အေဖနဲ႔အေမ ။၁၉။

တံခါးေခါက္သံၾကားလို႔ အေမ ထတဲ႔အခ်ိန္ အေမနဲ႔ အတူ အိပ္တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ပါ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ အေမ႔လက္ဆြဲၿပီးအေမနဲ႔ တံခါးသြားဖြင္႔တဲ႔အခ်ိန္မွာ အိမ္ေပါက္၀မွာ ဆံပင္ညွပ္ထားၿပီး ၿပံဳးၿပံဳးၾကီးရပ္ေနတဲ႔ အေဖ႔ကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္.......ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ကေလးပီပီ အေဖၿပန္လာတာကိုပဲ အေဖ ၿပန္လာၿပီေဟ႔လို႔ ေအာ္လိုက္ၿပီး အေမကေတာ႔ ဘယ္လိုၿဖစ္လာတာလည္း ဆိုၿပီး အေဖ႔ကို ေမးတယ္........အစ္ကိုနဲ႔အစ္မလည္း ထလာၿပီး မိသားစုေတြ အေဖ႔နားမွာ ၀ိုင္းထိုင္ၿပီး ေမးေတာ႔မွ ရန္ကုန္မွာ အေၿခအေနေတြ ရုတ္ရုတ္ရုတ္ရုတ္ၿဖစ္လို႔ အေဖ ႏိုင္ငံၿခား မသြားၿဖစ္ေတာ႔ဘူး ၿပန္လာရတယ္ ဆိုၿပီးအေဖေၿပာၿပတယ္.......တစ္ကယ္ဆို အေဖသြားဖို႔ ေလယာဥ္လက္မွတ္ကအစ အေဖ႔လက္ထဲကိုေရာက္ၿပီးေနတဲ႔အၿပင္ ႏိုင္ငံၿခားသြားတိုင္း ဆံပင္ တိုတိုညွပ္ေနၾကပံုကိုလည္း အေဖညွပ္ၿပီးေနၿပီ.........အေဖ ေၿပာၿပလို႔ ရန္ကုန္မွာ ေက်ာင္းသားေတြ အစိုးရကို မေက်နပ္လို႔ ဆူေနၾကတယ္ဆိုတာလည္း သိၾကရတယ္........အေဖကေတာ႔ ဘာမွမၿဖစ္ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေတာ႔ အေဖ ႏိုင္ငံၿခားမသြားရတာကို ကေလးအေတြးနဲ႔ ပိုက္ဆံေတြ မရေတာ႔ဘူးေပါ႔ဆိုၿပီး ႏွေမ်ာေနလို႔ ေနာက္လည္းသြားရမွာပဲကြာ သားတို႔သမီးတို႔ကလည္းဆိုၿပီး သားသမီးေတြကို ၿပန္ႏွစ္သိမ္႔ေပးေနခဲ႔တယ္.......

အေဖရန္ကုန္ကၿပန္လာၿပီး သိပ္မၾကာဘူး အေဖတာ၀န္က်တဲ႔ေနရာမွာလည္း လွဳပ္လွဳပ္ ခတ္ခတ္ေတြၿဖစ္လာတယ္........အထက္တန္းေက်ာင္းေတြမွာလည္း ဆရာဆရာမေတြ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ လွဳပ္ရွားလာတာကို ၿမင္ခဲ႔ရတယ္........အဲဒီေနာက္ သိပ္မၾကာဘူး ၈၈ အေရးအခင္း ၿဖစ္လာခဲ႔ေတာ႔တယ္.........အေရးအခင္းကာလမွာ အေဖ နဲ႔ အေမ ေနတဲ႔ပံု ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ထားခဲ႔တဲ႔ပံုကို ကြ်န္ေတာ္ အသက္ၾကီးလာတဲ႔အခ်ိန္မွာ ေ၀ဖန္ၿပီး ေမးခြန္းထုတ္တိုင္း အေဖနဲ႔အေမက ခပ္မဆိတ္သာ ေနေလ႔ရွိသလို သားမသိတာေတြ ရွိပါတယ္သားရယ္ လို႔ ေၿပာေလ႔ရွိတယ္.........အေရးအခင္းေတြၿဖစ္တဲ႔ အခ်ိန္ အေဖတို႔၀န္ထမ္းအသိုင္းအ၀ိုင္း လည္း ဆန္ဒၿပပြဲမွာ ပါခဲ႔ေပမယ္႔ ခြ်င္းၿခက္အေဖကေတာ႔ အလုပ္ ထဲမွာပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနခဲ႔တယ္......အေဖ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက အေဖ႔ကို ေဖာက္ၿပန္ေရးသမားလို႔ အိမ္ေပၚမွာ စြတ္စြဲတဲ႔အခါမွာလည္း အေဖက ခပ္ေအးေအးသာ ေနခဲ႔သလို ဘာမွၿပန္လွန္ေၿပာတာမ်ဳိး ကြ်န္ေတာ္တို႔ မေတြ႔ခဲ႔ရဘူး........အေဖ႔အေနအထိုင္ အေဖ႔စိတ္ကို သိတဲ႔အေဖ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း အေဖ႔ကို မင္းကေဖာက္ၿပန္ေရးသမားပဲ ဆိုတာေလာက္ကလြဲၿပီး ဘာဆက္ေၿပာရမွန္းမသိေအာင္ကိုပဲ အေဖကေနခဲ႔တယ္.......

