Sunday, May 24, 2009

အေဖနဲ႔အေမ ။၁၅။

အေဖ ယံုခ်င္ခ်င္ ၿဖစ္ရတာက အေဖ႔ကို မသိတဲ႔ ပု႑ား ၾကီးက အိမ္မွာ က်န္ခဲ႔တဲ႔ အေမ႔မွာ ကိုယ္၀န္ ရွိေနေၾကာင္း အေဖ မၾကာခင္ အလုပ္အကိုင္ ေနရာ ေၿပာင္းရေတာ႔မွာၿဖစ္ေၾကာင္း ကိုယ္၀န္က ေမြးလာတဲ႔ ကေလးက ေယာက်ၤားေလး နဲ႔ ဘယ္ေန႔ဘယ္ရက္မွာ ေမြးလာမွာ ၿဖစ္တဲ႔အေၾကာင္း ဒီကေလး ခန္ဒါကိုယ္မွာ ထင္ရွားတဲ႔ အမွတ္ၾကီးပါလာမွာ ၿဖစ္တဲ႔အေၾကာင္းကိုေၿပာခဲ႔တယ္.....အေမ ကိုယ္၀န္ ရွိေနေၾကာင္း ေၿပာတာကို အေဖ အံ႔ၾသေပမယ္႔ ဒီေလာက္ အတိအက်ၾကီးေတာ႔ အဓိပၸါယ္ မရွိဘူးဆိုၿပီး အေဖ လည္း အလံုးစံုေတာ႔ မယံုခဲ႔ဘူး.....ရန္ကုန္မွာ အေၿပာင္းအေရႊ႔အတြက္ လုပ္ၿပီး အေဖ အေမ ရွိရာ ေတာင္ေပၚေဒသကို အၿမန္ၿပန္လာခဲ႔တယ္......ေတာင္ေပၚ ေဒသမွာပဲ အေဖနဲ႔အေမ အေၿပာင္းအေရႊ႔အတြက္ ေစာင္႔ရင္း သံုး ေလးလ အခ်ိန္ကို ကုန္ေစခဲ႔တယ္........ဒီၾကားထဲမွာပဲ အေဖနဲ႔အေမ သည္းထိတ္ရင္ဖို ၿဖစ္စရာတစ္ခုက ၾကံဳလာခဲ႔ေပမယ္႔ ေၿပာပေလာက္ေအာင္ အႏၱာရယ္ေတာ႔ မၾကံဳခဲ႔ၾကဘူး.....အေဖ တာ၀န္က်ရာ ၿမိဳ႔ရဲ႔ လက္ေအာက္ခံ ရြာေလးကို အေမ အစ္ကိုနဲ႔ အစ္မကို ေခၚၿပီးသြားခဲ႔တဲ႔ အေခါက္မွာပဲ သူပုန္ေတြနဲ႔ အစိုးရတပ္ေတြ တိုက္ပြဲၾကားမွာ အေဖနဲ႔ အေမ အစ္ကိုနဲ႔အစ္မ ပိတ္မိေနခဲ႔တယ္.....အိမ္ေလး တစ္အိမ္ မွာ ၿပားၿပား၀ပ္ေအာင္ ၀ပ္ေနတဲ႔ အေဖတို႔အေပၚ က်ည္ဆံေတြ တစ္ဖြဲဖြဲေဖာက္ထြက္ခဲ႔ေပမယ္႔ အေဖနဲ႔အေမ အစ္ကိုနဲ႔အစ္မ ေဘးမသီရန္မခခဲ႔ၾကဘူး....ေနာက္ဆံုး အစိုးရတပ္ အကူအညီနဲ႔ပဲ အေဖတို႔ ၿမိဳ႔ေပၚ ၿပန္ေရာက္ခဲ႔ရတယ္.......

