတ္တြင္ ရွိေၾကာင္း ေၿပာ၍ အခ်ိန္ပင္ မဆိုင္းေတာ႔ပဲ ခ်က္ၿခင္း ဖုန္းေကာက္၍ ဆက္ေလေတာ႔သည္။ ခဏၾကာေသာ္ စကားၿပန္ဆိုသူ အမ်ဳိးသမီးၿဖင္႔ ကေလာက္စ္ အခ်ီအခ်စကားေၿပာကာ ယခု ရဲစခန္းတြင္ ရွိေနေသာ သူမ်ားသည္ ၿမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား ဟုတ္မဟုတ္ ကနဦး အတည္ၿပဳရန္ ရဲစခန္းတြင္းရွိၿမန္မာသံုးဦးစလံုးၿဖင္႔ စကားၿပန္ အမ်ဳိးသမီးအား စကားေၿပာခိုင္းၿပီး အတည္ၿပဳခ်က္ယူရသည္။ ထို႔ေနာက္ စကားၿပန္အမ်ဳိးသမီးမွ ယခု ရဲစခန္းအတြင္းရွိေနေသာ သံုးဦးစလံုးသည္ ၿမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား ၿဖစ္ေၾကာင္း အတည္ၿပဳ လိုက္ေသာအခါ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္အဖို႔ အတန္ငယ္ စိတ္ေအးသြားရၿပီၿဖစ္သည္။ အဘယ္႔ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ မနက္မိုးေသာက္၍ စကားၿပန္အမ်ဳိးသမီးလာလွ်င္ ထိုအမ်ဳိးသမီးႏွင္႔ မနက္တာ၀န္က်ရဲ၀န္ထမ္း လက္ထဲသို႔ ထိုၿမန္မာသံုးဦး အားလႊဲၿပီးလွ်င္ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္ တာ၀န္ၿပီးဆံုးၿပီၿဖစ္သည္။
ထို႔ေနာက္ လက္စသတ္စရာရွိသည္မ်ား ရီပို႔တင္စရာရွိသည္မ်ားကို အစသတ္လုပ္ေဆာင္ၿပီး ၿမန္မာၿပည္သား သံုးဦးအား ယာယီအခ်ဳပ္ခန္းငယ္တြင္ ေသာ႔ခတ္ထားခဲ႔ၿပီး ခဏအနားယူမည္ဟု က်န္ကာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ အလုပ္စားပြဲမွ ထလိုိက္ၿပီး ၿမန္မာၿပည္သားခရီးသြား သံုးဦးအား ယာယီအခ်ဳပ္ခန္းငယ္ထဲသို႔ ထည္႔လိုက္ေတာ႔သည္။ ဖြန္ေလာက္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ယာယီအခ်ဳပ္ခန္းေရွ႔မွ လွည္႔ထြက္လုဆဲဆဲမွာပင္ ခပ္သြက္သြက္လူငယ္မွ တြိဳင္းလက္ တြိဳင္းလက္ ဟု ပါးစပ္မွေၿပာကာ အိမ္သာ တက္သည္႔ပံုစံလည္း ဒူးေကြးၿပသၿဖင္႔ ကေလာက္စ္မွ ေစာေစာကေတာ႔ မေၿပာဘူး ဟု ပါးစပ္မွ ပြစိ ပြစိ ေရရြတ္ကာ အခ်ဳပ္ခန္းတံခါးအား ၿပန္ဖြင္႔ၿပီး ထိုလူငယ္အား အိမ္သာရွိရာသို႔ လိုက္ပို႔ေပးရၿပန္သည္။ ၿမန္မာလူငယ္အား အိမ္သာထဲသို႔ ထည္႔ေပးၿပီး အိမ္သာေရွ႔တြင္ ရပ္၍ ယေန႔ ၾကံဳေတြ႔ရသည္႔အၿဖစ္အပ်က္မ်ားအား စၿမဳ႔ံၿပန္ေၿပာေနၾကေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္တို႔၏ စကားသံမ်ားႏွင္႔အၿပိဳင္ တရားခံမ်ားအတြက္ ပံုစံၿပဳ ေဆာက္ထားေသာ အိမ္သာၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အိမ္သာ တံခါးေအာက္ေၿခၿဖင္႔ ၾကမ္းၿပင္ တစ္ထြာေက်ာ္ေက်ာ္ခြာထားေသာ ေနရာမွ ၀မ္းသြားသံ ကိုလည္း အတိုင္းသား ၾကားေနရေသာေၾကာင္႔ ကေလာက္စ္မွာ ႏွာေခါင္းေလးမ်ားပင္ ရွဳ႔ံလိုက္မိေသးသည္။
သို႔ေသာ္ မည္သို႔မွ် မတတ္ႏိုင္ေခ် ေစာင္႔ရိွသည္။ အိမ္သာထဲရွိေနသူအဖို႔ ဒီထြက္ေပါက္တစ္ေပါက္သာရွိ၍ အိမ္သာထဲတြင္ ေဖာက္ထားေသာ အေပါက္ငယ္မွာလည္း ထူထည္းခိုင္ခန္႔ေသာ မွန္တစ္ထပ္ သံဇကာ တစ္ထပ္ ကာရံထားေသာေၾကာင္႔ မည္သို႔မွ် ထြက္ေၿပးမလြတ္ေၿမာက္ႏိုင္ေပ။ အိမ္သာ အ၀ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ မွီ၍ စၿမဳံၿပန္ေၿပာဆိုေနေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွာလည္း ဤၿမန္မာ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက အိမ္သာမသြားရေသးတာလည္းမသိဟု ကိုယ္စီေတြးမိေသာ္လည္း စၿမဳံ႔ၿပန္ေၿပာဆိုေနၿခင္းအေပၚတြင္ စ်န္၀င္လာေသာေၾကာင္႔ အိမ္သာထဲမွ ခရီးသြားၿမန္မာလူငယ္အား ခဏ ေမ႔ေလ်ာ႔သြားေတာ႔သည္။ အတန္ငယ္ၾကာေသာအခါတြင္မွ စိတ္ရွည္ေသာ ဖြန္ေလာက္ပင္ ဒီေကာင္ကလည္း ၾကာလိုက္တာဟု ေၿပာေသာအခါ စိတ္ၿမန္ေသာ ကေလာက္စ္က ရုတ္တရက္ စိုးရိမ္ေသာ မ်က္ႏွာထားၿဖင္႔ အိမ္သာတံခါးၿဖင္႔ ၾကမ္းၿပင္ၾကားဟထားေသာ ေနရာမွ ကိုယ္ကိုယ္ ကိုင္း၍ အိမ္သာထဲသို႔ လွမ္းၾကည္႔လိုက္ေတာ႔သည္။ ရုတ္တရက္ ကေလာက္စ္ မ်က္လံုးမ်ားပင္ ၿပာသြားမိသည္။ အိမ္သာၾကမ္းၿပင္တြင္ ေၿခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္း မရွိေတာ႔။ ေခါင္းပုတ္ေလာက္ၾကီးသြားေသာ ကေလာက္စ္မွာ မည္သို႔မ်ား ထြက္ေၿပးလြတ္ေၿမာက္သြားသနည္းဟု ေ၀ခြဲမရေသာ ထိတ္ထိတ္လန္႔လန္႔ မ်က္ႏွာၿဖင္႔ ဖြန္ေလာက္အား ဟိုေကာင္ မရွိေတာ႔ဘူး ဟု ေၿပာလိုက္ေသာအခါ ဖြန္ေလာက္လည္း ကဗ်ာကယာ ၾကမ္းၿပင္မွ ငံု႔ၿပီး အိမ္သာထဲသို႔ လွမ္းၾကည္႔ေသာ အခါ အမွန္ပင္မရွိေတာ႔ေခ်။ အိမ္သာၾကမ္းၿပင္တြင္ ခ်ထားေသာ ေၿခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကား စုပ္စၿမဳတ္စ ေပ်ာက္ေနေခ်ၿပီ .။ အိမ္သာၾကမ္းၿပင္ကား ဟာလာဟင္းလင္း.....။
အေစာပိုင္းက ၿမန္မာမ်ားၿဖစ္ေနေသာ ေမဘယ္လ္ ရြက္ေလာက္မ်က္ႏွာသည္ ယခုတြင္ေတာ႔ ဖြန္ေလာက္ႏွင္႔ကေလာက္စ္ မ်က္ႏွာတြင္ ၿဖစ္ေပၚေနေတာ႔သည္။ ငါတို႔ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလည္း ဟု အထစ္ထစ္အေငါ႔ေငါ႔ၿဖင္႔ေၿပာေသာ ဖြန္ေလာက္ စကားအဆံုးတြင္ ကေလာက္စ္က နံရံေပၚရွိ အေရးေပၚေခါင္းေလာင္း ခလုပ္အား ႏွိပ္ခ်လိုက္ၿပီး ပင္မရံုးခန္းထဲတြင္ ရွိေသာ အိမ္သာအား အၿပင္မွဖြင္႔လို႔ရေသာ ေသာ႔အား ယူရန္ ဒေရာေသာပါး ေၿပးလႊားထြက္ခြာသြားေတာ႔သည္။ ဖြန္ေလာက္မွာလည္း ေၿခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိၿဖင္႔ ကေလာက္စ္ ေနာက္မွ အေၿပးအလႊားပင္ ထပ္ခ်ပ္မကြာလိုက္လာခဲ႔ေတာ႔သည္။ စိတ္ထဲမွလည္း ဒီေလာက္ အထပ္ထပ္ ကာထားသည္႔ေနရာအား မည္သို႔မ်ား ဤမွ် တိုေတာင္းေသာ အခ်ိန္ေလးၿဖင္႔ မည္သို႔မ်ား ေဖာက္ထြက္ေၿပးသြားလည္းဟု စဥ္းစား၍ မရႏိုင္ေခ်။ ေခါင္းေလာင္းသံကား အဆက္မၿပတ္ မည္ေနဆဲ.......။
ရံုးခန္းထဲသို႔ ဒေရာေသာပါး ေၿပး၀င္လာၿပီး လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဘာၿဖစ္မွန္းမသိ အေရးေပၚေခါင္းေလာင္းသံေၾကာင္႔ အသင္႔အေနအထားၿဖစ္ေနေသာ ရဲမ်ားကိုလည္း တရားခံထြက္ေၿပးလို႔ ဟု ကေလာက္စ္က ေအာ္ေၿပာေသာေၾကာင္႔ အားလံုး ပ်ာယာခတ္ကုန္ေတာ႔သည္။ အိမ္သာဖြင္႔လို႔ရေသာ ေသာ႔ ယူၿပီး ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ ရံုးခန္းထဲမွ ၿပန္ေၿပးထြက္ခ်ိန္တြင္ေတာ႔ လက္နက္အၿပည္႔အစံုၿဖင္႔ ရဲမ်ားသာမက အထူးေလ႔က်င္႔ေပးထားေသာ ေခြးမ်ားၿဖင္႔ ရဲမ်ားပါ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ေနာက္မွ အေၿပးအလႊားလိုက္လာခဲ႔ေတာ႔သည္။ ၿမန္မာလူငယ္ တက္ခဲ႔ေသာ အိမ္သာေရွ႔သို႔ ေရာက္ေသာ အခါ ဒေရာေသာပါး ဖြင္႔မည္႔ ၿပဳေသာ ကေလာက္စ္အား အေတြ႔အၾကံဳရွိ စီနီယာရဲအရာရွိမွ ကေလာက္စ္အား တားလိုက္ၿပီး ေသနတ္တစ္ဖက္က ကိုင္ရင္း အသင္႔အေနအထားၿဖင္႔ သူကိုယ္တိုင္ တံခါးကိုဖြင္႔လိုက္ေတာ႔သည္။ ရဲမ်ားအားလံုးကား ဤမွ် လံုၿခံဳေသာ အေနအထားမွ ေဖာက္ထြက္ေၿပးႏိုင္ေသာသူသည္ သာမန္ေတာ႔မၿဖစ္ႏိုင္ ဟူေသာစိတ္ၿဖင္႔ သတိၾကီးစြာထား၍ တံခါးကို ဖြင္႔လိုက္ေသာ အခါ......................
စတီးၿဖင္႔ ၿပဳလုပ္ထားၿပီး ၾကမ္းၿပင္ေပၚတြင္ ေၿခခ်ထိုင္ႏိုင္ေသာ အိမ္သာအိုးေပၚတြင္ ေၿခႏွစ္ေခ်ာင္းတင္၍ ငုတ္တုတ္အေနအထားၿဖင္႔ ထိုင္ကာ ေသနတ္မ်ား ခ်ိန္ထားသည္႔အၿပင္ မာန္ဖီေနေသာ ေခြးမ်ားအား ဆြဲထားသည္႔ ရဲမ်ားအား ေၾကာင္စီစီၿဖင္႔ ၾကည္႔ေနေသာ ၿမန္မာႏိုင္ငံသား ခရီးသြား လူငယ္အား ဘြားကနဲေတြ႔လိုက္ရေလေတာ႔သည္။ အခ်က္ေပး ေခါင္းေလာင္းသံမ်ား ၾကားရသည္႔အၿပင္ အိမ္သာတံခါးအေရွြ၌ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ အသံမ်ား ၾကားၿပီးထဲက အေၾကာက္လြန္ကာ ၾကက္ေသ ေသေနဟန္ ရွိေသာ ၿမန္မာခရီးသြားလူငယ္အား ၾကည္႔ကာ ေလ႔က်င္႔သား၀၍ စြမ္းရည္ၿပည္႔ေနေသာ ဂ်ာမန္ရဲမ်ားလည္း ၾကက္ေသ ေသ၍ ေနေတာ႔သည္။ ေခြးမ်ားသာ တစ္ဂြီဂြီး တစ္ဂြဲဂြဲ ၿဖင္႔ ဘာကို ဆြဲခ်င္ေနသည္ မသိ ထိန္းထားေသာ ရဲလက္မွ ရုန္းထြက္ရန္သာ ၾကိဳးစားေနသည္။ ရဲမ်ားကား မည္သည္႔စကားမွမဆိုႏိုင္ ၾကက္ေသ ေသ၍ သာၾကည္႔ေနေတာ႔သည္။ အတန္ၾကာမွ အၾကီးဆံုး ရဲ၀န္ထမ္းမွ တံခါးဟား ၿပန္ပိတ္ခိုင္း၍ လက္ေအာက္ငယ္သားမ်ားေရွ႔တြင္ ဟန္ပင္မေဆာင္ႏိုင္ ခြက္ထိုး ခြက္လွန္ ရီေတာ႔သည္။ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွာလည္း ရွက္ရွက္ၿဖင္႔ ရီၾကသလို က်န္ရဲအရာရွိမ်ားမွာလည္း ငိုအားထက္ ရယ္အားသန္ အၿပိုင္ အဆိုင္ ရီၾကေလေတာ႔သည္။ ေခြးမ်ား လူစကားတတ္လွ်င္ ခုတစ္မ်ဳိး ေတာ္ၾကားတစ္မ်ဳိး လူေတြ ဟုမ်ား ေၿပာေလမလားမသိ......။
ၿမန္မာလူငယ္ အိမ္သာတက္အၿပီး ေလဆိပ္ ယာယီ အခ်ဳပ္ခန္းသို႔ ၿပန္ပို႔သည္႔တိုင္ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွာ ရီခ်င္စိတ္ကို မထိန္းႏိုင္သၿဖင္႔ ၿပံဳးစိစိ ၿဖစ္ေနသလို ထိုည တစ္ညလံုး ေလဆိပ္တာ၀န္က် ရဲအရာရွိမ်ားအဖို႔ ၿမန္မာလူငယ္ အိမ္သာတက္ပံုႏွင္႔ သူတို႔ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ႔ပံုမ်ားကို ၿပန္လည္ေၿပာဆိုရင္း တစ္၀ါး၀ါး တစ္ဟားဟားၿဖင္႔ ပြဲက်ေနေလေတာ႔သည္။ မနက္မိုးလင္း၍ စကားၿပန္အမ်ဳိးသမီး ေရာက္လာၿပီး မနက္ပိုင္း တာ၀န္က် ရဲအရာရွိမ်ား ေရာက္လာၿပီး တာ၀န္ေတြ လႊဲေၿပာင္းေပးသည္႔တိုင္ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွာ မ်က္ႏွာပိုး မသတ္ႏိုင္သလို ကေလာက္စ္တို႔အား ေတြ႔သည္႔ ညပိုင္း တာ၀န္က်ရဲမ်ားသည္လည္း ၿပံဳးစိစိ ၿဖစ္သြားၾကသည္႔ သူမ်ားၾကည္႔သာလွ်င္ ၿဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမသိေသာ စကားၿပန္အမ်ဳိးသမီးကား ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ အပါအ၀င္ ညပိုင္းတာ၀န္က်ရဲမ်ားအား သူေတြ႔ဖူးသမွွ် ဂ်ာမန္ရဲမ်ားထဲတြင္ မ်က္ႏွာပိုး မေသဆံုးေသာ ရဲမ်ားဟု ထင္သြားမလား မေၿပာတတ္ေခ်။
သို႔ေသာ္ မည္သို႔ တတ္ႏိုင္မည္နည္း ကေလာက္စ္ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္တို႔အဖို႔ သူ႔တို႔ဘ၀တစ္သက္တာတြင္ ယခုအခ်ိန္ထိ ထိုမွ်ေလာက္ ရီစရာေကာင္းေသာ အၿဖစ္အပ်က္ မၾကံဳခဲ႔ဖူးသည္ကား အမွန္ပင္ ၿဖစ္ေတာ႔သည္။