အေဖ႔လက္ေအာက္က ၀န္ထမ္းေတြကိုေတာ႔ အခု တို႔လုပ္ေနတဲ႔အလုပ္ကို တို႔ဆက္လုပ္မယ္ ငါတို႔လုပ္ငန္း မရပ္ဘူး ဆက္သြားေနလို႔လည္း ရတယ္.......လုပ္ခ်င္တဲ႔လူ ေတြဆက္လုပ္ႏိုင္တယ္ မလုပ္ခ်င္တဲ႔လူေတြ ဆန္ဒသြားၿပလို႔ရတယ္ ဆိုၿပီး အေဖ ေၿပာခဲ႔တယ္.......တစ္ခ်ဳိ႔က ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆန္ဒၿပမယ္ဆိုၿပီး ဆန္ဒၿပေပမယ္႔ အမ်ားစုက အေဖ႔ကို ဇေ၀ဇ၀ါနဲ႔ၾကည္႔လို႔ အေဖ႔ဦးေဆာင္မွဳေအာက္မွာပဲ အလုပ္ကို တစ္ကုပ္ကုပ္လုပ္ေနၾကတယ္.......ဒါဆို အေဖက အစိုးရဘက္သားေပါ႔ ဆိုေတာ႔ အေဖက ရီလည္းမရီ ၿပန္လည္းမေၿပာဘဲ ကြ်န္ေတာ္က အေဖက တစည လူပဲဆိုတဲ႔အခိ်န္မွာေတာ႔ အေဖ ဘယ္ဘက္ကမွမဟုတ္ဘူး အေဖ႔အလုပ္ကို အေဖ လုပ္ေနတာပဲ အနည္းဆံုး အေဖ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည္႔ေနတဲ႔ ေန႔စားေတြ ကိုေတာ႔ ဒုတ္ခမေရာက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္ခဲ႔တယ္ ဆိုတာကလြဲလို႔ အေဖ ဆက္မေၿပာခဲ႔ဘူး......ဒါဆို အေဖ ဘာမဲထည္႔လည္းဆိုေတာ႔ ငါ႔သားက ကေလးပဲရွိေသးတယ္ အေဖနဲ႔အေမ အတူတူ ထည္႔တာပါလို႔ေၿပာလို႔ အေမေကာ ဘာမဲထည္႔လည္းလို႔ေမးေတာ႔ အေမက ရီေနတယ္.......အေမကလည္း ဒီေန႔ထိ အဲဒီအေၿဖကိုကြ်န္ေတာ္႔ကို မေပးခဲ႔ဘူး......