ေလးလနီးပါး ၾကာၿပီးတဲ႔ေနာက္မွာ အေဖ႔ ဆီကို ေၿပာင္းေရႊ႔ခြင္႔ၿပဳလိုက္သည္ ဆိုတဲ႔ စာေလး ေရာက္လာခဲ႔ေတာ႔တယ္.......အေဖ႔ကို ၀ိုင္းၿပီး ႏွဳတ္ဆက္ပြဲလုပ္တဲ႔ေန႔က အေဖ႔ဘ၀မွာ ပထမဆံုးနဲ႔ေနာက္ဆံုး အၾကိမ္ ဖဲ၀ိုင္း ထိုင္ၿဖစ္ခဲ႔တယ္.....ကြ်န္ေတာ္ ဖဲမရိုက္တတ္ဘူးဆိုတဲ႔ အေဖ႔ကို အမွတ္တရ လာရိုက္ဆိုၿပီး ဘူၾကီး ရိုက္နည္းသင္ၿပီး ရိုက္ခဲ႔ၾကတယ္......အဲဒီေန႔က အေဖ ပိုက္ဆံ ၂၅၀ ေက်ာ္ ႏိုင္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ေဘးက အေမက ေတာ္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ႔ လို႔ေၿပာေနေတာ႔ အားလံုးကလည္း အေဖ႔ကို ၀ိုင္းသိမ္းၾကမယ္ ဆိုၿပီး သိမ္းခဲ႔ၾကၿပီး အေဖနဲ႔အေမ႔ကို သေဘာတက် ရီခဲ႔ၾကတယ္......တစ္ကယ္ဆို အေဖက ဖဲဆိုတာကို ပထမဆံုးကိုင္ဖူးတာၿဖစ္သလို အေမ႔ဘ၀မွာလည္း ဖဲ၀ိုင္းေဘးမွာ ပထမဆံုးနဲ႔ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ထိုင္ဖူးခဲ႔တာပါဘဲ......အားတု႔ံအားနာ ၿဖစ္ေနတဲ႔ အေဖ႔ကိုလည္း ခင္ဗ်ား ေၿပာင္းစရိတ္ရတာေပါ႔ ယူသြားဆိုၿပီး အားမနာေအာင္ ေၿပာခဲ႔ၾကတယ္......ပိုက္ဆံ ၂၅၀ ကလည္း အေဖနဲ႔ အေမ ေၿပာင္းဖို႔ေရႊ႔ဖို႔ အေထာက္အကူၿပဳတဲ႔အၿပင္ အေမ႔ လက္ထဲက ေက်ာက္စိမ္းထုပ္ေလးကလည္း အေဖနဲ႔အေမ အိမ္မက္ေတြကို မက္ခြင္႔ေပးခဲ႔တယ္.......

ခန္းတီးကေန အေဖနဲ႔အေမ အေဖ အရင္တာ၀န္က်ရာ ေနရာကိုပဲ ၿပန္ေၿပာင္းခဲ႔ရၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အငယ္ဆံုးသား ကြ်န္ေတာ္႔ကို အေမ ေအာင္ေအာင္ၿမင္ၿမင္ေမြးခဲ႔တယ္......ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေမြးတဲ႔ ေန႔က အေဖ အံ႔ၾသတစ္ၾကီး ၿဖစ္ၿပီး ပု႑ားၾကီး ရဲ႔ ေဗဒင္ ေဟာစာတမ္းကို အသည္းအသန္ၿပန္ရွာခဲ႔ရတယ္......ေမြးလာတဲ႔ကေလးက ဘယ္ေန႔ေမြးမယ္ ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းကလည္း တူေနခဲ႔သလို ခန္ဒါကိုယ္မွာ ၾကီးမားတဲ႔ အမွတ္အသားပါ လိမ္႔မယ္ ဆိုတာလည္း မွန္ေနခဲ႔တယ္.....အေမ႔ကိုလည္း အေဖ ေၿပာၿပခဲ႔ေပမယ္႔ စိတ္တို စိတ္ဆတ္ စိတ္ၾကီးၿပီး လက္ေတြ႔က်တဲ႔ အေမက ဒါေတြကို မယံုၾကည္ခဲ႔သလို အာရံုလည္း မရွိခဲ႔တဲ႔ အတြက္ အေဖလည္း ေမ႔ေမ႔ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ထားခဲ႔ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေမြးၿပီးခ်ိန္မွာေတာ႔ အေဖ စိတ္၀င္တစ္စားၿပန္ၾကည္႔ခဲ႔သလို အိမ္မက္တစ္ခုကိုလည္း ေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔တယ္.......

