ေဘာလံုးပြဲေလာင္းခ်င္စိတ္မ်ားသာ တစ္ဖြားဖြားေပါက္ေနေသာ္လည္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားေၿပာေနသည္႔ တစ္လံုး ငါးမူးႏိုင္ လယ္ဗယ္ တစ္မတ္ရွဳံး ႏွစ္လံုးရွဴး ၿပားခုႏွစ္ဆယ္ႏိုင္ စသည္႔ ေဘာလံုးေလာင္းေၾကးေဝါဟာရမ်ားကို မသိသည္႔အၿပင္ ဘယ္အသင္းက ဘယ္ကဲ႔သို႔ေကာင္းၿပီး ဘယ္လို ေဘာလံုးသမားမ်ားပါသည္ဆိုသည္ကို ကြ်န္ေတာ္ လံုးလံုး မသိေခ်။ ကြ်န္ေတာ္႔ အေနနဲ႔ မည္သို႔မည္ပံုေလာင္းရမည္ကိုလည္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား မေမးခ်င္။ အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာ မည္သို႔မည္ပံု ေလာင္းရမည္ကို မိမိဖာသာ စဥ္းစားဆံုးၿဖတ္ၿပီးသည္ႏွင္႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အား ယေန႔ ကန္မည္႔ ႏွစ္သင္း ဘယ္အသင္းက ဘာအေရာင္ဝတ္မည္လည္းဟုေမးေသာအခါ တစ္သင္းမွာ အနီေရာင္ဝတ္မည္ၿဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္သင္းမွာ အၿပာေရာင္ ဝတ္မည္ဟု ၎သူငယ္ခ်င္းက ေၿပာေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ ငါေလာင္းမယ္႔ ပံုစံ မွန္ေခ်ၿပီဟု ေတြးထင္မိခဲ႔သည္။ ေဘာလံုးအေၾကာင္းကြ်မ္းက်င္ေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ားကဲ႔သို႔ မေလာင္းတတ္ေသာ ကြ်န္ေတာ္႔အဖို႔ ေဘာလံုးကို မည္သို႔မည္ပံု ေလာင္းမည္ဟု ကိုယ္႔အေတြးႏွင္႔ကိုယ္ ဆံုးၿဖတ္ေသာအခါ ေဘာလံုးအသင္းမ်ားဝတ္ေသာအေရာင္ ကိုၾကည္႔၍ မိမိ အၾကိဳက္ဆံုး အေရာင္ကို ေလာင္းမည္ဟု ဆံုးၿဖတ္ခဲ႔သည္႔အၿပင္ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ထိုေန႔တြင္ကန္ေသာ အသင္းတစ္သင္း၏ အေရာင္မွာ အနီေရာင္ၿဖစ္ၿပီး အနီေရာင္မွာ ကြ်န္ေတာ္ အၾကိဳက္ဆံုး အေရာင္ၿဖစ္ေနေသာေၾကာင္႔ပင္ၿဖစ္သည္။
ကြ်န္ေတာ္လည္း မည္သို႔မွ် စဥ္းစား ေတြေဝ တံု႔ေႏွးမေနေတာ႔ပဲ အနီေရာင္အသင္းအား ေလာင္းမယ္ကြာ ဟု သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား ေၿပာၿပီး မိုက္မိုက္ကန္းကန္း ပါသမွ် အကုန္ေလာင္းလိုက္ေတာ႔သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ေဟ႔ေကာင္ ရူးေနလား မင္းေလာင္းခ်င္တဲ႔ ႏိုင္ငံက နာမည္ၾကီးအသင္းနဲ႔ ကန္ရမွာ မေလာင္းနဲ႔အဲဒီက ဟု ဝိုင္းတားၾကသည္႔တိုင္ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ အနီေရာင္မွ အနီေရာင္ ဟုဆိုကာ နည္းနည္းမွ မေလွ်ာ႔ေတာ႔ေပ။ ကြ်န္ေတာ္ပဲ ကံေကာင္းသည္လား သူငယ္ခ်င္းမ်ားပဲ ကံဆိုးသည္လားမသိ ဇာတ္လမ္းေပါင္းေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေလာင္းခဲ႔သည္႔ အနီေရာင္ႏိုင္ငံအသင္း ႏိုင္သြားခဲ႔၍ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေလာင္းေၾကးမ်ား ႏိုင္ခဲ႔ေတာ႔သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကား ေၿပာလို႔ မဆံုးေတာ႔ေပ။ ထို႔အတူ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း သီခ်င္းေရးဆရာ အရိုးစကား ယူသံုးရလွ်င္ ေဘာေသြးၾကြ တစ္ေယာက္ၿဖစ္သြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ေနာက္ေန႔ ေနာက္ေန႔ကန္သည္႔ပြဲမ်ားတြင္လည္း ႏွစ္သင္းထဲမွ ကြ်န္ေတာ္ အၾကိဳက္ဆံုး အေရာင္ဝတ္သည္႔ အသင္းမ်ားကို သာ ေလာင္းေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေလာင္းေနၾက ေဘာလံုးပြဲရံုက ဒိုင္မ်ားကပင္ လူမိုက္ကံေကာင္းေပါ႔ကြာ ဟု ၾသဘာ ေပးေလသည္။ ကြ်န္ေတာ္ကား အရင္းဖယ္ဖယ္ၿပီး ဆထိုးမ်ားေလာင္းေသာေၾကာင္႔ၿဖစ္သည္။ ကံအင္မတန္ ေကာင္းေနေသာ အခ်ိန္ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ထင္သည္ ကြ်န္ေတာ္ ေလာင္းသည္႔ပြဲတိုင္း အႏိုင္ၾကည္႔သာၿဖစ္ရာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ကြ်န္ေတာ္႔ေနာက္ လိုက္ေလာင္းရႏိုးႏိုး သူတို႔ သံုးသပ္ခ်က္ၿဖင္႔ သူတို႔ ေလာင္းရႏိုးနုိး ဇေဝဇဝါ ၿဖစ္ကုန္ေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္က ၎တို႔ မခံခ်ိမခံသာၿဖစ္ေအာင္ ေဘာလံုးေလာင္းတာမ်ားကြာ မင္းတို႔မယ္ ႏွစ္ေပါက္ေအာင္ မ်က္တြင္းေတြေခ်ာင္ေအာင္ ညအိပ္ေရးပ်က္ခံၿပီး ေဘာလံုးပြဲလည္း ၾကည္႔ရေသး ဂ်ာနယ္ဖိုးက ကုန္ေသး ငါၿဖင္႔ မလိုပါဘူး တစ္ပြဲမွေတာင္ မရွဳံးေသးဘူးဟု စေသာေၾကာင္႔ ၾကိတ္မႏိုင္ခဲမရၿဖင္႔ ေအး ဘယ္ေန႔ ငတ္မလည္း ၾကည္႔ရေသးတာေပါ႔ကြာဟုသာ ၿပန္ေၿပာႏိုင္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုေဘာလံုးပြဲစဥ္မ်ားရွိေသာ ညစဥ္ညတိုင္း မႏၱေလး သံုးဆယ္႔ငါးလမ္းေပၚမွ အလင္းေပါက္ဆိုင္တြင္ ေဘာလံုးပြဲအၿပီး ညလယ္စာစားရင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားအၾကား ေအာင္ပြဲခံႏိုင္သည္မွာ ေဘာလံုးအေၾကာင္းနားမလည္သည္႔ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲပင္ ၿဖစ္သည္။
ပြဲစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ ရွဳံးပြဲမရွိ ႏိုင္ပြဲဆက္လာေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ လက္ထဲတြင္လည္း အေတာ္အတန္မ်ားၿပားေသာ ပိုက္ဆံမ်ား ရွိလာေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္မွ စုမိေဆာင္းမိရန္ ေရႊလုပ္ထားရန္ ေၿပာေသာလည္း ရွိပူရေသး ကုန္မွနားေအး ထံုး ႏွလံုးမူၿပီး ေဝသႏၱရာ လုပ္ခ်င္ေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ဥာဥ္အတိုင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖင္႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးသာ သံုးၿဖဳန္းေနမိခဲ႔သည္။ ေနာက္ဆံုး ဗိုလ္လုပြဲတြင္သာ ပြဲစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ၾကည္႔ခဲ႔ၿပီး သံေယာဇဥ္ရွိလာေသာ အသင္းအား ေလာင္းလိုက္မိသၿဖင္႔ ကြ်န္ေတာ္ ရွံဳးသြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္႔ထံုးစံအတိုင္း အေရာင္ၾကည္႔ေလာင္းမည္ဆိုလွ်င္ ထိုပြဲပါ ႏိုင္လွ်င္ အေရာင္ၾကည္႔ေလာင္းၿပီး ရွဳံးပြဲမရွိ ဆက္တက္ႏိုင္သြားသည္႔ မွတ္တမ္းဝင္သြားအုန္းမည္ၿဖစ္သည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ သံေယာဇဥ္အား ဦးစားေပးထားေသာေၾကာင္႔ ရွဳံးခ်င္ရွံဳးႏိုင္တယ္ဟု ေတြးထင္ကာ အနည္းငယ္သာ ေလာင္းခဲ႔မိ၍ ေတာ္ေသးသည္ဟု ဆိုရမည္။ သို႔ေသာ္ ထို႔ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ႔ ေဘာလံုးေလာင္းကစားခ်င္းအမွဳအား ကြ်န္ေတာ္ မၿပဳေတာ႔ေပ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား စေနာက္ခ်င္၍သာ စကားႏိုင္လုေၿပာေသာလည္း အေရာင္ ၾကည္႔ေလာင္းသည္႔ အလုပ္မွာ ေရရွည္မၿဖစ္ႏိုင္ေသာ အလုပ္ဟု ေတြးထင္မိသည္႔အၿပင္ ေဘာလံုးအေၾကာင္းအား မသိၿခင္းလည္း တစ္ေၾကာင္းအပါအဝင္ၿဖစ္သည္။
ထိုပထမဦးဆံုး ေလာင္းၿဖစ္သည္႔ ေဘာလံုးပြဲအၿပီး ႏွစ္အပိုင္းအၿခား အၾကာတြင္ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း အိမ္ေထာင္ရက္သားက်၍ သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖင္႔ကြဲကြာကာ မိဘ ဇာတိေၿမတြင္ အိမ္ေထာင္ဘက္ႏွင္႔အတူ ေနထိုင္ခဲ႔သည္။ ထိုသို႔ေနထိုင္ရင္း ကြ်န္ေတာ္႔ သားေလး ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခ်ိန္တြင္မူ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ ကြ်န္ေတာ္႔သားေလးအား ကြ်န္ေတာ္႔ပိုက္ဆံၿဖင္႔ ေမြးေပးခ်င္ေသာ စိတ္ဆႏၵ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ၿဖစ္လာခဲ႔ေတာ႔သည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္႔တြင္ ထိုစဥ္က အလုပ္ကိုင္ မရွိေခ်။ ရပ္ေဝးတြင္ တာဝန္က်ေနေသာ အေဖႏွင္႔ အေမ မွ လွမ္းလွမ္းပို႔ေနေသာ ပိုက္ဆံၿဖင္႔ မိဘအိမ္တြင္ ေနထိုင္ကာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္လိုက္ အိပ္လိုက္ စားလိုက္ၿဖင္႔သာ အခ်ိန္ကုန္ေနခဲ႔ေသာ ႏွစ္မ်ားပင္ၿဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္႔သားေလး ေမြးဖြားခ်ိန္တိုင္လွ်င္ အေမမွာ သူကိုင္တိုင္လာၿပီး ၿပဳစု ေစာင္႔ေရွာက္မည္ ေမြးဖို႔ဖြားဖို႔ အစစအရာရာ အေမရွိသည္ဟုဆိုေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ အေမရွိလွ်င္ ေငြရွိသည္ဆိုေသာ အေတြးမ်ား စတင္ ေပ်ာက္ဖို႔ အခ်ိန္တန္လာေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္႔ သားေလးအား ကြ်န္ေတာ္ ရွာေဖြရရွိလာေသာ ပိုက္ဆံၿဖင္႔ ေမြးဖြားေပးခ်င္စိတ္သာ ေပါက္မိေနေတာ႔သည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္႔တြင္ အလုပ္အကိုင္မရွိေသာေၾကာင္႔ မည္သို႔မွ်လည္း ေငြဝင္လမ္းမရွိေခ်။ တစ္နည္းသာ ရွိသည္ ၎မွာ အေမပို႔ထားေသာ ပိုက္ဆံၿဖင္႔ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းၿပီး ေက်ာင္းသားဘဝကကဲ႔သို႔ သိန္းခ်ီႏိုင္လွ်င္ ကြ်န္ေတာ္႔သားေလးအား ကြ်န္ေတာ္ရွာေဖြရရွိလာေသာ ပိုက္ဆံၿဖင္႔ ေမြးေပးႏိုင္မည္ဟု ၿဖစ္သည္။
ထိုနည္းသည္သာ ေလာေလာဆယ္ အေကာင္းဆံုးဟု ေတြးထင္ခဲ႔မိေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ အေနၿဖင္႔ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းၿပီး ပိုက္ဆံရွာကာ သားေလးအား အေဖ႔ပိုက္ဆံၿဖင္႔ ေမြးေပးခဲ႔တာေပါ႔ဟု တစ္ခ်ိန္မွာ ငါေၿပာႏိုင္ပါ မွာဟု စိတ္ကူးၿဖင္႔ ပီတိ ၿဖစ္ခဲ႔ေသာ အခ်ိန္မ်ားလည္းၿဖစ္သည္။ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းဖို႔ရာသည္လည္း အထူးအေထြ သြားေနစရာမလိုေပ ငယ္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္မွာ စပ္တူေဘာလံုးပြဲဒိုင္ ဖြင္႔ထားေသာေၾကာင္႔ ၎တို႔ဆီ လွမ္းေလာင္းလိုက္ယံုၿဖင္႔ ကိတ္စၿပတ္သည္။ သို႔ၿဖင္႔ ဘယ္ကလပ္အသင္းက ဘယ္ႏိုင္ငံကမွန္းပင္ မသိေသာ ကြ်န္ေတာ္သည္ ကလပ္အသင္းမ်ား ကစားေသာပြဲစဥ္ကာလမ်ားအတြင္း ဘယ္ကလပ္အသင္းက ဘာေရာင္ဝတ္မွာလည္း ေမးကာ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းခ်င္းအား ၿပဳေတာ႔သည္။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ထဲမွ တစ္ေယာက္မွာ ကြ်န္ေတာ္႔ခံစားခ်က္ကို သိသၿဖင္႔ မေလာင္းရန္ တားၿမစ္ေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္ကား တားမရေတာ႔ေခ်။ ကြ်န္ေတာ္ လည္း ကြ်န္ေတာ္ၾကိဳက္ေသာ အေရာင္ဝတ္သည္႔အသင္းအား ေလာင္းၿပီး စိတ္ထဲတြင္လည္း တစ္ပည္႔ေတာ္ သားေလးအား တစ္ပည္႔ေတာ္ ပိုက္ဆံၿဖင္႔ေမြးေပးခ်င္ေသာေၾကာင္႔ တစ္ပည္႔ေတာ္အား ေစာင္မၾကည္႔ရွဴေတာ္မူပါဘုရားဟု မဆီမဆိုင္ ေလာင္းကစားလုပ္ၿပီး ဘုရားအား တိုင္တည္လိုက္ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္႔ ဆႏၵ မၿပည္႔ဝခဲ႔ေခ်။ ကြ်န္ေတာ္႔ေလာင္းေၾကးမ်ား အားလံုး ရွံဳးသြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္႔အေနနဲ႔ကား သိပ္ေတာ႔ စိတ္မပူလွေသးေခ်။ ေနာက္တစ္ပြဲေတာ႔ ေသခ်ာေပါက္ ႏိုင္္မွာ ပါ ဟု ေတြးထင္ကာ လက္က်န္ပိုက္ဆံအၿပင္ ဆထိုး ေလာင္းခ်င္ေသာေၾကာင္႔ သူငယ္ခ်င္းကိုေၿပာကာ အေၾကြးၿဖင္႔ ေလာင္းေတာ႔သည္။ စိတ္ထင္တိုင္းသာ ၿဖစ္ခြင္႔ရမည္ဆိုလွ်င္ ဘဝဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ဝါးထင္ထင္ၿမင္ရေတာ႔မည္ မဟုတ္ေပ။ ဒုတိယ ပြဲတြင္လည္း ကြ်န္ေတာ္ ရွဳံးသြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ကား ကြ်န္ေတာ္ အပ်ာၾကီးပ်ာ ေနၿပီၿဖစ္သည္။ ေခြ်းသီးေခြ်းေပါက္မ်ားပင္ ၿပန္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ ေနာက္ဆံုး ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ ေလးေတာ႔ ရွိေနေသးသည္။ ၎မွာ သူငယ္ခ်င္းအားေၿပာၿပီး ေနာက္တစ္ပြဲအား ဆထိုး ေလာင္းရန္ပင္ၿဖစ္သည္။
ကြ်န္ေတာ္ ကံသည္ေၿပာရေလာက္ေအာင္ မဆိုးဟု ကြ်န္ေတာ္ ထင္မိသည္္မွာ ကြ်န္ေတာ္႔ အမွားပင္ၿဖစ္သည္။ သံုးပြဲဆက္တိုက္ေတာ႔ မရွဳံးႏိုင္ဟု ေတြးထင္ခဲ႔မိသည္လည္း ပါမည္ထင္သည္။ ေနာက္ဆံုးပြဲတြင္လည္း ကြ်န္ေတာ္ အရွံဳးၾကီးရွံဳးေတာ႔သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ပ်ာယာခတ္ေနၿပီၿဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္႔အား မေလာင္းရန္တားၿမစ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမွာ ဂရုဏာေဒါေသာၿဖင္႔ ၿပစ္တင္ေၿပာဆိုလိုက္သည္မွာ ဆိုဖြယ္ရာပင္ မရွိေခ်။ ထိုအေၾကြးမ်ားကို မည္သို႔ ေပးဆပ္ရမည္ကို ကြ်န္ေတာ္ မခန္႔မွန္းႏိုင္ေခ်။ အေမနဲ႔အေဖမွာလည္း အေဝးတြင္ေရာက္ရွိေနၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔အား လိုလိုေသးမရွိ ေပးၿပီးၿဖစ္သည္႔အၿပင္ ကြ်န္ေတာ္ေန႔စဥ္စားဖို႔မွအစ အေမ႔ညီမႏွစ္ေယာက္အား အားလံုး ေပးအပ္ခဲ႔ၿပီးၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အေမႏွင္႔အေဖ႔ကိုကား ထိုကိတ္စ နည္းနည္းမွ်မေၿပာရဲေပ။ က်န္ရာမရေတာ႔သည္႔ အဆံုး အေမ႔ညီမထံသြားၿပီး ေဘာလံုးပြဲရွဳံးလို႔ အေၾကြးဆပ္ရမည္ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ပိုက္ဆံေပးပါရန္သြားေၿပာခ်ိန္တြင္ အေဒၚ႔အမ်ဳိးသားမွ ညနက္ၾကီး တို႔ဆီမွာလည္း မရွိဘူး ရွိလည္း မေပးႏိုင္ဘူးကြာ မင္းက ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ႔ေကာင္ပဲ ခုခ်ိန္ထိ မိဘကို ႏွိပ္စက္ေနတဲ႔ေကာင္ ၿပန္ေတာ႔ဟု ႏွင္ထုတ္ေလေသာေၾကာင္႔ အေၾကြးေပးရမည္႔ပူပန္မွဳ ႏွင္႔အတူ ရွက္ရြံ႔ ေဒါသစိတ္မ်ားၿဖင္႔ အခ်ိန္အတန္ၾကာ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္၍ ကြ်န္ေတာ္ အံၾကိတ္ကာ ရပ္ေနမိခဲ႔ေတာ႔သည္။
အေဒၚကိုလည္း ဦးေလးမွ လာမင္းလည္း အိပ္ေတာ႔ဟု ဆိုေသာေၾကာင္႔ အေဒၚ႔မွာ ကြ်န္ေတာ္႔အား ကေလးရယ္ မိုက္လိုက္တာ မိုက္လိုက္တာ ဟု တတြတ္တြတ္ရြတ္ၿပီး သူ႔ေယာက်ၤားအား မလြန္ဆန္ဝံံ႔ေသာေၾကာင္႔ အိပ္ရာသို႔ ၿပန္ဝင္သြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ခံစားခ်က္ေပါင္းစံု စုေနေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ေခါင္းထဲတြင္ ငါ႔သားက လူေတြနဲ႔အက်ဳိးေပးမေကာင္းဘူး ငါ႔သားဘက္မွာ အေမတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္ ငါ႔သားေလးဘာၿဖစ္ၿဖစ္ အေမ႔ကိုသာေၿပာ အေမ အကုန္ရွင္းေပးမယ္ ဟု ဆိုခဲ႔ဘူးေသာ အေမ႔စကားသံမ်ား ေခါင္းထဲေရာက္လာေသာေၾကာင္႔ အေမပဲ ေၿဖရွင္းေပးႏိုင္မည္ဟု ေတြးကာ ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ နယ္စပ္တြင္တာဝန္က်ေနေသာ အေဖႏွင္႔အေမ႔ထံ ဖုန္းမရ ရေအာင္ေခၚေလေတာ႔သည္။ ဖုန္းရခ်ိန္တြင္ အၿမဲတမ္းဖုန္းကိုင္ေလ႔ရွိေသာ အေမ မကိုင္ပဲ အေဖလာကိုင္ေသာေၾကာင္႔ အေဖ အေမေကာဟု ဆိုေသာအခါ ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ မင္းဘာၿဖစ္ၿပန္ၿပီလည္း ဒီအခ်ိန္ၾကီးမွ ေခၚရသလားဟု ဆူေနေသာေၾကာင္႔ သား အေမ႔ကို သတိရလို႔ပါဟုသာ ညာလိုက္ေတာ႔သည္။ အေဖမွ မင္းအေမ မင္းကို သတိရလို႔ တၿမန္မေန႔ကပဲ ထြက္သြားၿပီ မနားပဲ ဆက္တိုက္လာရင္ ဒီေန႔ညေလာက္ေတာ႔ ေရာက္မယ္ဟုေၿပာၿပီး မင္းဘာၿဖစ္တာလည္းငါ႔ကို မွန္မွန္ေၿပာဟုု ေမးေနေသာ္လည္း အေမလာေနၿပီဟု သိရေသာေၾကာင္႔ ေပ်ာ္သြားေသာ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ အေဖ႔စကားသံမ်ားေခါင္းထဲမေရာက္ေတာ႔ေခ်။ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ဘာမွမၿဖစ္ဘူး အေဖလည္း အိပ္ေတာ႔ အေမ႔ကိုသတိရလို႔ အေမလာတယ္ဆိုၿပီးတာပဲ ဟုဆိုကာ ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ႔သည္။