အေမကလည္း အေဖ႔နည္းတူ အေရးအခင္းကာလမွာ သူ႔အလုပ္သူကိုသာလုပ္ေနခဲ႔တယ္........ဂိုေဒါင္ေတြထဲကို စပါးေတြ ေလွာင္ႏိုင္သမွ်ေလွာင္ႏိုင္ေအာင္ အေမၾကိဳးစားေနခဲ႔တယ္.......အဲဒီကာလမွာ အေမ႔ကို သေဘာက်တဲ႔အခ်က္ကေတာ႔ စားစရာမရွိတဲ႔လူေတြကို အေမ ဆန္တစ္ၿပည္ ငါးေၿခာက္တစ္ၿပား ဆီ ငါးက်ပ္သား အၿမဲထုတ္ေပးေနတာကိုပါဘဲ.........အၿမဲလာယူေနၾကအၿပင္ သြားရင္း လာရင္း စကားစပ္မိလို႔ စားစရာမရွိဘူးဆိုတဲ႔ လူေတြကအစ အေမ႔ေနာက္က ပါပါလာတတ္တယ္......အေရးအခင္းကာလမွာ အိမ္မွာလူၿပတ္တယ္လို႔ မ၇ွိခဲ႔သလို လာတဲ႔လူတိုင္းနီးပါး ၿပန္သြားၾကရင္ ဆန္ထုတ္ ေလးကိုင္လို႔ ၿပန္သြားၾကတာကို ေတြ႔ခဲ႔ရတယ္........အေမ က ဒီလို ေစတနာရွိေပမယ္ သူမၾကိဳက္တဲ႔ ပံုမ်ဳိးဆိုရင္ေတာ႔ လံုး၀ကို မထုတ္ဘူးဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း အေမ႔ေဒါသကို မ်က္ၿမင္ေတြ႔ၿပီးသိခဲ႔ရတယ္.....

တစ္ရက္ အေဖ အိမ္မွာရွိေနတဲ႔အခ်ိန္ အေဖ႔တစ္ပည္႔တစ္ခ်ဳိ႔ေရာက္လာၿပီး အေဖ႔ကို ဆရာက ေဖာက္ၿပန္ေရးသမားလို႔စြတ္စြဲတဲ႔အခ်ိန္မွာ အေဖက မင္းတို႔ငါ႔အိမ္ေပၚက အခုဆင္းသြားလို႔ေၿပာခဲ႔တယ္.......သူတို႔ေနာက္မွာလည္း တစ္ကယ္႔အနစ္နာခံလုပ္ေပးေနသူေတြဟုတ္ပံုမရတဲ႔ ေတာေၾကာင္လိုလိုလူေတြပါလာခဲ႔တယ္.......အေဖက ငါ ဘာမွဂရုမစိုက္ဘူး မင္းတို႔လည္း ငါ႔အိမ္ေပၚတက္ ေစာ္ကားေနတာ အခု ဆင္းသြားဆိုၿပီးေၿပာေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ အေမက အသားခုတ္တဲ႔ဓားမကိုင္လို႔ နင္တို႔ အခုဆင္းမလား မဆင္းဘူးလားေၿပာ ၿပီးရင္ ငါ႔အဆိုးမဆိုနဲ႔ဆိုတဲ႔ အခ်ိန္မွာ အေဖ႔တစ္ပည္႔ေတြက ငိုယိုၿပီး ဆရာကေတာ္ကပါ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ဒီလို ေၿပာေတာ႔ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရပါတယ္ဆိုၿပီး ငိုၾကၿပီးမွ ၇ိတ္ခါ ေထာက္ပါဆိုတဲ႔အခ်ိန္မွာ စိတ္တိုေဒါသထြက္ေနတဲ႔အေမက ဘာရိတ္္ခါမွမေပးႏိုင္ဘူး နင္တို႔လည္း အခု ခ်က္ၿခင္း အိမ္ေပၚကဆင္း ေနာက္က ေကာင္ေတြလည္း ငါမၿမင္ခ်င္ဘူး ဆိုၿပီး ေၿပာခဲ႔တယ္......အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း ကိုယ္ႏိုင္သေလာက္ လက္နက္ေလးေတြကိုင္ၿပီး အေမနဲ႔အေဖကို တစ္ခုခုလုပ္လို႔ကေတာ႔ အေသခံလုပ္မယ္ဆိုတဲ႔ စိတ္နဲ႔ ေၾကာက္စိတ္မရွိခဲ႔ၾကဘူး..........