( ၿမန္မာလူငယ္တစ္ေယာက္ ကိုယ္တိုင္ေၿပာၿပဖူးေသာ ကိုယ္ေတြ႔အၿဖစ္အပ်က္ကို ဖတ္ေကာင္းေအာင္ က်ဳပ္က်က္လိ ၿပီး ေရးလိုက္ပါသည္)
ပံုမွန္အားၿဖင္႔ဆိုလွ်င္ ကမၻာတစ္ဝွမ္း အထူးစိုးရိမ္ေနရေသာ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားရန္မွ ကာကြယ္ရန္ အနည္းငယ္ပို၍ ဂရုစိုက္ရသည္မွလြဲ၍ ဤဖရန္႔ဖြတ္ေလဆိပ္ၾကီးတြင္ အထူးအေထြ ၿပႆနာမရွိလွ၍ တာ၀န္က်ရဲ၀န္ထမ္းမ်ားအဖို႔ ေၿပာပေလာက္ေအာင္ အလုပ္မရွဳပ္ေခ်။ သို႔ေသာ္ ယေန႔တာ၀န္က်ေသာ ရဲမ်ားအဖို႔ကား ထူးၿခားၿပီး အနည္းငယ္ အလုပ္ရွဳပ္ေသာ ေန႔ဟု ေခၚရမည္။ အထူးသၿဖင္႔ ကေလာက္စ္ ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္ ၿဖစ္သည္။ ကေလာက္စ္ ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္မွာ ငယ္စဥ္ထဲကပင္ ရဲအရာရွိၿဖစ္ခ်င္ခဲ႔ၿပီး ရဲအရာရွိေလာင္းမ်ားေခၚေသာ အခါတြင္လည္း ၿပိဳင္တူ ေလွ်ာက္လႊာတင္ခဲ႔ၿပီး လူေပါင္းမ်ားစြာထဲမွ လက္ေရြးစဥ္ အေရြးခံခဲ႔ရေသာ လူအနည္းငယ္တြင္ ပါခဲ႔ေသာ လူငယ္ရဲအရာရွိႏွစ္ဦးၿဖစ္သည
အထူးအာရံုစိုက္ၿပီး အခိုက္အတန္႔ေလးမွ်ပင္ ရပ္တန္႔၍ အနားမယူပဲ အေရွ႔မွအေနာက္ ေတာင္မွေၿမာက္ ေလဆိပ္တစ္ခြင္ လူးလားေခါက္တုန္႔ေလွ်ာက္လွမ
ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ မသကၤာစရာ အာရွခရီးသည္ သံုးဦးနားေရာက္သြားခ်ိန္တြ
ပင္မရံုးခန္းထဲမွ တာ၀န္က်ေနေသာ ရဲ၀န္ထမ္း သံုးေယာက္မွာလည္း ရဲအရာရွိ အသစ္ၿဖစ္ေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္တို႔
ရဲစခန္းအတြင္းသို႔ေရာက္ေသာ အခါ မသကၤာစရာ ခရီးသည္မ်ားအား စစ္ေမးေသာ အခန္းထဲတြင္ အာရွခရီးသြား သံုးဦးအားထည္ထားၿပီး ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္တို႔
သို႔ေသာ္ အံ႔ၾသထူးဆန္းစိတ္ကို အသာထား လုပ္စရာရွိတာေတြကို လုပ္ရေပအုန္းမည္။ အရင္ဆံုး ရဲလုပ္ထံုးလုပ္နည္းအရ ခရီးသည္မ်ားႏွင္႔ ၎တို႔ပါလာေသာ ပစၥည္းမ်ားအတြင္း တရားမ၀င္ ပစၥည္းမ်ား ပါ မပါ ကို စစ္ေဆးရေပအုန္းမည္။ ၎တို႔ကို ရွာေဖြရမည္ၿဖစ္ေၾကာင္း လက္ဟန္ေၿခဟန္ၿဖင္႔ ေၿပာဆိုၿပီး လက္အိတ္ကိုယ္စီ စြပ္ေနေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ကို ၾကည္႔၍ ခရီးသည္သံုးဦး၏ မ်က္ႏွာမွာ ေမဘယ္လ္ရြက္ေလာက္ပင္ ရွိေတာ႔သည္။ လက္အိတ္ကိုယ္စီၿဖင္႔ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ ႏွစ္ဦးကေတာ႔ ခရီးသည္မ်ား ပါလာေသာ အသံုးအေဆာင္မ်ားအား စတင္၍ လွန္ေလွာရွာေဖြေလေတာ႔သည္။ သို႔ေသာ္ မသကၤာစရာ တရားမ၀င္ ပစၥည္းကား တစ္ခုမွမေတြ႔။ လူမ်ား အလွည္႔သာ က်န္ေတာ႔သည္။ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွ ၎တို႔ အ၀တ္အစားမ်ား ခြ်တ္ရန္ ခိုင္းေသာအခါ ႏွစ္ေယာက္မွာ အသာတစ္ၾကည္ပင္ ၿဖစ္ေသာ္လည္း ခပ္သြက္သြက္လူငယ္မွာ မခြ်တ္ႏိုင္ေၾကာင္း သူ႔ႏိုင္ငံသူ႔ၿပန္မွာၿဖစ္ေၾ
အတန္ငယ္ စစ္ေဆးၿပီးေသာ မည္သို႔ေသာ မသကာၤစရာမွ်မေတြ႔ေသာေၾကာင္႔
ထို႔ေနာက္ လက္စသတ္စရာရွိသည္မ်ား ရီပို႔တင္စရာရွိသည္မ်ားကို အစသတ္လုပ္ေဆာင္ၿပီး ၿမန္မာၿပည္သား သံုးဦးအား ယာယီအခ်ဳပ္ခန္းငယ္တြင္ ေသာ႔ခတ္ထားခဲ႔ၿပီး ခဏအနားယူမည္ဟု က်န္ကာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ အလုပ္စားပြဲမွ ထလိုိက္ၿပီး ၿမန္မာၿပည္သားခရီးသြား သံုးဦးအား ယာယီအခ်ဳပ္ခန္းငယ္ထဲသို႔ ထည္႔လိုက္ေတာ႔သည္။ ဖြန္ေလာက္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ယာယီအခ်ဳပ္ခန္းေရွ႔မွ လွည္႔ထြက္လုဆဲဆဲမွာပင္ ခပ္သြက္သြက္လူငယ္မွ တြိဳင္းလက္ တြိဳင္းလက္ ဟု ပါးစပ္မွေၿပာကာ အိမ္သာ တက္သည္႔ပံုစံလည္း ဒူးေကြးၿပသၿဖင္႔ ကေလာက္စ္မွ ေစာေစာကေတာ႔ မေၿပာဘူး ဟု ပါးစပ္မွ ပြစိ ပြစိ ေရရြတ္ကာ အခ်ဳပ္ခန္းတံခါးအား ၿပန္ဖြင္႔ၿပီး ထိုလူငယ္အား အိမ္သာရွိရာသို႔ လိုက္ပို႔ေပးရၿပန္သည္။ ၿမန္မာလူငယ္အား အိမ္သာထဲသို႔ ထည္႔ေပးၿပီး အိမ္သာေရွ႔တြင္ ရပ္၍ ယေန႔ ၾကံဳေတြ႔ရသည္႔အၿဖစ္အပ်က္မ်ာ
သို႔ေသာ္ မည္သို႔မွ် မတတ္ႏိုင္ေခ် ေစာင္႔ရိွသည္။ အိမ္သာထဲရွိေနသူအဖို႔ ဒီထြက္ေပါက္တစ္ေပါက္သာရွိ၍ အိမ္သာထဲတြင္ ေဖာက္ထားေသာ အေပါက္ငယ္မွာလည္း ထူထည္းခိုင္ခန္႔ေသာ မွန္တစ္ထပ္ သံဇကာ တစ္ထပ္ ကာရံထားေသာေၾကာင္႔ မည္သို႔မွ် ထြက္ေၿပးမလြတ္ေၿမာက္ႏိုင္ေပ
အေစာပိုင္းက ၿမန္မာမ်ားၿဖစ္ေနေသာ ေမဘယ္လ္ ရြက္ေလာက္မ်က္ႏွာသည္ ယခုတြင္ေတာ႔ ဖြန္ေလာက္ႏွင္႔ကေလာက္စ္ မ်က္ႏွာတြင္ ၿဖစ္ေပၚေနေတာ႔သည္။ ငါတို႔ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလည္း ဟု အထစ္ထစ္အေငါ႔ေငါ႔ၿဖင္႔ေၿပာေ
ရံုးခန္းထဲသို႔ ဒေရာေသာပါး ေၿပး၀င္လာၿပီး လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဘာၿဖစ္မွန္းမသိ အေရးေပၚေခါင္းေလာင္းသံေၾကာ
စတီးၿဖင္႔ ၿပဳလုပ္ထားၿပီး ၾကမ္းၿပင္ေပၚတြင္ ေၿခခ်ထိုင္ႏိုင္ေသာ အိမ္သာအိုးေပၚတြင္ ေၿခႏွစ္ေခ်ာင္းတင္၍ ငုတ္တုတ္အေနအထားၿဖင္႔ ထိုင္ကာ ေသနတ္မ်ား ခ်ိန္ထားသည္႔အၿပင္ မာန္ဖီေနေသာ ေခြးမ်ားအား ဆြဲထားသည္႔ ရဲမ်ားအား ေၾကာင္စီစီၿဖင္႔ ၾကည္႔ေနေသာ ၿမန္မာႏိုင္ငံသား ခရီးသြား လူငယ္အား ဘြားကနဲေတြ႔လိုက္ရေလေတာ႔သည္
ၿမန္မာလူငယ္ အိမ္သာတက္အၿပီး ေလဆိပ္ ယာယီ အခ်ဳပ္ခန္းသို႔ ၿပန္ပို႔သည္႔တိုင္ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွာ ရီခ်င္စိတ္ကို မထိန္းႏိုင္သၿဖင္႔ ၿပံဳးစိစိ ၿဖစ္ေနသလို ထိုည တစ္ညလံုး ေလဆိပ္တာ၀န္က် ရဲအရာရွိမ်ားအဖို႔ ၿမန္မာလူငယ္ အိမ္သာတက္ပံုႏွင္႔ သူတို႔ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ႔ပံုမ်ားကို ၿပန္လည္ေၿပာဆိုရင္း တစ္၀ါး၀ါး တစ္ဟားဟားၿဖင္႔ ပြဲက်ေနေလေတာ႔သည္။ မနက္မိုးလင္း၍ စကားၿပန္အမ်ဳိးသမီး ေရာက္လာၿပီး မနက္ပိုင္း တာ၀န္က် ရဲအရာရွိမ်ား ေရာက္လာၿပီး တာ၀န္ေတြ လႊဲေၿပာင္းေပးသည္႔တိုင္ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွာ မ်က္ႏွာပိုး မသတ္ႏိုင္သလို ကေလာက္စ္တို႔အား ေတြ႔သည္႔ ညပိုင္း တာ၀န္က်ရဲမ်ားသည္လည္း ၿပံဳးစိစိ ၿဖစ္သြားၾကသည္႔ သူမ်ားၾကည္႔သာလွ်င္ ၿဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမသိေသာ စကားၿပန္အမ်ဳိးသမီးကား ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ အပါအ၀င္ ညပိုင္းတာ၀န္က်ရဲမ်ားအား သူေတြ႔ဖူးသမွွ် ဂ်ာမန္ရဲမ်ားထဲတြင္ မ်က္ႏွာပိုး မေသဆံုးေသာ ရဲမ်ားဟု ထင္သြားမလား မေၿပာတတ္ေခ်။
သို႔ေသာ္ မည္သို႔ တတ္ႏိုင္မည္နည္း ကေလာက္စ္ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္တို႔အဖို႔ သူ႔တို႔ဘ၀တစ္သက္တာတြင္ ယခုအခ်ိန္ထိ ထိုမွ်ေလာက္ ရီစရာေကာင္းေသာ အၿဖစ္အပ်က္ မၾကံဳခဲ႔ဖူးသည္ကား အမွန္ပင္ ၿဖစ္ေတာ႔သည္။
( ၿမန္မာလူငယ္တစ္ေယာက္ ကိုယ္တိုင္ေၿပာၿပဖူးေသာ ကိုယ္ေတြ႔အၿဖစ္အပ်က္ကို ဖတ္ေကာင္းေအာင္ က်ဳပ္က်က္လိ ၿပီး ေရးလိုက္ပါသည္)
Wednesday, June 9, 2010
အေမ႔ငါးပိရည္
အြန္လိုင္းေပၚ သြားရင္းလာရင္း ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ပါမယ္ဆို စိမ္းစား ငါးပိ ၀ယ္လာတယ္ဆိုၿပီး ေၿပာတာေလးတစ္ခုေတြ႔ေတာ႔ အေမခ်က္တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အၾကိဳက္ငါးပိရည္ ကို ခ်က္ၿခင္းေၿပးသတိရၿပီး ငယ္ငယ္က မိသားစု ထမင္းဝိုင္းကိုပါ သတိရခဲ႔တယ္....ကြ်န္ေတာ္ က အစားအေသာက္မွာ အစြန္းေရာက္တယ္လို႔ ေၿပာရမယ္႔ လူမ်ဳိးထဲမွာထည္႔မယ္ဆို ထည္႔လို႔ရမယ္.....အခ်ဥ္ဆိုရင္လည္း သံပုရာသီးကို ဆားတို႔ၿပီး တစ္လံုးလံုးကုန္ေအာင္ဒီတိုင္းစားႏိုင္သလို ငရုတ္သီးဆိုလည္း ထမင္းတစ္လုပ္ ငရုတ္သီးတစ္ေတာင္႔ စားႏိုင္တဲ႔အၿပင္ အငံဆိုလည္း ငါးပိရည္ကို ဒီတိုင္းကို ခပ္ေသာက္ႏိုင္ခဲ႔တယ္......ငယ္ငယ္က ထမင္းစားရင္ မိသားစုထဲ တစ္ေယာက္ထဲ ခြ်န္ထြက္ေနတဲ႔ကြ်န္ေတာ္႔ကို အေဖက သား ဟင္းသီးဟင္းရြက္စား ငရုတ္သီးေတာ္ၿပီမစားနဲ႔ေတာ႔ အခ်ဥ္ေတြမ်ားေနၿပီ ေၿပာတတ္ၿပီး အေမကေတာ႔ စားခ်င္စိတ္ရွိတာကို စားခ်င္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ စားတာ အာဟာရ ၿဖစ္တယ္ဆိုတဲ႔ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ဆံုးၿဖတ္ခ်က္အရ ကြ်န္ေတာ္စားခ်င္တာမွန္သမွ်ကို စားခ်င္သေလာက္စား လႊတ္ေပးထားေလ႔ရွိတယ္......
ငါးေၿခာက္ဆိုလည္း အာၿပဲေခ်ာက္လိုမ်ဳိးကို မီးဖုတ္ၿပီးဆီစမ္းထားတာၿဖစ္ၿဖစ္ ေၾကာ္ထားတာကိုၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္က ဒီတိုင္းစားေနေလ႔ရွိသလို အေမ႔ ဟင္းတြဲေတြကို ကြ်န္ေတာ္က အထူးတစ္လည္ၾကိဳက္ေလ႔ရွိတယ္......အထူးသၿဖင္႔္ အေမေဖ်ာ္တဲ႔ငါးပိရည္ကို သည္းၾကီးမည္းၾကီး ကြ်န္ေတာ္စားတတ္လို႔ တစ္ပါတ္မွာ ၂ ခါေလာက္ ပံုမွန္ အေမေဖ်ာ္ေလ႔ရွိတယ္.....ငါးပိရည္ေဖ်ာ္တဲ႔ေန႔ဆို ၾကက္သားအာလူး ဆီၿပန္ ငါးေၿခာက္ဖုတ္ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္း အတို႔အၿမဳတ္က သခြားသီး ေဘာစကိုင္းရြက္ တစ္ၿခား တိုလီမိုလီေလးေတြ ထည္႔ေလ႔ရွိတယ္......ကြ်န္ေတာ္ကသခြားသီးနဲ႔ေဘာစကိုင္းရြက္ကို အင္မတန္ၾကိဳက္တဲ႔အတြက္ ဒီႏွစ္မ်ဳိးကေတာ႔ အမ်ားဆံုးအေမ ထည္႔ေလ႔ရွိတယ္.......အေမ႔ငါးပိရည္ကို ကြ်န္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ၾကိဳက္လည္းဆိုရင္ ထမင္း၀ိုင္းထိုင္တာနဲ႔ အေဖ အစ္ကိုနဲ႔ အစ္မက ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္း ခပ္ေသာက္ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္က ငါးပိရည္ကို ဒီတိုင္းခပ္ေသာက္သလို အေဖကလည္း ငါးပိရည္ဆိုတာ ထမင္းနဲ႔နယ္စားရတာ ငါ႔သား ဒီလိုစားေတာ႔ ေရာဂါၿဖစ္မွာေပါ႔ကြာ ဆိုတာ အၿမဲလိုေၿပာေလ႔ရွိေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ သားၾကိဳက္လို႔ေပါ႔ အေဖကလည္းဆိုၿပီး ေၿပာတတ္သလို အေမကလည္း စားပါေစ သူၾကိဳက္တာကို ဆိုရင္ ၿပီးသြားတာပါပဲ......