အေမ႔အေၾကာင္းကား ကြ်န္ေတာ္ သိသည္။ အေမ သည္ ကြ်န္ေတာ္႔အား ေတြ႔ခ်င္ေသာေၾကာင္႔ လမ္းခရီးတြင္ အနားယူမည္မဟုတ္ေခ်။ ကြ်န္ေတာ္ကား အိပ္မေပ်ာ္ေတာ႔ အေမလာမည္႔အခ်ိန္ကိုသာ ေစာင္႔ေမ်ွာ္ေနေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္ ရုတ္တရက္ေပ်ာ္သြားေအာင္ မေၿပာပဲ လာေနသည္႔အေမ႔ကို ငုတ္တုတ္ထိုင္ေစာင္႔ေနသည္႔ ကြ်န္ေတာ္႔အား အေမၿမင္လွ်င္ မည္သို႔ၿဖစ္မည္နည္းဟုလည္း ကြ်န္ေတာ္ ေတြးေနခဲ႔မိသည္။ မနက္ေဝလီေဝလင္း အခ်ိန္ေလာက္တြင္ အိမ္ေခါင္းေလာင္းသံမည္လာခဲ႔ၿပီး သားေရ သားေလးေရ အေမလာတယ္ေဟ႔ ဆိုၿပီး ေအာ္ေခၚေနသည္႔ အေမ႔သံ ၾကားၾကားခ်င္း ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ေရွ႔သို႔ ေၿပးထြက္ခဲ႔ေတာ႔သည္။ အေမကား ကြ်န္ေတာ္႔အားေတြ႔၍ ငါ႔သားေလး အေမက သားေပ်ာ္သြားေအာင္ ဖုန္းၾကိဳမဆက္တာ ဟုဆိုကာ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ပါလာေသာ ပစၥည္းမ်ားအား ထုတ္၍ စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႔ေနေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္ကား အေမေပ်ာ္ေနသည္ကိုၾကည္႔၍ ကြ်န္ေတာ္႔ၿပႆနာမ်ား ေၿပာသင္႔ မေၿပာသင္႔ ခ်ိန္ဆေနမိခ်ိန္တြင္ ငါ႔သား မ်က္ႏွာသိပ္မေကာင္းဘူး ဘာၿဖစ္ထားလဲဟု အေမက တန္းေမးေတာ႔သည္။ အေမ႔အား ခရီးေရာက္မဆိုက္ စိတ္ညစ္စရာမေၿပာသင္႔ပါဘူးဟု စိတ္ထဲရုတ္တရက္ေပၚလာၿပီး ဘာမွမၿဖစ္ပါဘူး အေမ သား တစ္ညလံုး ဗီြဒီယို ထိုင္ၾကည္႔ေနလို႔ပါ အိပ္ေရးပ်က္ေနလို႔ဟု သာညာလိုက္ေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္႔ရင္ထဲမွ အပူမ်ားသည္ကား အေမလာၿပီၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အေတာ္အတန္ေလ်ာ႔သြားၿပီၿဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အေမ႔အား မည္သို႔မည္ပံု ေၿပာလိုက္ရမည္လည္းဟု ေတြးကာ စိတ္ကားထင္႔ေနဆဲ။
အေမႏွင္႔စကားအတန္ၾကာ ေၿပာၿပီးသည္ႏွင္႔ အေမလည္းခရီးပန္းလာတယ္ အိပ္လိုက္အုန္း သားလည္း အိပ္လိုက္အုန္းမယ္ဟု ဆိုကာ စိတ္ကို ဒုန္းဒုန္းခ်ၿပီး အိပ္လိုက္သည္မွာ ညေနေစာင္းထိပင္ၿဖစ္သည္။ ညေနေစာင္း ကြ်န္ေတာ္ ႏုိးလာခ်ိန္တြင္ေတာ႔ အေမက သား လာအုန္း မနက္က သားသူငယ္ခ်င္းလာသြားတယ္ သား ေဘာလံုး ပြဲေတြ ရွဳံးထားတယ္ဆို အဲဒါ အေၾကြးလာေတာင္းတာ သားအိပ္ေနလို႔ အေမ မႏိုးတာ ဟုတ္လား သားဟု အေမေမးေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဟုတ္တယ္ အေမ သား ေဘာလံုးပြဲရွံဳးထားတယ္ မေန႔ညကေတာင္ အေဖ႔ဆီ ဆက္ေသးတယ္ ဟုေၿပာေသာအခါ ငါ႔သားကို အေမ လိုေလေသး မရွိေအာင္ ထားထားေပးတာ ငါ႔သား ဘာလိုအပ္ေသးလို႔လည္း ဘာကိတ္စ ဒီေလာင္းကစားေတြ လုပ္တာလည္းဟုဆိုေသာအခါ သား ရဲ႔ သားေလးေမြးရင္ သားပိုက္ဆံနဲ႔ေမြးခ်င္လို႔ပါဟု ေၿပာလိုက္ေသာအခါ အေမက ငါ႔သားရယ္ ၿဖစ္မွၿဖစ္ရေလ ဟုဆိုကာ ဘာမွဆက္မေၿပာေတာ႔ေခ်။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေခါင္းငံု႔၍သာေနလိုက္ေတာ႔သည္။ ထို႔အတူ ကြ်န္ေတာ္႔အား မေလာင္းရန္တားၿမစ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းၿဖင္႔ အေၾကြးလာေတာင္းေသာ သူငယ္ခ်င္းမွာလည္း ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ၿဖင္႔ စကားမ်ားၾကကာ စီးပြားပါ ခြဲလိုက္ၾကေေတာ႔သည္။
ၿဖစ္ပံုမွာ ကြ်န္ေတာ္႔အား အေၾကြးသြားမေတာင္းရန္ ကြ်န္ေတာ္႔အား အေၾကြးေတာင္းလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္က အေမ႔အား အပူကပ္မည္ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အန္တီက ငါတို႔အေပၚလည္း သိပ္ေကာင္းတာ အန္တီစိတ္ဆင္းရဲေနအုန္းမယ္ ေနလိုက္ပါအုန္းဟု ဆိုထားသည္႔ၾကားမွ ဇြတ္ကြ်န္ေတာ္႔ဆီ အေၾကြးလာေတာင္းကာ အေမနဲ႔ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၿပီး အန္တီ မေပးလို႔ မရဘူးေနာ္ဟု ပါ ဆိုသြားသည္႔အတြက္ အေမကလည္း စိတ္ဆိုးသည္႔အၿပင္ ကြ်န္ေတာ္႔အား မေလာင္းရန္တားၿမစ္သည္႔ သူငယ္ခ်င္းမွလည္း မင္းေတာ္ေတာ္မိုက္ရိုင္းတဲ႔ေကာင္ ပိုက္ဆံမ်က္ႏွာပဲ ၾကည္႔တဲ႔ မင္းနဲ႔ငါ အလုပ္အတူတြဲမလုပ္ေတာ႔ဘူးဟုဆိုကာ တစ္ပါတ္မွ်အၾကာတြင္ စီးပြားခြဲလိုက္ၾကေတာ႔သည္။ အေမကလည္း ကြ်န္ေတာ္႔အား အေမ အေၾကြးေတြ အကုန္ဆပ္ေပးမယ္ ဒါေပမယ္႔ ဒီေလာင္းကစားေတြ မလုပ္ေတာ႔ဘူးဆိုတာ သားအေမ႔ကို ကတိေပးရမယ္ ဒါဆိုရင္ ဒီကိတ္စေတြ အေဖ႔ကိုလည္း အေမမေၿပာဘူးဟု ေၿပာေသာေၾကာင္႔ သားကတိေပးပါတယ္အေမဟု ေၿပာခဲ႔သည္။ အေၾကြးလာေတာင္းသည္႔သူငယ္ခ်င္းႏွင္႔ ကြ်န္ေတာ္ကား ထိုေန႔မွစ၍ စကားမေၿပာေတာ႔သလို သူငယ္ခ်င္းအၿဖစ္က ရပ္စဲသြားခဲ႔ေတာ႔သည္။ ထို႔အတူ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း အေမ႔အား စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္ခဲ႔မိေသာ ကိတ္စမ်ားထဲမွ တစ္ခုအပါအဝင္ၿဖစ္ကာ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ သူငယ္ခ်င္းၿဖင္႔ပါ သူစိမ္းတရံစာ ႕ကဲ႔သို႔ ၿဖစ္ခဲ႔ရေသာေၾကာင္႔ ေဘာလံုးေလာင္းကစားခ်င္းအမွဳအား ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ယေန႔တိုင္ မလုပ္မိေတာ႔သကဲ႔သို႔ မည္သည္႔ေလာင္းကစားမွ်လည္း ယေန႔တိုင္ မလုပ္မိေတာ႔ေပ ။
Thursday, June 24, 2010
Wednesday, June 23, 2010
ေဘာလံုး ။၁။
ကြ်န္ေတာ္ၿဖတ္သန္းခဲ႔ရာ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ၿဖစ္ခဲ႔ေသာ အၿဖစ္အပ်က္မ်ားတြင္ ေဘာလံုး သည္လည္း တစ္ခုအပါအဝင္ ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ေဘာလံုး ဟု အသံၾကားလိုက္သည္ႏွင္႔ အတိတ္ကို ဖ်တ္ကနဲၿဖစ္ၿဖစ္ သတိတရ ၿဖစ္သြား တတ္သည္သာၿဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အမ်ားသူငွာ ေယာက်ၤားေလးမ်ားလို ေဘာလံုး အားကစားကို ခံုခံုမင္မင္ ကစားခဲ႔ၿပီး ေဘာလံုးပြဲမ်ားကို စိတ္ဝင္စားေသာ သူတစ္ေယာက္အၿဖစ္ ...ၿဖစ္က်န္ရစ္ခဲ႔ေသာ အတိတ္ကို သတိတရၿဖစ္ေနၿခင္းေတာ႔မဟုတ္ေပ။ ကြ်န္ေတာ္႔ ဘဝ၏ ေဘာလံုးႏွင္႔ ပါတ္သက္ပံုမွာ တစ္မ်ဳိးတစ္ဖံု ကြဲထြက္ေနၿခင္းသာၿဖစ္သည္။
ေဘာလံုး ႏွင္႔ ပါတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ အတိတ္ကို သတိရလိုက္တိုင္းတြင္လည္း အေဖနဲ႔ အေဖ႔ သူငယ္ခ်င္း ဦးၿမဝင္း အေၾကာင္း သည္လည္း ပါလာၿမဲၿဖစ္သည္။ အေဖနဲ႔ဦးၿမဝင္းမွာ တကၠသိုလ္ တြင္ ပထမႏွစ္မွ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ထိ လည္ပင္းဖက္ေပါင္းခဲ႔ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖစ္ၿပီး အစိုးရအလုပ္သို႔ ဝင္ေရာက္ရာသည္တြင္လည္း အတူတူၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အင္မတန္ပင္ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၿဖစ္ၾကၿပီး ဦးၿမမွာ အၿမဲတစ္ေစ အိမ္သုိ႔ဝင္ထြက္သြားလာေနတတ္ေသာ အေဖ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ၿဖစ္သည္။ ဦးၿမပံုစံမွာ အၿမဲတေစ ၿပံဳးရႊင္ ေနတတ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚတြင္လည္း အင္မတန္ခ်စ္ေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္အေနနဲ႔မူ အေဖ႔ သူငယ္ခ်င္းပင္ ၿဖစ္လင္႔ကစား ဦးဦးၿမ ဦးဦးၿမဟုေခၚၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ ကစားေဖာ္လိုသာ သေဘာထားခဲ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္ ခင္ေသာ ဦးဦးၿမမွာ အားနည္းခ်က္တစ္ခုေတာ႔ ရွိ၏၊ ၎မွာ သာမန္ လူမ်ားကဲ႔သို႔ ေခါင္းအား ေဘးဘယ္ညာအလြယ္တစ္ကူ လွည္႔ၾကည္႔လို႔ မရသည္႔အၿပင္ ေနာက္မွ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဦးၿမအား ေခၚလွ်င္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးအား လွည္႔ၾကည္႔မွရၿပီး သာမန္ လူမ်ားကဲ႔သို႔ ေခါင္းေစာင္းၾကည္႔ ရံုၿဖင္႔ မၿမင္ႏိုင္ေပ။ တစ္ခါတစ္ရံ ဦးၿမ ၏အားနည္းခ်က္အား ကေလးစိတ္ၿဖင္႔ ဦးဦးၿမ သားကို တည္႔တည္႔ရေအာင္ ၾကည္႔ ဟု စေနာက္မိေသာအခါမ်ားတြင္ေတာ႔ အေဖက သား ဦးဦး ကို အဲလို မေၿပာရဘူးေလ ငရဲၾကီးမယ္ ဟု အေဖက ဝင္ဟန္႔တတ္ေသာ္လည္း ဦးၿမ ကမူ ရပါတယ္ကြာ ကေလးပဲ ဟုသာ ေၿပာၿပီး ၿပံဳးေနတတ္ေလ႔ရွိသည္။
အၿမဲ ၿပံဳးရႊင္ေနတတ္ေသာ္လည္း ဒုကိၡတ ကဲ႔သုိ႔ၿဖစ္ေနေသာ ဦးဦးၿမမွာ တစ္ခ်ိန္က သန္မန္ၿဖတ္လတ္ၿပီး ထူးခြ်န္ေသာ ေဘာလံုးသမား တစ္ေယာက္ၿဖစ္ခဲ႔သည္ဆိုသည္ကိုကား ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းမတက္ခင္အခ်ိန္ ထိ မသိရွိခဲ႔ေပ။ ကြ်န္ေတာ္ မူလတန္း ေက်ာင္းေရာက္ရွိၿပီး တစ္ၿခားကေလးငယ္မ်ားကဲ႔သို႔ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ေဘာလံုးကစားခ်င္၍ အေဖ႔အား ခြင္႔ေတာင္းရာမွ အစၿပဳ၍ ဦးၿမ အေၾကာင္းအား သိခဲ႔ရေတာ႔သည္။ ေဘာလံုးကစားခ်င္၍ အေဖ႔အား ေဘာလံုး ဝယ္ခိုင္းရာ အေဖက ကြ်န္ေတာ္႔အား ေဘာလံုးဝယ္ေပးရန္ ခါးခါးသီးသီး ၿငင္းဆိုသည္႔အၿပင္ ေဘာလံုးကြင္းထဲဝင္၍ ေဘာလံုးကစားခ်င္းမ်ဳိးအားလည္း မၿပဳလုပ္ရန္ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ တားၿမစ္ေလေတာ႔သည္။ သုိ႔ေသာ္ တဇြတ္ထိုး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္တတ္ေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ဗီဇအားလည္း သိထားေသာ အေဖက အဘယ္႔ေၾကာင္႔ တားၿမစ္ရသည္ဆိုသည္ကိုပါ တစ္လက္စထဲရွင္းၿပခဲ႔သည္။ အေဖ ေဘာလံုးအား ခါးခါးသီးသီး ၿဖစ္ရသည္႔အေၾကာင္းမွာ အေဖ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားအရြယ္မွ စၿပီး ခံစားခဲ႔ရသည္ဟု ဆိုရမည္။ ၿဖစ္ပံုမွာ အေဖ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝ ေက်ာင္းတက္စဥ္က ဦးဦးၿမမွာ တကၠသိုလ္ လက္ေရြးစင္ နာမည္ၾကီးေဘာလံုးသမားၿဖစ္ခဲ႔ၿပီး သူ႔ေခတ္သူ႔အခါက မိန္းကေလးမ်ား ဝိုင္းဝုိင္းလည္ ခဲ႔သည္ဟု ဆိုသည္။ တစ္ခုေသာ တကၠသိုလ္ေဘာလံုးပြဲတစ္ခုတြင္ ဦးဦးၿမႏွင္႔ တစ္ဘက္အသင္းမွ အသင္းသား တစ္ေယာက္ရင္ဆိုင္ေတြ႔အခိုက္ ဦးဦးၿမ ရုတ္တရက္ ေၿခေခ်ာ္လဲၿပီး ၿမက္ခင္းေပၚ လဲအက် တစ္ဖက္အသင္းမွ ေဘာလံုးသမားမွာလည္း လဲက်ခဲ႔ၿပီး ဦးဦးၿမအေပၚ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး ၿပဳတ္က်ခဲ႔ေတာ႔သည္ဟု ဆိုသည္။
ပြဲၾကည္႔ ပရိတ္သတ္မွာ ၿဖစ္ရိုးၿဖစ္စဥ္ အၿဖစ္အပ်က္တစ္ခုဟု ထင္ေသာ္လည္း အတန္ၾကာသည္အထိ ဦးဦးၿမ ထမလာေသာအခါမွ ဒိုင္လုပ္သူႏွင္႔ ေဘာလံုးသမားမ်ား သြားၾကည္႔ေသာအခါမွ လည္ပင္းရိုး က်ဳိးသကဲ႔သို႔ၿဖစ္ၿပီး မထႏိုင္ေတာ႔ေၾကာင္းသိခဲ႔ၾကသၿဖင္႔ အေရးေပၚ ေဆးရံုသို႔ ပို႔ခဲ႔ရသည္။ ထိုဒဏ္ရာၿဖင္႔ပင္ ဦးဦးၿမ ေဆးရံုေပၚတြင္ အတန္ၾကာ ေနထိုင္ခဲ႔ရၿပီး ကံေကာင္းေထာက္မသၿဖင္႔ အသက္မေသခဲ႔ေသာ္လည္း ဦးဦးၿမလည္ပင္းမွာ အရိုးက်ီးေပါင္းတက္သကဲ႔သို႔ၿဖစ္ၿပီး လူေကာင္းတစ္ေယာက္ကဲ႔သို႔ လည္ပင္းအား အလြယ္တစ္ကူ အလွဳပ္အရွားမၿပဳႏိုင္ေတာ႔သည္မွာ ယခုတိုင္ၿဖစ္သည္ဟု အေဖက ၿပန္ေၿပာင္းေၿပာၿပသည္။ ေဘာလံုးဆိုတာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းကစားရတာ ငါ႔သားရဲ႔ အေဖေမြးထားတုန္းက အေကာင္း ေဘာလံုးကစားမွ က်ဳိးကန္းကုန္ရင္ အေဖ ဘယ္လိုမွ ခံစားလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး သားအစ္ကိုကိုလည္း အေဖ ေဘာလံုးမကစားခိုင္းဘူး ငါ႔သားလည္း မကစားနဲ႔ေနာ္ ဟု အေဖက သူ႔ခံစားခ်က္ၿဖင္႔ ကြ်န္ေတာ္၏ ေယာက်ၤားေလးပီပီ ေဘာလံုးကစားခ်င္စိတ္အားပိတ္ပင္လိုက္သကဲ႔သို႔ ကြ်န္ေတာ္႔ထက္ ၇ ႏွစ္ၾကီးေသာ အစ္ကိုမွာလည္း ကြ်န္ေတာ္႔ကဲ႔သို႔ပင္ ငယ္ရြယ္စဥ္မွစ၍ ေဘာလံုးမကစားခဲ႔ရေပ.။ အေဖေၿပာသည္႔ ဦးဦးၿမအေၾကာင္းႏွင္႔ အေဖ ပိတ္ပင္ထားေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္မွာ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ေဘာလံုးကစားၿခင္းအမွဳအား ယခုအရြယ္ထိ ၿပဳဖူးသည္မဆိုထားႏွင္႔ ေဘာလံုးအား ေဘာလံုးအား ေၿခေထာက္ႏွင္႔ ထိကန္ဘူးသည္မွာ လက္ခ်ဳိးေရလို႔ရသည္ဟု ဆိုလွ်င္ လြန္အံ႔မထင္။
ထိုသို႔ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားေၾကာင္႔ ေဘာလံုးဆိုလွ်င္ လံုးသည္ ဟုေလာက္သာသိၿပီး တစ္ဘက္ႏွင္႔တစ္ဘက္ သူ႔ဂိုးေပါက္ ကိုယ္႔ဂိုးေပါက္ ဝင္ေအာင္သြင္းၾကသည္ဟုေလာက္သာ သိထားၿပီး ေဘာလံုးၿဖင္႔ ခပ္ကင္းကင္း ေနခဲ႔သည္မွာ ကြ်န္ေတာ္ အထက္တန္းေအာင္ၿပီး တကၠသို္လ္ မဖြင္႔ခင္စပ္ၾကား မႏၱေလး ဂ်ီတီအိုင္ေက်ာင္းသားဘဝ ပထမႏွစ္ကုန္သည္အထိၿဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ သည္သာ ေဘာလံုးအေၾကာင္း အား ထိုမွ်ေလာက္သိေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္႔အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းမွာကား ေဘာလံုးဂုရုမ်ားပင္ၿဖစ္ေတာ႔သည္။ ၎တို႔မွာ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ေဘာလံုးကစားၿခင္း အမွဳအားၿပဳသကဲ႔သို႔ အပတ္စဥ္ ထြက္ရွိေသာ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္မ်ားမွာ ၎တို႔ ေက်ာင္းလြယ္အိတ္ထဲတြင္ အၿမဲပါေလ႔ရွိၿပီး ႏိုင္ငံတစ္ကာပြဲစဥ္ မ်ားအား ညနက္သန္းေခါင္ ထၾကည္႔တတ္ေသာ ေဘာလံုး သရဲမ်ားပင္ ၿဖစ္ေနခဲ႔သည္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္သည္႔အခ်ိန္မ်ားတြင္လည္း ႏိုင္ငံတစ္ကာ ေဘာလံုး အသင္းမ်ားၿဖင္႔ ႏိုင္ငံတစ္ကာ အသင္းသားမ်ားအေၾကာင္းအား ေဆြးေႏြးေနၾကသည္မွာ ပီဘိ ကမၻာေက်ာ္ နည္းၿပၾကီးမ်ား အလားပင္ၿဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ကြ်န္ေတာ္႔မွာ ၎တို႔ ေၿပာဆိုေနသည္မ်ားကို မၾကားတစ္ခ်က္ ၾကားတစ္ခ်က္ၿဖင္႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲသို႔ ဝင္ထြက္သြားလာေနေသာ သူမ်ားအားၾကည္႔ရွဳရင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွ ဖြင္႔ထားေသာ သီခ်င္းမ်ားအား နားေထာင္ရင္းၿဖင္႔သာ အခ်ိန္ကို ကုန္ဆံုးေစရ၏။
ေဘာလံုးအေၾကာင္း လံုးလံုးမွ်စိတ္မဝင္စားဟု သိထားေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွလည္း ကြ်န္ေတာ္႔အား ၎တို႔ ေဘာလံုးအေၾကာင္းေၿပာၿပီဆိုလွ်င္ ဖုတ္ေလသိငါးပိ ရွိေလသည္ဟုပင္ မထင္သကဲ႔သို႔ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း နည္းနည္း မွ် စိတ္မဝင္စားခဲ႔ေခ်....။သို႔ေသာ္အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင္႔အမွ် ၎တို႔ေဘာလံုးပြဲအေၾကာင္းေၿပာတိုင္း ပါးစပ္ပိတ္ေနရေသာ ကိုယ္႔အၿဖစ္ကိုယ္ ၾကည္႔၍ ဒီတိုင္းဆိုလွ်င္ မၿဖစ္ေခ်ဘူး နည္းနည္းေတာ႔ ဝင္ေၿပာႏီုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားအုန္းမွဟု ေတြးေတာမိေသာ္လည္း ခက္သည္က ကြ်န္ေတာ္သည္ ေဘာလံုးစာေစာင္မ်ားကို စိတ္ဝင္တစ္စား ဖတ္ရေလာက္ေအာင္ စိတ္မပါသကဲ႔သို႔ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ ေဘာလံုးေလးတစ္လံုးအား သူ႔ဂိုးေပါက္ ကိုယ္႔ဂိုးေပါက္ သြင္းရန္ ၾကိဳးစားေနၾကေသာ ေဘာလံုးပြဲမ်ားအားလည္း ၾကည္႔ရွဳရန္ စိတ္မဝင္စားေခ်။ ထို႔ေၾကာင္႔ ၎တို႔ ေၿပာစကားမ်ားအား အာရံုစိုက္နားေထာင္ၿပီး နားလည္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္မည္႔နည္းလမ္းသာရွိေတာ႔သည္။ ထိုအခ်ိန္က ၎တို႔ေၿပာစကားမ်ားထဲတြင္ ဖာဂူဆန္ ကႏူး ဇီဒန္း ေရာ္နယ္ဒို တို႔အား ထည္လဲၾကားရသကဲ႔သို႔ မန္ခ်က္ မန္ယူ အာစင္နယ္ စသည္မ်ားအားလည္း ထပ္ခါတစ္လဲလဲ ၾကားေနရသည္ကို ကြ်န္ေတာ္ သတိထားခဲ႔မိသည္။ တစ္ခါတြင္မေတာ႔ အတူေနေဘာလံုးသရဲ သူငယ္ခ်င္းအား ေဟ႔ေကာင္ မန္ခ်က္နဲ႔မန္ယူက ဘယ္က အသင္းေတြတုန္း နာမည္ ခပ္ဆင္ဆင္ေတြပဲဟု ေၿပာေသာအခါ ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ ၎မွာ ခြက္ထိုးခြက္လွန္ရီေလေသာေၾကာင္႔ အတန္ငယ္စိတ္ေပါက္ကာ ငါမသိလို႔ေမးတာကြ မင္းက ဘာၿဖစ္ေနတာတုန္း ဆိုၿပီး ခပ္ဆတ္ဆတ္ ေမးလိုက္မွ မ်က္ႏွာပိုးသတ္ကာ မန္ခ်က္ နဲ႔ မန္ယူ ဆိုတာ မန္ခ်က္စတာယူႏိုက္တက္ အသင္းအား အလြယ္ေခၚၾကေသာ နာမည္ၿဖစ္ေၾကာင္းေၿပာၿပသၿဖင္႔ ကမၻာေက်ာ္ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္ အသင္းအေၾကာင္းအား သိရွိခဲ႔ရသည္။