ေမြးလာတဲ႔ကေလးက မိဘကို အက်ဳိးၿပဳမွာၿဖစ္သလို စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ထားဖို႔ ဒီကေလး စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ေလ မိဘ စီးပြားတက္ေလ ၿဖစ္မယ္႔အေၾကာင္းနဲ႔ ေမြးၿပီး မၾကာခင္ ႏိုင္ငံရပ္ၿခားသြားရမယ္ ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းကို အေဖ စိတ္၀င္စားခဲ႔သလို ေမွ်ာ္လည္း ေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔တယ္.......ကြ်န္ေတာ္႔ ကိုေမြးတဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ႔ ေက်ာက္ကေလး တစ္လံုး ေရာင္းခ်ၿပီး ေနာက္ဆံုး သားေလးကိုေတာ႔ အႏွီးနဲ႔ က်က်နနေမြးမယ္ ဆိုတဲ႔ အေမ႔ဆန္ဒ ကို အေဖ ၿဖည္႔စည္းေပးခဲ႔သလို အေဖနဲ႔အေမ သားသမီး ၃ ေယာက္မွာ ကြ်န္ေတာ္က အႏွီးၿဖဴၿဖဴ နဲ႔ေထြးေပြ႔ခံရတဲ႔ သားေလး လို႔ အေမက အၿမဲ ေၿပာမဆံုးၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္......ေဗဒင္ စကားပဲ မွန္ခဲ႔ေလသလား အေဖနဲ႔အေမ႔ ကံပဲ စတက္ဖို႔ ဖန္လာေလသလား မခြဲႏိုင္ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေမြးၿပီး သံုးလ အၾကာမွာ အေဖ ႏိုင္ငံၿခား ပညာေတာ္သင္ ထြက္ခဲ႔ရတယ္.......

အေဖကေတာ႔ ငါ႔သားေလးေၾကာင္႔လို႔ တစ္ဖြဖြ ေၿပာၿပီး ႏိုင္ငံၿခားကို ထြက္ခဲ႔တယ္လို႔ အေမက ၿပန္ေၿပာၿပတဲ႔အခ်ိန္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္ ၿပံဳးၿဖီးၿဖီး နဲ႔ သေဘာက်ေနေလ႔ရွိခဲ႔တယ္......သားအၾကီးဆံုးကိုလည္း အၾကီးမိုလို႔ အလတ္ကိုလည္း အလတ္မိုလို႔ သားသမီးသံေယာဇဥ္သိပ္ၾကီးတဲ႔ အေမ႔ရဲ႔ အသည္းေက်ာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္ ၿဖစ္ခဲ႔တယ္.......အေဖ ႏိုင္ငံၿခားကို ပညာေတာ္သင္ထြက္ခဲ႔ေပမယ္႔ အေမက ေမေမၾကီးတို႔အိမ္ကို မၿပန္ပဲ အေဖ႔အတြက္ ရတဲ႔ အိမ္မွာပဲ သားသမီး သံုးေယာက္နဲ႔ အတူ တစ္ေယာက္ထဲပဲေနခဲ႔တယ္........ဒါေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေမြးၿပီး တဲ႔ အခ်ိန္ အေဖလည္း ႏိုင္ငံၿခားကို ထြက္သြားတဲ႔ အခ်ိန္မွာ သားသမီး သံုးေယာက္ နဲ႔ တစ္ေယာက္ထဲ ေနေန တဲ႔ အေမ႔ဆီ စိတ္မာလွခ်ည္လား ငါ႔သမီးရယ္လို႔ ဆိုၿပီး ေမေမၾကီး ေရာက္လာခဲ႔တယ္.......၀၀ လံုးလံုး နဲ႔ သူ႔ အမ်ဳိး၀င္စားတယ္လို႔ ယံုၾကည္တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေမေမၾကီးက လက္ေပၚက မခ်ခဲ႔ဘူး.......