အဲဒီေန႔မွာ ၾကက္ေတာင္ပံ ေၿခေထာက္ အသည္းအၿမစ္စတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာေလ႔ရွိတဲ႔ ၾကက္အဖ်ားသားေတြရယ္ ကလီစာရယ္ကို အေဖ႔ကိုဦးခ်ၿပီးတာနဲ႔ အေဖၿဖစ္ၿဖစ္ အစ္ကိုၿဖစ္ၿဖစ္ အစ္မၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုထည္႔ေပးေလ႔ရွိတယ္.......ၾကက္သားခ်က္လို႔ အိမ္မွာ ကြ်န္ေတာ္ရွိရင္ ဒီအစိတ္အပိုင္းေတြက ဘယ္သူမွမစားရဘူးလို႔ မေၿပာထားေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္သီးသန္႔လိုၿဖစ္ၿပီး ခပ္လိုက္လို႔ပါလာရင္ေတာင္ ဥေလးကအစ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုပဲထည္႔ေပးေလ႔ရွိတယ္......အေမ႔ငါးပိရည္ပါတဲ႔ေန႔ဆိုရင္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ပန္းကန္ထဲထည္႔ေပးထားတဲ႔ ၾကက္အဖ်ားသားေတြရယ္ ကလီစာရယ္က ကြ်န္ေတာ္စားလို႔သာၿပီးသြားတယ္ အရာမယြင္းပဲက်န္က်န္ ေနတတ္လို႔ အစ္မက ေတာင္းေတာင္းစားတတ္တယ္........ကြ်န္ေတာ္ၾကိဳက္ေပမယ္႔ ငါးပိရည္ကို ပိုၾကိဳက္လို႔ ထမင္းေပၚကို ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းဆမ္းသလို ငါးပိရည္ကို ရႊဲေနေအာင္ဆမ္းၿပီး ငါးေၿခာက္ဖုတ္ရယ္ အတို႔အၿမဳတ္ရယ္နဲ႔ တင္ၿပီးသြားလို႔ ၾကက္သားကို တို႔ကိုမတို႔ၿဖစ္သေလာက္ပဲ.........ငါးပိရည္ နဲ႔ နယ္ထားတဲ႔ထမင္းကို ငါးေၿခာက္ဖုတ္နဲ႔စားၿပီး ၾကက္သားဟင္းထဲပါတဲ႔ အာလူးဖဲ႔စားလိုက္ သခြားသီးစားလိုက္ ေဘာစကိုင္းရြက္ စားလိုက္လုပ္ေနတတ္ၿပီး စားလို႔ၿပီးသြားရင္ ငါးပိရည္ကို တစ္ဇြန္းၿပီး တစ္ဇြန္းခပ္ေသာက္ေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုေတာ႔ အေဖက သေဘာမေတြ႔ဘူး........
ဟင္းေသာက္ပန္းကန္လံုးၾကီးနဲ႔ေဖ်ာ္ထားတတ္တဲ႔ အေမ႔ငါးပိရည္ေဖ်ာ္က ပံုမွန္ဆို ၁၀ ေယာက္ေလာက္စားလို႔ရေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ ငါးေယာက္စာေလာက္စားလို႔ အေဖ သေဘာမေတြ႔ဘူးဆိုလည္း မေတြ႔ေလာက္စရာပါပဲ.......ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ အေဖက ဘယ္လိုမွမေနႏိုင္ေတာ႔ပဲနဲ႔ အေမငါးပိရည္ေဖ်ာ္တဲ႔ေန႔ဆို ဟင္းေသာက္ပန္းကန္လံုးေသးေသးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက ္သတ္သတ္ခြဲေပးၿပီး ဒါကုန္ရင္ေတာ္ၿပီလုပ္တတ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္မ်က္ႏွာညိဳခဲ႔တယ္.......ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ႏွာညိဳတာ မၾကည္႔ခ်င္မၿမင္ခ်င္တဲ႔အေမက ကြ်န္ေတာ္႔ကိုစားေစခ်င္ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္စားတာလည္း အလြန္အကြ်ံမိုလို႔ ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ဘက္က သိပ္ကာမေၿပာေတာ႔ပဲ သား ဟင္းေလးနဲ႔စား အေမ ငါးပိရည္နဲ႔ ထမင္းနယ္ေပးမယ္ သားအၾကိဳက္ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မေကာက္သြားေအာင္ အၿမဲလို လုပ္ေပးခဲ႔တယ္......ငါးပိရည္ေဖ်ာ္တဲ႔ေန႔တိုင္း ၿဖစ္ေနၾကပါပဲ.....ငါးပိရည္သိပ္မၾကိဳက္တဲ႔ အစ္ကိုက ေကာင္းတယ္ေဟ႔ ငါးပိရည္ေလးက ခ်ဳိေနတာပဲဆိုၿပီး မေသာက္ခ်င္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ ကို စခ်င္လို႔ သူမၾကိဳက္တာကို စားၿပီးေတာ႔ကို စၿဖစ္ေအာင္စခဲ႔တယ္......ေနာက္ပိုင္း ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ကေနထြက္လာခဲ႔ၿပီး အေဖနဲ႔အေမဆီကို ၿပန္ရင္ၿဖစ္ၿဖစ္ အေဖနဲ႔အေမ ကြ်န္ေတာ္႔ဆီကုိလာရင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ပထမေန႔မွာ အေမခ်က္တဲ႔ဟင္းက အေပၚကေၿပာခဲ႔သလို ၾကက္သား ငါးေၿခာက္ဖုတ္ အခ်ဥ္ဟင္း ငါးပိရည္ အတို႔အၿမဳတ္ပဲ........
တစ္ခါတစ္ေလ ကြ်န္ေတာ္႔ကို သိပ္သတိရေနရင္ ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ၿပီး သားေလး ၾကိဳက္တာဆိုၿပီး မင္႔အေမ မ်က္ရည္က်ေနတယ္ဆိုၿပီး အေဖေၿပာရင္္ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရတဲ႔အထိ ၿဖစ္ခဲ႔တယ္.......အေမ႔ေဘးနား ၾကက္သြန္လွီးေပး ဂ်င္းေထာင္းေပး ဟင္းရြက္သင္ေပး ေလာက္ပဲလုပ္ၿပီး ဟင္းမခ်က္တတ္တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို သားအငယ္က ခ်က္တတ္ၿပဳတ္တတ္တာမဟုတ္ဘူး ကြ်န္မ ခ်က္တာပဲ စားတာ ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ကို စိတ္ပူေနတတ္သလို စင္ကာပူကို အလည္သြားေတာ႔ အစ္ကို႔ကို အထူးတစ္လည္မွာတာက ကြ်န္ေတာ္႔ကို ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ေပးလိုက္ပါ စင္ကာပူမွာ ေဘာစကိုင္းရြက္ရွိရင္ အတို႔အၿမဳတ္ထဲမွာ ေဘာစကိုင္းရြက္ပါ ထည္႔ေပးလိုက္ပါဆိုၿပီး အေမက ငါ႔ကိုမွာထားတယ္ အစ္ကို ခ်က္ေပးမယ္ ညီေလးစားသြားဆိုလို႔ အစ္ကို႔ကိုလည္း ငါခ်က္တတ္ေနၿပီအစ္ကိုရ ေနာက္ခုလည္းမစားခ်င္ပါဘူးကြာ မင္းလည္းခ်က္မေနပါနဲ႔ ပင္ပန္းပါတယ္ ဆိုၿပီး ေၿပာေပမယ္႔ အစ္ကို႔ကို အေမ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေၿပာထားလည္းမသိေအာင္ ဒီငါးပိရည္ေဖ်ာ္နဲ႔ ထမင္းစားဖို႔ သူခ်က္မယ္ ဆိုတာ ဇြတ္ေၿပာေနလို႔ မစားခ်င္ပါဘူးဆိုကြာ မင္းကလည္း ဆိုေတာ႔မွ အစ္ကိုလည္း ရပ္သြားတယ္.......ဒါေပမယ္႔ အစ္ကို႔ကို အေမက သား ခ်က္ေပးလားဆိုေတာ႔ အစ္ကိုက ကြ်န္ေတာ္မစားခ်င္ဘူးေၿပာတယ္ဆိုေတာ႔ အေမ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားခဲ႔တယ္.....တစ္ကယ္က မစားခ်င္တာမဟုတ္သလို ခဏတၿဖဳတ္လာတာ အစ္ကို႔ကို ဒုတ္ခမေပးခ်င္တာလည္းပါပါတယ္.......
စင္ကာပူက ၿပန္လာၿပီး ၿပန္ေရာက္တာနဲ႔ အေမ႔ဆီဖုန္းဆက္ၿပီး အေမ႔ သားကို အေမ႔ငါးပိရည္ေဖ်ာ္နည္း ေပး သားလည္းခ်က္တတ္တယ္ စင္ကာပူမွာတုန္းက ခဏတၿဖဳတ္ဆိုေတာ႔ အစ္ကို႔ကို ဒုတ္ခမေပးခ်င္လို႔ပါ အခုသားလည္း ဟင္းခ်က္တတ္ေနၿပီ သားဟာသား ခ်က္စားမယ္ဆိုေတာ႔ အေမ ေပ်ာ္သြားတယ္........ငါးပိရည္ေဖ်ာ္နည္း ေပးၿပီး ဟင္းစပ္ေတြပါ ေၿပာၿပေနလို႔ သားသိပါတယ္အေမရ အေမ႔ဟင္းစပ္က ဒါေတြေလ ဆိုေတာ႔ အေမက သေဘာေတြက်လို႔ ......အေမ႔ငါးပိရည္က လူတိုင္းအတြက္ ေကာင္းခ်င္မွေကာင္းမွာ ၿဖစ္ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ ခုခ်ိန္ထိ အင္မတန္ၾကိဳက္တဲ႔ အစာၿဖစ္သလို ပံုမွန္ ေရခ်ိဳငါးပိ ေတြနဲ႔ လုပ္တဲ႔ ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ကို ငါးပိရည္လို႔ မထင္ေအာင္ထိ ေအာင္ပါပဲ......ကြ်န္ေတာ္႔အိမ္ကို လာတဲ႔ဧည္႔သည္ေတြကိုလည္း ၾကံဳၾကိဳက္ရင္ ကြ်န္ေတာ္႔အေမနည္းနဲ႔ေဖ်ာ္တဲ႔ ငါးပိရည္ေလ ဆိုၿပီး ေကြ်းရင္လည္း ေကာင္းတယ္ ေၿပာၾကလို႔ တစ္ကယ္ေကာင္းတာလို႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ထင္ခဲ႔တယ္......သူမ်ားအိမ္ထမင္းစားၿပီး ဇြတ္ကို ခ်ီးမြမ္းခန္း ဖြင္႔ေနတဲ႔ အတြက္ အားနာလို႔ ေကာင္းတယ္ေၿပာတာလည္းၿဖစ္ႏိုင္ပါတယ္....ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ အေမ႔နည္းနဲ႔ေဖ်ာ္တဲ႔ငါးပိရည္မွ ငါးပိရည္လို႔ ထင္တဲ႔ထိ ေကာင္းပါတယ္.......
ကြ်န္ေတာ္ေၿပာတာ လြန္မလြန္ သိႏိုင္ေအာင္ အေမေဖ်ာ္တဲ႔ ငါးပိရည္ လုပ္နည္းကို လည္းေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္......
အေမ႔ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ဖို႔ လိုအပ္တာေတြက လူ သံုးေယာက္စာေလာက္ဆိုရင္
၁။စိမ္းစားငါးပိ ကြမ္းသီးလံုးခန္႔
၂၊ၾကက္သြန္ၿဖဴ ၂ တက္
၃။ေဂါက္သီးလံုးအရြယ္ရွိတဲ႔ ၾကက္သြန္နီဥရဲ႔ တစ္ၿခမ္း
၄။ၿမန္မာပင္စိမ္းရြက္ (ယူရုပ္မွာဆိုရင္ ဘာဆီလီကြန္ေရာင္းတဲ႔ အတန္းေတြမွာရွိတယ္)
၅၊ပဲဆီ ထမင္းစားဇြန္း ၃ ဇြန္း
၆။ငရုတ္သီး ၄ . ၅ ေတာင္႔
အရင္ဆံုး ငါးပိကို ေသာက္ေရခြက္ တစ္ခြက္စာေလာက္ေရနဲ႔ အရည္ေဖ်ာ္ထား
ဒယ္အိုး ေသးေသးထဲ ဆီထည္႔ၿပီး ဆီပူရင္ ၾကက္သြန္ဥနီ ကို ပါးပါးလွီးထားတာေတြ အရင္ထည္႔ ၿပီးရင္ ၾကက္သြန္ၿဖဴကို ဓားၿပားရိုက္ထည္႔ ......ဆႏြင္းမွဳန္႔ နည္းနည္းထည္႔ၿပီး ဆီသတ္လိုက္ပါတယ္ (ဆႏြင္းမွဳန္႔က မထည္႔မေနရပါ အေရာင္ရယ္ အနံ႔သတ္ဖို႔ရယ္ နည္းနည္းေပါ႔)
ၾကက္သြန္ ေတြ ႏြမ္းၿပီး နည္းနည္း နီခ်င္ေနၿပီဆိုရင္ အရည္ေဖ်ာ္ထားတဲ႔ ငါးပိရည္ကို အနယ္ေတြစစ္ၿပီး အရည္ေတြကိုေလာင္းထည္႔လိုက္ၿပီး ငရုတ္သီး ကိုလည္း ဓားၿပားရိုက္ၿပီး ထည္႔လိုက္ရပါတယ္........
ပြက္ပြက္ဆူလာလို႔ ၁၅ မိနစ္ ေလာက္ေနၿပီးရင္ ပင္စိမ္းရြက္ ေတြ ၿပစ္ထည္႔ၿပီး အိုးေပၚက ခ်လို႔ ရပါၿပီ.......ပင္စိမ္းနံ႔သင္းသင္းနဲ႔ စိမ္းစားငါးပိရည္ေဖ်ာ္တစ္ခြက္ၿဖစ္သြားပါၿပီ.........လြယ္လည္း လြယ္ပါတယ္....လြယ္ေပမယ္႔ သူ႔အဆင္႔နဲ႔သူသြားမွ ေမႊးေမႊးၾကိဳင္ၾကိဳင္ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ၿဖစ္မွာပါ....ဥပမာ ပင္စိမ္းရြက္ေတြကို ၾကိဳထည္႔လိုက္ရင္ ပင္စိမ္းနံ႔ေပ်ာက္သြားၿပီ သိပ္အရသာရွိေတာ႔မွာမဟုတ္ဘူး။
ေၿပာခဲ႔သလို ဟင္းစပ္ေတြနဲ႔စားရင္ ပိုစားလို႔ေကာင္းပါတယ္.....တစ္ခုသတိထားဖို႔က လက္နဲ႔စားရင္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေဆးယူရတယ္ဆိုတာပါပဲ...။
ငါးေၿခာက္ဆိုလည္း အာၿပဲေခ်ာက္လိုမ်ဳိးကို မီးဖုတ္ၿပီးဆီစမ္းထားတာၿဖစ္ၿဖစ္ ေၾကာ္ထားတာကိုၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္က ဒီတိုင္းစားေနေလ႔ရွိသလို အေမ႔ ဟင္းတြဲေတြကို ကြ်န္ေတာ္က အထူးတစ္လည္ၾကိဳက္ေလ႔ရွိတယ္......အထူးသၿဖင္႔္ အေမေဖ်ာ္တဲ႔ငါးပိရည္ကို သည္းၾကီးမည္းၾကီး ကြ်န္ေတာ္စားတတ္လို႔ တစ္ပါတ္မွာ ၂ ခါေလာက္ ပံုမွန္ အေမေဖ်ာ္ေလ႔ရွိတယ္.....ငါးပိရည္ေဖ်ာ္တဲ႔ေန႔ဆို ၾကက္သားအာလူး ဆီၿပန္ ငါးေၿခာက္ဖုတ္ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္း အတို႔အၿမဳတ္က သခြားသီး ေဘာစကိုင္းရြက္ တစ္ၿခား တိုလီမိုလီေလးေတြ ထည္႔ေလ႔ရွိတယ္......ကြ်န္ေတာ္ကသခြားသီးနဲ႔ေဘာစကိုင္းရြက္ကို အင္မတန္ၾကိဳက္တဲ႔အတြက္ ဒီႏွစ္မ်ဳိးကေတာ႔ အမ်ားဆံုးအေမ ထည္႔ေလ႔ရွိတယ္.......အေမ႔ငါးပိရည္ကို ကြ်န္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ၾကိဳက္လည္းဆိုရင္ ထမင္း၀ိုင္းထိုင္တာနဲ႔ အေဖ အစ္ကိုနဲ႔ အစ္မက ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္း ခပ္ေသာက္ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္က ငါးပိရည္ကို ဒီတိုင္းခပ္ေသာက္သလို အေဖကလည္း ငါးပိရည္ဆိုတာ ထမင္းနဲ႔နယ္စားရတာ ငါ႔သား ဒီလိုစားေတာ႔ ေရာဂါၿဖစ္မွာေပါ႔ကြာ ဆိုတာ အၿမဲလိုေၿပာေလ႔ရွိေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ သားၾကိဳက္လို႔ေပါ႔ အေဖကလည္းဆိုၿပီး ေၿပာတတ္သလို အေမကလည္း စားပါေစ သူၾကိဳက္တာကို ဆိုရင္ ၿပီးသြားတာပါပဲ......