တစ္လတန္သည္ ႏွစ္လ တန္သည္ သူငယ္ခ်င္းအား ေဘာလံုးအေၾကာင္းမ်ား စိတ္လိုလက္ရေမးသကဲ႔သို႔ ၎တို႔ ေဘာလံုးအေၾကာင္း ေၿပာသည္႔အခါတြင္လည္း စိတ္ဝင္တစ္စားနားေထာင္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ေဘာလံုးအေၾကာင္း သိၿပီဟု ကြ်န္ေတာ္ ထင္မွတ္ခဲ႔မိသည္မွာ မွားမွန္း တစ္ရက္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖင္႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္မွ ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္း သိခဲ႔ရသည္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္၍ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ဟိုဟုိဒီဒီ ေၿပာေနရာမွ ထံုးစံအတိုင္း ေဘာလံုးသရဲမ်ားဟု ကြ်န္ေတာ္ေခၚေသာသူငယ္ခ်င္းအမ်ားစု ပါေသာေၾကာင္႔ စကားဝိုင္းမွာ ေနာက္ဆံုးတြင္ ေဘာလံုးအေၾကာင္းသာ ေရာက္သြားေတာ႔သည္။ ထိုေန႔က ၎င္းတို႔ ဦးတည္ေၿပာေနသည္မွာ ေရာ္နယ္ဒိုကေတာ႔ ဘယ္အသင္းမွာ ေကာင္းေနသည္ ဇီဒန္းမွာ တစ္ၿခားအသင္းသို႔ေရႊ႔လွ်င္ ပိုေကာင္းမည္ အာစင္နယ္မွ အြန္နရီမွာ ဘယ္လိုေကာင္းသည္ဟု ေၿပာေနၾကခ်ိန္တြင္ ငါလည္းေၿပာႏိုင္ပါတယ္ကြဟု အထင္ေရာက္ခဲ႔ေသာ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ေနပါအုန္းကြ ဟိုေကာင္ကြာ ငါေမ႔ေနတာ အမည္းေကာင္ ဟု အစခ်ီ လိုက္ေသာအခါ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ ဝင္မေၿပာပဲ ေဘးနားကသာ ဟိုၾကည္႔ဒီၾကည္႔ၿဖင္႔ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းဟကာ နားေထာင္ေနတတ္ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္႔ဆီမွ ေဘာလံုး အေၾကာင္းထြက္လာေသာ အခါ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ၿငိမ္၍ နားေထာင္ေနၿပီး ကြ်န္ေတာ္ေၿပာလာမည္႔စကားအား နားစြင္႔ေနၾကသည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အားတက္ၿပီး ေအး ငါသိၿပီ ကႏူးကြာ လာဇီယိုကေကာင္ အဲေကာင္ မဆိုးဘူးကြဟု ေၿပာခ်လိုက္ေသာအခါ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ပထမ ကြ်န္ေတာ္႔အား ေၾကာင္ေၾကာင္ၾကီး ၾကည္႔၍ ထို႔ေနာက္ ဟာ ဟု အာေမ႗ိတ္ အသံမ်ား ၿပိဳင္တူ ထြက္လာၿပီး မ်ဳိးသြင္ဟု ေခၚေသာ သူငယ္ခ်င္းမွာ ပါးစပ္ထဲမွ လက္ဖက္ရည္မ်ားပင္ ထြက္က်သည္ထိ ခြက္ထိုးခြက္လွန္ရီေသာေၾကာင္႔ က်န္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာလည္း တစ္ေသာေသာၿဖင္႔ ေဘးမွဝိုင္းမ်ားပင္ ၾကည္႔ေနရေလာက္ေအာင္ ရီၾကေလေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း အတန္ငယ္ရွက္သြားကာ ဘာတုန္း မဟုတ္ဘူးလားဟု ရီက်ဲက်ဲႏွင္႔ေမးေသာအခါ ကႏူးမွာ လာဇီယိုက မဟုတ္ေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ အူလွဳိက္သဲလွဳိက္ရီရင္း ရွင္းၿပေတာ႔မွ ကြ်န္ေတာ္ ေၿပာတာ မွားသြားခဲ႔မွန္း သိရေတာ႔သည္။ ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွ ကြ်န္ေတာ္႔အား ေဟ႔ေကာင္ ကႏူး လာဇီယို မွာ ကန္တုန္းလားဟု စသကဲ႔သို႔ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္လည္း ငါနဲ႔ ေဘာလံုး မၿဖစ္ပါဘူး အရင္အတိုင္းပဲ ေကာင္းပါတယ္ဟု ေတြးေတာမိကာ ေဘာလံုးအေၾကာင္းႏွင္႔ပါတ္သက္၍ နည္းနည္းမွ် အသံမဟမိေတာ႔ေပ။
ထိုသို႔ ေဘာလံုးအေၾကာင္းမသိ ကမၻာ႔ဖလားပြဲ စိတ္မဝင္စား ေနလာခဲ႔ရင္း တစ္ခုေသာ ယူရိုဖလားပြဲတစ္ခု၏ ဖြင္႔ပြဲေန႔တြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွ ဇြတ္ဆြဲေခၚေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္႔ဘဝရဲ႔ ပထမဆံုး ၾကည္႔ဖူးေသာ ႏိုင္ငံရပ္ၿခားေဘာလံုးပြဲ ၿဖစ္လာမည္႔ ပြဲအား သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင္႔အတူ ၾကည္႔ရန္ ေဘာလံုးပြဲရံုသို႔ လိုက္ခဲ႔မိေတာ႔သည္။ ေဘာလံုး ပြဲမၾကည္႔ခင္ သူငယ္မ်ားႏွင္႔အတူ အရက္ဆိုင္တြင္ အရက္ေသာက္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္ကား အတန္ငယ္ေထြေနမိသလို အရက္မူးလာလွ်င္ ေပါက္တတ္ကရလုပ္ခ်င္ေသာ ထိုအခ်ိန္တုန္းက အတိုင္း ေပါက္တတ္ကရ လုပ္ခ်င္စိတ္မ်ားလည္း ေပါက္ေနခဲ႔သည္။ ေဘာလံုးပြဲရံုေရာက္ေသာအခါတြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ အခ်င္းခ်င္း သံုးသပ္ခ်က္မ်ားလုပ္ၿပီး ေဘာလံုး ေလာင္းေၾကးမ်ားအား ေလာင္းေနသည္႔အခ်ိန္ထိ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ မည္႔သို႔မွ မရွိေသးေသာ္လည္း ေဘာလံုးပြဲစကာနီးအခ်ိန္တြင္ေတာ႔ မည္သို႔ၿဖစ္သည္မသိ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ ေဘာလံုးေလာင္းခ်င္စိတ္မ်ား တစ္ဖြားဖြားေပၚလာခဲ႔ေတာ႔သည္။
ေဘာလံုး ႏွင္႔ ပါတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ အတိတ္ကို သတိရလိုက္တိုင္းတြင္လည္း အေဖနဲ႔ အေဖ႔ သူငယ္ခ်င္း ဦးၿမဝင္း အေၾကာင္း သည္လည္း ပါလာၿမဲၿဖစ္သည္။ အေဖနဲ႔ဦးၿမဝင္းမွာ တကၠသိုလ္ တြင္ ပထမႏွစ္မွ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ထိ လည္ပင္းဖက္ေပါင္းခဲ႔ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖစ္ၿပီး အစိုးရအလုပ္သို႔ ဝင္ေရာက္ရာသည္တြင္လည္း အတူတူၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အင္မတန္ပင္ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၿဖစ္ၾကၿပီး ဦးၿမမွာ အၿမဲတစ္ေစ အိမ္သုိ႔ဝင္ထြက္သြားလာေနတတ္ေသာ အေဖ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ၿဖစ္သည္။ ဦးၿမပံုစံမွာ အၿမဲတေစ ၿပံဳးရႊင္ ေနတတ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚတြင္လည္း အင္မတန္ခ်စ္ေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္အေနနဲ႔မူ အေဖ႔ သူငယ္ခ်င္းပင္ ၿဖစ္လင္႔ကစား ဦးဦးၿမ ဦးဦးၿမဟုေခၚၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ ကစားေဖာ္လိုသာ သေဘာထားခဲ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္ ခင္ေသာ ဦးဦးၿမမွာ အားနည္းခ်က္တစ္ခုေတာ႔ ရွိ၏၊ ၎မွာ သာမန္ လူမ်ားကဲ႔သို႔ ေခါင္းအား ေဘးဘယ္ညာအလြယ္တစ္ကူ လွည္႔ၾကည္႔လို႔ မရသည္႔အၿပင္ ေနာက္မွ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဦးၿမအား ေခၚလွ်င္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးအား လွည္႔ၾကည္႔မွရၿပီး သာမန္ လူမ်ားကဲ႔သို႔ ေခါင္းေစာင္းၾကည္႔ ရံုၿဖင္႔ မၿမင္ႏိုင္ေပ။ တစ္ခါတစ္ရံ ဦးၿမ ၏အားနည္းခ်က္အား ကေလးစိတ္ၿဖင္႔ ဦးဦးၿမ သားကို တည္႔တည္႔ရေအာင္ ၾကည္႔ ဟု စေနာက္မိေသာအခါမ်ားတြင္ေတာ႔ အေဖက သား ဦးဦး ကို အဲလို မေၿပာရဘူးေလ ငရဲၾကီးမယ္ ဟု အေဖက ဝင္ဟန္႔တတ္ေသာ္လည္း ဦးၿမ ကမူ ရပါတယ္ကြာ ကေလးပဲ ဟုသာ ေၿပာၿပီး ၿပံဳးေနတတ္ေလ႔ရွိသည္။
အၿမဲ ၿပံဳးရႊင္ေနတတ္ေသာ္လည္း ဒုကိၡတ ကဲ႔သုိ႔ၿဖစ္ေနေသာ ဦးဦးၿမမွာ တစ္ခ်ိန္က သန္မန္ၿဖတ္လတ္ၿပီး ထူးခြ်န္ေသာ ေဘာလံုးသမား တစ္ေယာက္ၿဖစ္ခဲ႔သည္ဆိုသည္ကိုကား ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းမတက္ခင္အခ်ိန္ ထိ မသိရွိခဲ႔ေပ။ ကြ်န္ေတာ္ မူလတန္း ေက်ာင္းေရာက္ရွိၿပီး တစ္ၿခားကေလးငယ္မ်ားကဲ႔သို႔ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ေဘာလံုးကစားခ်င္၍ အေဖ႔အား ခြင္႔ေတာင္းရာမွ အစၿပဳ၍ ဦးၿမ အေၾကာင္းအား သိခဲ႔ရေတာ႔သည္။ ေဘာလံုးကစားခ်င္၍ အေဖ႔အား ေဘာလံုး ဝယ္ခိုင္းရာ အေဖက ကြ်န္ေတာ္႔အား ေဘာလံုးဝယ္ေပးရန္ ခါးခါးသီးသီး ၿငင္းဆိုသည္႔အၿပင္ ေဘာလံုးကြင္းထဲဝင္၍ ေဘာလံုးကစားခ်င္းမ်ဳိးအားလည္း မၿပဳလုပ္ရန္ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ တားၿမစ္ေလေတာ႔သည္။ သုိ႔ေသာ္ တဇြတ္ထိုး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္တတ္ေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ဗီဇအားလည္း သိထားေသာ အေဖက အဘယ္႔ေၾကာင္႔ တားၿမစ္ရသည္ဆိုသည္ကိုပါ တစ္လက္စထဲရွင္းၿပခဲ႔သည္။ အေဖ ေဘာလံုးအား ခါးခါးသီးသီး ၿဖစ္ရသည္႔အေၾကာင္းမွာ အေဖ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားအရြယ္မွ စၿပီး ခံစားခဲ႔ရသည္ဟု ဆိုရမည္။ ၿဖစ္ပံုမွာ အေဖ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝ ေက်ာင္းတက္စဥ္က ဦးဦးၿမမွာ တကၠသိုလ္ လက္ေရြးစင္ နာမည္ၾကီးေဘာလံုးသမားၿဖစ္ခဲ႔ၿပီး သူ႔ေခတ္သူ႔အခါက မိန္းကေလးမ်ား ဝိုင္းဝုိင္းလည္ ခဲ႔သည္ဟု ဆိုသည္။ တစ္ခုေသာ တကၠသိုလ္ေဘာလံုးပြဲတစ္ခုတြင္ ဦးဦးၿမႏွင္႔ တစ္ဘက္အသင္းမွ အသင္းသား တစ္ေယာက္ရင္ဆိုင္ေတြ႔အခိုက္ ဦးဦးၿမ ရုတ္တရက္ ေၿခေခ်ာ္လဲၿပီး ၿမက္ခင္းေပၚ လဲအက် တစ္ဖက္အသင္းမွ ေဘာလံုးသမားမွာလည္း လဲက်ခဲ႔ၿပီး ဦးဦးၿမအေပၚ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး ၿပဳတ္က်ခဲ႔ေတာ႔သည္ဟု ဆိုသည္။
ပြဲၾကည္႔ ပရိတ္သတ္မွာ ၿဖစ္ရိုးၿဖစ္စဥ္ အၿဖစ္အပ်က္တစ္ခုဟု ထင္ေသာ္လည္း အတန္ၾကာသည္အထိ ဦးဦးၿမ ထမလာေသာအခါမွ ဒိုင္လုပ္သူႏွင္႔ ေဘာလံုးသမားမ်ား သြားၾကည္႔ေသာအခါမွ လည္ပင္းရိုး က်ဳိးသကဲ႔သို႔ၿဖစ္ၿပီး မထႏိုင္ေတာ႔ေၾကာင္းသိခဲ႔ၾကသၿဖင္႔ အေရးေပၚ ေဆးရံုသို႔ ပို႔ခဲ႔ရသည္။ ထိုဒဏ္ရာၿဖင္႔ပင္ ဦးဦးၿမ ေဆးရံုေပၚတြင္ အတန္ၾကာ ေနထိုင္ခဲ႔ရၿပီး ကံေကာင္းေထာက္မသၿဖင္႔ အသက္မေသခဲ႔ေသာ္လည္း ဦးဦးၿမလည္ပင္းမွာ အရိုးက်ီးေပါင္းတက္သကဲ႔သို႔ၿဖစ္ၿပီး လူေကာင္းတစ္ေယာက္ကဲ႔သို႔ လည္ပင္းအား အလြယ္တစ္ကူ အလွဳပ္အရွားမၿပဳႏိုင္ေတာ႔သည္မွာ ယခုတိုင္ၿဖစ္သည္ဟု အေဖက ၿပန္ေၿပာင္းေၿပာၿပသည္။ ေဘာလံုးဆိုတာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းကစားရတာ ငါ႔သားရဲ႔ အေဖေမြးထားတုန္းက အေကာင္း ေဘာလံုးကစားမွ က်ဳိးကန္းကုန္ရင္ အေဖ ဘယ္လိုမွ ခံစားလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး သားအစ္ကိုကိုလည္း အေဖ ေဘာလံုးမကစားခိုင္းဘူး ငါ႔သားလည္း မကစားနဲ႔ေနာ္ ဟု အေဖက သူ႔ခံစားခ်က္ၿဖင္႔ ကြ်န္ေတာ္၏ ေယာက်ၤားေလးပီပီ ေဘာလံုးကစားခ်င္စိတ္အားပိတ္ပင္လိုက္သကဲ႔သို႔ ကြ်န္ေတာ္႔ထက္ ၇ ႏွစ္ၾကီးေသာ အစ္ကိုမွာလည္း ကြ်န္ေတာ္႔ကဲ႔သို႔ပင္ ငယ္ရြယ္စဥ္မွစ၍ ေဘာလံုးမကစားခဲ႔ရေပ.။ အေဖေၿပာသည္႔ ဦးဦးၿမအေၾကာင္းႏွင္႔ အေဖ ပိတ္ပင္ထားေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္မွာ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ေဘာလံုးကစားၿခင္းအမွဳအား ယခုအရြယ္ထိ ၿပဳဖူးသည္မဆိုထားႏွင္႔ ေဘာလံုးအား ေဘာလံုးအား ေၿခေထာက္ႏွင္႔ ထိကန္ဘူးသည္မွာ လက္ခ်ဳိးေရလို႔ရသည္ဟု ဆိုလွ်င္ လြန္အံ႔မထင္။
ထိုသို႔ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားေၾကာင္႔ ေဘာလံုးဆိုလွ်င္ လံုးသည္ ဟုေလာက္သာသိၿပီး တစ္ဘက္ႏွင္႔တစ္ဘက္ သူ႔ဂိုးေပါက္ ကိုယ္႔ဂိုးေပါက္ ဝင္ေအာင္သြင္းၾကသည္ဟုေလာက္သာ သိထားၿပီး ေဘာလံုးၿဖင္႔ ခပ္ကင္းကင္း ေနခဲ႔သည္မွာ ကြ်န္ေတာ္ အထက္တန္းေအာင္ၿပီး တကၠသို္လ္ မဖြင္႔ခင္စပ္ၾကား မႏၱေလး ဂ်ီတီအိုင္ေက်ာင္းသားဘဝ ပထမႏွစ္ကုန္သည္အထိၿဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ သည္သာ ေဘာလံုးအေၾကာင္း အား ထိုမွ်ေလာက္သိေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္႔အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းမွာကား ေဘာလံုးဂုရုမ်ားပင္ၿဖစ္ေတာ႔သည္။ ၎တို႔မွာ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ေဘာလံုးကစားၿခင္း အမွဳအားၿပဳသကဲ႔သို႔ အပတ္စဥ္ ထြက္ရွိေသာ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္မ်ားမွာ ၎တို႔ ေက်ာင္းလြယ္အိတ္ထဲတြင္ အၿမဲပါေလ႔ရွိၿပီး ႏိုင္ငံတစ္ကာပြဲစဥ္ မ်ားအား ညနက္သန္းေခါင္ ထၾကည္႔တတ္ေသာ ေဘာလံုး သရဲမ်ားပင္ ၿဖစ္ေနခဲ႔သည္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္သည္႔အခ်ိန္မ်ားတြင္လည္း ႏိုင္ငံတစ္ကာ ေဘာလံုး အသင္းမ်ားၿဖင္႔ ႏိုင္ငံတစ္ကာ အသင္းသားမ်ားအေၾကာင္းအား ေဆြးေႏြးေနၾကသည္မွာ ပီဘိ ကမၻာေက်ာ္ နည္းၿပၾကီးမ်ား အလားပင္ၿဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ကြ်န္ေတာ္႔မွာ ၎တို႔ ေၿပာဆိုေနသည္မ်ားကို မၾကားတစ္ခ်က္ ၾကားတစ္ခ်က္ၿဖင္႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲသို႔ ဝင္ထြက္သြားလာေနေသာ သူမ်ားအားၾကည္႔ရွဳရင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွ ဖြင္႔ထားေသာ သီခ်င္းမ်ားအား နားေထာင္ရင္းၿဖင္႔သာ အခ်ိန္ကို ကုန္ဆံုးေစရ၏။
ေဘာလံုးအေၾကာင္း လံုးလံုးမွ်စိတ္မဝင္စားဟု သိထားေသာ ကြ်န္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွလည္း ကြ်န္ေတာ္႔အား ၎တို႔ ေဘာလံုးအေၾကာင္းေၿပာၿပီဆိုလွ်င္ ဖုတ္ေလသိငါးပိ ရွိေလသည္ဟုပင္ မထင္သကဲ႔သို႔ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း နည္းနည္း မွ် စိတ္မဝင္စားခဲ႔ေခ်....။သို႔ေသာ္အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင္႔အမွ် ၎တို႔ေဘာလံုးပြဲအေၾကာင္းေၿပာတိုင္း ပါးစပ္ပိတ္ေနရေသာ ကိုယ္႔အၿဖစ္ကိုယ္ ၾကည္႔၍ ဒီတိုင္းဆိုလွ်င္ မၿဖစ္ေခ်ဘူး နည္းနည္းေတာ႔ ဝင္ေၿပာႏီုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားအုန္းမွဟု ေတြးေတာမိေသာ္လည္း ခက္သည္က ကြ်န္ေတာ္သည္ ေဘာလံုးစာေစာင္မ်ားကို စိတ္ဝင္တစ္စား ဖတ္ရေလာက္ေအာင္ စိတ္မပါသကဲ႔သို႔ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ ေဘာလံုးေလးတစ္လံုးအား သူ႔ဂိုးေပါက္ ကိုယ္႔ဂိုးေပါက္ သြင္းရန္ ၾကိဳးစားေနၾကေသာ ေဘာလံုးပြဲမ်ားအားလည္း ၾကည္႔ရွဳရန္ စိတ္မဝင္စားေခ်။ ထို႔ေၾကာင္႔ ၎တို႔ ေၿပာစကားမ်ားအား အာရံုစိုက္နားေထာင္ၿပီး နားလည္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္မည္႔နည္းလမ္းသာရွိေတာ႔သည္။ ထိုအခ်ိန္က ၎တို႔ေၿပာစကားမ်ားထဲတြင္ ဖာဂူဆန္ ကႏူး ဇီဒန္း ေရာ္နယ္ဒို တို႔အား ထည္လဲၾကားရသကဲ႔သို႔ မန္ခ်က္ မန္ယူ အာစင္နယ္ စသည္မ်ားအားလည္း ထပ္ခါတစ္လဲလဲ ၾကားေနရသည္ကို ကြ်န္ေတာ္ သတိထားခဲ႔မိသည္။ တစ္ခါတြင္မေတာ႔ အတူေနေဘာလံုးသရဲ သူငယ္ခ်င္းအား ေဟ႔ေကာင္ မန္ခ်က္နဲ႔မန္ယူက ဘယ္က အသင္းေတြတုန္း နာမည္ ခပ္ဆင္ဆင္ေတြပဲဟု ေၿပာေသာအခါ ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ ၎မွာ ခြက္ထိုးခြက္လွန္ရီေလေသာေၾကာင္႔ အတန္ငယ္စိတ္ေပါက္ကာ ငါမသိလို႔ေမးတာကြ မင္းက ဘာၿဖစ္ေနတာတုန္း ဆိုၿပီး ခပ္ဆတ္ဆတ္ ေမးလိုက္မွ မ်က္ႏွာပိုးသတ္ကာ မန္ခ်က္ နဲ႔ မန္ယူ ဆိုတာ မန္ခ်က္စတာယူႏိုက္တက္ အသင္းအား အလြယ္ေခၚၾကေသာ နာမည္ၿဖစ္ေၾကာင္းေၿပာၿပသၿဖင္႔ ကမၻာေက်ာ္ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္ အသင္းအေၾကာင္းအား သိရွိခဲ႔ရသည္။