ေမေမၾကီး ဘယ္ေလာက္ အိမ္ကို ၿပန္ေခၚေခၚ အေမကေတာ႔ ကြ်န္မ ဒီအိမ္မွာပဲ ေနမယ္ အေမ လို႔ ေၿပာခဲ႔တဲ႔အတြက္ ေမေမၾကီး စိတ္မေကာင္းခ်င္းၾကီးစြာနဲ႔ ၿပန္ခဲ႔ရၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ႔ အေမ႔ဆီကို ႏွစ္ပါတ္တစ္ခါ စားစရာေသာက္စရာ အစံုအလင္ နဲ႔ ေရာက္ေရာက္လာခဲ႔တယ္.......စားစရာ ေသာက္စရာ အစံုပါလာတဲ႔ ေမေမၾကီးလာရင္ အစ္ကိုနဲ႔အစ္မက သိပ္ေပ်ာ္ခဲ႔တယ္လို႔ အေမက ၿပန္ေၿပာခဲ႔တယ္.....အေဖ ႏိုင္ငံၿခားမွာ ပညာသင္ေနတဲ႔အခ်ိန္ အေမလည္း ေတာင္ေပၚက ပါလာတဲ႔ ေက်ာက္ကေလး နည္းနည္းကို ထုခြဲေရာင္းခ်ၿပီး စားေသာက္ေနထိုင္ရေပမယ္႔ ေမေမၾကီးေရာက္လာၿပီး အစစအရာရာ ၿပန္ေထာက္ပ႔ံလို႔ ငါးလံုးထက္ ပိုမေရာင္းခဲ႔ရဘူး..........ကြ်န္ေတာ္႔ကိုေမြးၿပီး သံုးႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာၿပီးတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံၿခားကေန အေဖ ၿပန္ေရာက္လာခဲ႔တယ္.......


ႏိုင္ငံၿခားက ၿပန္လာမယ္႔ အေဖက ရန္ကုန္ကို မေရာက္ဘူးတဲ႔ အေမ ဘဘ နဲ႔ အေဖ႔ ေက်းဇူးရွင္ ဦးေလး တို႔ကို လာၾကိဳေစခဲ႔တယ္....အၾကီးႏွစ္ေယာက္ကို ေမေမၾကီးဆီမွာ ထားခဲ႔ၿပီး စကားေၿပာတတ္ကာစ အငယ္ဆံုး ကြ်န္ေတာ္႔ကိုေတာ႔ အေမ ရန္ကုန္ကို ေခၚလာခဲ႔တယ္.....အေဖ ႏိုင္ငံၿခားမွာ ရွိေနတုန္းက ဓာတ္ပံုေတြ ၿပၿပီး အေဖ မွန္းသိေစခဲ႔ေပမယ္႔ အေဖ႔ကို ၿပန္ေတြ႔တဲ႔ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ အေဖ႔ကို မမွတ္မိခဲ႔သလို ဦးဦး လို႔ပဲ ေခၚခဲ႔တယ္......အေဖ ၿပန္ေရာက္တဲ႔ ေန႔က ကြ်န္ေတာ္ ေၿပာခဲ႔တာကို အေဖနဲ႔အေမ အခုထိ သတိရတိုင္းၿပန္ေၿပာေနခဲ႔တယ္.....အေမ႔ကို အေမ ဒီဦးဦးက သားတို႔နဲ႔ အတူတူ အိပ္မွာလား သားက အေမနဲ႔ပဲ အိပ္ခ်င္တာ ဒီဦးဦး နဲ႔ အတူ မအိပ္ခ်င္ဘူးဆိုလို႔ အေဖက တစ္ဟားဟား ရီလို႔ သေဘာက်ခဲ႔တယ္ဆိုတာ အၿမဲၿပန္ေၿပာေလ႔ရွိတယ္........အေဖ ၿပန္ေရာက္လာၿပီးတဲ႔အခ်ိန္မွာလည္း အေမက ေမေမၾကီးရဲ႔ ဦးေလး၀မ္းကြဲ အေမ႔ ဘၾကီး၀မ္းကြဲ ၀င္စားတယ္ထင္တယ္လို႔ ေၿပာခဲ႔သလို အေဖကလည္း အေမ ေၿပာတာကို အထိုက္အေလ်ာက္ယံုခဲ႔တယ္.......ထို႔အတူ အေမနဲ႔အေဖ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ ၀ိ၀ါဒ ကြဲစရာလည္း အနည္းငယ္ၿဖစ္ခဲ႔တယ္.....