အဲဒီေန႔မွာ ၾကက္ေတာင္ပံ ေၿခေထာက္ အသည္းအၿမစ္စတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာေလ႔ရွိတဲ႔ ၾကက္အဖ်ားသားေတြရယ္ ကလီစာရယ္ကို အေဖ႔ကိုဦးခ်ၿပီးတာနဲ႔ အေဖၿဖစ္ၿဖစ္ အစ္ကိုၿဖစ္ၿဖစ္ အစ္မၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုထည္႔ေပးေလ႔ရွိတယ္.......ၾကက္သားခ်က္လို႔ အိမ္မွာ ကြ်န္ေတာ္ရွိရင္ ဒီအစိတ္အပိုင္းေတြက ဘယ္သူမွမစားရဘူးလို႔ မေၿပာထားေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္သီးသန္႔လိုၿဖစ္ၿပီး ခပ္လိုက္လို႔ပါလာရင္ေတာင္ ဥေလးကအစ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုပဲထည္႔ေပးေလ႔ရွိတယ္......အေမ႔ငါးပိရည္ပါတဲ႔ေန႔ဆိုရင္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ပန္းကန္ထဲထည္႔ေပးထားတဲ႔ ၾကက္အဖ်ားသားေတြရယ္ ကလီစာရယ္က ကြ်န္ေတာ္စားလို႔သာၿပီးသြားတယ္ အရာမယြင္းပဲက်န္က်န္ ေနတတ္လို႔ အစ္မက ေတာင္းေတာင္းစားတတ္တယ္........ကြ်န္ေတာ္ၾကိဳက္ေပမယ္႔ ငါးပိရည္ကို ပိုၾကိဳက္လို႔ ထမင္းေပၚကို ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းဆမ္းသလို ငါးပိရည္ကို ရႊဲေနေအာင္ဆမ္းၿပီး ငါးေၿခာက္ဖုတ္ရယ္ အတို႔အၿမဳတ္ရယ္နဲ႔ တင္ၿပီးသြားလို႔ ၾကက္သားကို တို႔ကိုမတို႔ၿဖစ္သေလာက္ပဲ.........ငါးပိရည္ နဲ႔ နယ္ထားတဲ႔ထမင္းကို ငါးေၿခာက္ဖုတ္နဲ႔စားၿပီး ၾကက္သားဟင္းထဲပါတဲ႔ အာလူးဖဲ႔စားလိုက္ သခြားသီးစားလိုက္ ေဘာစကိုင္းရြက္ စားလိုက္လုပ္ေနတတ္ၿပီး စားလို႔ၿပီးသြားရင္ ငါးပိရည္ကို တစ္ဇြန္းၿပီး တစ္ဇြန္းခပ္ေသာက္ေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုေတာ႔ အေဖက သေဘာမေတြ႔ဘူး........
ဟင္းေသာက္ပန္းကန္လံုးၾကီးနဲ႔ေဖ်ာ္ထားတတ္တဲ႔ အေမ႔ငါးပိရည္ေဖ်ာ္က ပံုမွန္ဆို ၁၀ ေယာက္ေလာက္စားလို႔ရေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ ငါးေယာက္စာေလာက္စားလို႔ အေဖ သေဘာမေတြ႔ဘူးဆိုလည္း မေတြ႔ေလာက္စရာပါပဲ.......ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ အေဖက ဘယ္လိုမွမေနႏိုင္ေတာ႔ပဲနဲ႔ အေမငါးပိရည္ေဖ်ာ္တဲ႔ေန႔ဆို ဟင္းေသာက္ပန္းကန္လံုးေသးေသးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက ္သတ္သတ္ခြဲေပးၿပီး ဒါကုန္ရင္ေတာ္ၿပီလုပ္တတ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္မ်က္ႏွာညိဳခဲ႔တယ္.......ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ႏွာညိဳတာ မၾကည္႔ခ်င္မၿမင္ခ်င္တဲ႔အေမက ကြ်န္ေတာ္႔ကိုစားေစခ်င္ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္စားတာလည္း အလြန္အကြ်ံမိုလို႔ ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ဘက္က သိပ္ကာမေၿပာေတာ႔ပဲ သား ဟင္းေလးနဲ႔စား အေမ ငါးပိရည္နဲ႔ ထမင္းနယ္ေပးမယ္ သားအၾကိဳက္ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မေကာက္သြားေအာင္ အၿမဲလို လုပ္ေပးခဲ႔တယ္......ငါးပိရည္ေဖ်ာ္တဲ႔ေန႔တိုင္း ၿဖစ္ေနၾကပါပဲ.....ငါးပိရည္သိပ္မၾကိဳက္တဲ႔ အစ္ကိုက ေကာင္းတယ္ေဟ႔ ငါးပိရည္ေလးက ခ်ဳိေနတာပဲဆိုၿပီး မေသာက္ခ်င္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ ကို စခ်င္လို႔ သူမၾကိဳက္တာကို စားၿပီးေတာ႔ကို စၿဖစ္ေအာင္စခဲ႔တယ္......ေနာက္ပိုင္း ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ကေနထြက္လာခဲ႔ၿပီး အေဖနဲ႔အေမဆီကို ၿပန္ရင္ၿဖစ္ၿဖစ္ အေဖနဲ႔အေမ ကြ်န္ေတာ္႔ဆီကုိလာရင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ပထမေန႔မွာ အေမခ်က္တဲ႔ဟင္းက အေပၚကေၿပာခဲ႔သလို ၾကက္သား ငါးေၿခာက္ဖုတ္ အခ်ဥ္ဟင္း ငါးပိရည္ အတို႔အၿမဳတ္ပဲ........
တစ္ခါတစ္ေလ ကြ်န္ေတာ္႔ကို သိပ္သတိရေနရင္ ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ၿပီး သားေလး ၾကိဳက္တာဆိုၿပီး မင္႔အေမ မ်က္ရည္က်ေနတယ္ဆိုၿပီး အေဖေၿပာရင္္ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရတဲ႔အထိ ၿဖစ္ခဲ႔တယ္.......အေမ႔ေဘးနား ၾကက္သြန္လွီးေပး ဂ်င္းေထာင္းေပး ဟင္းရြက္သင္ေပး ေလာက္ပဲလုပ္ၿပီး ဟင္းမခ်က္တတ္တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို သားအငယ္က ခ်က္တတ္ၿပဳတ္တတ္တာမဟုတ္ဘူး ကြ်န္မ ခ်က္တာပဲ စားတာ ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ကို စိတ္ပူေနတတ္သလို စင္ကာပူကို အလည္သြားေတာ႔ အစ္ကို႔ကို အထူးတစ္လည္မွာတာက ကြ်န္ေတာ္႔ကို ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ေပးလိုက္ပါ စင္ကာပူမွာ ေဘာစကိုင္းရြက္ရွိရင္ အတို႔အၿမဳတ္ထဲမွာ ေဘာစကိုင္းရြက္ပါ ထည္႔ေပးလိုက္ပါဆိုၿပီး အေမက ငါ႔ကိုမွာထားတယ္ အစ္ကို ခ်က္ေပးမယ္ ညီေလးစားသြားဆိုလို႔ အစ္ကို႔ကိုလည္း ငါခ်က္တတ္ေနၿပီအစ္ကိုရ ေနာက္ခုလည္းမစားခ်င္ပါဘူးကြာ မင္းလည္းခ်က္မေနပါနဲ႔ ပင္ပန္းပါတယ္ ဆိုၿပီး ေၿပာေပမယ္႔ အစ္ကို႔ကို အေမ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေၿပာထားလည္းမသိေအာင္ ဒီငါးပိရည္ေဖ်ာ္နဲ႔ ထမင္းစားဖို႔ သူခ်က္မယ္ ဆိုတာ ဇြတ္ေၿပာေနလို႔ မစားခ်င္ပါဘူးဆိုကြာ မင္းကလည္း ဆိုေတာ႔မွ အစ္ကိုလည္း ရပ္သြားတယ္.......ဒါေပမယ္႔ အစ္ကို႔ကို အေမက သား ခ်က္ေပးလားဆိုေတာ႔ အစ္ကိုက ကြ်န္ေတာ္မစားခ်င္ဘူးေၿပာတယ္ဆိုေတာ႔ အေမ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားခဲ႔တယ္.....တစ္ကယ္က မစားခ်င္တာမဟုတ္သလို ခဏတၿဖဳတ္လာတာ အစ္ကို႔ကို ဒုတ္ခမေပးခ်င္တာလည္းပါပါတယ္.......
စင္ကာပူက ၿပန္လာၿပီး ၿပန္ေရာက္တာနဲ႔ အေမ႔ဆီဖုန္းဆက္ၿပီး အေမ႔ သားကို အေမ႔ငါးပိရည္ေဖ်ာ္နည္း ေပး သားလည္းခ်က္တတ္တယ္ စင္ကာပူမွာတုန္းက ခဏတၿဖဳတ္ဆိုေတာ႔ အစ္ကို႔ကို ဒုတ္ခမေပးခ်င္လို႔ပါ အခုသားလည္း ဟင္းခ်က္တတ္ေနၿပီ သားဟာသား ခ်က္စားမယ္ဆိုေတာ႔ အေမ ေပ်ာ္သြားတယ္........ငါးပိရည္ေဖ်ာ္နည္း ေပးၿပီး ဟင္းစပ္ေတြပါ ေၿပာၿပေနလို႔ သားသိပါတယ္အေမရ အေမ႔ဟင္းစပ္က ဒါေတြေလ ဆိုေတာ႔ အေမက သေဘာေတြက်လို႔ ......အေမ႔ငါးပိရည္က လူတိုင္းအတြက္ ေကာင္းခ်င္မွေကာင္းမွာ ၿဖစ္ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ ခုခ်ိန္ထိ အင္မတန္ၾကိဳက္တဲ႔ အစာၿဖစ္သလို ပံုမွန္ ေရခ်ိဳငါးပိ ေတြနဲ႔ လုပ္တဲ႔ ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ကို ငါးပိရည္လို႔ မထင္ေအာင္ထိ ေအာင္ပါပဲ......ကြ်န္ေတာ္႔အိမ္ကို လာတဲ႔ဧည္႔သည္ေတြကိုလည္း ၾကံဳၾကိဳက္ရင္ ကြ်န္ေတာ္႔အေမနည္းနဲ႔ေဖ်ာ္တဲ႔ ငါးပိရည္ေလ ဆိုၿပီး ေကြ်းရင္လည္း ေကာင္းတယ္ ေၿပာၾကလို႔ တစ္ကယ္ေကာင္းတာလို႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ထင္ခဲ႔တယ္......သူမ်ားအိမ္ထမင္းစားၿပီး ဇြတ္ကို ခ်ီးမြမ္းခန္း ဖြင္႔ေနတဲ႔ အတြက္ အားနာလို႔ ေကာင္းတယ္ေၿပာတာလည္းၿဖစ္ႏိုင္ပါတယ္....ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ အေမ႔နည္းနဲ႔ေဖ်ာ္တဲ႔ငါးပိရည္မွ ငါးပိရည္လို႔ ထင္တဲ႔ထိ ေကာင္းပါတယ္.......
ကြ်န္ေတာ္ေၿပာတာ လြန္မလြန္ သိႏိုင္ေအာင္ အေမေဖ်ာ္တဲ႔ ငါးပိရည္ လုပ္နည္းကို လည္းေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္......
အေမ႔ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ဖို႔ လိုအပ္တာေတြက လူ သံုးေယာက္စာေလာက္ဆိုရင္
၁။စိမ္းစားငါးပိ ကြမ္းသီးလံုးခန္႔
၂၊ၾကက္သြန္ၿဖဴ ၂ တက္
၃။ေဂါက္သီးလံုးအရြယ္ရွိတဲ႔ ၾကက္သြန္နီဥရဲ႔ တစ္ၿခမ္း
၄။ၿမန္မာပင္စိမ္းရြက္ (ယူရုပ္မွာဆိုရင္ ဘာဆီလီကြန္ေရာင္းတဲ႔ အတန္းေတြမွာရွိတယ္)
၅၊ပဲဆီ ထမင္းစားဇြန္း ၃ ဇြန္း
၆။ငရုတ္သီး ၄ . ၅ ေတာင္႔
အရင္ဆံုး ငါးပိကို ေသာက္ေရခြက္ တစ္ခြက္စာေလာက္ေရနဲ႔ အရည္ေဖ်ာ္ထား
ဒယ္အိုး ေသးေသးထဲ ဆီထည္႔ၿပီး ဆီပူရင္ ၾကက္သြန္ဥနီ ကို ပါးပါးလွီးထားတာေတြ အရင္ထည္႔ ၿပီးရင္ ၾကက္သြန္ၿဖဴကို ဓားၿပားရိုက္ထည္႔ ......ဆႏြင္းမွဳန္႔ နည္းနည္းထည္႔ၿပီး ဆီသတ္လိုက္ပါတယ္ (ဆႏြင္းမွဳန္႔က မထည္႔မေနရပါ အေရာင္ရယ္ အနံ႔သတ္ဖို႔ရယ္ နည္းနည္းေပါ႔)
ၾကက္သြန္ ေတြ ႏြမ္းၿပီး နည္းနည္း နီခ်င္ေနၿပီဆိုရင္ အရည္ေဖ်ာ္ထားတဲ႔ ငါးပိရည္ကို အနယ္ေတြစစ္ၿပီး အရည္ေတြကိုေလာင္းထည္႔လိုက္ၿပီး ငရုတ္သီး ကိုလည္း ဓားၿပားရိုက္ၿပီး ထည္႔လိုက္ရပါတယ္........