တစ္လတန္သည္ ႏွစ္လ တန္သည္ သူငယ္ခ်င္းအား ေဘာလံုးအေၾကာင္းမ်ား စိတ္လိုလက္ရေမးသကဲ႔သို႔ ၎တို႔ ေဘာလံုးအေၾကာင္း ေၿပာသည္႔အခါတြင္လည္း စိတ္ဝင္တစ္စားနားေထာင္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ေဘာလံုးအေၾကာင္း သိၿပီဟု ကြ်န္ေတာ္ ထင္မွတ္ခဲ႔မိသည္မွာ မွားမွန္း တစ္ရက္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖင္႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္မွ ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္း သိခဲ႔ရသည္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္၍ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ဟိုဟုိဒီဒီ ေၿပာေနရာမွ ထံုးစံအတိုင္း ေဘာလံုးသရဲမ်ားဟု ကြ်န္ေတာ္ေခၚေသာသူငယ္ခ်င္းအမ်ားစု ပါေသာေၾကာင္႔ စကားဝိုင္းမွာ ေနာက္ဆံုးတြင္ ေဘာလံုးအေၾကာင္းသာ ေရာက္သြားေတာ႔သည္။ ထိုေန႔က ၎င္းတို႔ ဦးတည္ေၿပာေနသည္မွာ ေရာ္နယ္ဒိုကေတာ႔ ဘယ္အသင္းမွာ ေကာင္းေနသည္ ဇီဒန္းမွာ တစ္ၿခားအသင္းသို႔ေရႊ႔လွ်င္ ပိုေကာင္းမည္ အာစင္နယ္မွ အြန္နရီမွာ ဘယ္လိုေကာင္းသည္ဟု ေၿပာေနၾကခ်ိန္တြင္ ငါလည္းေၿပာႏိုင္ပါတယ္ကြဟု အထင္ေရာက္ခဲ႔ေသာ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ေနပါအုန္းကြ ဟိုေကာင္ကြာ ငါေမ႔ေနတာ အမည္းေကာင္ ဟု အစခ်ီ လိုက္ေသာအခါ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ ဝင္မေၿပာပဲ ေဘးနားကသာ ဟိုၾကည္႔ဒီၾကည္႔ၿဖင္႔ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းဟကာ နားေထာင္ေနတတ္ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္႔ဆီမွ ေဘာလံုး အေၾကာင္းထြက္လာေသာ အခါ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ၿငိမ္၍ နားေထာင္ေနၿပီး ကြ်န္ေတာ္ေၿပာလာမည္႔စကားအား နားစြင္႔ေနၾကသည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အားတက္ၿပီး ေအး ငါသိၿပီ ကႏူးကြာ လာဇီယိုကေကာင္ အဲေကာင္ မဆိုးဘူးကြဟု ေၿပာခ်လိုက္ေသာအခါ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ပထမ ကြ်န္ေတာ္႔အား ေၾကာင္ေၾကာင္ၾကီး ၾကည္႔၍ ထို႔ေနာက္ ဟာ ဟု အာေမ႗ိတ္ အသံမ်ား ၿပိဳင္တူ ထြက္လာၿပီး မ်ဳိးသြင္ဟု ေခၚေသာ သူငယ္ခ်င္းမွာ ပါးစပ္ထဲမွ လက္ဖက္ရည္မ်ားပင္ ထြက္က်သည္ထိ ခြက္ထိုးခြက္လွန္ရီေသာေၾကာင္႔ က်န္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာလည္း တစ္ေသာေသာၿဖင္႔ ေဘးမွဝိုင္းမ်ားပင္ ၾကည္႔ေနရေလာက္ေအာင္ ရီၾကေလေတာ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း အတန္ငယ္ရွက္သြားကာ ဘာတုန္း မဟုတ္ဘူးလားဟု ရီက်ဲက်ဲႏွင္႔ေမးေသာအခါ ကႏူးမွာ လာဇီယိုက မဟုတ္ေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ အူလွဳိက္သဲလွဳိက္ရီရင္း ရွင္းၿပေတာ႔မွ ကြ်န္ေတာ္ ေၿပာတာ မွားသြားခဲ႔မွန္း သိရေတာ႔သည္။ ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွ ကြ်န္ေတာ္႔အား ေဟ႔ေကာင္ ကႏူး လာဇီယို မွာ ကန္တုန္းလားဟု စသကဲ႔သို႔ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္လည္း ငါနဲ႔ ေဘာလံုး မၿဖစ္ပါဘူး အရင္အတိုင္းပဲ ေကာင္းပါတယ္ဟု ေတြးေတာမိကာ ေဘာလံုးအေၾကာင္းႏွင္႔ပါတ္သက္၍ နည္းနည္းမွ် အသံမဟမိေတာ႔ေပ။
ထိုသို႔ ေဘာလံုးအေၾကာင္းမသိ ကမၻာ႔ဖလားပြဲ စိတ္မဝင္စား ေနလာခဲ႔ရင္း တစ္ခုေသာ ယူရိုဖလားပြဲတစ္ခု၏ ဖြင္႔ပြဲေန႔တြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွ ဇြတ္ဆြဲေခၚေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္႔ဘဝရဲ႔ ပထမဆံုး ၾကည္႔ဖူးေသာ ႏိုင္ငံရပ္ၿခားေဘာလံုးပြဲ ၿဖစ္လာမည္႔ ပြဲအား သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင္႔အတူ ၾကည္႔ရန္ ေဘာလံုးပြဲရံုသို႔ လိုက္ခဲ႔မိေတာ႔သည္။ ေဘာလံုး ပြဲမၾကည္႔ခင္ သူငယ္မ်ားႏွင္႔အတူ အရက္ဆိုင္တြင္ အရက္ေသာက္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္ကား အတန္ငယ္ေထြေနမိသလို အရက္မူးလာလွ်င္ ေပါက္တတ္ကရလုပ္ခ်င္ေသာ ထိုအခ်ိန္တုန္းက အတိုင္း ေပါက္တတ္ကရ လုပ္ခ်င္စိတ္မ်ားလည္း ေပါက္ေနခဲ႔သည္။ ေဘာလံုးပြဲရံုေရာက္ေသာအခါတြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ အခ်င္းခ်င္း သံုးသပ္ခ်က္မ်ားလုပ္ၿပီး ေဘာလံုး ေလာင္းေၾကးမ်ားအား ေလာင္းေနသည္႔အခ်ိန္ထိ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ မည္႔သို႔မွ မရွိေသးေသာ္လည္း ေဘာလံုးပြဲစကာနီးအခ်ိန္တြင္ေတာ႔ မည္သို႔ၿဖစ္သည္မသိ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲတြင္ ေဘာလံုးေလာင္းခ်င္စိတ္မ်ား တစ္ဖြားဖြားေပၚလာခဲ႔ေတာ႔သည္။
ကြ်န္ေတာ္ၿဖတ္သန္းခဲ႔ရာ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ၿဖစ္ခဲ႔ေသာ အၿဖစ္အပ်က္မ်ားတြင္ ေဘာလံုး သည္လည္း တစ္ခုအပါအဝင္ ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ေဘာလံုး ဟု အသံၾကားလိုက္သည္ႏွင္႔ အတိတ္ကို ဖ်တ္ကနဲၿဖစ္ၿဖစ္ သတိတရ ၿဖစ္သြား တတ္သည္သာၿဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အမ်ားသူငွာ ေယာက်ၤားေလးမ်ားလို ေဘာလံုး အားကစားကို ခံုခံုမင္မင္ ကစားခဲ႔ၿပီး ေဘာလံုးပြဲမ်ားကို စိတ္ဝင္စားေသာ သူတစ္ေယာက္အၿဖစ္ ၿဖစ္က်န္ရစ္ခဲ႔ေသာ အတိတ္ကို သတိတရၿဖစ္ေနၿခင္းေတာ႔မဟုတ္ေပ။ ကြ်န္ေတာ္႔ ဘဝ၏ ေဘာလံုးႏွင္႔ ပါတ္သက္ပံုမွာ တစ္မ်ဳိးတစ္ဖံု ကြဲထြက္ေနၿခင္းသာၿဖစ္သည္။
ေဘာလံုး ႏွင္႔ ပါတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ အတိတ္ကို သတိရလိုက္တိုင္းတြင္လည္း အေဖနဲ႔ အေဖ႔ သူငယ္ခ်င္း ဦးၿမဝင္း အေၾကာင္း သည္လည္း ပါလာၿမဲၿဖစ္သည္။ အေဖနဲ႔ဦးၿမဝင္းမွာ တကၠသိုလ္ တြင္ ပထမႏွစ္မွ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ထိ လည္ပင္းဖက္ေပါင္းခဲ႔ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖစ္ၿပီး အစိုးရအလုပ္သို႔ ဝင္ေရာက္ရာသည္တြင္လည္း အတူတူၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အင္မတန္ပင္ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၿဖစ္ၾကၿပီး ဦးၿမမွာ အၿမဲတစ္ေစ အိမ္သုိ႔ဝင္ထြက္သြားလာေနတတ္ေသာ အေဖ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ၿဖစ္သည္။ ဦးၿမပံုစံမွာ အၿမဲတေစ ၿပံဳးရႊင္ ေနတတ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚတြင္လည္း အင္မတန္ခ်စ္ေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္အေနနဲ႔မူ အေဖ႔ သူငယ္ခ်င္းပင္ ၿဖစ္လင္႔ကစား ဦးဦးၿမ ဦးဦးၿမဟုေခၚၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ ကစားေဖာ္လိုသာ သေဘာထားခဲ႔သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ဦးၿမ ၏အားနည္းခ်က္အား ကေလးစိတ္ၿဖင္႔ ဦးဦးၿမ သားကို တည္႔တည္႔ရေအာင္ ၾကည္႔ ဟု စေနာက္မိေသာအခါမ်ားတြင္ေတာ႔ အေဖက သား ဦးဦး ကို အဲလို မေၿပာရဘူးေလ ငရဲၾကီးမယ္ ဟု အေဖက ဝင္ဟန္႔တတ္ေသာ္လည္း ဦးၿမ ကမူ ရပါတယ္ကြာ ကေလးပဲ ဟုသာ ေၿပာၿပီး ၿပံဳးေနတတ္ေလ႔ရွိသည္။
ေဘာလံုး ႏွင္႔ ပါတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ အတိတ္ကို သတိရလိုက္တိုင္းတြင္လည္း အေဖနဲ႔ အေဖ႔ သူငယ္ခ်င္း ဦးၿမဝင္း အေၾကာင္း သည္လည္း ပါလာၿမဲၿဖစ္သည္။ အေဖနဲ႔ဦးၿမဝင္းမွာ တကၠသိုလ္ တြင္ ပထမႏွစ္မွ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ထိ လည္ပင္းဖက္ေပါင္းခဲ႔ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖစ္ၿပီး အစိုးရအလုပ္သို႔ ဝင္ေရာက္ရာသည္တြင္လည္း အတူတူၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အင္မတန္ပင္ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၿဖစ္ၾကၿပီး ဦးၿမမွာ အၿမဲတစ္ေစ အိမ္သုိ႔ဝင္ထြက္သြားလာေနတတ္ေသာ အေဖ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ၿဖစ္သည္။ ဦးၿမပံုစံမွာ အၿမဲတေစ ၿပံဳးရႊင္ ေနတတ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚတြင္လည္း အင္မတန္ခ်စ္ေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္အေနနဲ႔မူ အေဖ႔ သူငယ္ခ်င္းပင္ ၿဖစ္လင္႔ကစား ဦးဦးၿမ ဦးဦးၿမဟုေခၚၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ ကစားေဖာ္လိုသာ သေဘာထားခဲ႔သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ဦးၿမ ၏အားနည္းခ်က္အား ကေလးစိတ္ၿဖင္႔ ဦးဦးၿမ သားကို တည္႔တည္႔ရေအာင္ ၾကည္႔ ဟု စေနာက္မိေသာအခါမ်ားတြင္ေတာ႔ အေဖက သား ဦးဦး ကို အဲလို မေၿပာရဘူးေလ ငရဲၾကီးမယ္ ဟု အေဖက ဝင္ဟန္႔တတ္ေသာ္လည္း ဦးၿမ ကမူ ရပါတယ္ကြာ ကေလးပဲ ဟုသာ ေၿပာၿပီး ၿပံဳးေနတတ္ေလ႔ရွိသည္။
ကြ်န္ေတာ္ နဲ႔ ေဘာလံုး
ေဘာလံုးဟု ဆိုလိုက္သည္ႏွင္႔ ကမၻာအရပ္ရပ္မွ လူၾကီးလူငယ္ မေရြး ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ အားကစား တစ္ရပ္ဆိုသည္မွာ အထူးေၿပာေနစရာပင္ လိုအပ္မည္ မဟုတ္ေခ်...။ အထူးသၿဖင္႔ အမ်ဳိးသားမ်ားအဖို႔ ငယ္ရြယ္စဥ္ ကေလးဘဝမွ စၿပီး
Sunday, June 20, 2010
ၾကက္အစိမ္းေဖာက္ ဒံေပါက္
ၿမန္မာၿပည္ေနတုန္းကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ ဒံေပါက္ကို မစားရရင္လည္း စားခ်င္လွခ်ည္ရဲ႔ မၿဖစ္ခဲ႔ဘူးေပမယ္႔ ႏိုင္ငံၿခားေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္ ၿမန္မာၿပည္မွာ လုပ္သမွ် ရိုးရာ အစားအစာလို ၿဖစ္ေနတာမ်ဳိးေတြ အကုန္စားခ်င္တယ္ဆိုတဲ႔ အထဲမွာ ဒံေပါက္ လည္း ပါလာပါတယ္........တစ္ကယ္ေတာ႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ေလးႏွစ္ေလာက္ကထိ ဒံေပါက္ မဆိုထားနဲ႔ အုန္းထမင္းေလာက္ဆိုရင္ေတာင္ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲေနပါၿပီ.....လူဟာ ကိုယ္႔၀မ္းကိုယ္ေတာ႔ အငတ္မထားဘူး ဆိုသလိုပဲ တစ္ကယ္ စားခ်င္လာေတာ႔ ရွာၾကံေမးၿမန္းၿပီး လုပ္စား ရေတာ႔တာပါပဲ.....အစပိုင္းမွာေတာ႔ ဘယ္အဆင္ေၿပမလဲ.....ဒါေပမယ္႔ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ မၿဖစ္ၿဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္ ဆိုတဲ႔ စိတ္တဲ႔ အားၾကိဳးမာန္တက္ ၾကိဳးစားလိုက္တာ အထက္မီးေအာက္မီးနဲ႔ ဖုတ္တဲ႔ ဒံေပါက္တင္မက ရိုးရိုး ထမင္းေပါင္းအိုးနဲ႔ပါ အထက္မီးေအာက္မီးနဲ႔ ဖုတ္တဲ႔ ဒံေပါက္လို ခ်က္တတ္လာပါေတာ႔တယ္......
တစ္ကယ္ ခ်က္တတ္သြားေတာ႔လည္း သိပ္ခက္လွတယ္ရယ္လို႔ မဟုတ္ေတာ႔ သလို အထက္မီး ေအာက္မီး နဲ႔ ခ်က္တာ အဆင္ေၿပေနတာေတာင္မွ ထမင္းေပါင္းအိုးနဲ႔ ေၿပာင္းခ်က္တဲ႔အခါ ၄...၅ အိုး လႊင္႔ၿပစ္ရၿပီးမွ အဆင္ေၿပခဲ႔တဲ႔ ဒံေပါက္မိုလို႔ အတိအက်သာ ခ်က္ရင္ မ်က္စိမွိတ္ခ်က္ ကြက္တိထြက္မယ္ ထင္ပါတယ္......တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား ဒီနည္းနဲ႔ ခ်က္လို႔ အဆင္ေၿပ စားေကာင္းတယ္လို႔ ခံစားရရင္လည္း ကြ်န္ေတာ္ ေက်နပ္ ပီတိ ၿဖစ္ေနမွာ မလြဲပါ..................
ၾကက္သား အစိမ္းေဖာက္ ဒံေပါက္ (လူေလးေယာက္စာ)
Basmati ဆန္ ၃ ဗူး
ၾကက္သြန္ ဥ (တင္းနစ္ ေဘာလံုးေလာက္ ဆို ) ငါးလံုး
ၾကက္သား ေပါင္ ၄ ေပါင္
ဒိန္ခ်ဥ္ တစ္ခါစား ရယ္ဒီမိတ္ ၂ ဗူး
ေထာပါတ္
ဒံေပါက္ မဆလာ
ဆန္ဆိုးေဆး အနီ ၊ အ၀ါ
သစ္ဂ်ပိုး ေလးေခါက္၊ ကရေ၀း ၆ ရြက္၊ ဖာလာ ေလးေစ႔၊ သီဟိုေစ႔ ၊ စပ်စ္သီး (အခ်ဳိးအစားကေတာ႔ ခ်က္သူရဲ႔ အၾကိဳက္ေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္)
အရင္ဆံုး ၾကက္သားကို အေရခြံဆုတ္ ဆား ၊ ဒိန္ခ်ဥ္ ၊ မဆလာေတြနဲ႔ ေရာနယ္ (ဒံေပါက္ မဆလာက ၆ ဇြန္းေလာက္ထည္႔ (ပိုၾကိဳက္ပိုထည္႔) မထည္႔ခင္ ငရုတ္ဆံုရွိရင္ ေထာင္းလိုက္အုန္း မဟုတ္ရင္ သူ႔ထဲပါတဲ႔ အစိေလးေတြက သဲေလးေတြလိုၿဖစ္ကနု္လိမ္႔မယ္)ၿပီးရင္ ေရခဲသေတၲာထဲ ထည္႔ထားလိုက္ပါ
ဒုတိယ ၾကက္သြန္ေတြကို ပါးပါး လွီးၿပီးေတာ႔ ဆီမ်ားမ်ားနဲ႔ ေၾကာ္ထားမယ္ .....ၿပီးရင္ ဇကာထဲ ထည္႔ၿပီး ထားထားလိုက္ပါ
တတိယက ဆန္ ပိုင္းကို လွည္႔မယ္....ဆန္က ထမင္းေပါင္းအိုးမွာပါတဲ႔ ဆန္ခ်ိန္ခြက္နဲ႔ သံုးခြက္ ကို သံုးပံု ပံု (တစ္ခြက္ တစ္ပံုေပါ႔) ဆန္ေတြကို ေရမေဆးခင္ ခြဲထားရမွာ........ၿပီးရင္ တစ္ပံုခ်င္း ေရေဆးၿပီး ေရစစ္ၿပီး တစ္ပံု ကို အၿဖဴထည္ပဲ ထားၿပီး က်န္တာကို အနီနဲ႔အ၀ါ ေဆးဆိုး .....ေဆးဆိုးၿပီးရင္ အၿဖဴထည္ကို အရင္ဆံုး စကိုင္ပါမယ္.....
ဆန္ ထဲကို လက္ဖက္စားဇြန္း တစ္၀က္ေလ်ာ႔ေလ်ာ႔ ဆားထည္႔မယ္ ၊ ေထာပါတ္ ထမင္းစားဇြန္း ၃ ဇြန္းထည္႔မယ္၊ ကရေ၀းရြက္၊ သစ္ဂ်ပိုးေခါက္နဲ႔ ဖာလာ တစိ ထည္႔မယ္ ၿပီးရင္ ၾကက္သား ႏွပ္ထားတဲ႔ အႏွစ္ သံုးပံု တစ္ပံု ယူထည္႔မယ္....အားလံုးထည္႔ၿပီးရင္ ေယာင္းမနဲ႔ သမေအာင္ နယ္ေပး .....နယ္ၿပီးသြားရင္ ထမင္းအိုးထဲကို ထည္႔ ....အဲဒီအေပၚကမွ သီဟိုေစ႔ စပ်စ္ေစ႔ ပဲေစ႔ ထည္႔မယ္(ပဲေစ႔က သံဗူးနဲ႔လာတဲ႔ အစိမ္းေရာင္ဗူး မရွိလည္း မထည္႔နဲ႔)
ၿပီးရင္ အ၀ါဆိုးထားတဲ႔ ဆန္ကို ဆန္အၿဖဴ စပ္သလိုပဲ စပ္ၿပီး အေပၚက ထပ္ထည္႔ပါမယ္........ဆန္၀ါေပၚမွာလည္း စပ်စ္ေစ႔ သီဟိုေစ႔ ထံုးစံအတိုင္းထည္႔ၿပီး အေပၚဆံုးက မွ အထက္ကဆန္ေတြလို စပ္ထားတဲ႔ ဆန္နီထည္႔ပါမယ္....
ၿပီးရင္ ေရလက္တဆစ္ စပါးလံုးတစ္ေထာက္စာေလာက္ေလ်ာ႔ထည္႔ၿပီး ေရေတြထည္႔ၿပီးေတာ႔မွ ႏွပ္ထားတဲ႔ ၾကက္သားေတြထည္႔မယ္.....ၿပီးရင္ တည္လိုက္လို႔ ရပါၿပီ
ထမင္းကို တက္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔ ပလပ္ေပါက္ ခြ်တ္ၿပီး အေပၚက ၾကက္သားေတြကို ပန္းကန္ၿပားတစ္ခုထဲထည္႔ ၿပီးရင္ လင္ဗန္းလို ခပ္ၿပန္႔ၿပန္႔ ဗန္းတစ္ခုေပၚမွာ ထမင္းေတြကို သြန္ခ်လိုက္ပါ ......
ၿပီးရင္ အိုးထဲကို ထမင္းနည္းနည္းၿပန္ထည္႔ၿပီး အေစာပိုင္းက ေၾကာ္ထားတဲ႔ ၾကက္သြန္ေၾကာ္တစ္၀က္ေလာက္ ထမင္းအေပၚမွာခင္းလိုက္ပါ ...ၾကက္သြန္နီေတြေပၚကမွ ၾကက္သားေတြ ထည္႔ ၿပီးရင္ ထမင္းတစ္၀က္ေလာက္ၿပန္ထည္႔ ......ဒါၿပီးရင္ က်န္တဲ႔ ၾကက္သြန္ေၾကာ္ တစ္၀က္ေလာက္ကို အဲဒီထမင္းေပၚမွာ ထည္႔ၿပီးမွ ေနာက္ဆံုးက်န္ေနတဲ႔ ထမင္းတစ္၀က္ကို အေပၚက ထပ္ ခင္းလိုက္ၿပီးေတာ႔ ထမင္းအိုး ကို ခလုပ္မႏွိပ္ေတာ႔ပဲ ပလပ္ပဲ တပ္ၿပီး ဒီတိုင္း ငါးမိနစ္ေလာက္ထားလိုက္ပါ....ၿပီးရင္ ပလပ္ခြ်တ္ၿပီး ၁ နာရီေလာက္ ၿပစ္ထားလိုက္ရပါတယ္....ဒါဆို အထက္မီး ေအာက္မီးနဲ႔ ခ်က္တဲ႔ ၿမန္မာၿပည္က ဒံေပါက္လို ခြ်တ္စြတ္ထြက္ပါတယ္.....။
တစ္ကယ္ ခ်က္တတ္သြားေတာ႔လည္း သိပ္ခက္လွတယ္ရယ္လို႔ မဟုတ္ေတာ႔ သလို အထက္မီး ေအာက္မီး နဲ႔ ခ်က္တာ အဆင္ေၿပေနတာေတာင္မွ ထမင္းေပါင္းအိုးနဲ႔ ေၿပာင္းခ်က္တဲ႔အခါ ၄...၅ အိုး လႊင္႔ၿပစ္ရၿပီးမွ အဆင္ေၿပခဲ႔တဲ႔ ဒံေပါက္မိုလို႔ အတိအက်သာ ခ်က္ရင္ မ်က္စိမွိတ္ခ်က္ ကြက္တိထြက္မယ္ ထင္ပါတယ္......တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား ဒီနည္းနဲ႔ ခ်က္လို႔ အဆင္ေၿပ စားေကာင္းတယ္လို႔ ခံစားရရင္လည္း ကြ်န္ေတာ္ ေက်နပ္ ပီတိ ၿဖစ္ေနမွာ မလြဲပါ..................