လက္နက္ေတြနဲ႔ ေ၀းရာမွာထားပါ ဆိုတဲ႔ ပု႑ား ၾကီးေဟာခဲ႔တဲ႔ ေဟာစာတမ္းကို ဘယ္သူမွ သင္မေပးရပဲ သိုင္းေတြ ကၿပေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုၾကည္႔ၿပီး အေဖ အၾကြင္းမဲ႔ယံုစ ၿပဳလာသလို စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ငယ္ေသးတဲ႔ကြ်န္ေတာ္႔ကို မနက္ဆို ဘုရားမရွိခိုး မေနရ ညဆို ဘုရား မရွိခိုးမေနရ အေဖနဲ႔အတူ လုပ္ခိုင္းခဲ႔ေပမယ္႔ အသက္ၾကီးလာရင္ ဘုရားတရားဘက္လိုက္သြားလိမ္႔မယ္ တစ္ေယာက္ထဲ လူေတြနဲ႔ေ၀းရာထြက္သြားလိမ္႔မယ္ဆိုၿပီးပါတဲ႔ အေဟာကိုလည္း အေမကယံၾကည္ခဲ႔တဲ႔အတြက္ ကြ်န္ေတာ္႔ကို စိတ္ရင္းအတိုင္း ေနေစခ်င္ခဲ႔လို႔ တစ္ခါတစ္ေလ ဘုရားရွိခိုးရမွာလိုလို တစ္ခါ တစ္ေလ စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ ေဒါသ ထြက္ရမွာလိုလို ကြ်န္ေတာ္႔မွာလည္း ၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္.........အေဖ ၿပန္လာၿပီးတဲ႔ေနာက္မွာ တစ္ခ်ိန္က စက္ဘီးေလး တစ္စီးေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ဖ်စ္ဖ်စ္ၿမည္ေအာင္ ၀ယ္စီးခဲ႔ရတဲ႔အေဖလည္း ႏိုင္ငံၿခားက ပါလာတဲ႔ ေရႊအိုေရာင္ ဆိုင္ကယ္ေလး နဲ႔ ရံုးတက္ ရံုးဆင္းလုပ္လာႏိုင္ခဲ႔သလို အေမကလည္း အေဖ ဒီလို ဆိုင္ကယ္ေလးနဲ႔ ရံုးသြားေနတာကို သိပ္ကို ၾကည္ႏူးခဲ႔တယ္........