ဒါေပမယ္႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ ရန္ကုန္ဘက္မွာပါ လူထု ေခါင္းေဆာင္ၿဖစ္လာမယ္႔ လူကေတာ႔ ဘဘဦးေမာင္ရဲ႔ သားမက္ၿဖစ္တဲ႔အၿပင္ အေမတို႔နဲ႔လည္း အစထဲက ရင္းႏွီးေတာ႔ အိမ္ကို လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ညပိုင္းေရာက္ေရာက္လာတတ္တယ္.....သူၿပန္သြားရင္ အေမ႔လက္ရင္းတစ္ပည္႔ ဆန္တင္ေပးေနတဲ႔ ရြာက လူတစ္ေယာက္ လိုက္သြားတတ္ၿပီး ၿပန္ကာနီးမွာလည္း အဲဒီဦးဦးက အေဖနဲ႔အေမကို ထိုင္ထိုင္ကန္ေတာ႔ၿပီးမွၿပန္တတ္သလို ေနာက္ပိုင္းမွာ သူနဲ႔အတူပါလာတဲ႔လူေတြကပါ အေဖနဲ႔အေမကို ထိုင္ကန္ေတာ႔ၿပီးမွ ၿပန္တာကိုေတြ႔ခဲ႔ရတယ္........ကြ်န္ေတာ္ ယံုၾကည္တဲ႔ အေဖနဲ႔ အေမက ေဖာက္ၿပန္တာေတြ မေဖာက္ၿပန္တာေတြထက္ လုပ္သင္႔တာကို လုပ္ခဲ႔တယ္ဆိုတာကိုေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ အသက္ၾကီးလာတဲ႔အခ်ိန္မွာ ယံုၾကည္လာခဲ႔သလို အေဖ႔ကို စြတ္စြဲတဲ႔အခ်ိန္ ေတြကိုလည္း ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ရွက္ရြံ႔ခဲ႔မိတယ္......ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚ အစစအရာရာ ထုတ္ေၿပာဖြင္႔ေၿပာခဲ႔တဲ႔ အေဖနဲ႔အေမက ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္ထိေတာ႔ အေရးအခင္းမွာ သူတို႔ဘာမဲထည္႔ခဲ႔လည္းဆိုတာ ဒီေန႔အထိ မေၿပာသလို ကြ်န္ေတာ္ကလည္း အေဖနဲ႔အေမ မေၿပာခ်င္တာကို မေမးၿဖစ္ခဲ႔ေတာ႔ပါဘူး.......

အေရးအခင္းကာလမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို အထူးသၿဖင္႔ အၾကီးႏွစ္ေယာက္ကို အိမ္မွာ စာအုပ္ ကစားစရာ ဗီြဒီယို စသၿဖင္႔ ထားေပးၿပီး ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေတြေက်ာင္းစိမ္း၀တ္ၿပီး ထြက္ၾကဆိုတဲ႔အခ်ိန္မွာလည္း လံုး၀ေပးမသြားခဲ႔ဘူး........ဘဘဦးေမာင္ သားမက္ တရားေဟာမယ္႔ပြဲဆိုရင္ေတာ႔ ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ကို အေမလက္ဆြဲလို႔ သြားၾကည္႔ေလ႔ေတာ႔ရွိခဲ႔တယ္........အဲဒါေလာက္ကလြဲလို႔ အေရးအခင္းမွာ အိမ္မွာပဲေနခဲ႔ရတဲ႔အတြက္ ထိတ္လန္႔စရာ အေတြ႔အၾကံဳေတြ ကို ဘာမွမၾကံဳခဲ႔ရသလို လူပ်ဳိေပါက္ၿဖစ္တဲ႔ အစ္ကို႔ကိုေတာ႔ အေမတို႔ အထူး ၾကပ္မတ္ၿပီး မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည္႔ေနခဲ႔သလို သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကိုပါ အိမ္ေခၚၿပီး အိမ္မွာ ကေလးေတြတစ္အုပ္ၾကီးကို အေမ ထမင္းဒိုင္ခံခ်က္ေကြ်းၿပီးေပ်ာ္ေအာင္ထားခဲ႔တယ္.......