ၾကက္သား အစိမ္းေဖာက္ ဒံေပါက္ (လူေလးေယာက္စာ)
Basmati ဆန္ ၃ ဗူး
ၾကက္သြန္ ဥ (တင္းနစ္ ေဘာလံုးေလာက္ ဆို ) ငါးလံုး
ၾကက္သား ေပါင္ ၄ ေပါင္
ဒိန္ခ်ဥ္ တစ္ခါစား ရယ္ဒီမိတ္ ၂ ဗူး
ေထာပါတ္
ဒံေပါက္ မဆလာ
ဆန္ဆိုးေဆး အနီ ၊ အ၀ါ
သစ္ဂ်ပိုး ေလးေခါက္၊ ကရေ၀း ၆ ရြက္၊ ဖာလာ ေလးေစ႔၊ သီဟိုေစ႔ ၊ စပ်စ္သီး (အခ်ဳိးအစားကေတာ႔ ခ်က္သူရဲ႔ အၾကိဳက္ေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္)
အရင္ဆံုး ၾကက္သားကို အေရခြံဆုတ္ ဆား ၊ ဒိန္ခ်ဥ္ ၊ မဆလာေတြနဲ႔ ေရာနယ္ (ဒံေပါက္ မဆလာက ၆ ဇြန္းေလာက္ထည္႔ (ပိုၾကိဳက္ပိုထည္႔) မထည္႔ခင္ ငရုတ္ဆံုရွိရင္ ေထာင္းလိုက္အုန္း မဟုတ္ရင္ သူ႔ထဲပါတဲ႔ အစိေလးေတြက သဲေလးေတြလိုၿဖစ္ကနု္လိမ္႔မယ္)ၿပီးရင္ ေရခဲသေတၲာထဲ ထည္႔ထားလိုက္ပါ
ဒုတိယ ၾကက္သြန္ေတြကို ပါးပါး လွီးၿပီးေတာ႔ ဆီမ်ားမ်ားနဲ႔ ေၾကာ္ထားမယ္ .....ၿပီးရင္ ဇကာထဲ ထည္႔ၿပီး ထားထားလိုက္ပါ
တတိယက ဆန္ ပိုင္းကို လွည္႔မယ္....ဆန္က ထမင္းေပါင္းအိုးမွာပါတဲ႔ ဆန္ခ်ိန္ခြက္နဲ႔ သံုးခြက္ ကို သံုးပံု ပံု (တစ္ခြက္ တစ္ပံုေပါ႔) ဆန္ေတြကို ေရမေဆးခင္ ခြဲထားရမွာ........ၿပီးရင္ တစ္ပံုခ်င္း ေရေဆးၿပီး ေရစစ္ၿပီး တစ္ပံု ကို အၿဖဴထည္ပဲ ထားၿပီး က်န္တာကို အနီနဲ႔အ၀ါ ေဆးဆိုး .....ေဆးဆိုးၿပီးရင္ အၿဖဴထည္ကို အရင္ဆံုး စကိုင္ပါမယ္.....
ဆန္ ထဲကို လက္ဖက္စားဇြန္း တစ္၀က္ေလ်ာ႔ေလ်ာ႔ ဆားထည္႔မယ္ ၊ ေထာပါတ္ ထမင္းစားဇြန္း ၃ ဇြန္းထည္႔မယ္၊ ကရေ၀းရြက္၊ သစ္ဂ်ပိုးေခါက္နဲ႔ ဖာလာ တစိ ထည္႔မယ္ ၿပီးရင္ ၾကက္သား ႏွပ္ထားတဲ႔ အႏွစ္ သံုးပံု တစ္ပံု ယူထည္႔မယ္....အားလံုးထည္႔ၿပီးရင္ ေယာင္းမနဲ႔ သမေအာင္ နယ္ေပး .....နယ္ၿပီးသြားရင္ ထမင္းအိုးထဲကို ထည္႔ ....အဲဒီအေပၚကမွ သီဟိုေစ႔ စပ်စ္ေစ႔ ပဲေစ႔ ထည္႔မယ္(ပဲေစ႔က သံဗူးနဲ႔လာတဲ႔ အစိမ္းေရာင္ဗူး မရွိလည္း မထည္႔နဲ႔)
ၿပီးရင္ အ၀ါဆိုးထားတဲ႔ ဆန္ကို ဆန္အၿဖဴ စပ္သလိုပဲ စပ္ၿပီး အေပၚက ထပ္ထည္႔ပါမယ္........ဆန္၀ါေပၚမွာလည္း စပ်စ္ေစ႔ သီဟိုေစ႔ ထံုးစံအတိုင္းထည္႔ၿပီး အေပၚဆံုးက မွ အထက္ကဆန္ေတြလို စပ္ထားတဲ႔ ဆန္နီထည္႔ပါမယ္....
ၿပီးရင္ ေရလက္တဆစ္ စပါးလံုးတစ္ေထာက္စာေလာက္ေလ်ာ႔ထည္႔ၿပီး ေရေတြထည္႔ၿပီးေတာ႔မွ ႏွပ္ထားတဲ႔ ၾကက္သားေတြထည္႔မယ္.....ၿပီးရင္ တည္လိုက္လို႔ ရပါၿပီ
ထမင္းကို တက္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔ ပလပ္ေပါက္ ခြ်တ္ၿပီး အေပၚက ၾကက္သားေတြကို ပန္းကန္ၿပားတစ္ခုထဲထည္႔ ၿပီးရင္ လင္ဗန္းလို ခပ္ၿပန္႔ၿပန္႔ ဗန္းတစ္ခုေပၚမွာ ထမင္းေတြကို သြန္ခ်လိုက္ပါ ......
ၿပီးရင္ အိုးထဲကို ထမင္းနည္းနည္းၿပန္ထည္႔ၿပီး အေစာပိုင္းက ေၾကာ္ထားတဲ႔ ၾကက္သြန္ေၾကာ္တစ္၀က္ေလာက္ ထမင္းအေပၚမွာခင္းလိုက္ပါ ...ၾကက္သြန္နီေတြေပၚကမွ ၾကက္သားေတြ ထည္႔ ၿပီးရင္ ထမင္းတစ္၀က္ေလာက္ၿပန္ထည္႔ ......ဒါၿပီးရင္ က်န္တဲ႔ ၾကက္သြန္ေၾကာ္ တစ္၀က္ေလာက္ကို အဲဒီထမင္းေပၚမွာ ထည္႔ၿပီးမွ ေနာက္ဆံုးက်န္ေနတဲ႔ ထမင္းတစ္၀က္ကို အေပၚက ထပ္ ခင္းလိုက္ၿပီးေတာ႔ ထမင္းအိုး ကို ခလုပ္မႏွိပ္ေတာ႔ပဲ ပလပ္ပဲ တပ္ၿပီး ဒီတိုင္း ငါးမိနစ္ေလာက္ထားလိုက္ပါ....ၿပီးရင္ ပလပ္ခြ်တ္ၿပီး ၁ နာရီေလာက္ ၿပစ္ထားလိုက္ရပါတယ္....ဒါဆို အထက္မီး ေအာက္မီးနဲ႔ ခ်က္တဲ႔ ၿမန္မာၿပည္က ဒံေပါက္လို ခြ်တ္စြတ္ထြက္ပါတယ္.....။
Friday, June 11, 2010
ဘိုထိုင္
ေအးခ်မ္းလွေသာ ႏွင္းမွဳန္မ်ားၾကားတြင္ ထည္၀ါခန္႔ၿငားစြာ မီးေရာင္ထိန္ထိန္ၿငီးေနေသာ ဖရန္႔ဖြတ္ အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္ၾကီး၏ ေလဆိပ္ လံုၿခံဳေရး ရဲစခန္းအတြင္းတြင္ ရုတ္တရက္ အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းသံမ်ား ဆူဆူညံညံထြက္ေပၚလာေတာ႔သည္။ တာ၀န္က်ရဲ၀န္ထမ္းမ်ား တာ၀န္ခ်ိန္ၿပီးဆံုး၍ အိမ္ၿပန္ရန္ အ၀တ္အစားလဲေနေသာ ရဲ၀န္ထမ္းမ်ား ေကာ္ဖီေသာက္၍ ေအးေအးလူလူ စကား၀ိုင္းဖြဲ႔ေနေသာ ရဲ၀န္ထမ္းမ်ား ရုတ္တရက္ ၾကားလိုက္ရေသာ အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းသံေၾကာင္႔ ခ်က္ခ်င္းပင္ ပင္မ ရံုးခန္းရွိရာသို႔ အေၿပးအလႊားထြက္ခြာသြားၾကသည္။ အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းသံကား အဆက္မၿပတ္ထြက္ေပၚေနဆဲ.......
ပံုမွန္အားၿဖင္႔ဆိုလွ်င္ ကမၻာတစ္ဝွမ္း အထူးစိုးရိမ္ေနရေသာ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားရန္မွ ကာကြယ္ရန္ အနည္းငယ္ပို၍ ဂရုစိုက္ရသည္မွလြဲ၍ ဤဖရန္႔ဖြတ္ေလဆိပ္ၾကီးတြင္ အထူးအေထြ ၿပႆနာမရွိလွ၍ တာ၀န္က်ရဲ၀န္ထမ္းမ်ားအဖို႔ ေၿပာပေလာက္ေအာင္ အလုပ္မရွဳပ္ေခ်။ သို႔ေသာ္ ယေန႔တာ၀န္က်ေသာ ရဲမ်ားအဖို႔ကား ထူးၿခားၿပီး အနည္းငယ္ အလုပ္ရွဳပ္ေသာ ေန႔ဟု ေခၚရမည္။ အထူးသၿဖင္႔ ကေလာက္စ္ ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္ ၿဖစ္သည္။ ကေလာက္စ္ ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္မွာ ငယ္စဥ္ထဲကပင္ ရဲအရာရွိၿဖစ္ခ်င္ခဲ႔ၿပီး ရဲအရာရွိေလာင္းမ်ားေခၚေသာ အခါတြင္လည္း ၿပိဳင္တူ ေလွ်ာက္လႊာတင္ခဲ႔ၿပီး လူေပါင္းမ်ားစြာထဲမွ လက္ေရြးစဥ္ အေရြးခံခဲ႔ရေသာ လူအနည္းငယ္တြင္ ပါခဲ႔ေသာ လူငယ္ရဲအရာရွိႏွစ္ဦးၿဖစ္သည္။ အထူးသၿဖင္႔ ယေန႔အဖို႔ သင္တန္းမွဆင္းၿပီးၿပီးခ်င္း ရဲအရာရွိ အသစ္စက္စက္ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္တို႔အတြက္ ပထမဆံုးတာ၀န္က်ေသာေန႔ၿဖစ္သလို တာ၀န္က်ရာေနရာသည္လည္း ဖရန္႔ဖြတ္အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္ၾကီးၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ လူငယ္ရဲအရာရွိေလး ႏွစ္ဦးကား တက္ၾကြလန္းဆန္းေနေတာ႔သည္။ ပ်ားပန္းခပ္မွ် သြားလာလွဳပ္ရွားေနေသာ ခရီးသည္မ်ားၾကားတြင္ တည္ၾကည္ေသာ မ်က္ႏွာေပး စူးရွေသာမ်က္၀န္း ခန္႔ၿငားေသာ ဟန္ပန္တို႔ၿဖင္႔ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ ဂ်ာမန္ ရဲအရာရွိေလးမ်ားၿဖစ္သည္႔ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္ ကို ၿမင္ရသည္ႏွင္႔ ခရီးသြားမ်ားအဖို႔ စိတ္ခ်လံုၿခံဳမွဳကို ခံစားရေစႏိုင္ၿပီး တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္တို႔မွာလည္း တက္ၾကြေသာ လူငယ္အရာရွိေလးမ်ား ၿဖစ္သလို ရဲအရာရွိအေနၿဖင္႔ ပထမဆံုးယူရေသာ တာ၀န္ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အထူးပင္ အားစိုက္၍ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနခဲ႔သည္။ အခ်ိန္အားၿဖင္႔ဆိုေသာ္ ရဲစခန္းအတြင္းမွ အေရးေပၚ အခ်က္ေပး ေခါင္းေလာင္းသံထြက္ေပၚမလာခင္္္ငါးနာရီအလိုခန္႔မွ ၿဖစ္သည္။
အထူးအာရံုစိုက္ၿပီး အခိုက္အတန္႔ေလးမွ်ပင္ ရပ္တန္႔၍ အနားမယူပဲ အေရွ႔မွအေနာက္ ေတာင္မွေၿမာက္ ေလဆိပ္တစ္ခြင္ လူးလားေခါက္တုန္႔ေလွ်ာက္လွမ္းၿပီး ဥဒဟို သြားေနေသာ ခရီးသည္မ်ားၾကားတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္တို႔၏ သိမ္းငွက္ကဲ႔သို႔ စူးရွေသာ မ်က္လံုးထဲတြင္ မသကၤာဖြယ္ရာ လူသံုးဦးကို ၿပိဳင္တူ ေတြ႔လိုက္မိေတာ႔သည္။ အခ်င္းခ်င္းလည္း မ်က္လံုးၿဖင္႔ စကားေၿပာ၍ သားေကာင္အနံ႔ရေသာ က်ား ကဲ႔သို႔ ႏွစ္ဦးစလံုး ခံစားလိုက္ရေတာ႔သည္။ ဤခရီးသည္ သံုးဦးကား လူဆိုးလား လူေကာင္းလား ......။ေသခ်ာသည္ကေတာ႔ မသကၤာစရာေကာင္းေနသည္မွာအမွန္ပင္ၿဖစ္သည္။ အာရွမ်က္ႏွာေပါက္ၿဖင္႔ ဥဒဟိုသြားလာေနၾကသည္႔ ခရီးသည္မ်ားၾကားတြင္ ေတာင္ၾကည္႔ ေၿမာက္ၾကည္႔ၿဖင္႔ လုပ္ေနေသာ ခရီးသည္ သံုးဦးအား ေသခ်ာစစ္ေမးမွရေတာ႔မည္။ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးအခ်က္ၿပ၍ ခရီးသည္ သံုးဦးနား ခ်ဥ္းကပ္သြားသလို တစ္ဆက္ထဲမွာပင္ ဖြန္ေလာက္မွ ပင္မရံုးခန္းအား မသကၤာစရာ ခရီးသည္ သံုးဦးအား ေတြ႔ထားေၾကာင္း တာမင္နယ္ ဘယ္ေလာက္ ဂိတ္နံပါတ္ ဘယ္ေလာက္ နားတြင္ၿဖစ္ေၾကာင္းကို သတင္းပို႔လိုက္ေတာ႔သည္။
ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ မသကၤာစရာ အာရွခရီးသည္ သံုးဦးနားေရာက္သြားခ်ိန္တြင္ေတာ႔ ကေလာက္စ္မွ ဦးစြာ ဟယ္လို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေလဆိပ္ လံုၿခံဳက်ရဲ၀န္ထမ္းေတြၿဖစ္ပါတယ္...မိတ္ေဆြတို႔ ခရီးသြားခြင္႔စာအုပ္ (passport) ကိုစစ္ေဆးခြင္႔ ၿပဳပါခင္ဗ်ာ ဟု အဓိပၸါယ္ရေသာ ဂ်ာမန္စကားၿဖင္႔ ေၿပာလိုက္ေသာ္လည္း မသကၤာစရာခရီးသည္သံုးေယာက္မွာ ေၾကာင္စီစီသာ ၾကည္႔ေနေသာေၾကာင္႔ ဖြန္ေလာက္မွ မင္းကလည္း သူတို႔ ဂ်ာမန္လို ဘယ္တတ္မွာတုန္း ငါ အဂၤလိပ္လို ေမးလိုက္မယ္ဟုဆိုကာ ကေလာက္စ္ေမးေသာ အဓိပၸါယ္အတိုင္း အဂၤလိပ္လို ေမးလိုက္ေတာ႔သည္။ အမွန္ေတာ႔ သူသည္လည္း အဂၤလိပ္လို တတ္လွသည္ မဟုတ္ေခ်။ တစ္ဖက္သား နည္းလည္သေဘာေပါက္ရန္ အနည္းငယ္ေၿပာတတ္ရံုသာၿဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ဖြန္ေလာက္ အဂၤလိပ္လို ေၿပာလိုက္မွ မသကၤာစရာ အာရွခရီးသြား သံုးေယာက္ထဲမွ လည္လည္၀ယ္၀ယ္ ရွိဟန္တူေသာ ခရီးသည္လူငယ္တစ္ေယာက္က ငါတို႔ ေမာ္ရိုကို သြားမယ္ ေမာ္ရိုကို သြားမယ္ ဟုသာ တြင္တြင္ၿပန္ေၿပာေတာ႔သည္။ ဖြန္ေလာက္မွ ပါတ္စ္ပို႔ ၿပပါ ဟု ထပ္မံေၿပာေသာ္လည္း ထိုလူငယ္မွ ငါတို႔ ေမာ္ရိုကို သြားမယ္ဟု သာ ၿပန္ေၿပာၿပန္သည္။ ထိုသို႔ သံုးေလးခါ ၿဖစ္အၿပီးမွာေတာ႔ ဖြန္ေလာက္ထက္စာလွ်င္ စိတ္အနည္ငယ္ဆတ္ေသာ ကေလာက္စ္မွာ ခပ္ဆတ္ဆတ္ၿဖင္႔ ပါတ္စ္ပို႔ ပါတ္စ္ပို႔ ဟု လက္ဟန္ေၿခဟန္ေကာ ၿပလ်က္ ၀င္ေၿပာလိုက္ေတာ႔မွ အာရွခရီးသြား သံုးေယာက္မွာ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည္႔၍ သူတို႔ပါတ္စ္ပို႔မ်ား ထုတ္၍ ကေလာက္စ္ လက္ထဲအားထည္႔လိုက္သည္။
ပင္မရံုးခန္းထဲမွ တာ၀န္က်ေနေသာ ရဲ၀န္ထမ္း သံုးေယာက္မွာလည္း ရဲအရာရွိ အသစ္ၿဖစ္ေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္တို႔ ၿဖစ္ပ်က္ေနပံုကို ဖြန္ေလာက္ သတင္းပို႔ၿပီးခ်ိန္မွစ၍ လံုၿခံဳေရးကင္မရာမ်ားမွ အဆက္မၿပတ္ၾကည္႔ ရွဳေနေသာေၾကာင္႔ အလံုးစံုၿမင္ေနရသည္။ ကေလာက္စ္မွာ ပါတ္စ္ပို႔ စာအုပ္ သံုးအုပ္အား ထပ္ကိုင္ၿပီး ေသခ်ာၾကည္႔ရွဳ စစ္ေဆးေနသလို ဖြန္ေလာက္ကလည္း အသင္႔အေနအထားၿဖင္႔ ခရီးသည္သံုးဦးအား ေသခ်ာေစာင္႔ၾကည္႔ေနသည္။ အတန္ငယ္ ၾကာၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ႔ ကေလာက္စ္ က ဖြန္ေလာက္ကို တီးတိုးကပ္ေၿပာၿပီး ဖြန္ေလာက္အား ပါတ္စ္ပို႔ စာအုပ္မ်ားတစ္လွည္႔ေပးၾကည္႔ကာ ဖြန္ေလာက္ထက္ ပိုေသာ သတိအေနအထားၿဖင္႔ မသကၤာစရာ ခရီးသည္ သံုးဦးအား အထူးေစာင္႔ၾကည္႔ေနေတာ႔သည္။ ဖြန္ေလာက္ ပါတ္စ္ပို႔ မ်ားအား ေသခ်ာၾကည္႔ရွဳအၿပီးတြင္ေတာ႔ ကေလာက္စ္ဘက္အားလွည္႔ ၍ ရက္စ္ ဟု တစ္လံုးထဲဆိုကာ လမ္းေလွ်ာက္စကားေၿပာစက္ၿဖင္႔ ပါတ္စ္ပို႔အတုၿဖင္႔ ခရီးသည္ သံုးေယာက္ ေတြ႔ထားေၾကာင္း ရဲသံုးေယာက္ သူတို႔ဆီကို ပို႔ေပးရန္လိုေၾကာင္း စသည္႔ အဓိပၸါယ္ ရေသာ စကားကိုေၿပာၿပီးသည္ႏွင္႔ အာရွခရီးသြား မသကၤာစရာ ခရီးသည္ သံုးဦးဘက္လွည္႔၍ မင္းတို႔ကို ဆက္သြားခြင္႔ မၿပဳႏိုင္ေၾကာင္း ရဲစခန္းကို လိုက္ခဲ႔ရမည္ၿဖစ္ေၾကာင္းကို အဂၤလိပ္လိုအၿပင္ လက္ဟန္ ေၿခဟန္နွင္႔ပါ ၿပလိုက္ရာ အနည္းငယ္သြက္ေသာ လူငယ္မွာ ေမာ္ရိုကို သြားမယ္ ငါတို႔ေမာ္ရိုကို သြားမယ္ဟုသာ တြင္တြင္ေၿပာၿပီး ဖြန္ေလာက္ လက္ထဲတြင္ ကိုင္ထားေသာ စာအုပ္မ်ားအား ၿပန္ယူမည္ၿပဳရာ ဖြန္ေလာက္မွာ သူ႔လက္ကို ေနာက္ဆုတ္လိုက္သကဲ႔သို႔ ကေလာက္စ္ ကလည္း အသင္႔အေနအထားၿဖင္႔ ေသနတ္ေပၚ လက္တင္လိုက္ေသာ္လည္း အာရွလူငယ္မွာ ဆက္မတိုးလာသလို ပင္မရံုးခန္းမွ ကူညီရန္ ေရာက္လာေသာ ရဲသံုးဦးလည္း ေရာက္လာေသာေၾကာင္႔ မသကၤာစရာ ခရီးသည္ သံုးဦးအား အလည္တြင္ထားၿပီး ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ အပါအ၀င္ ရဲငါးဦးၿခံရံကာ ေလဆိပ္အတြင္းရွိ ရဲစခန္းသို႔ ေခၚခဲ႔ေတာ႔သည္။