ပြက္ပြက္ဆူလာလို႔ ၁၅ မိနစ္ ေလာက္ေနၿပီးရင္ ပင္စိမ္းရြက္ ေတြ ၿပစ္ထည္႔ၿပီး အိုးေပၚက ခ်လို႔ ရပါၿပီ.......ပင္စိမ္းနံ႔သင္းသင္းနဲ႔ စိမ္းစားငါးပိရည္ေဖ်ာ္တစ္ခြက္ၿဖစ္သြားပါၿပီ.........လြယ္လည္း လြယ္ပါတယ္....လြယ္ေပမယ္႔ သူ႔အဆင္႔နဲ႔သူသြားမွ ေမႊးေမႊးၾကိဳင္ၾကိဳင္ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ၿဖစ္မွာပါ....ဥပမာ ပင္စိမ္းရြက္ေတြကို ၾကိဳထည္႔လိုက္ရင္ ပင္စိမ္းနံ႔ေပ်ာက္သြားၿပီ သိပ္အရသာရွိေတာ႔မွာမဟုတ္ဘူး။
ေၿပာခဲ႔သလို ဟင္းစပ္ေတြနဲ႔စားရင္ ပိုစားလို႔ေကာင္းပါတယ္.....တစ္ခုသတိထားဖို႔က လက္နဲ႔စားရင္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေဆးယူရတယ္ဆိုတာပါပဲ...။
Monday, February 1, 2010
ဝါးတီး။၂။
အမဲသားစတိတ္ ၊ဆလပ္
ဝက္သားလိပ္
ၾကက္သြန္ေၾကာ္၊ ပဲကပ္ေၾကာ္
ဗူးသီးေၾကာ္၊ တို႔ဖူးေၾကာ္၊ မန္းဒေလး ပဲေၾကာ္ (ပ်က္သြားတယ္ :D)
ေကာက္ညွင္းလံုးေက်ာ္
ငခ်ိတ္ေပါင္း
ပဲၾကာဇံသုတ္ (အီေဖကိုယ္႔ စတိုင္)
မန္းဒေလးပဲေၾကာ္ (အမွန္အကန္)
ေပါ႔ဆိမ္႔
ေမာင္ေနာင္ စမူဆာ နဲ႔ လက္ဖက္ရည္ :P (ေမာင္ေအးက ၿပန္မလာပါနဲ႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဆိုလို႔ ဆက္ေနေနတာ)
ေနာင္လာ ဒန္ေပါက္ :D (နီလာကို အၿပဳတ္တိုက္မယ္႔ ေနာင္လာ)
တုတ္ထိုးခ်ဥ္စပ္ရည္ေဖ်ာ္ ၊ ေကာက္ညွင္းလက္ဖက္ ရည္ေႏြးၾကမ္း ( ေကာက္ညွင္းေမႊးရြက္က ညီမရွင္မင္းေကာင္းမွဳ :P)
ေရႊေနာင္ ဘဲကင္ :)) (ေရႊဘဲကေတာင္ ၿပန္မလာပါနဲ႔လို႔ အီးေမးလ္ ပို႔ၿပီးတားထားတာ (အီးေမးက ဖ်က္ၿပစ္ၿပီေနာ္ မရွိေတာ႔ဘူး :P)
ေနာင္ေကေကအို ေၾကးအိုးဆီခ်က္ :D (စားရတဲ႔လူေတြက ေၿပာၾကတယ္ စားရလို႔ေၿပာတာမဟုတ္ပါဘူး တဲ႔ စားဖိုမွဴး ေသလို႔ ၀င္စားသလားမသိ ေတာ္ေတာ္စားေကာင္းတယ္ ရန္ကုန္ကိုေတာင္ သတိမရေတာ႔ဘူးတဲ႔ ေၿပာလို႔ေၿပာတာမဟုတ္ပါဘူး ကိုယ္လုပ္တာ ေကာင္းမွန္းလည္း သိတာေပါ႔ကြယ္ အဲငွယ္ :P)
သားရည္မ်ား က်ၾကကုန္ေစေသာ္ဝ္။ ေပ်ာ္တာ :D၊
ဝက္သားလိပ္
ၾကက္သြန္ေၾကာ္၊ ပဲကပ္ေၾကာ္
ဗူးသီးေၾကာ္၊ တို႔ဖူးေၾကာ္၊ မန္းဒေလး ပဲေၾကာ္ (ပ်က္သြားတယ္ :D)
ေကာက္ညွင္းလံုးေက်ာ္
ငခ်ိတ္ေပါင္း
ပဲၾကာဇံသုတ္ (အီေဖကိုယ္႔ စတိုင္)
မန္းဒေလးပဲေၾကာ္ (အမွန္အကန္)
ေပါ႔ဆိမ္႔
ေမာင္ေနာင္ စမူဆာ နဲ႔ လက္ဖက္ရည္ :P (ေမာင္ေအးက ၿပန္မလာပါနဲ႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဆိုလို႔ ဆက္ေနေနတာ)
ေနာင္လာ ဒန္ေပါက္ :D (နီလာကို အၿပဳတ္တိုက္မယ္႔ ေနာင္လာ)
တုတ္ထိုးခ်ဥ္စပ္ရည္ေဖ်ာ္ ၊ ေကာက္ညွင္းလက္ဖက္ ရည္ေႏြးၾကမ္း ( ေကာက္ညွင္းေမႊးရြက္က ညီမရွင္မင္းေကာင္းမွဳ :P)
ေရႊေနာင္ ဘဲကင္ :)) (ေရႊဘဲကေတာင္ ၿပန္မလာပါနဲ႔လို႔ အီးေမးလ္ ပို႔ၿပီးတားထားတာ (အီးေမးက ဖ်က္ၿပစ္ၿပီေနာ္ မရွိေတာ႔ဘူး :P)
ေနာင္ေကေကအို ေၾကးအိုးဆီခ်က္ :D (စားရတဲ႔လူေတြက ေၿပာၾကတယ္ စားရလို႔ေၿပာတာမဟုတ္ပါဘူး တဲ႔ စားဖိုမွဴး ေသလို႔ ၀င္စားသလားမသိ ေတာ္ေတာ္စားေကာင္းတယ္ ရန္ကုန္ကိုေတာင္ သတိမရေတာ႔ဘူးတဲ႔ ေၿပာလို႔ေၿပာတာမဟုတ္ပါဘူး ကိုယ္လုပ္တာ ေကာင္းမွန္းလည္း သိတာေပါ႔ကြယ္ အဲငွယ္ :P)
သားရည္မ်ား က်ၾကကုန္ေစေသာ္ဝ္။ ေပ်ာ္တာ :D၊
အေဖနဲ႔အေမ။၃၅။
ေဒသမတူ စကားအသံုးႏွဳန္းမတူ ဓေလ႔စရိုက္မတူတဲ႔ ေနရာအသစ္မွာ ကြ်န္ေတာ္ ခပ္ေအးေအးပဲေနမိသလို အေဖ႔ကို ခ်စ္ရင္ သနားရင္ ငါ႔သား အေဖ သိကၡာက်ေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ႔ကြာလို႔ အေဖက ေၿပာထားတဲ႔အတြက္ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ရန္ရွာခ်င္တဲ႔ အၿပဳအမူမ်ဳိးေတြရွိလာခဲ႔ရင္ေတာင္ ကြ်န္ေတာ္ အတတ္ႏိုင္ဆံုးေရွာင္ထြက္ခဲ႔သလို မ်က္လံုးခ်င္းဆံုရင္ေတာင္ ရန္ၿဖစ္မွာဆိုးတဲ႔အတြက္ ဘယ္သူနဲ႔မွ အၾကည္႔ခ်င္းမဆံုေအာင္ကို ကြ်န္ေတာ္ၾကိဳးစား ေနခဲ႔တယ္......ဒါေပမယ္႔ အေဖနဲ႔အေမအတြက္ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ပါတ္သက္လို႔ စိတ္ဆင္းရဲကိုယ္ဆင္းရဲေတြ ၿဖစ္ဖို႔ကံေတြပဲပါလာခဲ႔ေလသလား ကြ်န္ေတာ္႔အတိတ္ကံကိုက ေအးေအးေနရမယ္႔ကံမပါလာတာေၾကာင္႔လား မသိေလာက္ေအာင္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ေအးေအး ေနေပမယ္႔လည္း ၿပႆနာက တက္ၿဖစ္ေအာင္ကိုတက္ခဲ႔တယ္......တစ္ရက္ ကြ်န္ေတာ္ ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ အိမ္မွာ ထမင္းၿပန္စားၿပီး ေက်ာင္းက အခန္းေရွ႔ ဝရန္တာမွာ ထိုင္ေနခဲ႔တယ္......အတန္းထဲက ေကာင္မေလးသံုးေယာက္ကလည္း ကြ်န္ေတာ္႔နားမွာ ေနၾကာေစ႔စားရင္းကေန ကြ်န္ေတာ္႔ကို ဘယ္ကလာလည္း ဘာလို႔စကားမေၿပာတာလည္း အခန္းထဲမွာ စသၿဖင္႔ စပ္စုေနတုန္းမွာပဲ စီခန္းက လို႔ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္သိခဲ႔ရတဲ႔ စံထူးဆိုတဲ႔ ေက်ာင္းသားက သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ ကြ်န္ေတာ္ထိုင္ေနတဲ႔ ေရွ႔တည္႔တည္႔မွာ လာရပ္ၿပီး ေဟ႔ေကာင္ ေအာက္သား ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ကို စေခၚခဲ႔တယ္.....သူရန္လာရွာတာမွန္းတန္းသိလို႔ ရြယ္တူခ်င္းေပမယ္႔ ဟုတ္ကဲ႔ အစ္ကို ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္ ၿပန္ေၿပာေပမယ္႔ ေအာက္သား မင္းေစာက္ခ်ဳိးကို ၾကည္႔လို႔မရဘူး ေအးေဆးေန ေစာက္ခြက္ကိုက ခ်ဥ္စရာေကာင္းတယ္ ေၿခေထာက္ ရိုက္ခ်ဳိးၿပစ္မယ္ ဆိုၿပီး ေၿပာသလို ကြ်န္ေတာ္႔ရင္ဘတ္ကို ဆြဲၿပီး ပါးကိုပါ ၿဖတ္ၿပီး ရိုက္ခ်ခဲ႔တယ္.....ကြ်န္ေတာ္႔မ်က္လံုးထဲမွာ မီး၀င္း၀င္းေတာက္ခဲ႔ေပမယ္႔ အေဖ႔မ်က္ႏွာကိုေၿပးၿမင္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ေဒါသကိုေလွ်ာ႔ခ်လို႔ ကြ်န္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ ဆိုၿပီး ဘာမွ မလုပ္ပဲေတာင္းပန္ခဲ႔ရသလို မိနး္ကေလးေတြ ေရွ႔မွာ ပါးရိုက္ခံလိုက္ရတဲ႔အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ေတာ္ေတာ္လည္း ရွက္မိခဲ႔တယ္.......စံထူးကေတာ႔ ေအးေအာက္သား ဒီမွာေတာ႔ ရုတ္ရုတ္ ရုတ္ရုတ္ လာမလုပ္နဲ႔ အေသသတ္ၿပစ္မယ္ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေၿပာလို႔ ထြက္သြားခဲ႔တယ္.......(ကြ်န္ေတာ္ ေအးေအးေနခဲ႔ၿပီး ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဘုၾကည္႔ေတာင္ မၾကည္႔ခဲ႔တာ ဘာလို႔ သူဒီလိုေၿပာခဲ႔ၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ကို ရန္လာရွာတယ္ဆိုတာ စဥ္းစားလို႔မတတ္ခဲ႔ေပမယ္႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္႔အတန္းပိုင္ဆရာမက သူ႔ရဲ႔ က်ဴရွင္မွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အင္မတန္ ဆိုးတယ္ဆိုတာကို ေၿပာၿပခဲ႔လို႔ စံထူးတို႔ သိခဲ႔တာလို႔ ကြ်န္ေတာ္ၿပန္သိခဲ႔ရတယ္.......)
ကြ်န္ေတာ္႔ရင္ထဲေတာ႔ အင္မတန္ မေကာင္းၿဖစ္ခဲ႔ေပမယ္႔ အေဖနဲ႔အေမကိုေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ ပါးရိုက္ခံခဲ႔ရတယ္ဆိုတာ ၿပန္မေၿပာၿဖစ္သလို ငါေရွာင္မွၿဖစ္မယ္ဆိုၿပီးပဲ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ သတိေပးခဲ႔တယ္.......ဒါေပမယ္႔ ေနာက္တစ္ေန႔ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္မွာပဲ ၀ရံတာမွာထိုင္ေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ဆီကို စံထူး နဲ႔အေပါင္းအသင္းေတြလာၿပီး ေဟ႔ေကာင္ မင္း မေန႔ကကိတ္စကို ေက်နပ္ရဲ႔လား ေအာက္သား က်က္သတုန္းဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ရင္ဘတ္ကို ဆြဲၿပီးေၿပာသလို ပါးထပ္ရိုက္ဖို႔လည္း ၾကိဳးစားခဲ႔တယ္......ကြ်န္ေတာ္ ေက်နပ္ပါတယ္ဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္ဘာေၿပာေနလို႔လည္း ေတာင္းလည္းေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ ဆိုၿပီးေၿပာေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္မွာ ဆိုးလြန္းလို႔ သူ႔ဇာတိေၿမကို ၿပန္အပို႔ခံထားရတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ထက္ သံုးႏွစ္ၾကီးတဲ႔ ေနာင္ကြ်န္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္လာမယ္႔ ဘိုေလးဆိုတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက ေဟ႔ေကာင္စံထူး ဘာမွမလုပ္တဲ႔ေကာင္ကို မင္းက လူမိုက္လာလုပ္ေနတာ ဟိုေကာင္မင္းကိုဘာလုပ္လို႔လည္း သူ႔ဟာသူ ေနေနတာ မင္း ေတာ္ေတာ္ မိုက္ေနလား.......သိပ္ သတၱိရွိေနရင္ မင္းတစ္ေယာက္ခ်င္းထိုးပါလားဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ဘက္ကိုလွည္႔ၿပီး ေဟ႔ေကာင္ မင္းထိုးရဲလားလို႔ ဘိုေလးကေမးခဲ႔တယ္........အဲဒီအခ်ိန္ အပိုင္းေလးမွာ ကြ်န္ေတာ္႔ စိတ္ထဲမွာ အေဖနဲ႔အေမ႔ မ်က္ႏွာကိုလည္းေၿပးၿမင္မိလို႔ ရန္လည္း မၿဖစ္ခ်င္သလို ကြ်န္ေတာ္႔ရင္ထဲက ထုနဲ႔ထည္နဲ႔ ၾကီးေနတဲ႔ ေဒါသေၾကာင္႔လည္း စံထူးနဲ႔ ထိုးခ်င္မိခဲ႔တယ္.....ေနာက္ဆံုး ကြ်န္ေတာ္႔ေဒါသကပဲ အႏိုင္ရသြားခဲ႔ၿပီး ေအး ထိုးမယ္ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္ ေခါင္းညိမ္႔ခဲ႔တယ္.......
ေမွာက္တဲ႔ေကာင္ အရွံဳး ေဘးနားက ၀င္ပါတဲ႔ေကာင္ေတြ ငါ နဲ႔ေတြ႔မယ္ဆိုၿပီး ဘိုေလးက တုတ္တစ္ေခ်ာင္းကိုင္ထားၿပီး စံထူးနဲ႔ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ကို လူေတြ၀ိုင္းထားေပးခဲ႔တယ္........ငယ္ငယ္ထဲက ကြ်န္ေတာ္႔ထက္ အၾကီးေတြနဲ႔ ၿပိဳင္ထိုးလာတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ စံထူးကို ကြ်န္ေတာ္ႏိုင္မယ္ ဆိုတာ သိသလို ကြ်န္ေတာ္ စံထူးကို ေဒါသနဲ႔ပဲ ၾကည္႔ေနၿပီး စေတာ႔မထိုးခဲ႔ဘူး.......စံထူး စထိုးတဲ႔အခ်ိန္ကစလို႔ ကြ်န္ေတာ္ ေဒါသနဲ႔ဆက္တိုက္ထိုးသလို ကြ်န္ေတာ္႔လက္သီးခ်က္ေၾကာင္႔ စံထူး မူးေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္႔ေဒါသ အဆံုးထိ ေပါက္ထြက္သြားခဲ႔ေတာ႔တယ္.......ေက်ာင္း၀ရံတာ တိုင္ေတြကို လက္တစ္ဖက္က ကိုင္ၿပီး တစ္ဖက္က စံထူး ေခါင္းကို ဆြဲလို႔ ကြ်န္ေတာ္ ေဒါသတစ္ၾကီးၿပစ္ရိုက္ေနခဲ႔တာကို အားလံုးေၾကာင္ၿပီး ေငးၾကည္႔ေနခဲ႔တယ္.......ေနာက္ဆံုး ဘိုေလးက ကြ်န္ေတာ္႔ကို အတင္း၀င္ဆြဲေတာ႔မွ ပြဲၿပီးသြားခဲ႔သလို စံထူးလည္း သတိေမ႔သြားခဲ႔ေတာ႔တယ္.......ေက်ာင္းအေပၚထပ္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရန္ၿဖစ္ေနတဲ႔အသံေတြေၾကာင္႔ ဆရာေတြဆရာမေတြလည္း ေရာက္လာခဲ႔သလို စံထူးသူငယ္ခ်င္းေတြက ကြ်န္ေတာ္ရန္စၿပီး စံထူးကို ထိုးတာလို႔ ၀ိုင္းေၿပာခဲ႔ၾကတယ္.......ဘိုေလး က ခပ္ေအးေအးပဲ စံထူးရန္စတာ ဆိုၿပီး ၀င္ေၿပာေနေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ လြယ္အိတ္လြယ္ၿပီး အိမ္ကိုပဲ ၿပန္ခဲ႔ေတာ႔တယ္........
မ်က္ႏွာမေကာင္းၿဖစ္ၿပီး အိမ္ကို ၿပန္လာတဲ႔ကြ်န္ေတာ္႔ကို သားဘာၿဖစ္လာတာလည္းလို႔ ေမးတဲ႔အေမ႔ကို ကြ်န္ေတာ္ ဘာေၿပာလို႔ေၿပာရမွန္းမသိခဲ႔ဘူး.........ဒါေပမယ္႔ မေၿပာလို႔လည္း မရတဲ႔အတြက္ သားရန္ၿဖစ္လာတယ္အေမ ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ေတာ္ေတာ္ထိထိခိုက္ခိုက္နဲ႔ ေၿပာမိခဲ႔တယ္........ရန္ေတြၿဖစ္ၿပီးတိုင္း ေဒါသက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေၿပပဲ ၿဖစ္ေနတတ္တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္က ဒီတစ္ေခါက္ ရန္ၿဖစ္အၿပီးမွာေတာ႔ တိတ္ဆိတ္ေနလို႔ အေမက သားရယ္ ဘယ္လို ၿဖစ္တာလည္း လို႔ေမးသလို အေဖကပါ ငါ႔သား စိတ္ကို တင္းမထားနဲ႔ အေဖ႔ကိုေၿပာစမ္း ဘယ္လိုၿဖစ္လာတာလည္း ဆိုၿပီး ေမးတဲ႔အခ်ိန္မွ ကြ်န္ေတာ္ အေဖ႔ကို သားၿဖစ္ခ်င္လို႔မဟုတ္ပါဘူးအေဖ သားပါးရိုက္ခံရတာေတာင္ သည္းခံပါတယ္ဆိုၿပီး ေၿပာေတာ႔မွ အေဖကလည္း စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ခဲ႔သလို အေမကလည္း စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ၿပီး ေဒါသလည္း အၾကီးအက်ယ္ထြက္ခဲ႔တယ္.......ဒါေပမယ္႔ ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္ မွားသည္ၿဖစ္ေစ မွန္သည္ၿဖစ္ေစ အေဖနဲ႔အေမ ကြ်န္ေတာ္႔ကိတ္စနဲ႔ ေနရာသစ္မွာ ၀န္ခံကတိ လက္မွတ္ထိုးခဲ႔ရသလို ကြ်န္မသားအၿပစ္ၾကည္႔မဟုတ္ဘူး ရန္စၿပီး ကြ်န္မသားကို ပါးရိုက္ခဲ႔တဲ႔ေက်ာင္းသားကိုပါ သူ႔မိဘေတြေခၚၿပီး ခံ၀န္ကတိထိုးခိုင္းပါဆိုတာေၾကာင္႔ စံထူးနဲ႔သူ႔မိဘေတြပါ ခံ၀န္ကတိထိုးခဲ႔ရတယ္.......စံထူးကေတာ႔ အဲဒီေန႔ကစလို႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေမာ္လို႔ေတာင္ မၾကည္႔ရဲေတာ႔ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ လက္ရဲဇက္ရဲႏိုင္တဲ႔ လူဆိုးအၿဖစ္ နာမည္ၾကီးသြားသလို ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေသြးတိုးစမ္းတဲ႔ အၿဖစ္အပ်က္ အမ်ားၾကီးနဲ႔ စၿပီး ရင္ဆိုင္ခဲ႔ရတယ္.....ကြ်န္ေတာ္႔ ကို စာေတာ္ၿပီး ေအးေဆးတဲ႔ေက်ာင္းသားအၿဖစ္ ၿမင္ေစခ်င္ခဲ႔တာေတြလည္း ေပ်ာက္ဆံုးခဲ႔ရၿပီး အရင္ေနခဲ႔တဲ႔ ေနရာေဟာင္းကလူေတြ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ၿမင္တဲ႔အတိုင္း ေနရာသစ္ကလူေတြကလည္း ကြ်န္ေတာ္႔ကို ၿမင္ခဲ႔ၾကေတာ႔တယ္........