အေရးအခင္းကာလမွာ အေဖနဲ႔အေမ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေအးေအးေဆးေဆး ေနႏိုင္ခဲ႔ေပမယ္႔ ဇာတိၿမိဳ႔မွာေတာ႔ အေမ႔ေမာင္ႏွစ္မ တစ္ခ်ဳိ႔ ပူပင္ေသာက ေတြေရာက္ခဲ႔ၾကရတယ္.....အိမ္မွာလာေနသြားတဲ႔ အေမ႔အစ္မလတ္ရဲ႔ သားႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ အစ္မအၾကီးဆံုးရဲ႔ သားႏွစ္ေယာက္က အေရးအခင္းမွာ တက္တက္ၾကြၾကြပါခဲ႔တာမို႔ အေရးအခင္းၿပီးကာနီးမွာ အေမ႔အစ္မလတ္ရဲ႔ သားႏွစ္ေယာက္ထြက္ေၿပးသြားခဲ႔တယ္.....အစ္မအၾကီးဆံုးရဲ႔ သားႏွစ္ေယာက္ကေတာ႔ အဖမ္းခံလိုက္ရၿပီး အခ်ဳပ္ခန္းမွာ အႏွိပ္စက္ခံခဲ႔ရတယ္.......ထြက္ေၿပးသြားတဲ႔ အစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ အတန္ၾကာတဲ႔ ၿပန္လာခ်ိန္မွာေတာ႔ အံ႔ၾသစရာ စစ္၀တ္ စစ္စားနဲ႔ ၿဖစ္ေနၿပီး ေၿပးလည္း မလြတ္ႏိုင္ေတာ႔တာေၾကာင္႔ စစ္ထဲ ၀င္လိုက္ၿပီး တစ္ေယာက္က တပ္ၾကပ္ၾကီးစာေရးၿဖစ္လို႔ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေရွ႔တန္းမွာ တိုက္ပြဲထူးခြ်န္လို႔ သူရဲေကာင္းမွတ္တမ္း၀င္ေတြ ဘာေတြၿဖစ္ခဲ႔တယ္ ဆိုၿပီး သူတို႔ ၿပန္ေၿပာတာၿပန္ၾကားေယာင္မိတိုင္း အေရးအခင္း ကာလက တက္ၾကြခဲ႔တဲ႔ သူတို႔နဲ႔ ယွဥ္ ၿမင္ေယာင္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ ရီခ်င္စိတ္ပဲ ေပၚေပၚလာခဲ႔တယ္......

အေရးအခင္းမွာ ေအးေအးေဆးေဆး ေနခဲ႔ရေပမယ္႔ အေရးအခင္းၿပီးတဲ႔အခ်ိန္မွာ အေမနဲ႔အေဖ တူေတြအတြက္ ေသာကနဲ႔ လိုက္ခဲ႔ရတဲ႔အၿပင္ သနားစရာ ၀မ္းနည္းစရာအၿဖစ္အပ်က္တစ္ခုကိုလည္း ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႔ေၿဖရွင္းေပးခဲ႔ရတယ္....အေဖ႔ ဆရာကေတာ္ အန္တီလွက သူ႔သားမက္နဲ႔ သမီးကို ကြာရွင္းေစခ်င္တာပါဘဲ.......အန္တီလွ သားမက္ ကလည္း အေရးအခင္းမွာ ပါခဲ႔ၿပီး ပုန္းလွ်ဴိးကြယ္လွဴိး ေနေနရေပမယ္႔ သူ႔သားေလးနဲ႔ သမီး သူ႔အမ်ဳိးသမီးကို ေတြ႔ခ်င္ရင္ အေဖနဲ႔အေမကို စီစဥ္ခိုင္းၿပီး အိမ္မွာ လာလာေတြ႔ၾကတယ္......သူတို႔ မိသားစု ေတြ႔တဲ႔အခ်ိန္ဆို မိသားစု လိုက္ဖက္ၿပီး ငိုေနၾကတဲ႔ ၿမင္ကြင္းက ကြ်န္ေတာ္တို႔ မိသားစု ကို ၀မ္းနည္း စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ေစခဲ႔တယ္.......တစ္ခါ တစ္ခါ အဲဒီဦးဦးရဲ႔ ၾကိတ္မႏိုင္ခဲမရ အိမ္နံရံကို ေခါင္းနဲ႔ ေဆာင္႔တဲ႔ အခါေတြမွာဆို အေဖက ၀င္ဆြဲလို႔ အေမ နဲ႔ ကေလးေတြရယ္ အန္တီလွ သမီးရယ္ကေတာ႔ သည္းသည္းလွဳိက္ ငိုၾကရတယ္.......တစ္ဖက္မွာလည္း အန္တီလွက အေဖနဲ႔အေမ ကိုေခၚၿပီး ဒီလို ေတြ႔ေပးဖို႔ လုပ္ေနတာကို ရပ္ဖို႔ တစ္ခုခု ၿဖစ္ရင္ အန္တီ႔ကို အဆိုးမဆိုဖို႔ ေၿပာေပမယ္႔ အေဖနဲ႔အေမကေတာ႔ ဒါ မိသားစုအေရး ပဲ ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဆိုၿပီး ဆက္ကူညီခဲ႔တယ္.......