ရဲစခန္းအတြင္းသို႔ေရာက္ေသာ အခါ မသကၤာစရာ ခရီးသည္မ်ားအား စစ္ေမးေသာ အခန္းထဲတြင္ အာရွခရီးသြား သံုးဦးအားထည္ထားၿပီး ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္တို႔၏ အထက္အရာရွိ မွ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ တာ၀န္ခ်ိန္တြင္ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ၎တို႔ ႏွစ္ဦးတာ၀န္ယူ၍ စစ္ရန္ တာ၀န္ေပးလိုက္ေတာ႔သည္။ ပထမဦးဆံုး တာ၀န္က်ေသာ ေန႔မွာပင္ ပထမဆံုးအၾကိမ္ စစ္ေမးရၿပီး ဘာသာစကားမတူေသာ လူမ်ိဳးမ်ားအား စစ္ေမးရန္ တာ၀န္က်ေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္ မွာ စိတ္ေတာ႔ အတန္ငယ္ညစ္သြားမိေသာ္လည္း တက္ၾကြေသာ လူငယ္ပီပီ ရေအာင္ စစ္ေမးရန္သာ ဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္။ ပထမဦးစြာ ဖြန္ေလာက္မွ အဂၤလိပ္စကား တစ္၀က္ လက္ဟန္ေၿခဟန္တစ္၀က္ၿဖင္႔ အာရွခရီးသြား သံုးဦးအား သင္တို႔ ခရီးသြားစာအုပ္မွာ အတုမ်ားၿဖစ္ေၾကာင္း သင္တို႔အား ဆက္သြားခြင္႔မၿပဳပါေၾကာင္း ေလဆိပ္လံုၿခံဳေရး ဥပေဒ အရ သင္တို႔အား ခ်ဳပ္ေႏွာင္ၿပီး လိုအပ္သလို အေရးယူမွဳ ၿပဳသြားမွာၿဖစ္ေၾကာင္း ေၿပာေသာ္လည္း အာရွခရီးသြား သံုးေယာက္မွာ ရုတ္တစ္ရက္ နားမလည္ေခ်။ အတန္ငယ္ ရွင္းၿပၿပီးမွ သာ နားလည္သြား၍ ဖြန္ေလာက္ သက္ၿပင္းခ်ႏိုင္ေသာ္လည္း ပါတ္စ္ပို႔ စာအုပ္တြင္ ပါေသာ ႏိုင္ငံအား မည္သည္႔ႏိုင္ငံမွန္း မသိ၍ ခရီးသည္သံုးဦးအား ေမးလွ်င္လည္း လိပ္ပါတ္လည္မည္မဟုတ္ဟု ထင္ေသာေၾကာင္႔ ကြန္ပ်ဴတာထဲတြင္ အေၿပးအလႊားရိုက္ၾကည္႔လိုက္ရေသးသည္။ ထိုအခ်ိန္က်မွသာ မသကၤာစရာ အာရွခရီးသြား သံုးဦးမွာ ယခင္က ဘားမား ယခု ၿမန္မာ ဟုေခၚဆိုေသာ ႏိုင္ငံမွ လာၾကေသာ အာရွသားမ်ားၿဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရေတာ႔သည္။ ထူးဆန္းေပစြ ကေလာက္စ္နွင္႔ဖြန္ေလာက္အဖို႔ ဤအမည္ရွိေသာ အာရွႏိုင္ငံအား ယခုမွ ၾကားဖူးသည္။ ပို၍ ထူးဆန္းသည္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေရာက္ရွိလည္ပါတ္ဖူးေသာ ထိုင္းႏိုင္ငံေဘး ကပ္ရက္တြင္ ရွိၿခင္းပင္။
သို႔ေသာ္ အံ႔ၾသထူးဆန္းစိတ္ကို အသာထား လုပ္စရာရွိတာေတြကို လုပ္ရေပအုန္းမည္။ အရင္ဆံုး ရဲလုပ္ထံုးလုပ္နည္းအရ ခရီးသည္မ်ားႏွင္႔ ၎တို႔ပါလာေသာ ပစၥည္းမ်ားအတြင္း တရားမ၀င္ ပစၥည္းမ်ား ပါ မပါ ကို စစ္ေဆးရေပအုန္းမည္။ ၎တို႔ကို ရွာေဖြရမည္ၿဖစ္ေၾကာင္း လက္ဟန္ေၿခဟန္ၿဖင္႔ ေၿပာဆိုၿပီး လက္အိတ္ကိုယ္စီ စြပ္ေနေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ကို ၾကည္႔၍ ခရီးသည္သံုးဦး၏ မ်က္ႏွာမွာ ေမဘယ္လ္ရြက္ေလာက္ပင္ ရွိေတာ႔သည္။ လက္အိတ္ကိုယ္စီၿဖင္႔ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ ႏွစ္ဦးကေတာ႔ ခရီးသည္မ်ား ပါလာေသာ အသံုးအေဆာင္မ်ားအား စတင္၍ လွန္ေလွာရွာေဖြေလေတာ႔သည္။ သို႔ေသာ္ မသကၤာစရာ တရားမ၀င္ ပစၥည္းကား တစ္ခုမွမေတြ႔။ လူမ်ား အလွည္႔သာ က်န္ေတာ႔သည္။ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွ ၎တို႔ အ၀တ္အစားမ်ား ခြ်တ္ရန္ ခိုင္းေသာအခါ ႏွစ္ေယာက္မွာ အသာတစ္ၾကည္ပင္ ၿဖစ္ေသာ္လည္း ခပ္သြက္သြက္လူငယ္မွာ မခြ်တ္ႏိုင္ေၾကာင္း သူ႔ႏိုင္ငံသူ႔ၿပန္မွာၿဖစ္ေၾကာင္း သူ႔ပါတ္စ္ပို႔ ၿပန္ေပးၿပီး သူ႔ကို ေလယာဥ္ေပၚၿပန္တင္ေပးရန္တို႔အား ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ၿဖင္႔ေၿပာေလေတာ႔သည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္ကား ေႏွာင္းေလၿပီ။ သူမည္မွ်ပင္ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ ထိတ္လန္႔တစ္ၾကား ေၿပာဆိုေနေသာ္လည္း သူေၿပာသလို လုပ္ခြင္႔ကား မၿဖစ္ႏိုင္ေတာ႔ေပ။ ပါတ္စ္ပို႔အတုကိုင္ေဆာင္ခဲ႔မိေသာ သူ႔အဖို႔ကား ရဲအရာရွိ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္ ခိုင္းသလိုသာလုပ္ရေပေတာ႔မည္။ အႏုနည္းၿဖင္႔မရလွ်င္ အၾကမ္းကိုင္မည္႔ဟန္ၿပင္ေနေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္ေၾကာင္႔ ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ႔ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္လုပ္ေနေသာ ၿမန္မာလူငယ္သည္လည္း အားမတန္ မာန္ေလွ်ာ႔လိုက္ရေလေတာ႔သည္။
အတန္ငယ္ စစ္ေဆးၿပီးေသာ မည္သို႔ေသာ မသကာၤစရာမွ်မေတြ႔ေသာေၾကာင္႔ ၎တို႔အား သက္ေတာင္႔သက္သာ ေနထိုင္ႏိုင္ရန္ ခြင္႔ေပးထားေသာ္လည္း ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွာ အနားမယူႏိုင္ေသးေခ်။ ၎တို႔ မိခင္သံရံုးကို ဆက္သြယ္ၿပီး ခ်ိတ္ဆက္အေရးယူရန္ ေဆာင္ရြက္ရသကဲ႔သို႔ ၎တို႔ လူမ်ဳိး စကားၿပန္ ရွိမရွိ ဆက္သြယ္ရမည္႔ စာရင္းမ်ားထဲတြင္ ရွာေဖြၿခင္းမ်ားၿဖင္႔ အလုပ္မ်ား ပ်ားပန္းခတ္ေအာင္ ရွဳပ္ရေတာ႔သည္။ အတန္ငယ္ၾကာေသာ္ ကေလာက္စ္ရဲ႔ အားရ၀မ္းသာ ဟစ္ေၾကြးသံထြက္ေပၚလာေသာေၾကာင္႔ ဖြန္ေလာက္မွ ဘာလဲ ဘာလဲဟုေမးလိုက္ေသာအခါ ကေလာက္စ္မွ ၿမန္မာလူမ်ဳိး ဘာသာၿပန္ မိန္းမတစ္ေယာက္ ဖရန္႔ဖြတ္တြင္ ရွိေၾကာင္း ေၿပာ၍ အခ်ိန္ပင္ မဆိုင္းေတာ႔ပဲ ခ်က္ၿခင္း ဖုန္းေကာက္၍ ဆက္ေလေတာ႔သည္။ ခဏၾကာေသာ္ စကားၿပန္ဆိုသူ အမ်ဳိးသမီးၿဖင္႔ ကေလာက္စ္ အခ်ီအခ်စကားေၿပာကာ ယခု ရဲစခန္းတြင္ ရွိေနေသာ သူမ်ားသည္ ၿမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား ဟုတ္မဟုတ္ ကနဦး အတည္ၿပဳရန္ ရဲစခန္းတြင္းရွိၿမန္မာသံုးဦးစလံုးၿဖင္႔ စကားၿပန္ အမ်ဳိးသမီးအား စကားေၿပာခိုင္းၿပီး အတည္ၿပဳခ်က္ယူရသည္။ ထို႔ေနာက္ စကားၿပန္အမ်ဳိးသမီးမွ ယခု ရဲစခန္းအတြင္းရွိေနေသာ သံုးဦးစလံုးသည္ ၿမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား ၿဖစ္ေၾကာင္း အတည္ၿပဳ လိုက္ေသာအခါ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္အဖို႔ အတန္ငယ္ စိတ္ေအးသြားရၿပီၿဖစ္သည္။ အဘယ္႔ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ မနက္မိုးေသာက္၍ စကားၿပန္အမ်ဳိးသမီးလာလွ်င္ ထိုအမ်ဳိးသမီးႏွင္႔ မနက္တာ၀န္က်ရဲ၀န္ထမ္း လက္ထဲသို႔ ထိုၿမန္မာသံုးဦး အားလႊဲၿပီးလွ်င္ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္ တာ၀န္ၿပီးဆံုးၿပီၿဖစ္သည္။
ထို႔ေနာက္ လက္စသတ္စရာရွိသည္မ်ား ရီပို႔တင္စရာရွိသည္မ်ားကို အစသတ္လုပ္ေဆာင္ၿပီး ၿမန္မာၿပည္သား သံုးဦးအား ယာယီအခ်ဳပ္ခန္းငယ္တြင္ ေသာ႔ခတ္ထားခဲ႔ၿပီး ခဏအနားယူမည္ဟု က်န္ကာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ အလုပ္စားပြဲမွ ထလိုိက္ၿပီး ၿမန္မာၿပည္သားခရီးသြား သံုးဦးအား ယာယီအခ်ဳပ္ခန္းငယ္ထဲသို႔ ထည္႔လိုက္ေတာ႔သည္။ ဖြန္ေလာက္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ယာယီအခ်ဳပ္ခန္းေရွ႔မွ လွည္႔ထြက္လုဆဲဆဲမွာပင္ ခပ္သြက္သြက္လူငယ္မွ တြိဳင္းလက္ တြိဳင္းလက္ ဟု ပါးစပ္မွေၿပာကာ အိမ္သာ တက္သည္႔ပံုစံလည္း ဒူးေကြးၿပသၿဖင္႔ ကေလာက္စ္မွ ေစာေစာကေတာ႔ မေၿပာဘူး ဟု ပါးစပ္မွ ပြစိ ပြစိ ေရရြတ္ကာ အခ်ဳပ္ခန္းတံခါးအား ၿပန္ဖြင္႔ၿပီး ထိုလူငယ္အား အိမ္သာရွိရာသို႔ လိုက္ပို႔ေပးရၿပန္သည္။ ၿမန္မာလူငယ္အား အိမ္သာထဲသို႔ ထည္႔ေပးၿပီး အိမ္သာေရွ႔တြင္ ရပ္၍ ယေန႔ ၾကံဳေတြ႔ရသည္႔အၿဖစ္အပ်က္မ်ားအား စၿမဳ႔ံၿပန္ေၿပာေနၾကေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္တို႔၏ စကားသံမ်ားႏွင္႔အၿပိဳင္ တရားခံမ်ားအတြက္ ပံုစံၿပဳ ေဆာက္ထားေသာ အိမ္သာၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အိမ္သာ တံခါးေအာက္ေၿခၿဖင္႔ ၾကမ္းၿပင္ တစ္ထြာေက်ာ္ေက်ာ္ခြာထားေသာ ေနရာမွ ၀မ္းသြားသံ ကိုလည္း အတိုင္းသား ၾကားေနရေသာေၾကာင္႔ ကေလာက္စ္မွာ ႏွာေခါင္းေလးမ်ားပင္ ရွဳ႔ံလိုက္မိေသးသည္။
သို႔ေသာ္ မည္သို႔မွ် မတတ္ႏိုင္ေခ် ေစာင္႔ရိွသည္။ အိမ္သာထဲရွိေနသူအဖို႔ ဒီထြက္ေပါက္တစ္ေပါက္သာရွိ၍ အိမ္သာထဲတြင္ ေဖာက္ထားေသာ အေပါက္ငယ္မွာလည္း ထူထည္းခိုင္ခန္႔ေသာ မွန္တစ္ထပ္ သံဇကာ တစ္ထပ္ ကာရံထားေသာေၾကာင္႔ မည္သို႔မွ် ထြက္ေၿပးမလြတ္ေၿမာက္ႏိုင္ေပ။ အိမ္သာ အ၀ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ မွီ၍ စၿမဳံၿပန္ေၿပာဆိုေနေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွာလည္း ဤၿမန္မာ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက အိမ္သာမသြားရေသးတာလည္းမသိဟု ကိုယ္စီေတြးမိေသာ္လည္း စၿမဳံ႔ၿပန္ေၿပာဆိုေနၿခင္းအေပၚတြင္ စ်န္၀င္လာေသာေၾကာင္႔ အိမ္သာထဲမွ ခရီးသြားၿမန္မာလူငယ္အား ခဏ ေမ႔ေလ်ာ႔သြားေတာ႔သည္။ အတန္ငယ္ၾကာေသာအခါတြင္မွ စိတ္ရွည္ေသာ ဖြန္ေလာက္ပင္ ဒီေကာင္ကလည္း ၾကာလိုက္တာဟု ေၿပာေသာအခါ စိတ္ၿမန္ေသာ ကေလာက္စ္က ရုတ္တရက္ စိုးရိမ္ေသာ မ်က္ႏွာထားၿဖင္႔ အိမ္သာတံခါးၿဖင္႔ ၾကမ္းၿပင္ၾကားဟထားေသာ ေနရာမွ ကိုယ္ကိုယ္ ကိုင္း၍ အိမ္သာထဲသို႔ လွမ္းၾကည္႔လိုက္ေတာ႔သည္။ ရုတ္တရက္ ကေလာက္စ္ မ်က္လံုးမ်ားပင္ ၿပာသြားမိသည္။ အိမ္သာၾကမ္းၿပင္တြင္ ေၿခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္း မရွိေတာ႔။ ေခါင္းပုတ္ေလာက္ၾကီးသြားေသာ ကေလာက္စ္မွာ မည္သို႔မ်ား ထြက္ေၿပးလြတ္ေၿမာက္သြားသနည္းဟု ေ၀ခြဲမရေသာ ထိတ္ထိတ္လန္႔လန္႔ မ်က္ႏွာၿဖင္႔ ဖြန္ေလာက္အား ဟိုေကာင္ မရွိေတာ႔ဘူး ဟု ေၿပာလိုက္ေသာအခါ ဖြန္ေလာက္လည္း ကဗ်ာကယာ ၾကမ္းၿပင္မွ ငံု႔ၿပီး အိမ္သာထဲသို႔ လွမ္းၾကည္႔ေသာ အခါ အမွန္ပင္မရွိေတာ႔ေခ်။ အိမ္သာၾကမ္းၿပင္တြင္ ခ်ထားေသာ ေၿခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကား စုပ္စၿမဳတ္စ ေပ်ာက္ေနေခ်ၿပီ .။ အိမ္သာၾကမ္းၿပင္ကား ဟာလာဟင္းလင္း.....။
အေစာပိုင္းက ၿမန္မာမ်ားၿဖစ္ေနေသာ ေမဘယ္လ္ ရြက္ေလာက္မ်က္ႏွာသည္ ယခုတြင္ေတာ႔ ဖြန္ေလာက္ႏွင္႔ကေလာက္စ္ မ်က္ႏွာတြင္ ၿဖစ္ေပၚေနေတာ႔သည္။ ငါတို႔ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလည္း ဟု အထစ္ထစ္အေငါ႔ေငါ႔ၿဖင္႔ေၿပာေသာ ဖြန္ေလာက္ စကားအဆံုးတြင္ ကေလာက္စ္က နံရံေပၚရွိ အေရးေပၚေခါင္းေလာင္း ခလုပ္အား ႏွိပ္ခ်လိုက္ၿပီး ပင္မရံုးခန္းထဲတြင္ ရွိေသာ အိမ္သာအား အၿပင္မွဖြင္႔လို႔ရေသာ ေသာ႔အား ယူရန္ ဒေရာေသာပါး ေၿပးလႊားထြက္ခြာသြားေတာ႔သည္။ ဖြန္ေလာက္မွာလည္း ေၿခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိၿဖင္႔ ကေလာက္စ္ ေနာက္မွ အေၿပးအလႊားပင္ ထပ္ခ်ပ္မကြာလိုက္လာခဲ႔ေတာ႔သည္။ စိတ္ထဲမွလည္း ဒီေလာက္ အထပ္ထပ္ ကာထားသည္႔ေနရာအား မည္သို႔မ်ား ဤမွ် တိုေတာင္းေသာ အခ်ိန္ေလးၿဖင္႔ မည္သို႔မ်ား ေဖာက္ထြက္ေၿပးသြားလည္းဟု စဥ္းစား၍ မရႏိုင္ေခ်။ ေခါင္းေလာင္းသံကား အဆက္မၿပတ္ မည္ေနဆဲ.......။
ရံုးခန္းထဲသို႔ ဒေရာေသာပါး ေၿပး၀င္လာၿပီး လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဘာၿဖစ္မွန္းမသိ အေရးေပၚေခါင္းေလာင္းသံေၾကာင္႔ အသင္႔အေနအထားၿဖစ္ေနေသာ ရဲမ်ားကိုလည္း တရားခံထြက္ေၿပးလို႔ ဟု ကေလာက္စ္က ေအာ္ေၿပာေသာေၾကာင္႔ အားလံုး ပ်ာယာခတ္ကုန္ေတာ႔သည္။ အိမ္သာဖြင္႔လို႔ရေသာ ေသာ႔ ယူၿပီး ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ ရံုးခန္းထဲမွ ၿပန္ေၿပးထြက္ခ်ိန္တြင္ေတာ႔ လက္နက္အၿပည္႔အစံုၿဖင္႔ ရဲမ်ားသာမက အထူးေလ႔က်င္႔ေပးထားေသာ ေခြးမ်ားၿဖင္႔ ရဲမ်ားပါ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ေနာက္မွ အေၿပးအလႊားလိုက္လာခဲ႔ေတာ႔သည္။ ၿမန္မာလူငယ္ တက္ခဲ႔ေသာ အိမ္သာေရွ႔သို႔ ေရာက္ေသာ အခါ ဒေရာေသာပါး ဖြင္႔မည္႔ ၿပဳေသာ ကေလာက္စ္အား အေတြ႔အၾကံဳရွိ စီနီယာရဲအရာရွိမွ ကေလာက္စ္အား တားလိုက္ၿပီး ေသနတ္တစ္ဖက္က ကိုင္ရင္း အသင္႔အေနအထားၿဖင္႔ သူကိုယ္တိုင္ တံခါးကိုဖြင္႔လိုက္ေတာ႔သည္။ ရဲမ်ားအားလံုးကား ဤမွ် လံုၿခံဳေသာ အေနအထားမွ ေဖာက္ထြက္ေၿပးႏိုင္ေသာသူသည္ သာမန္ေတာ႔မၿဖစ္ႏိုင္ ဟူေသာစိတ္ၿဖင္႔ သတိၾကီးစြာထား၍ တံခါးကို ဖြင္႔လိုက္ေသာ အခါ......................