အေဖနဲ႔အေမအတြက္လည္း ကြ်န္ေတာ္ဟာ ၿဗဟၼာၾကီးဦးေခါင္း ကိုင္ထားရသလိုပဲလို႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုယ္ကြ်န္ေတာ္ ၿမင္ခဲ႔မိသလို တစ္ကယ္လည္း အေဖနဲ႔အေမဟာ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ အဆင္ေၿပမယ္႔ နည္းလမ္းေပါင္းစံုကို စဥ္းစားခဲ႔ၾကၿပီး ပူပင္ေသာကလည္း ေရာက္ခဲ႔ၾကရတယ္........အရင္လို ပ်ားပန္းခပ္ေအာင္ အလုပ္မရွိေတာ႔တဲ႔ အေမကေတာ႔ ကေလးတုန္းကလို မနက္ခင္း အက်ီဝတ္ေပးတာကအစ ညပိုင္း ကြ်န္ေတာ္ စိတ္လိုလက္ရစာၾကည္႔ရင္ ေဘးနားက စာအုပ္တစ္အုပ္နဲ႔ထိုင္ေပးေနတာမ်ဳိးအဆံုး ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေတာ္ေတာ္ဂရုစိုက္ခဲ႔တယ္.......အဲဒီကာလက အေမ႔ကို ခ်ီးက်ဴးမိတာေတာ႔ ၀င္ေငြေကာင္းတဲ႔ လုပ္ငန္းကို စြန္႔ၿပီး အေဖေနာက္ကိုလိုက္လို႔ ဘာအလုပ္မွမရွိေတာ႔တဲ႔ အိမ္ရွင္မ အေနနဲ႔ေနႏိုင္ခဲ႔တာကိုပါပဲ........တစ္ေနကုန္ တစ္ေနခန္း ရံုး၀င္းထဲက အိမ္မွာပဲ လာတဲ႔ ဧည္႔သည္ကို လက္ခံလိုက္ အေဖ႔ေ၀ယ်ာ၀စၥ ကြ်န္ေတာ္႔ေ၀ယ်ာဝစၥ လုပ္ေပးလိုက္ ပန္းစိုက္လိုက္လုပ္ေနၿပီး ရံုး၀န္းထဲက ကေလးေတြ အိမ္ေရွ႔ ရဲစခန္းက ကေလးေတြ တစ္ရံုးရံုးနဲ႔ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု လုပ္ေကြ်းေနတဲ႔ အေမ႔ကို ၾကည္႔ရတာ အရင္က စီးပြားေရးကို ေဒါင္းခ်ီေမာင္းခ်ီ လုပ္ခဲ႔တယ္ဆိုတာ ထင္စရာမရွိခဲ႔ဘူး.......ရင္းႏွီးတဲ႔ သူေတြ တစ္ခ်ဳိ႔ အဆင္မေၿပလွတဲ႔သူေတြအေမ႔ဆီကို ပိုက္ဆံ လာခ်ီးရင္ အေပါင္သေဘာမ်ဳိးနဲ႔ ေရႊယူထားၿပီး အတိုး ယူခဲ႔ေပမယ္႔ အေမယူတဲ႔အတိုးက ကြ်န္ေတာ္႔မုန္႔ဖိုး သာသာ ၿဖစ္လို႔ ပိုက္ဆံခ်ီးေပးတဲ႔သေဘာသာၿဖစ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း အေပါင္ခံတာက သူမ်ားမ်က္ခံုးေမႊးေပၚ စၾကၤန္ေလွ်ာက္တာကြဆိုၿပီး အေပါင္ခံတဲ႔လူေတြအေၾကာင္းေၿပာလာတာကို ၾကားလာတဲ႔ကြ်န္ေတာ္႕က အေမ မလုပ္နဲ႔ဗ်ာ ရွက္စရာၾကီးဆိုလို႔ အေမလည္း ေနာက္ပိုင္းမွာ မလုပ္ၿဖစ္ခဲ႔ေတာ႔ပဲ အေပါင္ခံတဲ႔အလုပ္ တစ္ခန္းရပ္သြားခဲ႔တယ္......
အေမ႔မွာ ဝင္ေငြမရွိေတာ႔တဲ႔ ကာလၿဖစ္ေပမယ္႔ အေမ႔အမ်ဳိးေတြနဲ႔ပါတ္သက္လို႔ ေတာ္ေတာ္အကုန္အက်မ်ားခဲ႔တယ္....ဘုရားအစ္မ ေက်ာင္းအစ္မ ဆိုၿပီး လူပံုအလည္မွာ ထင္ေပၚခ်င္တဲ႔အၿပင္ နတ္ပြဲကလည္း မၾကာခဏေပးခ်င္တဲ႔ ေမေမၾကီးက အေမနဲ႔ အေမ႔ေအာက္ေမာင္ဆီက ပိုက္ဆံ မၾကာခဏေတာင္းသလို အေမ႔အစ္မ သမီး ႏွစ္ေယာက္ သားတစ္ေယာက္ နဲ႔ အေမ႔ေမာင္ သားတစ္ေယာက္ က တစ္ႏွစ္ထဲ မဂၤလာေဆာင္သလို ေဆြမ်ဳိးခင္တြယ္တတ္မွန္းသိတဲ႔ အေမ႔ေမာင္နဲ႔ အေမ႔အစ္မေတြက သူတို႔ရဲ႔သားသမီးေတြကို ငါတို႔ေတာ႔ လုပ္မေပးႏုိင္ဘူး နင္တို႔အေဒၚဆီ သြားဆိုၿပီး အေမ႔ကို အကူညီေတာင္းခိုင္းတဲ႔အတြက္ အားလံုးအေမ႔ဆီေရာက္လာခဲ႔ၿပီး ေလးေလး မွ မကူညီရင္ မၿဖစ္ဘူး အေဖတို႔အေမတို႔က ဘာမွမလုပ္ေပးႏိုင္ဘူးေၿပာတယ္ ေလးေလး လုပ္ေပးပါအုန္းဆိုၿပီး ေရာက္လာခဲ႔လို႔ အေမပဲ အစအဆံုး လုပ္ေပးခဲ႔ရတယ္........ကိုယ္႔သားသမီးကို ဒါမ်ဳိးလုပ္လို႔ဘယ္ၿဖစ္မလဲ မိဘမပီသတဲ႔ဟာေတြ ဆိုၿပီး အေမက ေၿပာေၿပာဆိုဆို သူကိုယ္တိုင္ အစအဆံုးလုပ္ေပးတတ္သလို အေမ႔ေမာင္ႏွမ သားခ်င္းေတြကလည္း အေမ မေနႏိုင္မွန္းသိထားတဲ႔အတြက္ ေၿပာကာမွေၿပာ ခပ္ေအးေအးသာ အပူပင္ ကင္းကင္းေနခဲ႔ၾကတယ္........ထို႔အတူ အေဖနဲ႔အေမ႔ကို လူလည္ေခါင္ ေအာ္ဆဲခဲ႔ၿပီး အေဖ အဆက္အဆံမလုပ္ေတာ႔တဲ႔ အေဖ႔ညီ အိမ္ကို ဘုန္းၾကီး၀တ္ၾကီးနဲ႔ ေရာက္လာခဲ႔ၿပီး ဦးေတာင္ ကုန္းမခ်တဲ႔အေဖ႔ကို အေမက ေတာ္ ဒါမ်ဳိးေတာ႔ မလုပ္ေကာင္းပါဘူးေတာ္ အၿပတ္ၾကီးမလုပ္ပါနဲ႔ဆိုၿပီး ရိုရိုေသေသ ဦးကုန္းခ် လွဴဖြယ္ေတြ လွဴၿပီးကာမွ ငါဘုန္းၾကီး မ၀တ္ခ်င္ေတာ႔ဘူး ထြက္မယ္ဆိုၿပီး လုပ္လို႔ အေဖက ေဒါသေတြ ထြက္ၿပီး အေမ႔ကို မင္းလက္ခံတာလို႔ဆိုၿပီး အၿပစ္ေတြတင္တဲ႔အတြက္ အေမလည္း စိတ္ညစ္ခဲ႔ရတယ္.......
အေမ႔ကို ပါးရိုက္မယ္ ဆိုတဲ႔ထိ ေစာ္ကားခဲ႔တဲ႔ အေဖ႔ညီမ ကလည္း အေဖနဲ႔အေမဆီကို လိုက္လာၿပီး ရံုးေရွ႔မွာ မ၀င္ရဲပဲ ညွဳိးညွဳိးငယ္ငယ္ ရပ္ေနခဲ႔လို႔ အေမကိုယ္တိုင္ စိတ္မေကာင္းေတြၿဖစ္ မ်က္ရည္ေတြက်ၿပီး ငါ႔ညီမေလးရယ္ ဘယ္လိုေတြၿဖစ္လာတာတုန္းဆိုၿပီး ၿဖစ္ေနလို႔ အေဖကေတာင္ မင္းကြာ ေတာ္ရံုပဲေကာင္းတယ္ မေကာင္းတဲ႔လူေတြကို မဆက္ဆံတာအေကာင္းဆံုးဆိုၿပီး ေၿပာတဲ႔အခါ အေဖ႔ကို ေတာ္ အစ္ကိုမဟုတ္ဘူးလား ဒါေတာ္႔ညီမ ေတာ္ေနႏိုင္ေပမယ္႔ ကြ်န္မ မေနႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး အေဖနဲ႔အေမေတာင္ ကသိကေအာက္ၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္......အေဖကေတာ႔ ခပ္ေအးေအး ေနတတ္သလို ၿပတ္စရာရွိရင္လည္း ယတိၿပတ္ၿပတ္တတ္တဲ႔ လူၿဖစ္တဲ႔အတြက္ ဘုန္းၾကီး၀တ္ၾကီးနဲ႔ ေရာက္လာၿပီး လူ၀တ္နဲ႔ၿပန္သြားတဲ႔ အေဖ႔ညီ ဒုတိယအေခါက္ ေရာက္လာတဲ႔အခ်ိန္မွာ အိမ္ေပၚမွာ ထမင္း၀ိုင္းၿပင္ေပးေနတဲ႔ အေမ႔ကို မင္းၿပင္ေနတဲ႔ထမင္း၀ိုင္း အခုသိမ္း ေဟ႔ေကာင္ မင္းၿပန္ေတာ႔ မင္းမ်က္ႏွာငါမၿမင္ခ်င္ဘူးဆိုၿပီး ေၿပာခဲ႔တယ္........ေဒါသထြက္ခဲတဲ႔ အေဖ ေဒါသထြက္ေနတဲ႔အတြက္ အေမလည္း ဘာမွမေၿပာသာေပမယ္႔ အေမ႔ထံုးစံအတိုင္း အၿပတ္ၾကီးေတာ႔ မလုပ္ပါနဲ႔ ထမင္းေလးေတာ႔ စားပါေစ ဆိုၿပီး ေစ်းစစ္လို႔ အေဖလည္း မအီမသာနဲ႔ ေအးေကြ်းဆိုလည္း အိမ္ေရွ႔ ၀ရံတာမွာေကြ်း ငါစားတဲ႔ထမင္း၀ိုင္းမွာ မေကြ်းနဲ႔ဆိုၿပီး ေကြ်းခိုင္းခဲ႔သလို မ်က္ရည္ေတြက်ၿပီး အိမ္ေရွ႔မွာ ထမင္းစားေနတဲ႔ သူ႔ကို သနားၿပီး ဦးေလး စိတ္မေကာင္းမၿဖစ္ပါနဲ႔ဗ်ာ အေဖက အလုပ္ေတြရွဳပ္ေနလို႔ပါ ဦးေလးတို႔ကလည္း ဆိုးတာကိုးဆုိၿပီး လုပ္ေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုလည္း သား လာ အဲေကာင္ကို အဖက္လုပ္ၿပီး စကားေၿပာမေနနဲ႔ ေရာ႔ေဟ႔ေကာင္ မင္းလာတဲ႔လမ္းစရိတ္ ေနာက္လည္း ငါ႔ဆီ မလာနဲ႔ ငါ႔ကိုလည္း အစ္ကိုလို႔ မသတ္မွတ္နဲ႔ဆိုၿပီး ေၿပာခဲ႔တယ္.......အေဖေပးတဲ႔လမ္းစရိတ္ကလည္း ကုန္တင္ရထားပဲစီးလို႔ရမွာမို႔ ေနာက္ဆံုး အေမပဲ လက္သိပ္ထိုး ပိုက္ဆံေပး အ၀တ္အစားေပးၿပီးပဲ သြားေပေတာ႔ ငါ႔ေမာင္ သြားေပအုန္းေတာ႔ ဆိုၿပီး မ်က္ရည္လည္ရႊဲနဲ႔ငိုၿပီး အေမ၀မ္းနည္းခဲ႔ရတယ္.....
အေမ႔စိတ္ကို သိေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ နဲံ႔ အေ၀းမွာသူ႔အိမ္ေထာင္နဲ႔သူေနေနတဲ႔ အေမ႔သမီးက ဘာမွမေၿပာေပမယ္႔ အစ္ကိုကေတာ႔ အေမ႔ကို အေမက ဆရာၾကီးၿဖစ္ခ်င္ေနတာ အေမ ဒီလိုလုပ္ေပးေတာ႔ အားလံုးက အေမ႔ဆို မ ေနၾကတာ ဒါကို အေမသာယာေနတာ အေမ႔အမ်ဳိးေတြဆို အေမက သားတို႔ထက္ေတာင္ ဂရုစိုက္ေသးတယ္ဆိုၿပီး ေ၀ဖန္တဲ႔အခါ အေမက ေဒါသေတြထြက္တတ္သလို ငိုလည္း ငိုခဲ႔ရတယ္.......အေမနဲ႔အစ္ကို အေမ႔အမ်ဳိးေတြနဲ႔ ပါတ္သက္လို႔ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ အၾကီးအက်ယ္စကားေတြမ်ားရမယ္႔ အစပိုင္းကာလ ၿဖစ္ခဲ႔တယ္.......အေမနဲ႔ အၿမဲအနီးကပ္ေနေနခဲ႔ရတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ အေမ႔စိတ္ကို နားလည္သလို သံေယာဇဥ္ၾကီးတဲ႔အေမ႔ကိုလည္း စာနာမိခဲ႔တယ္.........
သားဆိုလည္း သား သမီးဆိုလည္း သမီး ေယာက်ၤားဆိုလည္းေယာက်ၤား အမ်ဳိးဆိုလည္း အမ်ဳိး အစစ အရာရာ ပူပန္ေနတတ္ၿပီး သံေယာဇဥ္ၾကီးတတ္တဲ႔အေမ႔အေၾကာင္း မင္းသိဖို႔ေကာင္းတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ေၿပာတဲ႔အခါ အစ္ကိုကေတာ႔ ခါးခါးသီး ၿငင္းတတ္သလို ေနာက္ပိုင္းမွာ ေမေမၾကီးကအစ စကားမေၿပာေတာ႔လို႔ အေမ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္.......
ကြ်န္ေတာ္႔ရင္ထဲေတာ႔ အင္မတန္ မေကာင္းၿဖစ္ခဲ႔ေပမယ္႔ အေဖနဲ႔အေမကိုေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ ပါးရိုက္ခံခဲ႔ရတယ္ဆိုတာ ၿပန္မေၿပာၿဖစ္သလို ငါေရွာင္မွၿဖစ္မယ္ဆိုၿပီးပဲ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ သတိေပးခဲ႔တယ္.......ဒါေပမယ္႔ ေနာက္တစ္ေန႔ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္မွာပဲ ၀ရံတာမွာထိုင္ေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ဆီကို စံထူး နဲ႔အေပါင္းအသင္းေတြလာၿပီး ေဟ႔ေကာင္ မင္း မေန႔ကကိတ္စကို ေက်နပ္ရဲ႔လား ေအာက္သား က်က္သတုန္းဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ရင္ဘတ္ကို ဆြဲၿပီးေၿပာသလို ပါးထပ္ရိုက္ဖို႔လည္း ၾကိဳးစားခဲ႔တယ္......ကြ်န္ေတာ္ ေက်နပ္ပါတယ္ဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္ဘာေၿပာေနလို႔လည္း ေတာင္းလည္းေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ ဆိုၿပီးေၿပာေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္မွာ ဆိုးလြန္းလို႔ သူ႔ဇာတိေၿမကို ၿပန္အပို႔ခံထားရတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ထက္ သံုးႏွစ္ၾကီးတဲ႔ ေနာင္ကြ်န္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္လာမယ္႔ ဘိုေလးဆိုတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက ေဟ႔ေကာင္စံထူး ဘာမွမလုပ္တဲ႔ေကာင္ကို မင္းက လူမိုက္လာလုပ္ေနတာ ဟိုေကာင္မင္းကိုဘာလုပ္လို႔လည္း သူ႔ဟာသူ ေနေနတာ မင္း ေတာ္ေတာ္ မိုက္ေနလား.......သိပ္ သတၱိရွိေနရင္ မင္းတစ္ေယာက္ခ်င္းထိုးပါလားဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ဘက္ကိုလွည္႔ၿပီး ေဟ႔ေကာင္ မင္းထိုးရဲလားလို႔ ဘိုေလးကေမးခဲ႔တယ္........အဲဒီအခ်ိန္ အပိုင္းေလးမွာ ကြ်န္ေတာ္႔ စိတ္ထဲမွာ အေဖနဲ႔အေမ႔ မ်က္ႏွာကိုလည္းေၿပးၿမင္မိလို႔ ရန္လည္း မၿဖစ္ခ်င္သလို ကြ်န္ေတာ္႔ရင္ထဲက ထုနဲ႔ထည္နဲ႔ ၾကီးေနတဲ႔ ေဒါသေၾကာင္႔လည္း စံထူးနဲ႔ ထိုးခ်င္မိခဲ႔တယ္.....ေနာက္ဆံုး ကြ်န္ေတာ္႔ေဒါသကပဲ အႏိုင္ရသြားခဲ႔ၿပီး ေအး ထိုးမယ္ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္ ေခါင္းညိမ္႔ခဲ႔တယ္.......