အေဖကေတာ႔ ဒီဆိုင္ကယ္ေလးၿပန္ေရာင္းခဲ႔ခ်င္ေပမယ္႔ လက္ထဲမွာ ေက်ာက္ရွိတဲ႔ အေမက မေရာင္းဖို႔ တိုက္တြန္းခဲ႔သလို အေဖ႔ကို အရာရွိပီပီသသ ေက်ာ႔ေနေအာင္ ေနေစခ်င္ခဲ႔တယ္......အဲဒီအခ်ိန္က စလို႔ ဆင္းရဲသား အေဖ ေတာသား အေဖ ဖိနပ္ေတာင္ ကားတာယာ စီးခဲ႔ရတဲ႔ ေက်ာင္းတက္ေက်ာင္းဆင္းလမ္းေလ်ွာက္ခဲ႔ရတဲ႔အေဖ အေမ႔ေက်းဇူး အေဖ႔ပညာနဲ႔ ဘ၀ကို ေအးေအးေဆးေဆး ၿဖတ္သန္းခဲ႔ရေတာ႔တယ္......သူ႔ဘ၀ကို ေယာက်ၤားနဲ႔ သားသမီးေတြအတြက္ အလံုးစံု ၿမဳပ္ႏွံလိုက္ေတာ႔မယ္လို႔ အေမကလည္း အၿပီးအပိုင္ကို ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ႔တယ္.....အေဖၿပန္လာၿပီးတဲ႔ေနာက္မွာ လက္ထဲ ေက်ာက္နဲ႔ ပိုက္ဆံ အနည္းငယ္ ရွိေပမယ္႔ အေမနဲ႔အေဖ ဘာစီးပြားေရး လုပ္လိုက္ရမွန္းလည္း မစဥ္းစားႏိုင္ခဲ႔ဘူး.......ဒါေပမယ္႔ ဒီတိုင္း ထိုင္မေနခ်င္တဲ႔အေမက ေလာေလာဆယ္မွာ လုပ္တတ္တဲ႔ အီၾကာေကြး စမူဆာ ေပါက္စီ လုပ္ၿပီး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြကို လိုက္သြင္းမယ္ဆိုေတာ႔ အေဖက ဒါဆိုရင္ သူရံုးမသြားခင္ တစ္ဆိုင္၀င္တစ္ဆိုင္ထြက္ လိုက္ပို႔မယ္ လို႔ ဆိုခဲ႔တယ္.....အရာရွိ အေဖကို အေမက မလုပ္ေစခ်င္ေပမယ္႔ အေဖက ဘာမွရွက္စရာမရွိဘူး ငါတို႔ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္လုပ္စားတာ ငါလည္း ဘာမွမဟုတ္ဘူး ငါပို႔မယ္ ပဲ ေၿပာခဲ႔လို႔ အဲဒါဟာ အတည္ၿဖစ္ခဲ႔တယ္.......မနက္ဆို ၃ နာရီေလာက္ အိပ္ရာထ အီၾကာေကြး စမူဆာ ေပါက္စီေတြလုပ္လို႔ အေဖက မနက္ေစာေစာ ဆိုင္ကယ္မွာ အထုတ္ေတြခ်ိတ္လို႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြကို လိုက္ပို႔တဲ႔ အလုပ္ကို အေဖနဲ႔ အေမ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာလုပ္ခဲ႔သလို အဆင္ေလးလည္း အထိုက္အေလ်ာက္ေၿပခဲ႔တယ္......

ဒါ႔အၿပင္ အေဖနဲ႔ အလုပ္အတူတြဲလုပ္ရတဲ႔ ႏိုင္ငံၿခားသားေတြက အေမ႔ အီၾကာေကြး ကို ၿမည္းစမ္းၾကည္႔ၿပီး ၾကိဳက္လြန္းလို႔ အိမ္မွာ လာသင္ၾကတဲ႔ လူေတြ မနည္းသလို အေဖ႔ကို မစ္စတာ အီၾကာေကြး အေမ႔ကို မစ္စ္အီၾကာေကြးလို႔ ေခၚတဲ႔ အထိေအာင္ပဲၿဖစ္ခဲ႔တယ္......ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ႔ မီးအပူ သားသမီး သံုးေယာက္ နဲ႔ အေဖ႔ ေ၀ယ်ာ၀စၥအကုန္ လုပ္ေနရတဲ႔အေမ႔ကို အေဖက ဆက္မလုပ္ခိုင္းေတာ႔ေပမယ္႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြက အေမ႔ဆီက နည္းယူ ခ်င္တဲ႔အတြက္ အိမ္မွာ သင္ေပးရတဲ႔လူက မနည္းခဲ႔သလို အေမက ပိုက္ဆံမယူခဲ႔တဲ႔အတြက္ အေဖနဲ႔အေမ ေနခဲ႔ရတဲ႔ ေနရာမွာ အေဖတို႔ လက္ဖက္ရည္ေသာက္သြားရင္ ဘယ္ဆိုင္ကမွ ပိုက္ဆံ မယူ ၾကိဳက္သေလာက္ စားလို႔ရတဲ႔အၿပင္ အၿပန္မွာ အိတ္နဲ႔ ထည္႔ထည္႔ေပးတတ္ၾကလြန္းလို႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတာင္ မထိုင္ရဲေအာင္ ၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္.......