စတီးၿဖင္႔ ၿပဳလုပ္ထားၿပီး ၾကမ္းၿပင္ေပၚတြင္ ေၿခခ်ထိုင္ႏိုင္ေသာ အိမ္သာအိုးေပၚတြင္ ေၿခႏွစ္ေခ်ာင္းတင္၍ ငုတ္တုတ္အေနအထားၿဖင္႔ ထိုင္ကာ ေသနတ္မ်ား ခ်ိန္ထားသည္႔အၿပင္ မာန္ဖီေနေသာ ေခြးမ်ားအား ဆြဲထားသည္႔ ရဲမ်ားအား ေၾကာင္စီစီၿဖင္႔ ၾကည္႔ေနေသာ ၿမန္မာႏိုင္ငံသား ခရီးသြား လူငယ္အား ဘြားကနဲေတြ႔လိုက္ရေလေတာ႔သည္။ အခ်က္ေပး ေခါင္းေလာင္းသံမ်ား ၾကားရသည္႔အၿပင္ အိမ္သာတံခါးအေရွြ၌ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ အသံမ်ား ၾကားၿပီးထဲက အေၾကာက္လြန္ကာ ၾကက္ေသ ေသေနဟန္ ရွိေသာ ၿမန္မာခရီးသြားလူငယ္အား ၾကည္႔ကာ ေလ႔က်င္႔သား၀၍ စြမ္းရည္ၿပည္႔ေနေသာ ဂ်ာမန္ရဲမ်ားလည္း ၾကက္ေသ ေသ၍ ေနေတာ႔သည္။ ေခြးမ်ားသာ တစ္ဂြီဂြီး တစ္ဂြဲဂြဲ ၿဖင္႔ ဘာကို ဆြဲခ်င္ေနသည္ မသိ ထိန္းထားေသာ ရဲလက္မွ ရုန္းထြက္ရန္သာ ၾကိဳးစားေနသည္။ ရဲမ်ားကား မည္သည္႔စကားမွမဆိုႏိုင္ ၾကက္ေသ ေသ၍ သာၾကည္႔ေနေတာ႔သည္။ အတန္ၾကာမွ အၾကီးဆံုး ရဲ၀န္ထမ္းမွ တံခါးဟား ၿပန္ပိတ္ခိုင္း၍ လက္ေအာက္ငယ္သားမ်ားေရွ႔တြင္ ဟန္ပင္မေဆာင္ႏိုင္ ခြက္ထိုး ခြက္လွန္ ရီေတာ႔သည္။ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွာလည္း ရွက္ရွက္ၿဖင္႔ ရီၾကသလို က်န္ရဲအရာရွိမ်ားမွာလည္း ငိုအားထက္ ရယ္အားသန္ အၿပိုင္ အဆိုင္ ရီၾကေလေတာ႔သည္။ ေခြးမ်ား လူစကားတတ္လွ်င္ ခုတစ္မ်ဳိး ေတာ္ၾကားတစ္မ်ဳိး လူေတြ ဟုမ်ား ေၿပာေလမလားမသိ......။
ၿမန္မာလူငယ္ အိမ္သာတက္အၿပီး ေလဆိပ္ ယာယီ အခ်ဳပ္ခန္းသို႔ ၿပန္ပို႔သည္႔တိုင္ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွာ ရီခ်င္စိတ္ကို မထိန္းႏိုင္သၿဖင္႔ ၿပံဳးစိစိ ၿဖစ္ေနသလို ထိုည တစ္ညလံုး ေလဆိပ္တာ၀န္က် ရဲအရာရွိမ်ားအဖို႔ ၿမန္မာလူငယ္ အိမ္သာတက္ပံုႏွင္႔ သူတို႔ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ႔ပံုမ်ားကို ၿပန္လည္ေၿပာဆိုရင္း တစ္၀ါး၀ါး တစ္ဟားဟားၿဖင္႔ ပြဲက်ေနေလေတာ႔သည္။ မနက္မိုးလင္း၍ စကားၿပန္အမ်ဳိးသမီး ေရာက္လာၿပီး မနက္ပိုင္း တာ၀န္က် ရဲအရာရွိမ်ား ေရာက္လာၿပီး တာ၀န္ေတြ လႊဲေၿပာင္းေပးသည္႔တိုင္ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွာ မ်က္ႏွာပိုး မသတ္ႏိုင္သလို ကေလာက္စ္တို႔အား ေတြ႔သည္႔ ညပိုင္း တာ၀န္က်ရဲမ်ားသည္လည္း ၿပံဳးစိစိ ၿဖစ္သြားၾကသည္႔ သူမ်ားၾကည္႔သာလွ်င္ ၿဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမသိေသာ စကားၿပန္အမ်ဳိးသမီးကား ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ အပါအ၀င္ ညပိုင္းတာ၀န္က်ရဲမ်ားအား သူေတြ႔ဖူးသမွွ် ဂ်ာမန္ရဲမ်ားထဲတြင္ မ်က္ႏွာပိုး မေသဆံုးေသာ ရဲမ်ားဟု ထင္သြားမလား မေၿပာတတ္ေခ်။
သို႔ေသာ္ မည္သို႔ တတ္ႏိုင္မည္နည္း ကေလာက္စ္ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္တို႔အဖို႔ သူ႔တို႔ဘ၀တစ္သက္တာတြင္ ယခုအခ်ိန္ထိ ထိုမွ်ေလာက္ ရီစရာေကာင္းေသာ အၿဖစ္အပ်က္ မၾကံဳခဲ႔ဖူးသည္ကား အမွန္ပင္ ၿဖစ္ေတာ႔သည္။
( ၿမန္မာလူငယ္တစ္ေယာက္ ကိုယ္တိုင္ေၿပာၿပဖူးေသာ ကိုယ္ေတြ႔အၿဖစ္အပ်က္ကို ဖတ္ေကာင္းေအာင္ က်ဳပ္က်က္လိ ၿပီး ေရးလိုက္ပါသည္)
ပံုမွန္အားၿဖင္႔ဆိုလွ်င္ ကမၻာတစ္ဝွမ္း အထူးစိုးရိမ္ေနရေသာ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားရန္မွ ကာကြယ္ရန္ အနည္းငယ္ပို၍ ဂရုစိုက္ရသည္မွလြဲ၍ ဤဖရန္႔ဖြတ္ေလဆိပ္ၾကီးတြင္ အထူးအေထြ ၿပႆနာမရွိလွ၍ တာ၀န္က်ရဲ၀န္ထမ္းမ်ားအဖို႔ ေၿပာပေလာက္ေအာင္ အလုပ္မရွဳပ္ေခ်။ သို႔ေသာ္ ယေန႔တာ၀န္က်ေသာ ရဲမ်ားအဖို႔ကား ထူးၿခားၿပီး အနည္းငယ္ အလုပ္ရွဳပ္ေသာ ေန႔ဟု ေခၚရမည္။ အထူးသၿဖင္႔ ကေလာက္စ္ ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္ ၿဖစ္သည္။ ကေလာက္စ္ ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္မွာ ငယ္စဥ္ထဲကပင္ ရဲအရာရွိၿဖစ္ခ်င္ခဲ႔ၿပီး ရဲအရာရွိေလာင္းမ်ားေခၚေသာ အခါတြင္လည္း ၿပိဳင္တူ ေလွ်ာက္လႊာတင္ခဲ႔ၿပီး လူေပါင္းမ်ားစြာထဲမွ လက္ေရြးစဥ္ အေရြးခံခဲ႔ရေသာ လူအနည္းငယ္တြင္ ပါခဲ႔ေသာ လူငယ္ရဲအရာရွိႏွစ္ဦးၿဖစ္သည
အထူးအာရံုစိုက္ၿပီး အခိုက္အတန္႔ေလးမွ်ပင္ ရပ္တန္႔၍ အနားမယူပဲ အေရွ႔မွအေနာက္ ေတာင္မွေၿမာက္ ေလဆိပ္တစ္ခြင္ လူးလားေခါက္တုန္႔ေလွ်ာက္လွမ
ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ မသကၤာစရာ အာရွခရီးသည္ သံုးဦးနားေရာက္သြားခ်ိန္တြ
ပင္မရံုးခန္းထဲမွ တာ၀န္က်ေနေသာ ရဲ၀န္ထမ္း သံုးေယာက္မွာလည္း ရဲအရာရွိ အသစ္ၿဖစ္ေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္တို႔
ရဲစခန္းအတြင္းသို႔ေရာက္ေသာ အခါ မသကၤာစရာ ခရီးသည္မ်ားအား စစ္ေမးေသာ အခန္းထဲတြင္ အာရွခရီးသြား သံုးဦးအားထည္ထားၿပီး ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္တို႔
သို႔ေသာ္ အံ႔ၾသထူးဆန္းစိတ္ကို အသာထား လုပ္စရာရွိတာေတြကို လုပ္ရေပအုန္းမည္။ အရင္ဆံုး ရဲလုပ္ထံုးလုပ္နည္းအရ ခရီးသည္မ်ားႏွင္႔ ၎တို႔ပါလာေသာ ပစၥည္းမ်ားအတြင္း တရားမ၀င္ ပစၥည္းမ်ား ပါ မပါ ကို စစ္ေဆးရေပအုန္းမည္။ ၎တို႔ကို ရွာေဖြရမည္ၿဖစ္ေၾကာင္း လက္ဟန္ေၿခဟန္ၿဖင္႔ ေၿပာဆိုၿပီး လက္အိတ္ကိုယ္စီ စြပ္ေနေသာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ကို ၾကည္႔၍ ခရီးသည္သံုးဦး၏ မ်က္ႏွာမွာ ေမဘယ္လ္ရြက္ေလာက္ပင္ ရွိေတာ႔သည္။ လက္အိတ္ကိုယ္စီၿဖင္႔ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ ႏွစ္ဦးကေတာ႔ ခရီးသည္မ်ား ပါလာေသာ အသံုးအေဆာင္မ်ားအား စတင္၍ လွန္ေလွာရွာေဖြေလေတာ႔သည္။ သို႔ေသာ္ မသကၤာစရာ တရားမ၀င္ ပစၥည္းကား တစ္ခုမွမေတြ႔။ လူမ်ား အလွည္႔သာ က်န္ေတာ႔သည္။ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွ ၎တို႔ အ၀တ္အစားမ်ား ခြ်တ္ရန္ ခိုင္းေသာအခါ ႏွစ္ေယာက္မွာ အသာတစ္ၾကည္ပင္ ၿဖစ္ေသာ္လည္း ခပ္သြက္သြက္လူငယ္မွာ မခြ်တ္ႏိုင္ေၾကာင္း သူ႔ႏိုင္ငံသူ႔ၿပန္မွာၿဖစ္ေၾ
အတန္ငယ္ စစ္ေဆးၿပီးေသာ မည္သို႔ေသာ မသကာၤစရာမွ်မေတြ႔ေသာေၾကာင္႔
ထို႔ေနာက္ လက္စသတ္စရာရွိသည္မ်ား ရီပို႔တင္စရာရွိသည္မ်ားကို အစသတ္လုပ္ေဆာင္ၿပီး ၿမန္မာၿပည္သား သံုးဦးအား ယာယီအခ်ဳပ္ခန္းငယ္တြင္ ေသာ႔ခတ္ထားခဲ႔ၿပီး ခဏအနားယူမည္ဟု က်န္ကာ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ အလုပ္စားပြဲမွ ထလိုိက္ၿပီး ၿမန္မာၿပည္သားခရီးသြား သံုးဦးအား ယာယီအခ်ဳပ္ခန္းငယ္ထဲသို႔ ထည္႔လိုက္ေတာ႔သည္။ ဖြန္ေလာက္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ယာယီအခ်ဳပ္ခန္းေရွ႔မွ လွည္႔ထြက္လုဆဲဆဲမွာပင္ ခပ္သြက္သြက္လူငယ္မွ တြိဳင္းလက္ တြိဳင္းလက္ ဟု ပါးစပ္မွေၿပာကာ အိမ္သာ တက္သည္႔ပံုစံလည္း ဒူးေကြးၿပသၿဖင္႔ ကေလာက္စ္မွ ေစာေစာကေတာ႔ မေၿပာဘူး ဟု ပါးစပ္မွ ပြစိ ပြစိ ေရရြတ္ကာ အခ်ဳပ္ခန္းတံခါးအား ၿပန္ဖြင္႔ၿပီး ထိုလူငယ္အား အိမ္သာရွိရာသို႔ လိုက္ပို႔ေပးရၿပန္သည္။ ၿမန္မာလူငယ္အား အိမ္သာထဲသို႔ ထည္႔ေပးၿပီး အိမ္သာေရွ႔တြင္ ရပ္၍ ယေန႔ ၾကံဳေတြ႔ရသည္႔အၿဖစ္အပ်က္မ်ာ
သို႔ေသာ္ မည္သို႔မွ် မတတ္ႏိုင္ေခ် ေစာင္႔ရိွသည္။ အိမ္သာထဲရွိေနသူအဖို႔ ဒီထြက္ေပါက္တစ္ေပါက္သာရွိ၍ အိမ္သာထဲတြင္ ေဖာက္ထားေသာ အေပါက္ငယ္မွာလည္း ထူထည္းခိုင္ခန္႔ေသာ မွန္တစ္ထပ္ သံဇကာ တစ္ထပ္ ကာရံထားေသာေၾကာင္႔ မည္သို႔မွ် ထြက္ေၿပးမလြတ္ေၿမာက္ႏိုင္ေပ
အေစာပိုင္းက ၿမန္မာမ်ားၿဖစ္ေနေသာ ေမဘယ္လ္ ရြက္ေလာက္မ်က္ႏွာသည္ ယခုတြင္ေတာ႔ ဖြန္ေလာက္ႏွင္႔ကေလာက္စ္ မ်က္ႏွာတြင္ ၿဖစ္ေပၚေနေတာ႔သည္။ ငါတို႔ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလည္း ဟု အထစ္ထစ္အေငါ႔ေငါ႔ၿဖင္႔ေၿပာေ
ရံုးခန္းထဲသို႔ ဒေရာေသာပါး ေၿပး၀င္လာၿပီး လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဘာၿဖစ္မွန္းမသိ အေရးေပၚေခါင္းေလာင္းသံေၾကာ
စတီးၿဖင္႔ ၿပဳလုပ္ထားၿပီး ၾကမ္းၿပင္ေပၚတြင္ ေၿခခ်ထိုင္ႏိုင္ေသာ အိမ္သာအိုးေပၚတြင္ ေၿခႏွစ္ေခ်ာင္းတင္၍ ငုတ္တုတ္အေနအထားၿဖင္႔ ထိုင္ကာ ေသနတ္မ်ား ခ်ိန္ထားသည္႔အၿပင္ မာန္ဖီေနေသာ ေခြးမ်ားအား ဆြဲထားသည္႔ ရဲမ်ားအား ေၾကာင္စီစီၿဖင္႔ ၾကည္႔ေနေသာ ၿမန္မာႏိုင္ငံသား ခရီးသြား လူငယ္အား ဘြားကနဲေတြ႔လိုက္ရေလေတာ႔သည္
ၿမန္မာလူငယ္ အိမ္သာတက္အၿပီး ေလဆိပ္ ယာယီ အခ်ဳပ္ခန္းသို႔ ၿပန္ပို႔သည္႔တိုင္ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွာ ရီခ်င္စိတ္ကို မထိန္းႏိုင္သၿဖင္႔ ၿပံဳးစိစိ ၿဖစ္ေနသလို ထိုည တစ္ညလံုး ေလဆိပ္တာ၀န္က် ရဲအရာရွိမ်ားအဖို႔ ၿမန္မာလူငယ္ အိမ္သာတက္ပံုႏွင္႔ သူတို႔ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ႔ပံုမ်ားကို ၿပန္လည္ေၿပာဆိုရင္း တစ္၀ါး၀ါး တစ္ဟားဟားၿဖင္႔ ပြဲက်ေနေလေတာ႔သည္။ မနက္မိုးလင္း၍ စကားၿပန္အမ်ဳိးသမီး ေရာက္လာၿပီး မနက္ပိုင္း တာ၀န္က် ရဲအရာရွိမ်ား ေရာက္လာၿပီး တာ၀န္ေတြ လႊဲေၿပာင္းေပးသည္႔တိုင္ ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္မွာ မ်က္ႏွာပိုး မသတ္ႏိုင္သလို ကေလာက္စ္တို႔အား ေတြ႔သည္႔ ညပိုင္း တာ၀န္က်ရဲမ်ားသည္လည္း ၿပံဳးစိစိ ၿဖစ္သြားၾကသည္႔ သူမ်ားၾကည္႔သာလွ်င္ ၿဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမသိေသာ စကားၿပန္အမ်ဳိးသမီးကား ကေလာက္စ္ႏွင္႔ဖြန္ေလာက္ အပါအ၀င္ ညပိုင္းတာ၀န္က်ရဲမ်ားအား သူေတြ႔ဖူးသမွွ် ဂ်ာမန္ရဲမ်ားထဲတြင္ မ်က္ႏွာပိုး မေသဆံုးေသာ ရဲမ်ားဟု ထင္သြားမလား မေၿပာတတ္ေခ်။
သို႔ေသာ္ မည္သို႔ တတ္ႏိုင္မည္နည္း ကေလာက္စ္ႏွင္႔ ဖြန္ေလာက္တို႔အဖို႔ သူ႔တို႔ဘ၀တစ္သက္တာတြင္ ယခုအခ်ိန္ထိ ထိုမွ်ေလာက္ ရီစရာေကာင္းေသာ အၿဖစ္အပ်က္ မၾကံဳခဲ႔ဖူးသည္ကား အမွန္ပင္ ၿဖစ္ေတာ႔သည္။
( ၿမန္မာလူငယ္တစ္ေယာက္ ကိုယ္တိုင္ေၿပာၿပဖူးေသာ ကိုယ္ေတြ႔အၿဖစ္အပ်က္ကို ဖတ္ေကာင္းေအာင္ က်ဳပ္က်က္လိ ၿပီး ေရးလိုက္ပါသည္)
Wednesday, June 9, 2010
အေမ႔ငါးပိရည္
အြန္လိုင္းေပၚ သြားရင္းလာရင္း ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ပါမယ္ဆို စိမ္းစား ငါးပိ ၀ယ္လာတယ္ဆိုၿပီး ေၿပာတာေလးတစ္ခုေတြ႔ေတာ႔ အေမခ်က္တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အၾကိဳက္ငါးပိရည္ ကို ခ်က္ၿခင္းေၿပးသတိရၿပီး ငယ္ငယ္က မိသားစု ထမင္းဝိုင္းကိုပါ သတိရခဲ႔တယ္....ကြ်န္ေတာ္ က အစားအေသာက္မွာ အစြန္းေရာက္တယ္လို႔ ေၿပာရမယ္႔ လူမ်ဳိးထဲမွာထည္႔မယ္ဆို ထည္႔လို႔ရမယ္.....အခ်ဥ္ဆိုရင္လည္း သံပုရာသီးကို ဆားတို႔ၿပီး တစ္လံုးလံုးကုန္ေအာင္ဒီတိုင္းစားႏိုင္သလို ငရုတ္သီးဆိုလည္း ထမင္းတစ္လုပ္ ငရုတ္သီးတစ္ေတာင္႔ စားႏိုင္တဲ႔အၿပင္ အငံဆိုလည္း ငါးပိရည္ကို ဒီတိုင္းကို ခပ္ေသာက္ႏိုင္ခဲ႔တယ္......ငယ္ငယ္က ထမင္းစားရင္ မိသားစုထဲ တစ္ေယာက္ထဲ ခြ်န္ထြက္ေနတဲ႔ကြ်န္ေတာ္႔ကို အေဖက သား ဟင္းသီးဟင္းရြက္စား ငရုတ္သီးေတာ္ၿပီမစားနဲ႔ေတာ႔ အခ်ဥ္ေတြမ်ားေနၿပီ ေၿပာတတ္ၿပီး အေမကေတာ႔ စားခ်င္စိတ္ရွိတာကို စားခ်င္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ စားတာ အာဟာရ ၿဖစ္တယ္ဆိုတဲ႔ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ဆံုးၿဖတ္ခ်က္အရ ကြ်န္ေတာ္စားခ်င္တာမွန္သမွ်ကို စားခ်င္သေလာက္စား လႊတ္ေပးထားေလ႔ရွိတယ္......
ငါးေၿခာက္ဆိုလည္း အာၿပဲေခ်ာက္လိုမ်ဳိးကို မီးဖုတ္ၿပီးဆီစမ္းထားတာၿဖစ္ၿဖစ္ ေၾကာ္ထားတာကိုၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္က ဒီတိုင္းစားေနေလ႔ရွိသလို အေမ႔ ဟင္းတြဲေတြကို ကြ်န္ေတာ္က အထူးတစ္လည္ၾကိဳက္ေလ႔ရွိတယ္......အထူးသၿဖင္႔္ အေမေဖ်ာ္တဲ႔ငါးပိရည္ကို သည္းၾကီးမည္းၾကီး ကြ်န္ေတာ္စားတတ္လို႔ တစ္ပါတ္မွာ ၂ ခါေလာက္ ပံုမွန္ အေမေဖ်ာ္ေလ႔ရွိတယ္.....ငါးပိရည္ေဖ်ာ္တဲ႔ေန႔ဆို ၾကက္သားအာလူး ဆီၿပန္ ငါးေၿခာက္ဖုတ္ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္း အတို႔အၿမဳတ္က သခြားသီး ေဘာစကိုင္းရြက္ တစ္ၿခား တိုလီမိုလီေလးေတြ ထည္႔ေလ႔ရွိတယ္......ကြ်န္ေတာ္ကသခြားသီးနဲ႔ေဘာစကိုင္းရြက္ကို အင္မတန္ၾကိဳက္တဲ႔အတြက္ ဒီႏွစ္မ်ဳိးကေတာ႔ အမ်ားဆံုးအေမ ထည္႔ေလ႔ရွိတယ္.......အေမ႔ငါးပိရည္ကို ကြ်န္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ၾကိဳက္လည္းဆိုရင္ ထမင္း၀ိုင္းထိုင္တာနဲ႔ အေဖ အစ္ကိုနဲ႔ အစ္မက ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္း ခပ္ေသာက္ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္က ငါးပိရည္ကို ဒီတိုင္းခပ္ေသာက္သလို အေဖကလည္း ငါးပိရည္ဆိုတာ ထမင္းနဲ႔နယ္စားရတာ ငါ႔သား ဒီလိုစားေတာ႔ ေရာဂါၿဖစ္မွာေပါ႔ကြာ ဆိုတာ အၿမဲလိုေၿပာေလ႔ရွိေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ သားၾကိဳက္လို႔ေပါ႔ အေဖကလည္းဆိုၿပီး ေၿပာတတ္သလို အေမကလည္း စားပါေစ သူၾကိဳက္တာကို ဆိုရင္ ၿပီးသြားတာပါပဲ......
အဲဒီေန႔မွာ ၾကက္ေတာင္ပံ ေၿခေထာက္ အသည္းအၿမစ္စတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာေလ႔ရွိတဲ႔ ၾကက္အဖ်ားသားေတြရယ္ ကလီစာရယ္ကို အေဖ႔ကိုဦးခ်ၿပီးတာနဲ႔ အေဖၿဖစ္ၿဖစ္ အစ္ကိုၿဖစ္ၿဖစ္ အစ္မၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုထည္႔ေပးေလ႔ရွိတယ္.......ၾကက္သားခ်က္လို႔ အိမ္မွာ ကြ်န္ေတာ္ရွိရင္ ဒီအစိတ္အပိုင္းေတြက ဘယ္သူမွမစားရဘူးလို႔ မေၿပာထားေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္သီးသန္႔လိုၿဖစ္ၿပီး ခပ္လိုက္လို႔ပါလာရင္ေတာင္ ဥေလးကအစ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုပဲထည္႔ေပးေလ႔ရွိတယ္......အေမ႔ငါးပိရည္ပါတဲ႔ေန႔ဆိုရင္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ပန္းကန္ထဲထည္႔ေပးထားတဲ႔ ၾကက္အဖ်ားသားေတြရယ္ ကလီစာရယ္က ကြ်န္ေတာ္စားလို႔သာၿပီးသြားတယ္ အရာမယြင္းပဲက်န္က်န္ ေနတတ္လို႔ အစ္မက ေတာင္းေတာင္းစားတတ္တယ္........ကြ်န္ေတာ္ၾကိဳက္ေပမယ္႔ ငါးပိရည္ကို ပိုၾကိဳက္လို႔ ထမင္းေပၚကို ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းဆမ္းသလို ငါးပိရည္ကို ရႊဲေနေအာင္ဆမ္းၿပီး ငါးေၿခာက္ဖုတ္ရယ္ အတို႔အၿမဳတ္ရယ္နဲ႔ တင္ၿပီးသြားလို႔ ၾကက္သားကို တို႔ကိုမတို႔ၿဖစ္သေလာက္ပဲ.........ငါးပိရည္ နဲ႔ နယ္ထားတဲ႔ထမင္းကို ငါးေၿခာက္ဖုတ္နဲ႔စားၿပီး ၾကက္သားဟင္းထဲပါတဲ႔ အာလူးဖဲ႔စားလိုက္ သခြားသီးစားလိုက္ ေဘာစကိုင္းရြက္ စားလိုက္လုပ္ေနတတ္ၿပီး စားလို႔ၿပီးသြားရင္ ငါးပိရည္ကို တစ္ဇြန္းၿပီး တစ္ဇြန္းခပ္ေသာက္ေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုေတာ႔ အေဖက သေဘာမေတြ႔ဘူး........
ဟင္းေသာက္ပန္းကန္လံုးၾကီးနဲ႔ေဖ်ာ္ထားတတ္တဲ႔ အေမ႔ငါးပိရည္ေဖ်ာ္က ပံုမွန္ဆို ၁၀ ေယာက္ေလာက္စားလို႔ရေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ ငါးေယာက္စာေလာက္စားလို႔ အေဖ သေဘာမေတြ႔ဘူးဆိုလည္း မေတြ႔ေလာက္စရာပါပဲ.......ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ အေဖက ဘယ္လိုမွမေနႏိုင္ေတာ႔ပဲနဲ႔ အေမငါးပိရည္ေဖ်ာ္တဲ႔ေန႔ဆို ဟင္းေသာက္ပန္းကန္လံုးေသးေသးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက ္သတ္သတ္ခြဲေပးၿပီး ဒါကုန္ရင္ေတာ္ၿပီလုပ္တတ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္မ်က္ႏွာညိဳခဲ႔တယ္.......ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ႏွာညိဳတာ မၾကည္႔ခ်င္မၿမင္ခ်င္တဲ႔အေမက ကြ်န္ေတာ္႔ကိုစားေစခ်င္ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္စားတာလည္း အလြန္အကြ်ံမိုလို႔ ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ဘက္က သိပ္ကာမေၿပာေတာ႔ပဲ သား ဟင္းေလးနဲ႔စား အေမ ငါးပိရည္နဲ႔ ထမင္းနယ္ေပးမယ္ သားအၾကိဳက္ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မေကာက္သြားေအာင္ အၿမဲလို လုပ္ေပးခဲ႔တယ္......ငါးပိရည္ေဖ်ာ္တဲ႔ေန႔တိုင္း ၿဖစ္ေနၾကပါပဲ.....ငါးပိရည္သိပ္မၾကိဳက္တဲ႔ အစ္ကိုက ေကာင္းတယ္ေဟ႔ ငါးပိရည္ေလးက ခ်ဳိေနတာပဲဆိုၿပီး မေသာက္ခ်င္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ ကို စခ်င္လို႔ သူမၾကိဳက္တာကို စားၿပီးေတာ႔ကို စၿဖစ္ေအာင္စခဲ႔တယ္......ေနာက္ပိုင္း ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ကေနထြက္လာခဲ႔ၿပီး အေဖနဲ႔အေမဆီကို ၿပန္ရင္ၿဖစ္ၿဖစ္ အေဖနဲ႔အေမ ကြ်န္ေတာ္႔ဆီကုိလာရင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ပထမေန႔မွာ အေမခ်က္တဲ႔ဟင္းက အေပၚကေၿပာခဲ႔သလို ၾကက္သား ငါးေၿခာက္ဖုတ္ အခ်ဥ္ဟင္း ငါးပိရည္ အတို႔အၿမဳတ္ပဲ........
တစ္ခါတစ္ေလ ကြ်န္ေတာ္႔ကို သိပ္သတိရေနရင္ ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ၿပီး သားေလး ၾကိဳက္တာဆိုၿပီး မင္႔အေမ မ်က္ရည္က်ေနတယ္ဆိုၿပီး အေဖေၿပာရင္္ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရတဲ႔အထိ ၿဖစ္ခဲ႔တယ္.......အေမ႔ေဘးနား ၾကက္သြန္လွီးေပး ဂ်င္းေထာင္းေပး ဟင္းရြက္သင္ေပး ေလာက္ပဲလုပ္ၿပီး ဟင္းမခ်က္တတ္တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို သားအငယ္က ခ်က္တတ္ၿပဳတ္တတ္တာမဟုတ္ဘူး ကြ်န္မ ခ်က္တာပဲ စားတာ ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ကို စိတ္ပူေနတတ္သလို စင္ကာပူကို အလည္သြားေတာ႔ အစ္ကို႔ကို အထူးတစ္လည္မွာတာက ကြ်န္ေတာ္႔ကို ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ေပးလိုက္ပါ စင္ကာပူမွာ ေဘာစကိုင္းရြက္ရွိရင္ အတို႔အၿမဳတ္ထဲမွာ ေဘာစကိုင္းရြက္ပါ ထည္႔ေပးလိုက္ပါဆိုၿပီး အေမက ငါ႔ကိုမွာထားတယ္ အစ္ကို ခ်က္ေပးမယ္ ညီေလးစားသြားဆိုလို႔ အစ္ကို႔ကိုလည္း ငါခ်က္တတ္ေနၿပီအစ္ကိုရ ေနာက္ခုလည္းမစားခ်င္ပါဘူးကြာ မင္းလည္းခ်က္မေနပါနဲ႔ ပင္ပန္းပါတယ္ ဆိုၿပီး ေၿပာေပမယ္႔ အစ္ကို႔ကို အေမ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေၿပာထားလည္းမသိေအာင္ ဒီငါးပိရည္ေဖ်ာ္နဲ႔ ထမင္းစားဖို႔ သူခ်က္မယ္ ဆိုတာ ဇြတ္ေၿပာေနလို႔ မစားခ်င္ပါဘူးဆိုကြာ မင္းကလည္း ဆိုေတာ႔မွ အစ္ကိုလည္း ရပ္သြားတယ္.......ဒါေပမယ္႔ အစ္ကို႔ကို အေမက သား ခ်က္ေပးလားဆိုေတာ႔ အစ္ကိုက ကြ်န္ေတာ္မစားခ်င္ဘူးေၿပာတယ္ဆိုေတာ႔ အေမ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားခဲ႔တယ္.....တစ္ကယ္က မစားခ်င္တာမဟုတ္သလို ခဏတၿဖဳတ္လာတာ အစ္ကို႔ကို ဒုတ္ခမေပးခ်င္တာလည္းပါပါတယ္.......