အေၿခအေန ေတြ ေတာ္ေတာ္ဆိုးလာတဲ႔ အခ်ိန္မွာေတာ႔ အန္တီလွ သားမက္က အေဖနဲ႔အေမကို အစ္ကိုနဲ႔အစ္မကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္ အားနာပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဒီေၿမက ခြာမွၿဖစ္ေတာ႔မယ္ ႏွဳတ္ဆက္ပါတယ္ သူ႔မိသားစုကိုလည္း ႏွဳတ္ဆက္ခ်င္လို႔ ေနာက္ဆံုး အေနာက္ေတာ႔ စီစဥ္ေပးပါဆိုၿပီး အေဖနဲ႔အေမကို ေၿပာခဲ႔တယ္.......အေမလည္း စိတ္မေကာင္းခ်င္းၾကီးစြာနဲ႔ အန္တီလွ သမီးကို ခ်ိန္းေပးေပမယ္႔ အန္တီလွ သမီးကပါ အေမ႔ကို ေနာက္တစ္ခါ ဒါမ်ဳိး မခ်ိန္းေပးပါနဲ႔လို႔ ေၿပာတဲ႔အခ်ိန္မွာ အေမ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ပဲ သူတို႔ မလာေတာ႔ဘူး ဆိုတာကို ၿပန္ေၿပာရေတာ႔တယ္......သြားခါနီးမွာ မိန္းမနဲ႔ ကေလးေတြကို မေတြ႔လိုက္ရတဲ႔ အဲဒီဦးဦးက အေဖနဲ႔အေမ ေရွ႔မွာ အခ်ိန္ အတန္ၾကာေအာင္ ရွဳိုက္ၾကီးတစ္ငင္ငိုၿပီး အေဖနဲ႔အေမ ကို ကန္ေတာ႔လို႔ ထြက္သြားခဲ႔ေတာ႔တယ္.......( အဲဒီေန႔က သူ ထြက္သြားၿပီး နယ္စပ္ကတစ္ဆင္႔ အေမရိကားကိုေရာက္ အေမရိကားမွာ ပညာဆက္သင္ ၿပီး ၿမန္မာၿပည္မွာ ရာထူး ၾကီးၾကီး တစ္ခုနဲ႔ သူၿပန္ေရာက္လာခဲ႔တယ္)

အေရးအခင္းအၿပီးမွာ ဘဘ ဦးေမာင္က အေဖ ပ်က္ခဲ႔တဲ႔ ပညာေတာ္သင္ ခရီးကို ၿပန္ေထာက္ခံေပးခဲ႔လို႔ အေဖ ပညာေတာ္ သင္ ၿပန္သြားရဖို႔ ၿဖစ္လာခဲ႔တယ္.......အဲဒီေနာက္ သိပ္မၾကာဘူး အေဖ ႏိုင္ငံၿခားကို ပညာေတာ္သင္ ထြက္သြားခဲ႔ရတယ္.......အေဖ ႏိုင္ငံၿခားကို ထြက္သြားၿပီး သိပ္မၾကာဘူး ကြ်န္ေတာ္႔ဘ၀မွ အေမ ၿပီးရင္ ဒုတိယ အခ်စ္ဆံုး အေမ႔ေအာက္က သံုးေယာက္ေၿမာက္ ညီမ ကေလးေလး ပိုက္လို႔ အိမ္ကို ေရာက္လာခဲ႔တယ္......ေရာက္လာခဲ႔တယ္ ဆိုေပမယ္႔ အေမက ေခၚတာဆို ပိုမွန္လိမ္႔မယ္.......အေရးအခင္း မတိုင္ခင္ေလး ေယာက်ၤားရၿပီး အေရးအခင္းမွာ ေယာက်ၤား ရွိရာ ရန္ကုန္ ကိုလိုက္သြားခဲ႔တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အေခၚ မာမီ က ရန္ကုန္က ေသြးပ်က္ ေၿခာက္ခ်ား စရာေတြ ကို ေသြးႏုသားနု ၾကံဳဆံုခဲ႔ရၿပီး စကားမေၿပာ ဘာမေၿပာနဲ႔ စိတ္ဂေယာက္ဂယက္ ၿဖစ္သလို ၿဖစ္သြားလို႔ အေမ က လွမ္းေခားၿပီး သူ႔ညီမကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေပ်ာ္ေအာင္ ထားခဲ႔တယ္.......ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ လည္းသိပ္ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔ရတဲ႔ အခ်ိန္ေတြပဲ.......ကြ်န္ေတာ္ေမြးထဲက မာမီက သူ႔လက္ေပၚကေနမခ်ခဲ႔သလို သူမဂၤလာဦးညမွာကအစ ကြ်န္ေတာ္က မခြာလို႔ သူ႔ေယာက်ၤား တစ္ၿခား မွာအိပ္လိုက္ရတဲ႔အထိကို ကြ်န္ေတာ္႔ကို မာမီ ကခ်စ္လို႔ အေမကလည္း အိမ္ကို ေခၚၿပီး မာမီ ေပ်ာ္ေအာင္ ထားခဲ႔တယ္.....