အေဖနဲ႔အေမက တတ္တဲ႔ပညာကို မလွ်ဳိခဲ႔သလို ေစတနာ ရဲ႔ အက်ဳိးကိုလည္း အၾကိမ္ၾကိမ္ခံစားခဲ႔ရတယ္.......အေဖနဲ႔အေမ ခန္းတီးက ေၿပာင္းလာရေတာ႔မယ္႔အခ်ိန္မွာ မ်က္ႏွာငယ္ေနတဲ႔ အိမ္မွာလက္တိုလက္ေတာင္းခိုင္းတဲ႔ ဦးေလးကို အေမက မင္းေက်းဇူးေၾကာင္႔ အဆက္အသြယ္ေလးေတြနဲ႔ အစ္မ တို႔အဆင္ေၿပခဲ႔တာ မင္းလည္း လုပ္စားကိုင္စားဆိုၿပီး အေမေပးခဲ႔တဲ႔ ေက်ာက္ေလးကို ထုခြဲၿပီး ေက်ာက္တြင္းတူးတဲ႔ဦးေလးက ေက်ာက္တြင္းေအာင္လို႔ သူေဌးၾကီးအၿဖစ္နဲ႔ အေဖနဲ႔အေမကို လာကန္ေတာ႔တာလည္း ၀မ္းပန္းတစ္သာ ၾကံဳခဲ႔ရတယ္......ဦးေလး ယူလာတဲ႔ လက္ေဆာင္ ေတြထက္ ဦးေလးရဲ႔ မၿပီးႏိုင္မစီးႏိုင္ ကန္ေတာ႔ေနတဲ႔ အၿပဳအမူကို အေဖနဲ႔ အေမ မ်က္ရည္လည္ေအာင္ ၾကည္ႏူးခဲ႔ရတယ္.....ဒီဦးေလးက အေမ႔ကို ေက်ာက္လုပ္ဖို႔ ေခၚခဲ႔ေပမယ္႔ အေမက ဒီေနရာကို ေနာက္တစ္ေခါက္ၿပန္မလာခ်င္ေတာ႔သလို မင္းလည္း ေရရွည္မေနပါနဲ႔လို႔ ေၿပာခဲ႔တယ္......(ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီဦးေလးက ခန္းတီးနယ္ဘက္မွာ ေက်ာက္တြင္းေပါင္းမ်ားစြာ ပိုင္ခဲ႔ၿပီး မန္းဒေလးမွာ သူေဌးၾကီးအၿဖစ္နဲ႔ အေဖနဲ႔အေမကို အၾကိမ္ၾကိမ္ေခၚခဲ႔ေပမယ္႔ အေဖနဲ႔အေမကေတာ႔ မန္းဒေလးေရာက္ခဲ႔ရင္ေတာင္ အလည္အေနနဲ႔မ၀င္လို႔ ဦးေလး က စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္.......)