ေမွာက္တဲ႔ေကာင္ အရွံဳး ေဘးနားက ၀င္ပါတဲ႔ေကာင္ေတြ ငါ နဲ႔ေတြ႔မယ္ဆိုၿပီး ဘိုေလးက တုတ္တစ္ေခ်ာင္းကိုင္ထားၿပီး စံထူးနဲ႔ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ကို လူေတြ၀ိုင္းထားေပးခဲ႔တယ္........ငယ္ငယ္ထဲက ကြ်န္ေတာ္႔ထက္ အၾကီးေတြနဲ႔ ၿပိဳင္ထိုးလာတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ စံထူးကို ကြ်န္ေတာ္ႏိုင္မယ္ ဆိုတာ သိသလို ကြ်န္ေတာ္ စံထူးကို ေဒါသနဲ႔ပဲ ၾကည္႔ေနၿပီး စေတာ႔မထိုးခဲ႔ဘူး.......စံထူး စထိုးတဲ႔အခ်ိန္ကစလို႔ ကြ်န္ေတာ္ ေဒါသနဲ႔ဆက္တိုက္ထိုးသလို ကြ်န္ေတာ္႔လက္သီးခ်က္ေၾကာင္႔ စံထူး မူးေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္႔ေဒါသ အဆံုးထိ ေပါက္ထြက္သြားခဲ႔ေတာ႔တယ္.......ေက်ာင္း၀ရံတာ တိုင္ေတြကို လက္တစ္ဖက္က ကိုင္ၿပီး တစ္ဖက္က စံထူး ေခါင္းကို ဆြဲလို႔ ကြ်န္ေတာ္ ေဒါသတစ္ၾကီးၿပစ္ရိုက္ေနခဲ႔တာကို အားလံုးေၾကာင္ၿပီး ေငးၾကည္႔ေနခဲ႔တယ္.......ေနာက္ဆံုး ဘိုေလးက ကြ်န္ေတာ္႔ကို အတင္း၀င္ဆြဲေတာ႔မွ ပြဲၿပီးသြားခဲ႔သလို စံထူးလည္း သတိေမ႔သြားခဲ႔ေတာ႔တယ္.......ေက်ာင္းအေပၚထပ္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရန္ၿဖစ္ေနတဲ႔အသံေတြေၾကာင္႔ ဆရာေတြဆရာမေတြလည္း ေရာက္လာခဲ႔သလို စံထူးသူငယ္ခ်င္းေတြက ကြ်န္ေတာ္ရန္စၿပီး စံထူးကို ထိုးတာလို႔ ၀ိုင္းေၿပာခဲ႔ၾကတယ္.......ဘိုေလး က ခပ္ေအးေအးပဲ စံထူးရန္စတာ ဆိုၿပီး ၀င္ေၿပာေနေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ လြယ္အိတ္လြယ္ၿပီး အိမ္ကိုပဲ ၿပန္ခဲ႔ေတာ႔တယ္........
မ်က္ႏွာမေကာင္းၿဖစ္ၿပီး အိမ္ကို ၿပန္လာတဲ႔ကြ်န္ေတာ္႔ကို သားဘာၿဖစ္လာတာလည္းလို႔ ေမးတဲ႔အေမ႔ကို ကြ်န္ေတာ္ ဘာေၿပာလို႔ေၿပာရမွန္းမသိခဲ႔ဘူး.........ဒါေပမယ္႔ မေၿပာလို႔လည္း မရတဲ႔အတြက္ သားရန္ၿဖစ္လာတယ္အေမ ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ေတာ္ေတာ္ထိထိခိုက္ခိုက္နဲ႔ ေၿပာမိခဲ႔တယ္........ရန္ေတြၿဖစ္ၿပီးတိုင္း ေဒါသက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေၿပပဲ ၿဖစ္ေနတတ္တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္က ဒီတစ္ေခါက္ ရန္ၿဖစ္အၿပီးမွာေတာ႔ တိတ္ဆိတ္ေနလို႔ အေမက သားရယ္ ဘယ္လို ၿဖစ္တာလည္း လို႔ေမးသလို အေဖကပါ ငါ႔သား စိတ္ကို တင္းမထားနဲ႔ အေဖ႔ကိုေၿပာစမ္း ဘယ္လိုၿဖစ္လာတာလည္း ဆိုၿပီး ေမးတဲ႔အခ်ိန္မွ ကြ်န္ေတာ္ အေဖ႔ကို သားၿဖစ္ခ်င္လို႔မဟုတ္ပါဘူးအေဖ သားပါးရိုက္ခံရတာေတာင္ သည္းခံပါတယ္ဆိုၿပီး ေၿပာေတာ႔မွ အေဖကလည္း စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ခဲ႔သလို အေမကလည္း စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ၿပီး ေဒါသလည္း အၾကီးအက်ယ္ထြက္ခဲ႔တယ္.......ဒါေပမယ္႔ ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္ မွားသည္ၿဖစ္ေစ မွန္သည္ၿဖစ္ေစ အေဖနဲ႔အေမ ကြ်န္ေတာ္႔ကိတ္စနဲ႔ ေနရာသစ္မွာ ၀န္ခံကတိ လက္မွတ္ထိုးခဲ႔ရသလို ကြ်န္မသားအၿပစ္ၾကည္႔မဟုတ္ဘူး ရန္စၿပီး ကြ်န္မသားကို ပါးရိုက္ခဲ႔တဲ႔ေက်ာင္းသားကိုပါ သူ႔မိဘေတြေခၚၿပီး ခံ၀န္ကတိထိုးခိုင္းပါဆိုတာေၾကာင္႔ စံထူးနဲ႔သူ႔မိဘေတြပါ ခံ၀န္ကတိထိုးခဲ႔ရတယ္.......စံထူးကေတာ႔ အဲဒီေန႔ကစလို႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေမာ္လို႔ေတာင္ မၾကည္႔ရဲေတာ႔ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ လက္ရဲဇက္ရဲႏိုင္တဲ႔ လူဆိုးအၿဖစ္ နာမည္ၾကီးသြားသလို ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေသြးတိုးစမ္းတဲ႔ အၿဖစ္အပ်က္ အမ်ားၾကီးနဲ႔ စၿပီး ရင္ဆိုင္ခဲ႔ရတယ္.....ကြ်န္ေတာ္႔ ကို စာေတာ္ၿပီး ေအးေဆးတဲ႔ေက်ာင္းသားအၿဖစ္ ၿမင္ေစခ်င္ခဲ႔တာေတြလည္း ေပ်ာက္ဆံုးခဲ႔ရၿပီး အရင္ေနခဲ႔တဲ႔ ေနရာေဟာင္းကလူေတြ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ၿမင္တဲ႔အတိုင္း ေနရာသစ္ကလူေတြကလည္း ကြ်န္ေတာ္႔ကို ၿမင္ခဲ႔ၾကေတာ႔တယ္........
အေဖနဲ႔အေမအတြက္လည္း ကြ်န္ေတာ္ဟာ ၿဗဟၼာၾကီးဦးေခါင္း ကိုင္ထားရသလိုပဲလို႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုယ္ကြ်န္ေတာ္ ၿမင္ခဲ႔မိသလို တစ္ကယ္လည္း အေဖနဲ႔အေမဟာ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ အဆင္ေၿပမယ္႔ နည္းလမ္းေပါင္းစံုကို စဥ္းစားခဲ႔ၾကၿပီး ပူပင္ေသာကလည္း ေရာက္ခဲ႔ၾကရတယ္........အရင္လို ပ်ားပန္းခပ္ေအာင္ အလုပ္မရွိေတာ႔တဲ႔ အေမကေတာ႔ ကေလးတုန္းကလို မနက္ခင္း အက်ီဝတ္ေပးတာကအစ ညပိုင္း ကြ်န္ေတာ္ စိတ္လိုလက္ရစာၾကည္႔ရင္ ေဘးနားက စာအုပ္တစ္အုပ္နဲ႔ထိုင္ေပးေနတာမ်ဳိးအဆံုး ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေတာ္ေတာ္ဂရုစိုက္ခဲ႔တယ္.......အဲဒီကာလက အေမ႔ကို ခ်ီးက်ဴးမိတာေတာ႔ ၀င္ေငြေကာင္းတဲ႔ လုပ္ငန္းကို စြန္႔ၿပီး အေဖေနာက္ကိုလိုက္လို႔ ဘာအလုပ္မွမရွိေတာ႔တဲ႔ အိမ္ရွင္မ အေနနဲ႔ေနႏိုင္ခဲ႔တာကိုပါပဲ........တစ္ေနကုန္ တစ္ေနခန္း ရံုး၀င္းထဲက အိမ္မွာပဲ လာတဲ႔ ဧည္႔သည္ကို လက္ခံလိုက္ အေဖ႔ေ၀ယ်ာ၀စၥ ကြ်န္ေတာ္႔ေ၀ယ်ာဝစၥ လုပ္ေပးလိုက္ ပန္းစိုက္လိုက္လုပ္ေနၿပီး ရံုး၀န္းထဲက ကေလးေတြ အိမ္ေရွ႔ ရဲစခန္းက ကေလးေတြ တစ္ရံုးရံုးနဲ႔ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု လုပ္ေကြ်းေနတဲ႔ အေမ႔ကို ၾကည္႔ရတာ အရင္က စီးပြားေရးကို ေဒါင္းခ်ီေမာင္းခ်ီ လုပ္ခဲ႔တယ္ဆိုတာ ထင္စရာမရွိခဲ႔ဘူး.......ရင္းႏွီးတဲ႔ သူေတြ တစ္ခ်ဳိ႔ အဆင္မေၿပလွတဲ႔သူေတြအေမ႔ဆီကို ပိုက္ဆံ လာခ်ီးရင္ အေပါင္သေဘာမ်ဳိးနဲ႔ ေရႊယူထားၿပီး အတိုး ယူခဲ႔ေပမယ္႔ အေမယူတဲ႔အတိုးက ကြ်န္ေတာ္႔မုန္႔ဖိုး သာသာ ၿဖစ္လို႔ ပိုက္ဆံခ်ီးေပးတဲ႔သေဘာသာၿဖစ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း အေပါင္ခံတာက သူမ်ားမ်က္ခံုးေမႊးေပၚ စၾကၤန္ေလွ်ာက္တာကြဆိုၿပီး အေပါင္ခံတဲ႔လူေတြအေၾကာင္းေၿပာလာတာကို ၾကားလာတဲ႔ကြ်န္ေတာ္႕က အေမ မလုပ္နဲ႔ဗ်ာ ရွက္စရာၾကီးဆိုလို႔ အေမလည္း ေနာက္ပိုင္းမွာ မလုပ္ၿဖစ္ခဲ႔ေတာ႔ပဲ အေပါင္ခံတဲ႔အလုပ္ တစ္ခန္းရပ္သြားခဲ႔တယ္......
အေမ႔မွာ ဝင္ေငြမရွိေတာ႔တဲ႔ ကာလၿဖစ္ေပမယ္႔ အေမ႔အမ်ဳိးေတြနဲ႔ပါတ္သက္လို႔ ေတာ္ေတာ္အကုန္အက်မ်ားခဲ႔တယ္....ဘုရားအစ္မ ေက်ာင္းအစ္မ ဆိုၿပီး လူပံုအလည္မွာ ထင္ေပၚခ်င္တဲ႔အၿပင္ နတ္ပြဲကလည္း မၾကာခဏေပးခ်င္တဲ႔ ေမေမၾကီးက အေမနဲ႔ အေမ႔ေအာက္ေမာင္ဆီက ပိုက္ဆံ မၾကာခဏေတာင္းသလို အေမ႔အစ္မ သမီး ႏွစ္ေယာက္ သားတစ္ေယာက္ နဲ႔ အေမ႔ေမာင္ သားတစ္ေယာက္ က တစ္ႏွစ္ထဲ မဂၤလာေဆာင္သလို ေဆြမ်ဳိးခင္တြယ္တတ္မွန္းသိတဲ႔ အေမ႔ေမာင္နဲ႔ အေမ႔အစ္မေတြက သူတို႔ရဲ႔သားသမီးေတြကို ငါတို႔ေတာ႔ လုပ္မေပးႏုိင္ဘူး နင္တို႔အေဒၚဆီ သြားဆိုၿပီး အေမ႔ကို အကူညီေတာင္းခိုင္းတဲ႔အတြက္ အားလံုးအေမ႔ဆီေရာက္လာခဲ႔ၿပီး ေလးေလး မွ မကူညီရင္ မၿဖစ္ဘူး အေဖတို႔အေမတို႔က ဘာမွမလုပ္ေပးႏိုင္ဘူးေၿပာတယ္ ေလးေလး လုပ္ေပးပါအုန္းဆိုၿပီး ေရာက္လာခဲ႔လို႔ အေမပဲ အစအဆံုး လုပ္ေပးခဲ႔ရတယ္........ကိုယ္႔သားသမီးကို ဒါမ်ဳိးလုပ္လို႔ဘယ္ၿဖစ္မလဲ မိဘမပီသတဲ႔ဟာေတြ ဆိုၿပီး အေမက ေၿပာေၿပာဆိုဆို သူကိုယ္တိုင္ အစအဆံုးလုပ္ေပးတတ္သလို အေမ႔ေမာင္ႏွမ သားခ်င္းေတြကလည္း အေမ မေနႏိုင္မွန္းသိထားတဲ႔အတြက္ ေၿပာကာမွေၿပာ ခပ္ေအးေအးသာ အပူပင္ ကင္းကင္းေနခဲ႔ၾကတယ္........ထို႔အတူ အေဖနဲ႔အေမ႔ကို လူလည္ေခါင္ ေအာ္ဆဲခဲ႔ၿပီး အေဖ အဆက္အဆံမလုပ္ေတာ႔တဲ႔ အေဖ႔ညီ အိမ္ကို ဘုန္းၾကီး၀တ္ၾကီးနဲ႔ ေရာက္လာခဲ႔ၿပီး ဦးေတာင္ ကုန္းမခ်တဲ႔အေဖ႔ကို အေမက ေတာ္ ဒါမ်ဳိးေတာ႔ မလုပ္ေကာင္းပါဘူးေတာ္ အၿပတ္ၾကီးမလုပ္ပါနဲ႔ဆိုၿပီး ရိုရိုေသေသ ဦးကုန္းခ် လွဴဖြယ္ေတြ လွဴၿပီးကာမွ ငါဘုန္းၾကီး မ၀တ္ခ်င္ေတာ႔ဘူး ထြက္မယ္ဆိုၿပီး လုပ္လို႔ အေဖက ေဒါသေတြ ထြက္ၿပီး အေမ႔ကို မင္းလက္ခံတာလို႔ဆိုၿပီး အၿပစ္ေတြတင္တဲ႔အတြက္ အေမလည္း စိတ္ညစ္ခဲ႔ရတယ္.......