အေဖ ႏိုင္ငံၿခား သြားေနတဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ႔ အိမ္မွဳကိတ္စ စီးပြားေရး စတာေတြကို အေမတစ္ေယာက္ပဲ ဒိုင္ခံ ေၿဖရွင္းသလို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ပညာေရးလည္း မလစ္ဟင္းေစရေအာင္ အေမ ၾကီးက်ပ္ခဲ႔တယ္.......ဒီလိုနဲ႔ ၁ ႏွစ္နီးပါး ၾကာသြားတဲ႔ အခ်ိန္မွာ မာမီ လည္း က်န္းမာေရးေကာင္းသြားလို႔ သူ႔အမ်ဳိးသားက လာေခၚတဲ႔ အခ်ိန္မွာ အေမက ဇာတိေၿမမွာပဲ စီးပြားေရး လုပ္ဖို႔ေၿပာတဲ႔အတြက္ မာမီနဲ႔သူ႔အမ်ဳိးသား ေမေမၾကီးတို႔ ၿမိဳ႔မွာ အထည္ဆိုင္ေလး ဖြင္ခဲ႔ၾကတယ္.......၂ ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာၿပီးတဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ႔ အေဖ ႏိုင္ငံၿခားက ၿပန္ေရာက္လာခဲ႔တယ္..........အေဖ ၿပန္ေရာက္ရာက္ခ်င္းပဲ ရာထူးတက္ခဲ႔ၿပီး အေရးပါတဲ႔ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အေဖ႔လက္ထဲ ထည္႔ခဲ႔တယ္.......အေဖ ကိုင္ရမယ္႔ေနရာေတြက အေရးပါၿပီး လူတိုင္း လိုခ်င္ၾကေပမယ္႔ အေဖကေတာ႔ ၿငင္းခဲ႔တယ္........ဘဘဦးေမာင္က မင္းနဲ႔သင္႔ေတာ္လို႔ မင္းကို တာ၀န္ေပးတာ မင္းက ဘာကိတ္စ ၿငင္းတာလည္းလို႔ေမးတဲ႔အခါ အေဖက ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္းပဲ အခုလက္ရွိကုိုင္ထားတာ ကြ်န္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းမိုလို႔ ကြ်န္ေတာ္ မယူခ်င္ဘူး ဆရာလို႔ပဲအေဖ ေၿပာခဲ႔တယ္....

ဒါေပမယ္႔ ဘဘဦးေမာင္က ေအး ငါက သင္႔ေတာ္မယ္ထင္လို႔ ေပးတာ မင္း ဘာမွ ေစာဒက မတက္နဲ႔ ဆိုၿပီး ဘဘဦးေမာင္က အေဖ႔သူငယ္ခ်င္းကို တစ္ၿခားေနရာပို႔ အေဖ႔ကိုေတာ႔ အဲဒီေနရာမွာ တာ၀န္ယူခိုင္းခဲ႔တယ္.......အဲဒီရာထူးကပဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔မိသားစု ဘ၀ အထူးသၿဖင္႔ ကြ်န္ေတာ္႔ဘ၀ကို အမ်ားၾကီးေၿပာင္းလည္းခဲ႔တယ္.......