အေဖ႔ အလုပ္ပဲ ရွိၿပီး လက္ထဲမွာ ပိုက္ဆံ အလံုအေလာက္ ကိုင္ထားတဲ႔ အေမနဲ႔အေဖလည္း စီးပြားေရးတစ္ခုေတာ႔ လုပ္မွ လို႔ေတြးၿပီး ေတြးေတာၾကံဆ ေနတုန္းမွာပဲ အထက္ၿမန္မာၿပည္ကို ဆန္ၿဖန္႔ေနတဲ႔ အေမ႔ ငယ္သူငယ္ခ်င္းက ဆန္ကုန္သည္လုပ္ဖို႔ အၾကံေပးခဲ႔လို႔ အေမ အေဖ႔ကို တိုင္ပင္တဲ႔အခါ အေဖကလည္း သေဘာတူခဲ႔တယ္.......စစခ်င္းမွာ အလုပ္သင္ အေနနဲ႔ နည္းနည္းသာ ရင္းခဲ႔တဲ႔ အေမ အဆင္ေၿပစၿပဳလာၿပီး နားလည္လာတဲ႔အခ်ိန္မွာ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ လုပ္ဖို႔ အေဖ႔ကို တိုင္ပင္တဲ႔အခ်ိန္မွာ အေဖကလည္း အေမ႔သေဘာ ခြင္႔ၿပဳခဲ႔တယ္......အေဖနဲ႔ အေမ ၾကိဳးစားမွဳေၾကာင္႔လို႔ ကြ်န္ေတာ္ထင္ခဲ႔ေပမယ္႔ အဲဒီအခ်ိန္က အေဖနဲ႔အေမဟာ ကြ်န္ေတာ္႔ေၾကာင္႔သာ လုပ္သမွ် စီးပြား အဆင္ေၿပခဲ႔တယ္ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ကုိယ္၀န္ေဆာင္ထဲက အဆင္ေၿပခဲ႔တယ္ ကြ်န္ေတာ္႔ေၾကာင္႔ဆိုတာကို တရားေသ စြဲယူထားသလို ကြ်န္ေတာ္ လိုခ်င္တာ မရွိမၿဖစ္ရေအာင္လည္း ထားခဲ႔တယ္.......ကြ်န္ေတာ္ ပူဆာလို႔ လုပ္ေပးရတိုင္း ပိုပို ၀င္တယ္လို႔လည္း ေတြးခဲ႔တယ္.......ကြ်န္ေတာ္ဟာလည္း လိုခ်င္တာ မရမရွိရခဲ႔သလို အၾကီးႏွစ္ေယာက္ကိုလည္း အေဖနဲ႔အေမက ၿပစ္ပယ္မထားခဲ႔ေပမယ္႔ အေမ႔သားလိုၿဖစ္ေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ အစ္ကိုအစ္မနဲ႔ သူစိမ္းနည္းဆန္ခဲ႔ရတယ္.......

ဆန္ကုန္သည္ လုပ္ရတာ အဆင္ေၿပလာတဲ႔အေမက အေဖတာ၀န္က်ရာ ၿမိဳ႔နယ္ ပါတ္လည္က ရြာေတြမွာ စပါးမထြက္ခင္ထဲကပိုက္ဆံေတြ ၾကိဳေပးခဲ႔ၿပီး စပါး ထြက္တဲ႔အခ်ိန္ ယူတဲ႔ စနစ္ကို လုပ္ခဲ႔တယ္.....အေမတို႔အေခၚ စပါးၾကိဳေပး လို႔ပဲ ေခၚခဲ႔တယ္.......ပိုက္ဆံလည္း ၾကိဳေပးတဲ႔အၿပင္ စပါးေပၚခ်ိန္မွာ ေပါက္ေစ်းအတိုင္း ထပ္ေပးတဲ႔ အေမ႔စိတ္ဓာတ္ကို ေလးစားတဲ႔ စပါးခင္းပိုင္ရွင္ေတြကလည္း ဘယ္သူ လာ၀ယ္၀ယ္ အေမကလြဲလို႔ မေရာင္းခဲ႔ဘူး.......စည္းဖ်က္တဲ႔ လူအနည္းငယ္ ရွိေပမယ္႔ ေဘးနားက က်န္တဲ႔ စပါးခင္းပိုင္ရွင္ေတြ ေၿပာတာနဲ႔ ဒီလိုလူေတြလည္း ေနာက္ဆံး အေမ႔ဆီပဲၿပန္ေရာက္လာခဲ႔လို႔ အေမက ၿပိုင္ဘက္ကင္းၿဖစ္ခဲ႔တယ္......ကိုယ္႔ဘက္ ၾကည္႔မၾကည္႔ပဲ သူလည္းအဆင္ေၿပ ကိုယ္လည္း အဆင္ေၿပ ဆိုတဲ႔ စီးပြားေရးစိတ္ဓာတ္ ထားခဲ႔တဲ႔အတြက္ အေဖနဲ႔အေမ စီးပြားေရးက တစ္ရွိန္ရွိန္တက္လာခဲ႔တယ္........

2 comments:

Anonymous said...

၀တ္ထုမဟုတ္ေသာ ဒီအိမ္ေထာင္(ဇနီးေမာင္ႏွံ) ဘ၀ကုိ စိတ္၀င္တစား ဖတ္၊ ေမွ်ာ္ေနပါသည္။
သူတုိ႔ကုိလည္း အားက်သည္။

မလင္း

NH said...

Carry On! So Interesting:)