အေမ႔ကို ပါးရိုက္မယ္ ဆိုတဲ႔ထိ ေစာ္ကားခဲ႔တဲ႔ အေဖ႔ညီမ ကလည္း အေဖနဲ႔အေမဆီကို လိုက္လာၿပီး ရံုးေရွ႔မွာ မ၀င္ရဲပဲ ညွဳိးညွဳိးငယ္ငယ္ ရပ္ေနခဲ႔လို႔ အေမကိုယ္တိုင္ စိတ္မေကာင္းေတြၿဖစ္ မ်က္ရည္ေတြက်ၿပီး ငါ႔ညီမေလးရယ္ ဘယ္လိုေတြၿဖစ္လာတာတုန္းဆိုၿပီး ၿဖစ္ေနလို႔ အေဖကေတာင္ မင္းကြာ ေတာ္ရံုပဲေကာင္းတယ္ မေကာင္းတဲ႔လူေတြကို မဆက္ဆံတာအေကာင္းဆံုးဆိုၿပီး ေၿပာတဲ႔အခါ အေဖ႔ကို ေတာ္ အစ္ကိုမဟုတ္ဘူးလား ဒါေတာ္႔ညီမ ေတာ္ေနႏိုင္ေပမယ္႔ ကြ်န္မ မေနႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး အေဖနဲ႔အေမေတာင္ ကသိကေအာက္ၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္......အေဖကေတာ႔ ခပ္ေအးေအး ေနတတ္သလို ၿပတ္စရာရွိရင္လည္း ယတိၿပတ္ၿပတ္တတ္တဲ႔ လူၿဖစ္တဲ႔အတြက္ ဘုန္းၾကီး၀တ္ၾကီးနဲ႔ ေရာက္လာၿပီး လူ၀တ္နဲ႔ၿပန္သြားတဲ႔ အေဖ႔ညီ ဒုတိယအေခါက္ ေရာက္လာတဲ႔အခ်ိန္မွာ အိမ္ေပၚမွာ ထမင္း၀ိုင္းၿပင္ေပးေနတဲ႔ အေမ႔ကို မင္းၿပင္ေနတဲ႔ထမင္း၀ိုင္း အခုသိမ္း ေဟ႔ေကာင္ မင္းၿပန္ေတာ႔ မင္းမ်က္ႏွာငါမၿမင္ခ်င္ဘူးဆိုၿပီး ေၿပာခဲ႔တယ္........ေဒါသထြက္ခဲတဲ႔ အေဖ ေဒါသထြက္ေနတဲ႔အတြက္ အေမလည္း ဘာမွမေၿပာသာေပမယ္႔ အေမ႔ထံုးစံအတိုင္း အၿပတ္ၾကီးေတာ႔ မလုပ္ပါနဲ႔ ထမင္းေလးေတာ႔ စားပါေစ ဆိုၿပီး ေစ်းစစ္လို႔ အေဖလည္း မအီမသာနဲ႔ ေအးေကြ်းဆိုလည္း အိမ္ေရွ႔ ၀ရံတာမွာေကြ်း ငါစားတဲ႔ထမင္း၀ိုင္းမွာ မေကြ်းနဲ႔ဆိုၿပီး ေကြ်းခိုင္းခဲ႔သလို မ်က္ရည္ေတြက်ၿပီး အိမ္ေရွ႔မွာ ထမင္းစားေနတဲ႔ သူ႔ကို သနားၿပီး ဦးေလး စိတ္မေကာင္းမၿဖစ္ပါနဲ႔ဗ်ာ အေဖက အလုပ္ေတြရွဳပ္ေနလို႔ပါ ဦးေလးတို႔ကလည္း ဆိုးတာကိုးဆုိၿပီး လုပ္ေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုလည္း သား လာ အဲေကာင္ကို အဖက္လုပ္ၿပီး စကားေၿပာမေနနဲ႔ ေရာ႔ေဟ႔ေကာင္ မင္းလာတဲ႔လမ္းစရိတ္ ေနာက္လည္း ငါ႔ဆီ မလာနဲ႔ ငါ႔ကိုလည္း အစ္ကိုလို႔ မသတ္မွတ္နဲ႔ဆိုၿပီး ေၿပာခဲ႔တယ္.......အေဖေပးတဲ႔လမ္းစရိတ္ကလည္း ကုန္တင္ရထားပဲစီးလို႔ရမွာမို႔ ေနာက္ဆံုး အေမပဲ လက္သိပ္ထိုး ပိုက္ဆံေပး အ၀တ္အစားေပးၿပီးပဲ သြားေပေတာ႔ ငါ႔ေမာင္ သြားေပအုန္းေတာ႔ ဆိုၿပီး မ်က္ရည္လည္ရႊဲနဲ႔ငိုၿပီး အေမ၀မ္းနည္းခဲ႔ရတယ္.....
အေမ႔စိတ္ကို သိေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ နဲံ႔ အေ၀းမွာသူ႔အိမ္ေထာင္နဲ႔သူေနေနတဲ႔ အေမ႔သမီးက ဘာမွမေၿပာေပမယ္႔ အစ္ကိုကေတာ႔ အေမ႔ကို အေမက ဆရာၾကီးၿဖစ္ခ်င္ေနတာ အေမ ဒီလိုလုပ္ေပးေတာ႔ အားလံုးက အေမ႔ဆို မ ေနၾကတာ ဒါကို အေမသာယာေနတာ အေမ႔အမ်ဳိးေတြဆို အေမက သားတို႔ထက္ေတာင္ ဂရုစိုက္ေသးတယ္ဆိုၿပီး ေ၀ဖန္တဲ႔အခါ အေမက ေဒါသေတြထြက္တတ္သလို ငိုလည္း ငိုခဲ႔ရတယ္.......အေမနဲ႔အစ္ကို အေမ႔အမ်ဳိးေတြနဲ႔ ပါတ္သက္လို႔ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ အၾကီးအက်ယ္စကားေတြမ်ားရမယ္႔ အစပိုင္းကာလ ၿဖစ္ခဲ႔တယ္.......အေမနဲ႔ အၿမဲအနီးကပ္ေနေနခဲ႔ရတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ အေမ႔စိတ္ကို နားလည္သလို သံေယာဇဥ္ၾကီးတဲ႔အေမ႔ကိုလည္း စာနာမိခဲ႔တယ္.........
သားဆိုလည္း သား သမီးဆိုလည္း သမီး ေယာက်ၤားဆိုလည္းေယာက်ၤား အမ်ဳိးဆိုလည္း အမ်ဳိး အစစ အရာရာ ပူပန္ေနတတ္ၿပီး သံေယာဇဥ္ၾကီးတတ္တဲ႔အေမ႔အေၾကာင္း မင္းသိဖို႔ေကာင္းတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ေၿပာတဲ႔အခါ အစ္ကိုကေတာ႔ ခါးခါးသီး ၿငင္းတတ္သလို ေနာက္ပိုင္းမွာ ေမေမၾကီးကအစ စကားမေၿပာေတာ႔လို႔ အေမ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္.......
Wednesday, January 13, 2010
........................
အလြမ္းေတြနဲ့ ငါဆာေလာင္ေနခဲ့တာပါ ခ်စ္သူ အလြမ္းေတြကို စနစ္တက် ပ်ဳိးေထာင္ခဲ့တာကလည္း ငါကိုယ္တုိုင္ပဲ ၿဖစ္ရဲ့ ေရေလာင္းေပါင္းသင္ခဲ့တဲ့ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မဲ့ အိပ္မက္ေတြနဲ့ေပါ့ မင္းပစ္ခ်ခဲ့တဲ့ ေနရာမွာ အလြမ္းရဲ့ သစ္တစ္ပင္ ရွင္သန္ခဲ့တယ္။ အၿပာေရာင္ သန္းေနတဲ့ကမၻာမွာ ငါေနခြင့္ရခ်င္ရဲ့ ႏွလံုးေသြးနဲ့ ပ်ဳိးေထာင္ခဲ့ရတဲ့ ငါ့အလြမ္းသစ္ပင္မွာ မင္း အသံေလးေတြ ခ်ိတ္ဆြဲေပးလွည့္ပါ မုတ္သုန္မလာခင္ ငါ သိမ္းဆည္းထားပါရေစ။ အလင္းေတြ တဖ်တ္ဖ်တ္လက္ေနတဲ့ညက ေမွ်ာ္လင့္ ၿခင္းကြင္းၿပင္ဆီ ငါ တေရြ႕ေရြ႕လွမ္းခဲ့တယ္ အနာဂတ္မဲ့ ၾကယ္ေတြ ေၾကြက်ေနပံုမ်ား ဟင္းလင္းပြင့္ေနတဲ့ ကမၻာတစ္ခုလိုပါဘဲ။ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္မ်ားဆီက ခ်စ္ၿခင္းရဲ့ကမၻာမွာ တိမ္ေတြနဲ့ အတူ ငါတို႔လဲေလ်ာင္းခဲ့ၾကတာ မေန့တစ္ေန့ကလို ငါ့ကမၻာမွာ ဖူးပြင့္ေနၾကတယ္ နာရီေတြ ေဟာင္းႏြမ္းမသြားဖို႔့ေတာ့ ငါမတတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူးေလ။ ။ |
Sunday, January 10, 2010
မေန႔က ကေလး ၄ ေယာက္ကို အေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္အလ်ဥ္တြင္ ကြ်န္ေတာ္ၾကံဆံုခဲ႔ဖူူးေသာ ကေလးမ်ားအေၾကာင္း တစ္ခ်ိန္လံုးလိုသာ ေရာက္ေနခဲ႔ေတာ႔သည္။
ပထမဆံုး ၾကံဳဆံုခဲ႔ဖူးေသာ ကေလးမွာ စြာပု ဆိုေသာ ကေလးပင္ၿဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္႔ထက္ ငယ္၍သာ ကေလးဟု ေခၚရေသာ္လည္း ထိုစဥ္က ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္သည္လည္း ကေလးပင္ ၿဖစ္သည္။ တိတိက်က် ဆိုရေသာ္ ၅ တန္း ၆ တန္း အရြယ္ၿဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က ကြ်န္ေတာ္႔ဖခင္သည္ အစိုးရ၀န္ထမ္း တစ္ဦးၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ တာဝန္က်ရာ ေနရာရွိ ဝန္ထမ္း အိမ္ရာတြင္ ေနခ်ိန္ၿဖစ္သည္။ စြာပု ဖခင္မွာ ကြ်န္ေတာ္႔ဖခင္ၿဖင္႔ ေက်ာင္းထဲက သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္သည္႔အၿပင္ လုပ္ငန္းခြင္ဝင္ခ်ိန္၌လည္း အတူတူပင္ၿဖစ္၍ အရာရွိမ်ားၿဖစ္ၾကေသာအခါတြင္လည္း ေနထိုင္ရသည္႔ အိမ္မ်ား ေဘးခ်င္းကပ္ရက္ က်၍ အင္မတန္ခင္မင္ရင္းႏွီးၾကသည္။ စြာပု တြင္ အစ္မတစ္ေယာက္ရွိေသာ္လည္း ေမြးစကပင္ ပိုလီယို အရိုးေပ်ာ႔ ေရာဂါ ပါလာ၍ အိပ္ရာေပၚတြင္ သာ ထားရၿပီး လူစဥ္မမွီေသာ အၿမဲတေစ ေမြးစကေလးလို ထမင္းခြန္႔ေနရေသာ ဘ၀ၿဖင္႔ ေနေနရသူၿဖစ္သည္။
စြာပုမွာ အေမကဲ႔သို႔ အသားၿဖဴၿပီး အေဖကဲ႔သို႔ အရပ္ပုပ်တ္ပ်တ္ေလးၿဖင္႔ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ကေလးအရြယ္ေလးၿဖစ္ေသာ္လည္း ေဒါသၾကီးၿပီး စကားကလည္း တတ္လွေသာေၾကာင္႔ စြာပု ဟု အမည္တြင္ေနၿခင္းၿဖစ္သည္။ စြာပု အေမမွာလည္း ရံုး၀န္ထမ္းတစ္ဦးပင္ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ရံဖန္ရံခါ စြာပု ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္႔ မိခင္ လုပ္ေပးရသည္႔ အခါမ်ားလည္း ရွိခဲ႔သည္။ ထို႔အၿပင္ ကြ်န္ေတာ္႔မိခင္မွာ စြာပုကိုလည္း ခ်စ္သကဲ႔သို႔ စြာပုမွာလည္း ကေလးခ်စ္တတ္ေသာ ကြ်န္ေတာ္႔မိခင္ကို အန္တီၿမ ဟု သူ႔ေခၚသံတစ္မ်ဳိးၿဖင္႔ တစ္စာစာ ေခၚေနတတ္ေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ေလသည္။ စြာပု ေက်ာင္းတက္ခါစကဆိုလွ်င္ ညေနတိုင္း ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္၌ ကြ်န္ေတာ္႔မိခင္ ဖတ္ခိုင္းေသာ မဖတ္တတ္ ဖတ္တတ္ ဖတ္ေနေသာ စြာပု စာဖတ္သံမ်ားကို ရီေမာၾကရင္း ပြဲက်ေနေလ႔ရွိတတ္သည္။
စြာပုမွာ စကားလည္း တတ္လွသည္။ တစ္ရက္ သူေက်ာင္းက ၿပန္လာၿပီး ညဦးပိုင္းအခ်ိန္၌ သူ႔ဖခင္မွ ဦးထုပ္ေကာ ဟု ေမးေသာအခါ စြာပုမွာ ခ်က္ၿခင္းပင္ သားလည္း အဲဒါ ေၿပာမလို႔ ေဖေဖရ......ေက်ာင္းဆင္းကာနီး သား ေက်ာင္းစာအုပ္ေတြကို ေက်ာပိုးအိတ္ထဲကို ထည္႔ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ေနာက္ကေနၿပီး တစ္စံုတစ္ေယာက္က သား ဦးထုပ္ကို ၾကိဳးကြင္းနဲ႔ ၿပစ္ဖမ္းလိုက္တယ္လို႔ သားထင္တယ္ ေဖေဖ......သားလည္း ခ်က္ၿခင္းလွည္႔ၾကည္႔တာပဲ....ဒါေပမယ္႔ ဘယ္သူ လည္း ဆိုတာ မသိလိုက္ဘူး ဆိုၿပီး သူ႔အေဖကို ေၿပာေလသည္။ သူ႔အေဖမွာ ရီရမလို
ပထမဆံုး ၾကံဳဆံုခဲ႔ဖူးေသာ ကေလးမွာ စြာပု ဆိုေသာ ကေလးပင္ၿဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္႔ထက္ ငယ္၍သာ ကေလးဟု ေခၚရေသာ္လည္း ထိုစဥ္က ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္သည္လည္း ကေလးပင္ ၿဖစ္သည္။ တိတိက်က် ဆိုရေသာ္ ၅ တန္း ၆ တန္း အရြယ္ၿဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က ကြ်န္ေတာ္႔ဖခင္သည္ အစိုးရ၀န္ထမ္း တစ္ဦးၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ တာဝန္က်ရာ ေနရာရွိ ဝန္ထမ္း အိမ္ရာတြင္ ေနခ်ိန္ၿဖစ္သည္။ စြာပု ဖခင္မွာ ကြ်န္ေတာ္႔ဖခင္ၿဖင္႔ ေက်ာင္းထဲက သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္သည္႔အၿပင္ လုပ္ငန္းခြင္ဝင္ခ်ိန္၌လည္း အတူတူပင္ၿဖစ္၍ အရာရွိမ်ားၿဖစ္ၾကေသာအခါတြင္လည္း ေနထိုင္ရသည္႔ အိမ္မ်ား ေဘးခ်င္းကပ္ရက္ က်၍ အင္မတန္ခင္မင္ရင္းႏွီးၾကသည္။ စြာပု တြင္ အစ္မတစ္ေယာက္ရွိေသာ္လည္း ေမြးစကပင္ ပိုလီယို အရိုးေပ်ာ႔ ေရာဂါ ပါလာ၍ အိပ္ရာေပၚတြင္ သာ ထားရၿပီး လူစဥ္မမွီေသာ အၿမဲတေစ ေမြးစကေလးလို ထမင္းခြန္႔ေနရေသာ ဘ၀ၿဖင္႔ ေနေနရသူၿဖစ္သည္။
စြာပုမွာ အေမကဲ႔သို႔ အသားၿဖဴၿပီး အေဖကဲ႔သို႔ အရပ္ပုပ်တ္ပ်တ္ေလးၿဖင္႔ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ကေလးအရြယ္ေလးၿဖစ္ေသာ္လည္း ေဒါသၾကီးၿပီး စကားကလည္း တတ္လွေသာေၾကာင္႔ စြာပု ဟု အမည္တြင္ေနၿခင္းၿဖစ္သည္။ စြာပု အေမမွာလည္း ရံုး၀န္ထမ္းတစ္ဦးပင္ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ရံဖန္ရံခါ စြာပု ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္႔ မိခင္ လုပ္ေပးရသည္႔ အခါမ်ားလည္း ရွိခဲ႔သည္။ ထို႔အၿပင္ ကြ်န္ေတာ္႔မိခင္မွာ စြာပုကိုလည္း ခ်စ္သကဲ႔သို႔ စြာပုမွာလည္း ကေလးခ်စ္တတ္ေသာ ကြ်န္ေတာ္႔မိခင္ကို အန္တီၿမ ဟု သူ႔ေခၚသံတစ္မ်ဳိးၿဖင္႔ တစ္စာစာ ေခၚေနတတ္ေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ေလသည္။ စြာပု ေက်ာင္းတက္ခါစကဆိုလွ်င္ ညေနတိုင္း ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္၌ ကြ်န္ေတာ္႔မိခင္ ဖတ္ခိုင္းေသာ မဖတ္တတ္ ဖတ္တတ္ ဖတ္ေနေသာ စြာပု စာဖတ္သံမ်ားကို ရီေမာၾကရင္း ပြဲက်ေနေလ႔ရွိတတ္သည္။
စြာပုမွာ စကားလည္း တတ္လွသည္။ တစ္ရက္ သူေက်ာင္းက ၿပန္လာၿပီး ညဦးပိုင္းအခ်ိန္၌ သူ႔ဖခင္မွ ဦးထုပ္ေကာ ဟု ေမးေသာအခါ စြာပုမွာ ခ်က္ၿခင္းပင္ သားလည္း အဲဒါ ေၿပာမလို႔ ေဖေဖရ......ေက်ာင္းဆင္းကာနီး သား ေက်ာင္းစာအုပ္ေတြကို ေက်ာပိုးအိတ္ထဲကို ထည္႔ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ေနာက္ကေနၿပီး တစ္စံုတစ္ေယာက္က သား ဦးထုပ္ကို ၾကိဳးကြင္းနဲ႔ ၿပစ္ဖမ္းလိုက္တယ္လို႔ သားထင္တယ္ ေဖေဖ......သားလည္း ခ်က္ၿခင္းလွည္႔ၾကည္႔တာပဲ....ဒါေပမယ္႔ ဘယ္သူ လည္း ဆိုတာ မသိလိုက္ဘူး ဆိုၿပီး သူ႔အေဖကို ေၿပာေလသည္။ သူ႔အေဖမွာ ရီရမလို
Subscribe to:
Posts (Atom)