စင္ကာပူက ၿပန္လာၿပီး ၿပန္ေရာက္တာနဲ႔ အေမ႔ဆီဖုန္းဆက္ၿပီး အေမ႔ သားကို အေမ႔ငါးပိရည္ေဖ်ာ္နည္း ေပး သားလည္းခ်က္တတ္တယ္ စင္ကာပူမွာတုန္းက ခဏတၿဖဳတ္ဆိုေတာ႔ အစ္ကို႔ကို ဒုတ္ခမေပးခ်င္လို႔ပါ အခုသားလည္း ဟင္းခ်က္တတ္ေနၿပီ သားဟာသား ခ်က္စားမယ္ဆိုေတာ႔ အေမ ေပ်ာ္သြားတယ္........ငါးပိရည္ေဖ်ာ္နည္း ေပးၿပီး ဟင္းစပ္ေတြပါ ေၿပာၿပေနလို႔ သားသိပါတယ္အေမရ အေမ႔ဟင္းစပ္က ဒါေတြေလ ဆိုေတာ႔ အေမက သေဘာေတြက်လို႔ ......အေမ႔ငါးပိရည္က လူတိုင္းအတြက္ ေကာင္းခ်င္မွေကာင္းမွာ ၿဖစ္ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ ခုခ်ိန္ထိ အင္မတန္ၾကိဳက္တဲ႔ အစာၿဖစ္သလို ပံုမွန္ ေရခ်ိဳငါးပိ ေတြနဲ႔ လုပ္တဲ႔ ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ကို ငါးပိရည္လို႔ မထင္ေအာင္ထိ ေအာင္ပါပဲ......ကြ်န္ေတာ္႔အိမ္ကို လာတဲ႔ဧည္႔သည္ေတြကိုလည္း ၾကံဳၾကိဳက္ရင္ ကြ်န္ေတာ္႔အေမနည္းနဲ႔ေဖ်ာ္တဲ႔ ငါးပိရည္ေလ ဆိုၿပီး ေကြ်းရင္လည္း ေကာင္းတယ္ ေၿပာၾကလို႔ တစ္ကယ္ေကာင္းတာလို႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ထင္ခဲ႔တယ္......သူမ်ားအိမ္ထမင္းစားၿပီး ဇြတ္ကို ခ်ီးမြမ္းခန္း ဖြင္႔ေနတဲ႔ အတြက္ အားနာလို႔ ေကာင္းတယ္ေၿပာတာလည္းၿဖစ္ႏိုင္ပါတယ္....ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ အေမ႔နည္းနဲ႔ေဖ်ာ္တဲ႔ငါးပိရည္မွ ငါးပိရည္လို႔ ထင္တဲ႔ထိ ေကာင္းပါတယ္.......
ကြ်န္ေတာ္ေၿပာတာ လြန္မလြန္ သိႏိုင္ေအာင္ အေမေဖ်ာ္တဲ႔ ငါးပိရည္ လုပ္နည္းကို လည္းေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္......
အေမ႔ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ဖို႔ လိုအပ္တာေတြက လူ သံုးေယာက္စာေလာက္ဆိုရင္
၁။စိမ္းစားငါးပိ ကြမ္းသီးလံုးခန္႔
၂၊ၾကက္သြန္ၿဖဴ ၂ တက္
၃။ေဂါက္သီးလံုးအရြယ္ရွိတဲ႔ ၾကက္သြန္နီဥရဲ႔ တစ္ၿခမ္း
၄။ၿမန္မာပင္စိမ္းရြက္ (ယူရုပ္မွာဆိုရင္ ဘာဆီလီကြန္ေရာင္းတဲ႔ အတန္းေတြမွာရွိတယ္)
၅၊ပဲဆီ ထမင္းစားဇြန္း ၃ ဇြန္း
၆။ငရုတ္သီး ၄ . ၅ ေတာင္႔
အရင္ဆံုး ငါးပိကို ေသာက္ေရခြက္ တစ္ခြက္စာေလာက္ေရနဲ႔ အရည္ေဖ်ာ္ထား
ဒယ္အိုး ေသးေသးထဲ ဆီထည္႔ၿပီး ဆီပူရင္ ၾကက္သြန္ဥနီ ကို ပါးပါးလွီးထားတာေတြ အရင္ထည္႔ ၿပီးရင္ ၾကက္သြန္ၿဖဴကို ဓားၿပားရိုက္ထည္႔ ......ဆႏြင္းမွဳန္႔ နည္းနည္းထည္႔ၿပီး ဆီသတ္လိုက္ပါတယ္ (ဆႏြင္းမွဳန္႔က မထည္႔မေနရပါ အေရာင္ရယ္ အနံ႔သတ္ဖို႔ရယ္ နည္းနည္းေပါ႔)
ၾကက္သြန္ ေတြ ႏြမ္းၿပီး နည္းနည္း နီခ်င္ေနၿပီဆိုရင္ အရည္ေဖ်ာ္ထားတဲ႔ ငါးပိရည္ကို အနယ္ေတြစစ္ၿပီး အရည္ေတြကိုေလာင္းထည္႔လိုက္ၿပီး ငရုတ္သီး ကိုလည္း ဓားၿပားရိုက္ၿပီး ထည္႔လိုက္ရပါတယ္........
ပြက္ပြက္ဆူလာလို႔ ၁၅ မိနစ္ ေလာက္ေနၿပီးရင္ ပင္စိမ္းရြက္ ေတြ ၿပစ္ထည္႔ၿပီး အိုးေပၚက ခ်လို႔ ရပါၿပီ.......ပင္စိမ္းနံ႔သင္းသင္းနဲ႔ စိမ္းစားငါးပိရည္ေဖ်ာ္တစ္ခြက္ၿဖစ္သြားပါၿပီ.........လြယ္လည္း လြယ္ပါတယ္....လြယ္ေပမယ္႔ သူ႔အဆင္႔နဲ႔သူသြားမွ ေမႊးေမႊးၾကိဳင္ၾကိဳင္ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ၿဖစ္မွာပါ....ဥပမာ ပင္စိမ္းရြက္ေတြကို ၾကိဳထည္႔လိုက္ရင္ ပင္စိမ္းနံ႔ေပ်ာက္သြားၿပီ သိပ္အရသာရွိေတာ႔မွာမဟုတ္ဘူး။
ေၿပာခဲ႔သလို ဟင္းစပ္ေတြနဲ႔စားရင္ ပိုစားလို႔ေကာင္းပါတယ္.....တစ္ခုသတိထားဖို႔က လက္နဲ႔စားရင္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေဆးယူရတယ္ဆိုတာပါပဲ...။
ငါးေၿခာက္ဆိုလည္း အာၿပဲေခ်ာက္လိုမ်ဳိးကို မီးဖုတ္ၿပီးဆီစမ္းထားတာၿဖစ္ၿဖစ္ ေၾကာ္ထားတာကိုၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္က ဒီတိုင္းစားေနေလ႔ရွိသလို အေမ႔ ဟင္းတြဲေတြကို ကြ်န္ေတာ္က အထူးတစ္လည္ၾကိဳက္ေလ႔ရွိတယ္......အထူးသၿဖင္႔္ အေမေဖ်ာ္တဲ႔ငါးပိရည္ကို သည္းၾကီးမည္းၾကီး ကြ်န္ေတာ္စားတတ္လို႔ တစ္ပါတ္မွာ ၂ ခါေလာက္ ပံုမွန္ အေမေဖ်ာ္ေလ႔ရွိတယ္.....ငါးပိရည္ေဖ်ာ္တဲ႔ေန႔ဆို ၾကက္သားအာလူး ဆီၿပန္ ငါးေၿခာက္ဖုတ္ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္း အတို႔အၿမဳတ္က သခြားသီး ေဘာစကိုင္းရြက္ တစ္ၿခား တိုလီမိုလီေလးေတြ ထည္႔ေလ႔ရွိတယ္......ကြ်န္ေတာ္ကသခြားသီးနဲ႔ေဘာစကိုင္းရြက္ကို အင္မတန္ၾကိဳက္တဲ႔အတြက္ ဒီႏွစ္မ်ဳိးကေတာ႔ အမ်ားဆံုးအေမ ထည္႔ေလ႔ရွိတယ္.......အေမ႔ငါးပိရည္ကို ကြ်န္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ၾကိဳက္လည္းဆိုရင္ ထမင္း၀ိုင္းထိုင္တာနဲ႔ အေဖ အစ္ကိုနဲ႔ အစ္မက ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္း ခပ္ေသာက္ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္က ငါးပိရည္ကို ဒီတိုင္းခပ္ေသာက္သလို အေဖကလည္း ငါးပိရည္ဆိုတာ ထမင္းနဲ႔နယ္စားရတာ ငါ႔သား ဒီလိုစားေတာ႔ ေရာဂါၿဖစ္မွာေပါ႔ကြာ ဆိုတာ အၿမဲလိုေၿပာေလ႔ရွိေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ သားၾကိဳက္လို႔ေပါ႔ အေဖကလည္းဆိုၿပီး ေၿပာတတ္သလို အေမကလည္း စားပါေစ သူၾကိဳက္တာကို ဆိုရင္ ၿပီးသြားတာပါပဲ......
အဲဒီေန႔မွာ ၾကက္ေတာင္ပံ ေၿခေထာက္ အသည္းအၿမစ္စတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာေလ႔ရွိတဲ႔ ၾကက္အဖ်ားသားေတြရယ္ ကလီစာရယ္ကို အေဖ႔ကိုဦးခ်ၿပီးတာနဲ႔ အေဖၿဖစ္ၿဖစ္ အစ္ကိုၿဖစ္ၿဖစ္ အစ္မၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုထည္႔ေပးေလ႔ရွိတယ္.......ၾကက္သားခ်က္လို႔ အိမ္မွာ ကြ်န္ေတာ္ရွိရင္ ဒီအစိတ္အပိုင္းေတြက ဘယ္သူမွမစားရဘူးလို႔ မေၿပာထားေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္သီးသန္႔လိုၿဖစ္ၿပီး ခပ္လိုက္လို႔ပါလာရင္ေတာင္ ဥေလးကအစ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုပဲထည္႔ေပးေလ႔ရွိတယ္......အေမ႔ငါးပိရည္ပါတဲ႔ေန႔ဆိုရင္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ပန္းကန္ထဲထည္႔ေပးထားတဲ႔ ၾကက္အဖ်ားသားေတြရယ္ ကလီစာရယ္က ကြ်န္ေတာ္စားလို႔သာၿပီးသြားတယ္ အရာမယြင္းပဲက်န္က်န္ ေနတတ္လို႔ အစ္မက ေတာင္းေတာင္းစားတတ္တယ္........ကြ်န္ေတာ္ၾကိဳက္ေပမယ္႔ ငါးပိရည္ကို ပိုၾကိဳက္လို႔ ထမင္းေပၚကို ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းဆမ္းသလို ငါးပိရည္ကို ရႊဲေနေအာင္ဆမ္းၿပီး ငါးေၿခာက္ဖုတ္ရယ္ အတို႔အၿမဳတ္ရယ္နဲ႔ တင္ၿပီးသြားလို႔ ၾကက္သားကို တို႔ကိုမတို႔ၿဖစ္သေလာက္ပဲ.........ငါးပိရည္ နဲ႔ နယ္ထားတဲ႔ထမင္းကို ငါးေၿခာက္ဖုတ္နဲ႔စားၿပီး ၾကက္သားဟင္းထဲပါတဲ႔ အာလူးဖဲ႔စားလိုက္ သခြားသီးစားလိုက္ ေဘာစကိုင္းရြက္ စားလိုက္လုပ္ေနတတ္ၿပီး စားလို႔ၿပီးသြားရင္ ငါးပိရည္ကို တစ္ဇြန္းၿပီး တစ္ဇြန္းခပ္ေသာက္ေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုေတာ႔ အေဖက သေဘာမေတြ႔ဘူး........
ဟင္းေသာက္ပန္းကန္လံုးၾကီးနဲ႔ေဖ်ာ္ထားတတ္တဲ႔ အေမ႔ငါးပိရည္ေဖ်ာ္က ပံုမွန္ဆို ၁၀ ေယာက္ေလာက္စားလို႔ရေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ ငါးေယာက္စာေလာက္စားလို႔ အေဖ သေဘာမေတြ႔ဘူးဆိုလည္း မေတြ႔ေလာက္စရာပါပဲ.......ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ အေဖက ဘယ္လိုမွမေနႏိုင္ေတာ႔ပဲနဲ႔ အေမငါးပိရည္ေဖ်ာ္တဲ႔ေန႔ဆို ဟင္းေသာက္ပန္းကန္လံုးေသးေသးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက ္သတ္သတ္ခြဲေပးၿပီး ဒါကုန္ရင္ေတာ္ၿပီလုပ္တတ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္မ်က္ႏွာညိဳခဲ႔တယ္.......ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ႏွာညိဳတာ မၾကည္႔ခ်င္မၿမင္ခ်င္တဲ႔အေမက ကြ်န္ေတာ္႔ကိုစားေစခ်င္ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္စားတာလည္း အလြန္အကြ်ံမိုလို႔ ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ဘက္က သိပ္ကာမေၿပာေတာ႔ပဲ သား ဟင္းေလးနဲ႔စား အေမ ငါးပိရည္နဲ႔ ထမင္းနယ္ေပးမယ္ သားအၾကိဳက္ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မေကာက္သြားေအာင္ အၿမဲလို လုပ္ေပးခဲ႔တယ္......ငါးပိရည္ေဖ်ာ္တဲ႔ေန႔တိုင္း ၿဖစ္ေနၾကပါပဲ.....ငါးပိရည္သိပ္မၾကိဳက္တဲ႔ အစ္ကိုက ေကာင္းတယ္ေဟ႔ ငါးပိရည္ေလးက ခ်ဳိေနတာပဲဆိုၿပီး မေသာက္ခ်င္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ ကို စခ်င္လို႔ သူမၾကိဳက္တာကို စားၿပီးေတာ႔ကို စၿဖစ္ေအာင္စခဲ႔တယ္......ေနာက္ပိုင္း ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ကေနထြက္လာခဲ႔ၿပီး အေဖနဲ႔အေမဆီကို ၿပန္ရင္ၿဖစ္ၿဖစ္ အေဖနဲ႔အေမ ကြ်န္ေတာ္႔ဆီကုိလာရင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ပထမေန႔မွာ အေမခ်က္တဲ႔ဟင္းက အေပၚကေၿပာခဲ႔သလို ၾကက္သား ငါးေၿခာက္ဖုတ္ အခ်ဥ္ဟင္း ငါးပိရည္ အတို႔အၿမဳတ္ပဲ........
တစ္ခါတစ္ေလ ကြ်န္ေတာ္႔ကို သိပ္သတိရေနရင္ ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ၿပီး သားေလး ၾကိဳက္တာဆိုၿပီး မင္႔အေမ မ်က္ရည္က်ေနတယ္ဆိုၿပီး အေဖေၿပာရင္္ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရတဲ႔အထိ ၿဖစ္ခဲ႔တယ္.......အေမ႔ေဘးနား ၾကက္သြန္လွီးေပး ဂ်င္းေထာင္းေပး ဟင္းရြက္သင္ေပး ေလာက္ပဲလုပ္ၿပီး ဟင္းမခ်က္တတ္တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို သားအငယ္က ခ်က္တတ္ၿပဳတ္တတ္တာမဟုတ္ဘူး ကြ်န္မ ခ်က္တာပဲ စားတာ ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ကို စိတ္ပူေနတတ္သလို စင္ကာပူကို အလည္သြားေတာ႔ အစ္ကို႔ကို အထူးတစ္လည္မွာတာက ကြ်န္ေတာ္႔ကို ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ေပးလိုက္ပါ စင္ကာပူမွာ ေဘာစကိုင္းရြက္ရွိရင္ အတို႔အၿမဳတ္ထဲမွာ ေဘာစကိုင္းရြက္ပါ ထည္႔ေပးလိုက္ပါဆိုၿပီး အေမက ငါ႔ကိုမွာထားတယ္ အစ္ကို ခ်က္ေပးမယ္ ညီေလးစားသြားဆိုလို႔ အစ္ကို႔ကိုလည္း ငါခ်က္တတ္ေနၿပီအစ္ကိုရ ေနာက္ခုလည္းမစားခ်င္ပါဘူးကြာ မင္းလည္းခ်က္မေနပါနဲ႔ ပင္ပန္းပါတယ္ ဆိုၿပီး ေၿပာေပမယ္႔ အစ္ကို႔ကို အေမ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေၿပာထားလည္းမသိေအာင္ ဒီငါးပိရည္ေဖ်ာ္နဲ႔ ထမင္းစားဖို႔ သူခ်က္မယ္ ဆိုတာ ဇြတ္ေၿပာေနလို႔ မစားခ်င္ပါဘူးဆိုကြာ မင္းကလည္း ဆိုေတာ႔မွ အစ္ကိုလည္း ရပ္သြားတယ္.......ဒါေပမယ္႔ အစ္ကို႔ကို အေမက သား ခ်က္ေပးလားဆိုေတာ႔ အစ္ကိုက ကြ်န္ေတာ္မစားခ်င္ဘူးေၿပာတယ္ဆိုေတာ႔ အေမ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားခဲ႔တယ္.....တစ္ကယ္က မစားခ်င္တာမဟုတ္သလို ခဏတၿဖဳတ္လာတာ အစ္ကို႔ကို ဒုတ္ခမေပးခ်င္တာလည္းပါပါတယ္.......
စင္ကာပူက ၿပန္လာၿပီး ၿပန္ေရာက္တာနဲ႔ အေမ႔ဆီဖုန္းဆက္ၿပီး အေမ႔ သားကို အေမ႔ငါးပိရည္ေဖ်ာ္နည္း ေပး သားလည္းခ်က္တတ္တယ္ စင္ကာပူမွာတုန္းက ခဏတၿဖဳတ္ဆိုေတာ႔ အစ္ကို႔ကို ဒုတ္ခမေပးခ်င္လို႔ပါ အခုသားလည္း ဟင္းခ်က္တတ္ေနၿပီ သားဟာသား ခ်က္စားမယ္ဆိုေတာ႔ အေမ ေပ်ာ္သြားတယ္........ငါးပိရည္ေဖ်ာ္နည္း ေပးၿပီး ဟင္းစပ္ေတြပါ ေၿပာၿပေနလို႔ သားသိပါတယ္အေမရ အေမ႔ဟင္းစပ္က ဒါေတြေလ ဆိုေတာ႔ အေမက သေဘာေတြက်လို႔ ......အေမ႔ငါးပိရည္က လူတိုင္းအတြက္ ေကာင္းခ်င္မွေကာင္းမွာ ၿဖစ္ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ ခုခ်ိန္ထိ အင္မတန္ၾကိဳက္တဲ႔ အစာၿဖစ္သလို ပံုမွန္ ေရခ်ိဳငါးပိ ေတြနဲ႔ လုပ္တဲ႔ ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ကို ငါးပိရည္လို႔ မထင္ေအာင္ထိ ေအာင္ပါပဲ......ကြ်န္ေတာ္႔အိမ္ကို လာတဲ႔ဧည္႔သည္ေတြကိုလည္း ၾကံဳၾကိဳက္ရင္ ကြ်န္ေတာ္႔အေမနည္းနဲ႔ေဖ်ာ္တဲ႔ ငါးပိရည္ေလ ဆိုၿပီး ေကြ်းရင္လည္း ေကာင္းတယ္ ေၿပာၾကလို႔ တစ္ကယ္ေကာင္းတာလို႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ထင္ခဲ႔တယ္......သူမ်ားအိမ္ထမင္းစားၿပီး ဇြတ္ကို ခ်ီးမြမ္းခန္း ဖြင္႔ေနတဲ႔ အတြက္ အားနာလို႔ ေကာင္းတယ္ေၿပာတာလည္းၿဖစ္ႏိုင္ပါတယ္....ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ အေမ႔နည္းနဲ႔ေဖ်ာ္တဲ႔ငါးပိရည္မွ ငါးပိရည္လို႔ ထင္တဲ႔ထိ ေကာင္းပါတယ္.......
ကြ်န္ေတာ္ေၿပာတာ လြန္မလြန္ သိႏိုင္ေအာင္ အေမေဖ်ာ္တဲ႔ ငါးပိရည္ လုပ္နည္းကို လည္းေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္......
အေမ႔ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ဖို႔ လိုအပ္တာေတြက လူ သံုးေယာက္စာေလာက္ဆိုရင္
၁။စိမ္းစားငါးပိ ကြမ္းသီးလံုးခန္႔
၂၊ၾကက္သြန္ၿဖဴ ၂ တက္
၃။ေဂါက္သီးလံုးအရြယ္ရွိတဲ႔ ၾကက္သြန္နီဥရဲ႔ တစ္ၿခမ္း
၄။ၿမန္မာပင္စိမ္းရြက္ (ယူရုပ္မွာဆိုရင္ ဘာဆီလီကြန္ေရာင္းတဲ႔ အတန္းေတြမွာရွိတယ္)
၅၊ပဲဆီ ထမင္းစားဇြန္း ၃ ဇြန္း
၆။ငရုတ္သီး ၄ . ၅ ေတာင္႔
အရင္ဆံုး ငါးပိကို ေသာက္ေရခြက္ တစ္ခြက္စာေလာက္ေရနဲ႔ အရည္ေဖ်ာ္ထား
ဒယ္အိုး ေသးေသးထဲ ဆီထည္႔ၿပီး ဆီပူရင္ ၾကက္သြန္ဥနီ ကို ပါးပါးလွီးထားတာေတြ အရင္ထည္႔ ၿပီးရင္ ၾကက္သြန္ၿဖဴကို ဓားၿပားရိုက္ထည္႔ ......ဆႏြင္းမွဳန္႔ နည္းနည္းထည္႔ၿပီး ဆီသတ္လိုက္ပါတယ္ (ဆႏြင္းမွဳန္႔က မထည္႔မေနရပါ အေရာင္ရယ္ အနံ႔သတ္ဖို႔ရယ္ နည္းနည္းေပါ႔)
ၾကက္သြန္ ေတြ ႏြမ္းၿပီး နည္းနည္း နီခ်င္ေနၿပီဆိုရင္ အရည္ေဖ်ာ္ထားတဲ႔ ငါးပိရည္ကို အနယ္ေတြစစ္ၿပီး အရည္ေတြကိုေလာင္းထည္႔လိုက္ၿပီး ငရုတ္သီး ကိုလည္း ဓားၿပားရိုက္ၿပီး ထည္႔လိုက္ရပါတယ္........
ပြက္ပြက္ဆူလာလို႔ ၁၅ မိနစ္ ေလာက္ေနၿပီးရင္ ပင္စိမ္းရြက္ ေတြ ၿပစ္ထည္႔ၿပီး အိုးေပၚက ခ်လို႔ ရပါၿပီ.......ပင္စိမ္းနံ႔သင္းသင္းနဲ႔ စိမ္းစားငါးပိရည္ေဖ်ာ္တစ္ခြက္ၿဖစ္သြားပါၿပီ.........လြယ္လည္း လြယ္ပါတယ္....လြယ္ေပမယ္႔ သူ႔အဆင္႔နဲ႔သူသြားမွ ေမႊးေမႊးၾကိဳင္ၾကိဳင္ငါးပိရည္ေဖ်ာ္ၿဖစ္မွာပါ....ဥပမာ ပင္စိမ္းရြက္ေတြကို ၾကိဳထည္႔လိုက္ရင္ ပင္စိမ္းနံ႔ေပ်ာက္သြားၿပီ သိပ္အရသာရွိေတာ႔မွာမဟုတ္ဘူး။
ေၿပာခဲ႔သလို ဟင္းစပ္ေတြနဲ႔စားရင္ ပိုစားလို႔ေကာင္းပါတယ္.....တစ္ခုသတိထားဖို႔က လက္နဲ႔စားရင္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေဆးယူရတယ္ဆိုတာပါပဲ...။
Subscribe to:
Posts (Atom)